"Tο τρίτο μνημόνιο μετεξελίχθηκε σε μνημόνιο τρία plus με πρόσθετα σκληρά μέτρα", σημειώνει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλος
Την ανάγκη για ορθή απεικόνιση του χρέους σε παρούσα αξία και των πρόσθετων παραμετρικών αλλαγών, όπως συμφωνήθηκαν το 2012 ως συμπλήρωμα του ριζικού PSI / OSI, προκειμένου να αποκατασταθεί «ένα μέρος της βλάβης που επέφερε στη δυναμική του χρέους η περίοδος 2015-2016», υπογραμμίζει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλος.
Μάλιστα, ο ίδιος σε άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής, σημειώνει ότι μετά από αυτό «οι κυβερνώντες μπορούν να καταθέσουν στέφανο συγγνώμης στο PSI» και προσθέτει ότι «η διαφορά μεταξύ αυταπάτης και οργανωμένης εξαπάτησης της κοινωνίας είναι πάντως πολύ βαριά και δεν εξαλείφεται».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι στη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, επαναλαμβάνονταν μεν η δέσμευση των εταίρων για πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές στο πλαίσιο του 2012 αλλά «στο μεταξύ όμως είχε αρθεί - λόγω των τραγικών χειρισμών της κυβέρνησης - μια από τις παραμέτρους του 2012, η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών των κρατών -μελών από τα χαρτοφυλάκια τους ελληνικών ομολόγων ( ANFA και SMP)».
Κατά τον ίδιο, η κυβέρνηση εξαρχής «επεδίωξε να εμφανίσει την παρέμβαση στο χρέος ως αντίβαρο για την υπαγωγή στο τρίτο μνημόνιο».
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, «τώρα προκειμένου να κλείσει η περιβόητη αξιολόγηση, το τρίτο μνημόνιο μετεξελίχθηκε σε μνημόνιο τρία plus με πρόσθετα σκληρά μέτρα πέρα από το ασφαλιστικό και τη φορολογία εισοδήματος».
«Θα περίμενε κάποιος αυτά τα πρόσθετα μέτρα να συνοδευτούν από ενεργοποίηση των δεσμεύσεων του 2012/2015 για το χρέος.
Παραδόξως όμως, αντί για αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι υπαναχωρούν και θέτουν εξαιρετικά αυστηρές προϋποθέσεις για πρόσθετη παρέμβαση στο χρέος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Βενιζέλος στο άρθρο του αναφέρει ότι «η μεγάλη θετική ιδιαιτερότητα του ελληνικού χρέους συνίσταται στο ότι η απόσταση μεταξύ ονομαστικής και παρούσας αξίας ξεπερνά τις 80 μονάδες του ΑΕΠ, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης η διαφορά αυτή είναι περίπου 5 μονάδες του ΑΕΠ.
Η τελευταία γερμανική ακαδημαϊκή μελέτη επί αυτού ( Schumacher / Weder di Mauro, Brookings papers , September 10-11/2015 ) υπολογίζει την παρούσα αξία στο 98% του ΑΕΠ και όχι στο 180 % που είναι το επίπεδο ονομαστικής αξίας.
Υπάρχουν πολύ πιο ριζοσπαστικοί υπολογισμοί της παρούσας αξίας, αλλά ας λάβουμε ως βάση αυτόν τον συμβατικό υπολογισμό».
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, ο ίδιος σε άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής, σημειώνει ότι μετά από αυτό «οι κυβερνώντες μπορούν να καταθέσουν στέφανο συγγνώμης στο PSI» και προσθέτει ότι «η διαφορά μεταξύ αυταπάτης και οργανωμένης εξαπάτησης της κοινωνίας είναι πάντως πολύ βαριά και δεν εξαλείφεται».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι στη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, επαναλαμβάνονταν μεν η δέσμευση των εταίρων για πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές στο πλαίσιο του 2012 αλλά «στο μεταξύ όμως είχε αρθεί - λόγω των τραγικών χειρισμών της κυβέρνησης - μια από τις παραμέτρους του 2012, η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών των κρατών -μελών από τα χαρτοφυλάκια τους ελληνικών ομολόγων ( ANFA και SMP)».
Κατά τον ίδιο, η κυβέρνηση εξαρχής «επεδίωξε να εμφανίσει την παρέμβαση στο χρέος ως αντίβαρο για την υπαγωγή στο τρίτο μνημόνιο».
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, «τώρα προκειμένου να κλείσει η περιβόητη αξιολόγηση, το τρίτο μνημόνιο μετεξελίχθηκε σε μνημόνιο τρία plus με πρόσθετα σκληρά μέτρα πέρα από το ασφαλιστικό και τη φορολογία εισοδήματος».
«Θα περίμενε κάποιος αυτά τα πρόσθετα μέτρα να συνοδευτούν από ενεργοποίηση των δεσμεύσεων του 2012/2015 για το χρέος.
Παραδόξως όμως, αντί για αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι υπαναχωρούν και θέτουν εξαιρετικά αυστηρές προϋποθέσεις για πρόσθετη παρέμβαση στο χρέος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Βενιζέλος στο άρθρο του αναφέρει ότι «η μεγάλη θετική ιδιαιτερότητα του ελληνικού χρέους συνίσταται στο ότι η απόσταση μεταξύ ονομαστικής και παρούσας αξίας ξεπερνά τις 80 μονάδες του ΑΕΠ, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης η διαφορά αυτή είναι περίπου 5 μονάδες του ΑΕΠ.
Η τελευταία γερμανική ακαδημαϊκή μελέτη επί αυτού ( Schumacher / Weder di Mauro, Brookings papers , September 10-11/2015 ) υπολογίζει την παρούσα αξία στο 98% του ΑΕΠ και όχι στο 180 % που είναι το επίπεδο ονομαστικής αξίας.
Υπάρχουν πολύ πιο ριζοσπαστικοί υπολογισμοί της παρούσας αξίας, αλλά ας λάβουμε ως βάση αυτόν τον συμβατικό υπολογισμό».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών