Εύθραυστη η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 155 βουλευτών της κυβέρνησης
Το ζήτημα της αποπομπής του υφυπουργού Υποδομών Δημήτρη Καμμένου αλλά και η αξίωση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για απομάκρυνση από το κυβερνητικό σχήμα του Μάρκου Μπόλαρη φέρνει στο πολιτικό προσκήνιο - λίγες μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης - την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 155 βουλευτών.
Άλλωστε και στην προηγούμενη θητεία της η συγκυβέρνηση συχνά πυκνά έπεφτε σε πολιτικές αναταράξεις είτε από δηλώσεις του ίδιου του Πάνου Καμμένου - όπως η δήλωση του για την είσοδο τζιχαντιστών από τα ελληνικά σύνορα προς την Ευρώπη - είτε από ενέργειες βουλευτών του που είχαν υπουργοποιηθεί, όπως για παράδειγμα ο Πάνος Χαϊκάλης και η off shore εταιρεία που διέθετε στην Κύπρο.
Με λίγα λόγια μπορεί ο κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα, Πάνος Καμμένος, να επιμένει στο προεκλογικό του σποτ πως είναι «το αναγκαίο καλό» και πως αυτός και η Κοινοβουλευτική του Oμάδα είναι οι εγγυητές της σταθερότητας αλλά εκ των πραγμάτων δεν παύει να αποτελεί μια «απασφαλισμένη χειροβομβίδα» που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα αφεθεί και θα σκάσει τραυματίζοντας ή ακόμα και «θανατώνοντας» τον κυβερνητικό βίο.
Και φυσικά στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν πως ο κυβερνητικός τους εταίρος εισήλθε οριακά στη Βουλή και η πολιτική του επιβίωση και συνέχεια εξαρτάται από τη συμμετοχή του στη νέα κυβέρνηση ώστε να επανακτήσει την δυναμική του και να μην έχει την κατάληξη της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη.
Ως εκ τούτου ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του εμπιστεύονται πλήρως τον κυβερνητικό τους εταίρο.
Δεν είναι αυτός που θα προκαλέσει από επιλογή την πτώση της κυβέρνησης.
Ωστόσο, τρέμουν για τα όσα τυχαία ή και κατευθυνόμενα από πολιτικούς αντιπάλους, μπορεί να προκληθούν από τα πρόσωπα και τις αστοχίες του κυβερνητικού εταίρου και των βουλευτών του που αποτελούν την «ασύμμετρη απειλή».
Στο κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά πως πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν «στοχεύσει» στους υπουργούς που προέρχονται από τους ΑΝ.ΕΛ ενώ εκτιμούν πως και στην Kοινοβουλευτική Oμάδα του ίδιου του κ. Καμμένου υπάρχουν «αλληλοκαρφώματα».
Για παράδειγμα κανείς δεν μπορούσε να αποκλείσει τις... υποψίες πως πίσω από το «φούντωμα» για τις αναρτήσεις του Δημήτρη Καμμένου δεν βρίσκεται κάποιος άλλος βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. που επιθυμούσε ο ίδιος να… απολαύσει μια υπουργική θέση.
Με την κυβέρνηση να καλείται άμεσα να υλοποιήσει σημαντικό μέρος της συμφωνίας, να επαναφέρει τη χώρα στην oμαλότητα και να προωθήσει το παράλληλο πρόγραμμά της, με μέτρα ανακούφισης των πολιτών που πλήττονται από την πενταετή μνημονιακή πολιτική, ο παράγων «ΑΝ.ΕΛ» φαντάζει ως… νάρκη που μπορεί να κρύβεται σε κάθε της βήμα.
Πόσο δε μάλλον όταν και στη νέα κυβερνητική συνεργασία δεν υπάρχει μια κατά βάση, ελαχίστη, προγραμματική συμφωνία που να δεσμεύει τον Πάνο Καμμένο και τους βουλευτές του ότι θα στηρίξουν στο σύνολό τους τα προαπαιτούμενα και τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν επιτακτικά οι δανειστές και προβλέπονται στη νέα συμφωνία.
Η δεύτερη ευκαιρία για νέα διαπραγμάτευση που έδωσαν οι πολίτες στην κυβέρνηση και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία, αλλά και το γεγονός ότι έβαλαν εκ νέου το κόμμα του Πάνου Καμμένου στη Βουλή, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη οι δυο κυβερνητικοί εταίροι με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη να «απενεργοποιήσουν κάθε πιθανή «χειροβομβίδα» ή «νάρκη» στα κόμματά τους και κυρίως τις Κοινοβουλευτικές τους Ομάδες.
Άλλωστε οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης παρά τα σοβαρά εσωκομματικά τους προβλήματα και την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζουν δεν παύουν να καραδοκούν για να ακυρώσουν τη δεύτερη ευκαιρία που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, και να πουν πως… «το κακό δεν πρέπει να τριτώσει».
Είναι γνωστό ότι ακόμα και το πιο μεγάλο κόμμα όταν δεν κυβερνά για μεγάλο διάστημα μοιραία συρρικνώνεται.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να βρουν την πολιτική τους σωτηρία λίγο πριν τη διάλυση ή την απόλυτη συρρίκνωση μέσα από ένα «ατύχημα» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τη διενέργεια νέων εκλογών μεσοπρόθεσμα.
Αν λοιπόν ο λαός ψήφισε ξανά το ΣΥΡΙΖΑ γιατί πείστηκε πως πρέπει να «τελειώσει» με το «παλιό», τότε η ευθύνη της κυβέρνησης είναι ακόμη μεγαλύτερη, γιατί δεν πρέπει η αποτυχία της να δώσει το φιλί της ζωής σε αυτό που ο κόσμος καταψήφισε.
(πρώτη ενημέρωση 24 Σεπτεμβρίου 2015, 01:46)
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Άλλωστε και στην προηγούμενη θητεία της η συγκυβέρνηση συχνά πυκνά έπεφτε σε πολιτικές αναταράξεις είτε από δηλώσεις του ίδιου του Πάνου Καμμένου - όπως η δήλωση του για την είσοδο τζιχαντιστών από τα ελληνικά σύνορα προς την Ευρώπη - είτε από ενέργειες βουλευτών του που είχαν υπουργοποιηθεί, όπως για παράδειγμα ο Πάνος Χαϊκάλης και η off shore εταιρεία που διέθετε στην Κύπρο.
Με λίγα λόγια μπορεί ο κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα, Πάνος Καμμένος, να επιμένει στο προεκλογικό του σποτ πως είναι «το αναγκαίο καλό» και πως αυτός και η Κοινοβουλευτική του Oμάδα είναι οι εγγυητές της σταθερότητας αλλά εκ των πραγμάτων δεν παύει να αποτελεί μια «απασφαλισμένη χειροβομβίδα» που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα αφεθεί και θα σκάσει τραυματίζοντας ή ακόμα και «θανατώνοντας» τον κυβερνητικό βίο.
Και φυσικά στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν πως ο κυβερνητικός τους εταίρος εισήλθε οριακά στη Βουλή και η πολιτική του επιβίωση και συνέχεια εξαρτάται από τη συμμετοχή του στη νέα κυβέρνηση ώστε να επανακτήσει την δυναμική του και να μην έχει την κατάληξη της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη.
Ως εκ τούτου ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του εμπιστεύονται πλήρως τον κυβερνητικό τους εταίρο.
Δεν είναι αυτός που θα προκαλέσει από επιλογή την πτώση της κυβέρνησης.
Ωστόσο, τρέμουν για τα όσα τυχαία ή και κατευθυνόμενα από πολιτικούς αντιπάλους, μπορεί να προκληθούν από τα πρόσωπα και τις αστοχίες του κυβερνητικού εταίρου και των βουλευτών του που αποτελούν την «ασύμμετρη απειλή».
Στο κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά πως πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν «στοχεύσει» στους υπουργούς που προέρχονται από τους ΑΝ.ΕΛ ενώ εκτιμούν πως και στην Kοινοβουλευτική Oμάδα του ίδιου του κ. Καμμένου υπάρχουν «αλληλοκαρφώματα».
Για παράδειγμα κανείς δεν μπορούσε να αποκλείσει τις... υποψίες πως πίσω από το «φούντωμα» για τις αναρτήσεις του Δημήτρη Καμμένου δεν βρίσκεται κάποιος άλλος βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. που επιθυμούσε ο ίδιος να… απολαύσει μια υπουργική θέση.
Με την κυβέρνηση να καλείται άμεσα να υλοποιήσει σημαντικό μέρος της συμφωνίας, να επαναφέρει τη χώρα στην oμαλότητα και να προωθήσει το παράλληλο πρόγραμμά της, με μέτρα ανακούφισης των πολιτών που πλήττονται από την πενταετή μνημονιακή πολιτική, ο παράγων «ΑΝ.ΕΛ» φαντάζει ως… νάρκη που μπορεί να κρύβεται σε κάθε της βήμα.
Πόσο δε μάλλον όταν και στη νέα κυβερνητική συνεργασία δεν υπάρχει μια κατά βάση, ελαχίστη, προγραμματική συμφωνία που να δεσμεύει τον Πάνο Καμμένο και τους βουλευτές του ότι θα στηρίξουν στο σύνολό τους τα προαπαιτούμενα και τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν επιτακτικά οι δανειστές και προβλέπονται στη νέα συμφωνία.
Η δεύτερη ευκαιρία για νέα διαπραγμάτευση που έδωσαν οι πολίτες στην κυβέρνηση και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία, αλλά και το γεγονός ότι έβαλαν εκ νέου το κόμμα του Πάνου Καμμένου στη Βουλή, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη οι δυο κυβερνητικοί εταίροι με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη να «απενεργοποιήσουν κάθε πιθανή «χειροβομβίδα» ή «νάρκη» στα κόμματά τους και κυρίως τις Κοινοβουλευτικές τους Ομάδες.
Άλλωστε οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης παρά τα σοβαρά εσωκομματικά τους προβλήματα και την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζουν δεν παύουν να καραδοκούν για να ακυρώσουν τη δεύτερη ευκαιρία που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, και να πουν πως… «το κακό δεν πρέπει να τριτώσει».
Είναι γνωστό ότι ακόμα και το πιο μεγάλο κόμμα όταν δεν κυβερνά για μεγάλο διάστημα μοιραία συρρικνώνεται.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να βρουν την πολιτική τους σωτηρία λίγο πριν τη διάλυση ή την απόλυτη συρρίκνωση μέσα από ένα «ατύχημα» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τη διενέργεια νέων εκλογών μεσοπρόθεσμα.
Αν λοιπόν ο λαός ψήφισε ξανά το ΣΥΡΙΖΑ γιατί πείστηκε πως πρέπει να «τελειώσει» με το «παλιό», τότε η ευθύνη της κυβέρνησης είναι ακόμη μεγαλύτερη, γιατί δεν πρέπει η αποτυχία της να δώσει το φιλί της ζωής σε αυτό που ο κόσμος καταψήφισε.
(πρώτη ενημέρωση 24 Σεπτεμβρίου 2015, 01:46)
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών