Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα στην αρχή της ενσάρκωσής της ήταν ένα μαγευτικό εγχείρημα (…) όμως το αυγό του φιδιού επωαζόταν στα θεμέλια της αναδυόμενης ένωσης, τονίζει χαρακτηριστικά ο πρώην υπ. Οικονομικών
Η αποστροφή που αισθάνονται πολλοί στη Βρετανία προς την Ε.Ε. πηγάζει από το σωστό ένστικτο, όμως οδηγεί σε λάθος απάντηση, σημειώνει σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian» ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι οι Βρυξέλλες, αναμφίβολα, περιφρονούν τη Δημοκρατία και εντρυφούν στην ασυδοσία.
Ωστόσο, ο «κούφιος συμβιβασμός» που προτείνει ο David Cameron, σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, δεν θα προσφέρει τίποτα για την επίλυση αυτού του θέματος, ενώ την ίδια στιγμή μια ψήφος για «Brexit» στο επικείμενο δημοψήφισμα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τη λύση.
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα στην αρχή της ενσάρκωσής της ήταν ένα μαγευτικό εγχείρημα (…) όμως το αυγό του φιδιού επωαζόταν στα θεμέλια της αναδυόμενης ένωσης, τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι ο τρόπος που αναπτύχθηκε η Ε.Ε. και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών σε καμία περίπτωση δεν είναι ο ίδιος με αυτόν κρατών, όπως η Βρετανία, που εξελίχθηκαν μέσω των αιώνων ως πολιτικοί μηχανισμοί περιστολής κοινωνικών και οικονομικών συγκρούσεων μεταξύ ανταγωνιστικών ομάδων καi τάξεων (π.χ. μοναρχία, βαρόνοι, αργότερα οι έμποροι, οι ενώσεις εμπόρων κ.λπ.).
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ξεκίνησε ως ένα καρτέλ της βαριάς βιομηχανίας (άνθρακας και ατσάλι, εν συνεχεία κατασκευαστές αυτοκινήτων κ.λπ.) και όπως όλα τα καρτέλ, η ιδέα ήταν να χειραγωγήσουν τις τιμές και να αναδιανείμουν τα απορρέοντα κέρδη μέσω μιας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών που είχε δημιουργηθεί γι' αυτό τον σκοπό.
Αυτοί οι γραφειοκράτες περιφρόνησαν την ιδέα της διακυβέρνησης από τον λαό και υπομονετικά και μεθοδικά τέθηκε σε εφαρμογή μια διαδικασία αποπολιτικοποίησης λήψης αποφάσεων.
Πολιτικοί κρατών ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα για την συγκατάθεσή τους στην Κομισιόν, το Συμβούλιο, το Ecofin, το Eurogroup και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ όποιος αντιτάχθηκε στη διαδικασία ονομάστηκε «αντιευρωπαϊστής» και αντιμετωπίστηκε ως ενοχλητική παραφωνία.
Αυτή είναι, σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, η βαθύτερη αιτία της αποστροφής που πολλοί στη Βρετανία αισθάνονται για την Ε.Ε. και όπως σημειώνει έχουν δίκιο, καθώς το τίμημα της αποπολιτικοποίησης στη λήψη αποφάσεων δεν ήταν μόνον η ήττα της δημοκρατίας σε επίπεδο Ε.Ε., αλλά επίσης και φτωχές οικονομικές πολιτικές ανά την Ευρώπη.
Ποια όμως είναι η εναλλακτική λύση, αν δεν είναι ούτε η υποχώρηση στο κουκούλι του κράτους έθνους, ούτε η παράδοση στην αποσυντιθέμενη ελεύθερη ζώνη δημοκρατίας, γνωστή ως Ε.Ε..
Μήπως υπάρχει ένας τρίτος δρόμος, διερωτάται ο Γ. Βαρουφάκης για να απαντήσει πως ναι.
Είναι αυτός στον οποίο η επίσημη «Ευρώπη» και ορισμένες τοπικές ελίτ αντιστέκονται με κάθε τένοντα της αυταρχικής τους νοοτροπίας: ένα κύμα δημοκρατίας, ενορχηστρωμένο από Ευρωπαίους που επιδιώκουν να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους από τους ασύδοτους τεχνοκράτες, συνένοχους πολιτικούς και αδιαφανής θεσμούς.
Στις 9 Φεβρουαρίου, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης, ορισμένοι από εμάς θα συγκεντρωθούμε στο Βερολίνο για να ιδρύσουμε ένα νέο κίνημα, το DiEM25.
Προερχόμαστε από κάθε μέρος της ηπείρου, περιλαμβανομένης της Βρετανίας και είμαστε ενωμένοι από διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες, ιδεολογίες και αντιλήψεις για το καλό της κοινωνίας.
Μια απλή, ριζοσπαστική ιδέα είναι η κινητήριος δύναμη: να εκδημοκρατίσουμε την Ευρώπη, γνωρίζοντας ότι διαφορετικά θα διαλυθεί με τρομερό κόστος για όλους.
Πρώτη προτεραιότητά μας είναι πλήρης διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων και επείγουσα αναδιάταξη των υπαρχόντων ευρωπαϊκών θεσμών κατά την άσκηση των πολιτικών που απευθύνονται στις κρίσεις χρέους, τραπεζών, ανεπαρκούς επένδυσης, αύξησης της ανεργίας και μετανάστευσης.
Μεσοπρόθεσμος στόχος, είναι η σύγκληση μιας συνταγματικής συνέλευσης, όπου Ευρωπαίοι θα συζητήσουν πώς θα υπάρξει μέχρι το 2025 μια πλήρως αναπτυγμένη ευρωπαϊκή δημοκρατία, που θα διαθέτει ένα κυρίαρχο κοινοβούλιο που θα σέβεται την εθνική αυτοδιάθεση και θα μοιράζεται την εξουσία με εθνικά κοινοβούλια, περιφερειακά κοινοβούλια και δημοτικά συμβούλια.
Μπορεί αυτό να είναι ουτοπικό, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης, όμως όχι περισσότερο απ' ό,τι η άποψη ότι η σημερινή Ε.Ε. μπορεί να επιβιώσει την αντιδημοκρατική της ύβρη.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, ο «κούφιος συμβιβασμός» που προτείνει ο David Cameron, σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, δεν θα προσφέρει τίποτα για την επίλυση αυτού του θέματος, ενώ την ίδια στιγμή μια ψήφος για «Brexit» στο επικείμενο δημοψήφισμα δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τη λύση.
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα στην αρχή της ενσάρκωσής της ήταν ένα μαγευτικό εγχείρημα (…) όμως το αυγό του φιδιού επωαζόταν στα θεμέλια της αναδυόμενης ένωσης, τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι ο τρόπος που αναπτύχθηκε η Ε.Ε. και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών σε καμία περίπτωση δεν είναι ο ίδιος με αυτόν κρατών, όπως η Βρετανία, που εξελίχθηκαν μέσω των αιώνων ως πολιτικοί μηχανισμοί περιστολής κοινωνικών και οικονομικών συγκρούσεων μεταξύ ανταγωνιστικών ομάδων καi τάξεων (π.χ. μοναρχία, βαρόνοι, αργότερα οι έμποροι, οι ενώσεις εμπόρων κ.λπ.).
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ξεκίνησε ως ένα καρτέλ της βαριάς βιομηχανίας (άνθρακας και ατσάλι, εν συνεχεία κατασκευαστές αυτοκινήτων κ.λπ.) και όπως όλα τα καρτέλ, η ιδέα ήταν να χειραγωγήσουν τις τιμές και να αναδιανείμουν τα απορρέοντα κέρδη μέσω μιας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών που είχε δημιουργηθεί γι' αυτό τον σκοπό.
Αυτοί οι γραφειοκράτες περιφρόνησαν την ιδέα της διακυβέρνησης από τον λαό και υπομονετικά και μεθοδικά τέθηκε σε εφαρμογή μια διαδικασία αποπολιτικοποίησης λήψης αποφάσεων.
Πολιτικοί κρατών ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα για την συγκατάθεσή τους στην Κομισιόν, το Συμβούλιο, το Ecofin, το Eurogroup και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ όποιος αντιτάχθηκε στη διαδικασία ονομάστηκε «αντιευρωπαϊστής» και αντιμετωπίστηκε ως ενοχλητική παραφωνία.
Αυτή είναι, σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, η βαθύτερη αιτία της αποστροφής που πολλοί στη Βρετανία αισθάνονται για την Ε.Ε. και όπως σημειώνει έχουν δίκιο, καθώς το τίμημα της αποπολιτικοποίησης στη λήψη αποφάσεων δεν ήταν μόνον η ήττα της δημοκρατίας σε επίπεδο Ε.Ε., αλλά επίσης και φτωχές οικονομικές πολιτικές ανά την Ευρώπη.
Ποια όμως είναι η εναλλακτική λύση, αν δεν είναι ούτε η υποχώρηση στο κουκούλι του κράτους έθνους, ούτε η παράδοση στην αποσυντιθέμενη ελεύθερη ζώνη δημοκρατίας, γνωστή ως Ε.Ε..
Μήπως υπάρχει ένας τρίτος δρόμος, διερωτάται ο Γ. Βαρουφάκης για να απαντήσει πως ναι.
Είναι αυτός στον οποίο η επίσημη «Ευρώπη» και ορισμένες τοπικές ελίτ αντιστέκονται με κάθε τένοντα της αυταρχικής τους νοοτροπίας: ένα κύμα δημοκρατίας, ενορχηστρωμένο από Ευρωπαίους που επιδιώκουν να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους από τους ασύδοτους τεχνοκράτες, συνένοχους πολιτικούς και αδιαφανής θεσμούς.
Στις 9 Φεβρουαρίου, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης, ορισμένοι από εμάς θα συγκεντρωθούμε στο Βερολίνο για να ιδρύσουμε ένα νέο κίνημα, το DiEM25.
Προερχόμαστε από κάθε μέρος της ηπείρου, περιλαμβανομένης της Βρετανίας και είμαστε ενωμένοι από διαφορετικές κουλτούρες, γλώσσες, ιδεολογίες και αντιλήψεις για το καλό της κοινωνίας.
Μια απλή, ριζοσπαστική ιδέα είναι η κινητήριος δύναμη: να εκδημοκρατίσουμε την Ευρώπη, γνωρίζοντας ότι διαφορετικά θα διαλυθεί με τρομερό κόστος για όλους.
Πρώτη προτεραιότητά μας είναι πλήρης διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων και επείγουσα αναδιάταξη των υπαρχόντων ευρωπαϊκών θεσμών κατά την άσκηση των πολιτικών που απευθύνονται στις κρίσεις χρέους, τραπεζών, ανεπαρκούς επένδυσης, αύξησης της ανεργίας και μετανάστευσης.
Μεσοπρόθεσμος στόχος, είναι η σύγκληση μιας συνταγματικής συνέλευσης, όπου Ευρωπαίοι θα συζητήσουν πώς θα υπάρξει μέχρι το 2025 μια πλήρως αναπτυγμένη ευρωπαϊκή δημοκρατία, που θα διαθέτει ένα κυρίαρχο κοινοβούλιο που θα σέβεται την εθνική αυτοδιάθεση και θα μοιράζεται την εξουσία με εθνικά κοινοβούλια, περιφερειακά κοινοβούλια και δημοτικά συμβούλια.
Μπορεί αυτό να είναι ουτοπικό, σημειώνει ο Γ. Βαρουφάκης, όμως όχι περισσότερο απ' ό,τι η άποψη ότι η σημερινή Ε.Ε. μπορεί να επιβιώσει την αντιδημοκρατική της ύβρη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών