H επιστολή Τσακαλώτου προς τους ομολόγους του και τους θεσμικούς, είχε στόχο να προλάβει το κακό σενάριο, τη ρήξη και τα νέα αδιέξοδα
Οι έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις, η ανταλλαγή επιστολών σε δραματικούς τόνους με προειδοποιήσεις και «τελεσίγραφα» αλλά και το μπαράζ δημοσιευμάτων διεθνών μέσων ενημέρωσης, έχουν προκαλέσει ανησυχία στην κυβέρνηση με το Μέγαρο Μαξίμου να μην μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο, το eurogroup της Δευτέρας αντί να φέρει την συμφωνία και το κλείσιμο της αξιολόγησης ένα βήμα πιο κοντά, να «τινάξει στον αέρα» την μέχρι τώρα σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί.
Και ενώ, όλα έδειχναν ότι έχει στρωθεί το έδαφός για να γίνουν οι απαραίτητες αμοιβαίες υποχωρήσεις, τόσο από πλευράς του κουαρτέτου των θεσμών όσο και από την ελληνική κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά το ΔΝΤ και το Βερολίνο που είναι και οι ισχυροί παίχτες στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, δείχνουν ότι στο μόνο που εν τέλει συμφωνούν διαχρονικά είναι πως …διαφωνούν.
Από την πλευρά του Ταμείου, γίνεται σαφές μέσα και από την επιστολή-τελεσίγραφο της C. Lagarde, πως ζητά να ανοίξει άμεσα η συζήτηση για το ελληνικό χρέος και απαιτεί προκειμένου να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, η χρηματοδότησή του να βασίζεται σε ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους που θα υποστηρίζονται από αξιόπιστα και επιτεύξιμα μέτρα.
Το Βερολίνο βρίσκεται στην απέναντι όχθη και διαφωνεί κατηγορηματικά με τη φόρμουλα που προτείνει το Ταμείο.
Και ενώ αρχικά υπήρχε η αίσθηση ότι ίσως στο eurogroup της Δευτέρας θα «χτιστεί η γέφυρα» για να συναντηθούν η C. Lagarde και ο W. Schaeuble στη μέση του …ποταμού όλα δείχνουν ότι η συνεδρίαση θα είναι θυελλώδης, με το Μαξίμου να φοβάται ότι δεν θα υπάρξει πρόοδος.
Ωστόσο, ο χρόνος κυλά σε βάρος της κυβέρνησης καθώς η ψήφιση του Ασφαλιστικού-Φορολογικού νομοσχεδίου έχει προκαλέσει θύελλα κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων ενώ την ίδια ώρα, τα κρατικά ταμία στερεύουν, με το ελληνικό δημόσιο να μπορεί να καλύψει τις πάγιές και διαρκείς ανάγκες του όπως μισθοί και συντάξεις, έως και τον Ιούνιο.
Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον και με στόχο να γίνουν κινήσεις «καλής θέλησης» που θα εντάσσονται στο πνεύμα «συνεννόησης και αξιοπιστίας», η κυβέρνηση προχώρησε μερικά βήματα πίσω.
Μεταξύ αυτών και η τροπολογία για το αφορολόγητο κάτω από τα 9.000 ευρώ το οποίο η ίδια έθετε ως «όριο αντοχής».
Αλλά και η επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τους ομολόγους του και τους θεσμικούς, είχε στόχο να προλάβει το κακό σενάριο, τη ρήξη και τα νέα αδιέξοδα.
Στην ουσία, στέλνει σαφές μήνυμα στο κουαρτέτο των δανειστών και κυρίως σε ΔΝΤ και Βερολίνο, ότι η Αθήνα έχει κάνει σημαντικές υποχωρήσεις ακόμα και πέρα από τα όρια της συμφωνίας του Ιούλιου και πως τώρα, είναι η σειρά των δανειστών να πράξουν το ίδιο και να μην τινάξουν συνολικά το πρόγραμμα στον αέρα.
Για το Μέγαρο Μαξίμου, το καλό σενάριο, είναι στο eurogroup της Δευτέρας να κλειδώσει πρώτον ο «κόφτης δαπανών», δηλαδή ο μηχανισμός αυτόματης δημοσιονομικής διόρθωσης και επιβολής μέτρων σε περίπτωση που διαπιστώνονται αποκλίσεις από τους στόχους και δεύτερον, να δοθεί το πράσινο φώς ότι ανοίγει η συζήτηση για το χρέος.
Για το μεν πρώτο, η υποχώρηση θα πρέπει να γίνει από το ΔΝΤ το οποίο επιμένει ότι πρέπει να υπάρχει ψηφισμένη από τη βουλή «κάβα» μέτρων μεταξύ των οποίων περικοπές συντάξεων, μισθών δημοσίου κ.α. ενώ για το δεύτερο, το χρέος, η υποχώρηση πρέπει να γίνει από τον W. Schaeuble.
Αν πράγματι συμβεί αυτό, τότε το επόμενο τακτικό eurogroup θα ανάψει το πράσινο φώς για την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης καθώς στο μεσοδιάστημα, θα συγκεκριμενοποιηθεί μια λίστα νέων φορολογικών μέτρων και περικοπών από συγκεκριμένους κωδικούς του προϋπολογισμού, που θα ενεργοποιούνται στην περίπτωση αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους, καθώς και θέματα όπως το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων.
Το κακό σενάριο, δηλαδή στο eurogroup της Δευτέρας να μην υπάρξει κάποιο βήμα προόδου δεν θέλει καν να το σκέφτεται το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς θα βρεθεί αντιμέτωπο με την ταμειακή ασφυξία αλλά και έναν νέο «εκβιασμό» των πιστωτών να αποδεχθεί όπως - όπως μια συμφωνία που θα ξεκλειδώνει την εκταμίευση της δόσης.
Για αυτό και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στην επιστολή μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «κάθε πακέτο άνω των 5,4 δισ. είναι καταδικασμένο να αντιμετωπιστεί από τους έλληνες πολίτες και τους οικονομικούς αναλυτές, εντός και εκτός Ελλάδος ως κοινωνικά και οικονομικά αντιπαραγωγικό.
Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοιο πακέτο να περάσει από την παρούσα κυβέρνηση ή –για ότι αυτό σημαίνει- από καμία δημοκρατική κυβέρνηση που μπορώ να φανταστώ» για να συμπληρώσει σε άλλο σημείο πως, «η κυβέρνησή μου και εγώ θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για μια συνολική λύση.
Όμως μια τέτοια λύση θα πρέπει να είναι αξιόπιστη όχι μόνο για τους πιστωτές μας και τους θεσμούς, αλλά και για τους Έλληνες πολίτες, που σε τελική ανάλυση πρέπει να έχουν την «ιδιοκτησία» του προγράμματος και να μπορούν να το διατηρήσουν.
Θα ήθελα να πιστεύω, ότι είμαστε τόσο κοντά, χωρίς να χρειάζεται να προσθέσω το «αλλά τόσο μακριά».
Στην ουσία δια της επιστολής Τσακαλώτου, ο πρωθυπουργός προειδοποιεί και αυτός με τη σειρά τους Ευρωπαίους Εταίρους και θεσμικούς ότι τυχόν αδιαλλαξία από πλευράς τους θα προκαλέσει πολιτική αποσταθεροποίηση που ενδέχεται να μην περιορισθεί στα σύνορα την Ελλάδας αλλά να γίνει αφορμή, ακόμα και για ένα ντόμινο εξελίξεων και επιπτώσεων σε ευρύτερη κλίμακα.
Και ενώ, όλα έδειχναν ότι έχει στρωθεί το έδαφός για να γίνουν οι απαραίτητες αμοιβαίες υποχωρήσεις, τόσο από πλευράς του κουαρτέτου των θεσμών όσο και από την ελληνική κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά το ΔΝΤ και το Βερολίνο που είναι και οι ισχυροί παίχτες στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, δείχνουν ότι στο μόνο που εν τέλει συμφωνούν διαχρονικά είναι πως …διαφωνούν.
Από την πλευρά του Ταμείου, γίνεται σαφές μέσα και από την επιστολή-τελεσίγραφο της C. Lagarde, πως ζητά να ανοίξει άμεσα η συζήτηση για το ελληνικό χρέος και απαιτεί προκειμένου να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, η χρηματοδότησή του να βασίζεται σε ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους που θα υποστηρίζονται από αξιόπιστα και επιτεύξιμα μέτρα.
Το Βερολίνο βρίσκεται στην απέναντι όχθη και διαφωνεί κατηγορηματικά με τη φόρμουλα που προτείνει το Ταμείο.
Και ενώ αρχικά υπήρχε η αίσθηση ότι ίσως στο eurogroup της Δευτέρας θα «χτιστεί η γέφυρα» για να συναντηθούν η C. Lagarde και ο W. Schaeuble στη μέση του …ποταμού όλα δείχνουν ότι η συνεδρίαση θα είναι θυελλώδης, με το Μαξίμου να φοβάται ότι δεν θα υπάρξει πρόοδος.
Ωστόσο, ο χρόνος κυλά σε βάρος της κυβέρνησης καθώς η ψήφιση του Ασφαλιστικού-Φορολογικού νομοσχεδίου έχει προκαλέσει θύελλα κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων ενώ την ίδια ώρα, τα κρατικά ταμία στερεύουν, με το ελληνικό δημόσιο να μπορεί να καλύψει τις πάγιές και διαρκείς ανάγκες του όπως μισθοί και συντάξεις, έως και τον Ιούνιο.
Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον και με στόχο να γίνουν κινήσεις «καλής θέλησης» που θα εντάσσονται στο πνεύμα «συνεννόησης και αξιοπιστίας», η κυβέρνηση προχώρησε μερικά βήματα πίσω.
Μεταξύ αυτών και η τροπολογία για το αφορολόγητο κάτω από τα 9.000 ευρώ το οποίο η ίδια έθετε ως «όριο αντοχής».
Αλλά και η επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τους ομολόγους του και τους θεσμικούς, είχε στόχο να προλάβει το κακό σενάριο, τη ρήξη και τα νέα αδιέξοδα.
Στην ουσία, στέλνει σαφές μήνυμα στο κουαρτέτο των δανειστών και κυρίως σε ΔΝΤ και Βερολίνο, ότι η Αθήνα έχει κάνει σημαντικές υποχωρήσεις ακόμα και πέρα από τα όρια της συμφωνίας του Ιούλιου και πως τώρα, είναι η σειρά των δανειστών να πράξουν το ίδιο και να μην τινάξουν συνολικά το πρόγραμμα στον αέρα.
Για το Μέγαρο Μαξίμου, το καλό σενάριο, είναι στο eurogroup της Δευτέρας να κλειδώσει πρώτον ο «κόφτης δαπανών», δηλαδή ο μηχανισμός αυτόματης δημοσιονομικής διόρθωσης και επιβολής μέτρων σε περίπτωση που διαπιστώνονται αποκλίσεις από τους στόχους και δεύτερον, να δοθεί το πράσινο φώς ότι ανοίγει η συζήτηση για το χρέος.
Για το μεν πρώτο, η υποχώρηση θα πρέπει να γίνει από το ΔΝΤ το οποίο επιμένει ότι πρέπει να υπάρχει ψηφισμένη από τη βουλή «κάβα» μέτρων μεταξύ των οποίων περικοπές συντάξεων, μισθών δημοσίου κ.α. ενώ για το δεύτερο, το χρέος, η υποχώρηση πρέπει να γίνει από τον W. Schaeuble.
Αν πράγματι συμβεί αυτό, τότε το επόμενο τακτικό eurogroup θα ανάψει το πράσινο φώς για την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης καθώς στο μεσοδιάστημα, θα συγκεκριμενοποιηθεί μια λίστα νέων φορολογικών μέτρων και περικοπών από συγκεκριμένους κωδικούς του προϋπολογισμού, που θα ενεργοποιούνται στην περίπτωση αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους, καθώς και θέματα όπως το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων.
Το κακό σενάριο, δηλαδή στο eurogroup της Δευτέρας να μην υπάρξει κάποιο βήμα προόδου δεν θέλει καν να το σκέφτεται το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς θα βρεθεί αντιμέτωπο με την ταμειακή ασφυξία αλλά και έναν νέο «εκβιασμό» των πιστωτών να αποδεχθεί όπως - όπως μια συμφωνία που θα ξεκλειδώνει την εκταμίευση της δόσης.
Για αυτό και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στην επιστολή μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «κάθε πακέτο άνω των 5,4 δισ. είναι καταδικασμένο να αντιμετωπιστεί από τους έλληνες πολίτες και τους οικονομικούς αναλυτές, εντός και εκτός Ελλάδος ως κοινωνικά και οικονομικά αντιπαραγωγικό.
Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοιο πακέτο να περάσει από την παρούσα κυβέρνηση ή –για ότι αυτό σημαίνει- από καμία δημοκρατική κυβέρνηση που μπορώ να φανταστώ» για να συμπληρώσει σε άλλο σημείο πως, «η κυβέρνησή μου και εγώ θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για μια συνολική λύση.
Όμως μια τέτοια λύση θα πρέπει να είναι αξιόπιστη όχι μόνο για τους πιστωτές μας και τους θεσμούς, αλλά και για τους Έλληνες πολίτες, που σε τελική ανάλυση πρέπει να έχουν την «ιδιοκτησία» του προγράμματος και να μπορούν να το διατηρήσουν.
Θα ήθελα να πιστεύω, ότι είμαστε τόσο κοντά, χωρίς να χρειάζεται να προσθέσω το «αλλά τόσο μακριά».
Στην ουσία δια της επιστολής Τσακαλώτου, ο πρωθυπουργός προειδοποιεί και αυτός με τη σειρά τους Ευρωπαίους Εταίρους και θεσμικούς ότι τυχόν αδιαλλαξία από πλευράς τους θα προκαλέσει πολιτική αποσταθεροποίηση που ενδέχεται να μην περιορισθεί στα σύνορα την Ελλάδας αλλά να γίνει αφορμή, ακόμα και για ένα ντόμινο εξελίξεων και επιπτώσεων σε ευρύτερη κλίμακα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών