Ξεκάθαρη η γραμμή της κυβέρνησης απέναντι στο νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας
Η εκλογή Μητσοτάκη αναμφίβολα θα επηρεάσει τη στρατηγική της κυβέρνησης.
Ο Κ. Μητσοτάκης είναι αυτή τη στιγμή το πολιτικό πρόσωπο που προβάλλει ως φορέας της ανανέωσης, του «καθαρού» πολιτικού λόγου, του τέλους του λαϊκισμού, της κάθαρσης.
Η δυναμική του είναι και αυτή στα ύψη, μια και θεωρείται το πρόσωπο που μπορεί να διευρύνει τη δύναμη της ΝΔ, διεμβολίζοντας άμεσα το κέντρο.
Την πολιτική «ανάταση» της ΝΔ, η οποία μόλις πριν μερικές εβδομάδες βρέθηκε αντιμέτωπη με την απόλυτη πολιτική απαξίωση αλλά και με τη διάλυση (όπως αποκάλυψε χθες ο κ. Πλακιωτάκης), αισθάνεται και η κυβέρνηση.
Η οποία διαβλέπει τον κίνδυνο ο κ. Μητσοτάκης να εξελιχθεί σε αυτό που η ίδια επιθυμούσε για τον εαυτό της πριν από περίπου έναν χρόνο.
Να αποτελέσει δηλαδή τον εκφραστή της ελπίδας και της αλλαγής για το μέλλον.
Αυτήν την εικόνα επιχειρεί και θα επιχειρήσει πιο έντονα τις επόμενες ημέρες να αποδομήσει η κυβέρνηση.
Ήδη έσπευσε να τον χαρακτηρίσει κύριο εκφραστή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής αντίληψης που εκπροσωπεί τις ακραίες απαιτήσεις των δανειστών, επιχειρώντας να κάμψει το μεταρρυθμιστικό του προφίλ.
Ήδη τον «κατηγόρησε» ότι εκλέχθηκε πρόεδρος της ΝΔ χάρη στα «ακροδεξιά βαρίδια» του κόμματος, αποσκοπώντας στο να «τραυματίσει» το κεντρώο προσανατολισμό του.
Ήδη υποστήριξε ότι δεν μπορεί να θεωρείται η εκλογή του στο τιμόνι της ΝΔ πολιτική ανανέωση, καθώς είναι γνωστή η πορεία του και η πολιτική ιστορία της οικογένειας του.
Η επικράτηση Μητσοτάκη καθιστά απόλυτα ξεκάθαρη τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς.
Και πάνω σε αυτήν θα επιχειρήσει να «κτίσει» την αντιπαράθεση της με τον κ. Μητσοτάκη η κυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα ζητά επιτακτικά από τη ΝΔ τις αντιπροτάσεις της πάνω σε κάθε νομοσχέδιο, το οποίο θα έρχεται στη Βουλή και θα καταψηφίζει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Ποντάροντας και στο ότι αυτές οι αντιπροτάσεις, πέρα από ρεαλιστικές και σύμφωνες με το πνεύμα της συμφωνίας με τους εταίρους για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, θα πρέπει να αποτελούν και προϊόν ενιαίας έκφρασης (από τις δεξιές έως τις καραμανλικές δυνάμεις) της ΝΔ.
Αναμφίβολα η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο με την επικράτηση Μητσοτάκη, με τους ρόλους να φαίνεται ότι έχουν αντιστραφεί.
Εκεί που μέχρι πριν έναν χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούνταν για την αδυναμία του να εκφράσει μια κοινή θέση λόγω των συνιστωσών του, σήμερα στη θέση του βρίσκεται η ΝΔ.
Εκεί που ο Τσίπρας εμφανιζόταν ως το φρέσκο πολιτικά πρόσωπο, στην θέση του έχει περάσει ο Μητσοτάκης.
Πράγματι ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πραγματικά επικίνδυνο πολιτικό αντίπαλο για τον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνηση του.
Αλλά για να το καταφέρει αυτό, θα πρέπει πρώτα να συνθέσει, να επιβιώσει και να επιβληθεί πολιτικά στο εσωτερικό της ΝΔ και μετά να βάλει «ρότα» για το φιλελεύθερο κέντρο.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ο Κ. Μητσοτάκης είναι αυτή τη στιγμή το πολιτικό πρόσωπο που προβάλλει ως φορέας της ανανέωσης, του «καθαρού» πολιτικού λόγου, του τέλους του λαϊκισμού, της κάθαρσης.
Η δυναμική του είναι και αυτή στα ύψη, μια και θεωρείται το πρόσωπο που μπορεί να διευρύνει τη δύναμη της ΝΔ, διεμβολίζοντας άμεσα το κέντρο.
Την πολιτική «ανάταση» της ΝΔ, η οποία μόλις πριν μερικές εβδομάδες βρέθηκε αντιμέτωπη με την απόλυτη πολιτική απαξίωση αλλά και με τη διάλυση (όπως αποκάλυψε χθες ο κ. Πλακιωτάκης), αισθάνεται και η κυβέρνηση.
Η οποία διαβλέπει τον κίνδυνο ο κ. Μητσοτάκης να εξελιχθεί σε αυτό που η ίδια επιθυμούσε για τον εαυτό της πριν από περίπου έναν χρόνο.
Να αποτελέσει δηλαδή τον εκφραστή της ελπίδας και της αλλαγής για το μέλλον.
Αυτήν την εικόνα επιχειρεί και θα επιχειρήσει πιο έντονα τις επόμενες ημέρες να αποδομήσει η κυβέρνηση.
Ήδη έσπευσε να τον χαρακτηρίσει κύριο εκφραστή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής αντίληψης που εκπροσωπεί τις ακραίες απαιτήσεις των δανειστών, επιχειρώντας να κάμψει το μεταρρυθμιστικό του προφίλ.
Ήδη τον «κατηγόρησε» ότι εκλέχθηκε πρόεδρος της ΝΔ χάρη στα «ακροδεξιά βαρίδια» του κόμματος, αποσκοπώντας στο να «τραυματίσει» το κεντρώο προσανατολισμό του.
Ήδη υποστήριξε ότι δεν μπορεί να θεωρείται η εκλογή του στο τιμόνι της ΝΔ πολιτική ανανέωση, καθώς είναι γνωστή η πορεία του και η πολιτική ιστορία της οικογένειας του.
Η επικράτηση Μητσοτάκη καθιστά απόλυτα ξεκάθαρη τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς.
Και πάνω σε αυτήν θα επιχειρήσει να «κτίσει» την αντιπαράθεση της με τον κ. Μητσοτάκη η κυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα ζητά επιτακτικά από τη ΝΔ τις αντιπροτάσεις της πάνω σε κάθε νομοσχέδιο, το οποίο θα έρχεται στη Βουλή και θα καταψηφίζει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Ποντάροντας και στο ότι αυτές οι αντιπροτάσεις, πέρα από ρεαλιστικές και σύμφωνες με το πνεύμα της συμφωνίας με τους εταίρους για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, θα πρέπει να αποτελούν και προϊόν ενιαίας έκφρασης (από τις δεξιές έως τις καραμανλικές δυνάμεις) της ΝΔ.
Αναμφίβολα η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο με την επικράτηση Μητσοτάκη, με τους ρόλους να φαίνεται ότι έχουν αντιστραφεί.
Εκεί που μέχρι πριν έναν χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούνταν για την αδυναμία του να εκφράσει μια κοινή θέση λόγω των συνιστωσών του, σήμερα στη θέση του βρίσκεται η ΝΔ.
Εκεί που ο Τσίπρας εμφανιζόταν ως το φρέσκο πολιτικά πρόσωπο, στην θέση του έχει περάσει ο Μητσοτάκης.
Πράγματι ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πραγματικά επικίνδυνο πολιτικό αντίπαλο για τον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνηση του.
Αλλά για να το καταφέρει αυτό, θα πρέπει πρώτα να συνθέσει, να επιβιώσει και να επιβληθεί πολιτικά στο εσωτερικό της ΝΔ και μετά να βάλει «ρότα» για το φιλελεύθερο κέντρο.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών