Τι αναφέρει το ΚΚΕ για τα 42 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας της 21ης Απρίλη
«Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε όλα αυτά τα χρόνια, δεν οδήγησε σε ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, σε εξάλειψη της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, σε απαλλαγή της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ για τα 42 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας της 21ης Απρίλη.
Ειδικότερα, το ΚΚΕ αναφέρει:
«42 χρόνια συμπληρώνονται από την πτώση της δικτατορίας της 21ης Απρίλη και το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, όλους όσοι συνέβαλλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας, κάτω από την αναπτυσσόμενη πάλη και κατακραυγή του λαού, εξέφραζε το συμβιβασμό ανάμεσα στη χούντα και τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, με την παρέμβαση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών, για να προληφθούν δύσκολα ελεγχόμενες αντιδράσεις του λαϊκού παράγοντα, καθώς και για να αντιμετωπιστούν οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας του Κυπριακού.
Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε όλα αυτά τα χρόνια, δεν οδήγησε σε ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, σε εξάλειψη της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, σε απαλλαγή της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Οι όποιες παραχωρήσεις έγιναν, αποδείχτηκαν προσωρινές, ενώ σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, παίρνονται πίσω με βίαιο τρόπο.
Η αιτία βρίσκεται στην ίδια την ουσία της αστικής δημοκρατίας, που παραμένει ταξική, αφού η εξουσία και η οικονομία βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου.
Οι όποιες αλλαγές έγιναν όλα αυτά τα χρόνια στο αστικό πολιτικό σύστημα, η εναλλαγή κυβερνήσεων, οι συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν άλλαξαν αυτήν την ουσία.
Όπως δεν πρόκειται να την αλλάξουν και οι συνταγματικές αλλαγές, που προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπαθώντας μάλιστα να τις εμφανίσει ως δήθεν συμβολή στην «προοδευτική, δημοκρατική αναγέννηση του κράτους».
Οι κυβερνητικές κορώνες περί διεύρυνσης της δημοκρατίας, ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας σταματούν έξω από τους τόπους δουλειάς, καταρρέουν μπροστά στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των λυκοσυμαχιών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ το οποίο ετοιμάζεται για νέες επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, με τη σύμφωνη γνώμη και συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη γειτονική Τουρκία απέδειξαν ότι οι ανοιχτά δικτατορικές μορφές άσκησης της αστικής εξουσίας, δεν είναι κάτι που ανήκει στο μακρινό παρελθόν.
Οι ενδοαστικές αντιθέσεις, σε συνδυασμό με τους διεθνείς ανταγωνισμούς, που οξύνονται στην περιοχή κι άλλους παράγοντες, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε στρατιωτικά πραξικοπήματα.
Η αποτυχία του πραξικοπήματος στην Τουρκία και η επικράτηση της «δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης» δε δικαιώνει την πολιτική Ερντογάν, που συνεχίζει τον περιορισμό των αστικών δικαιωμάτων του λαού, των εργατικών, λαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών του.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι ο λαός να αναπτύξει τη δική του αυτοτελή, μαζική δράση, να διεκδικεί σε κάθε καμπή και στιγμή τη δική του λύση, με κριτήριο τις δικές του ανάγκες
Το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στην καταστολή της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά διεκδικεί δικαιώματα και ελευθερίες, όσο είναι δυνατό αυτό μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα.
Διεκδίκησε και τη δημόσια ανοιχτή δράση του μετά από 27 συνεχή χρόνια παρανομίας.
Και το 1974, επιδίωξε και πέτυχε «ντε φάκτο» τη νομιμοποίησή του, αξιοποιώντας και την υποχώρηση του αντικομμουνισμού στο λαό, που η κυβέρνηση Καραμανλή δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Αντιπαλεύει τη φασιστική Χρυσή Αυγή, τον εθνικισμό, το ρατσισμό και τον αντικομμουνισμό κάθε απόχρωσης. Ταυτόχρονα αποκαλύπτει το χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, που δε μπορεί να διορθωθεί αλλά να ανατραπεί.
Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται στην αστική πολιτική, αλλά στην οργάνωση της λαϊκής πάλης που θα δημιουργεί ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, για να μπορεί να αποκρούει την αντιλαϊκή πολιτική, θα ενισχύει την κοινωνική λαϊκή συμμαχία με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, το ΚΚΕ αναφέρει:
«42 χρόνια συμπληρώνονται από την πτώση της δικτατορίας της 21ης Απρίλη και το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, όλους όσοι συνέβαλλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας, κάτω από την αναπτυσσόμενη πάλη και κατακραυγή του λαού, εξέφραζε το συμβιβασμό ανάμεσα στη χούντα και τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, με την παρέμβαση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών, για να προληφθούν δύσκολα ελεγχόμενες αντιδράσεις του λαϊκού παράγοντα, καθώς και για να αντιμετωπιστούν οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας του Κυπριακού.
Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε όλα αυτά τα χρόνια, δεν οδήγησε σε ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, σε εξάλειψη της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, σε απαλλαγή της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Οι όποιες παραχωρήσεις έγιναν, αποδείχτηκαν προσωρινές, ενώ σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, παίρνονται πίσω με βίαιο τρόπο.
Η αιτία βρίσκεται στην ίδια την ουσία της αστικής δημοκρατίας, που παραμένει ταξική, αφού η εξουσία και η οικονομία βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου.
Οι όποιες αλλαγές έγιναν όλα αυτά τα χρόνια στο αστικό πολιτικό σύστημα, η εναλλαγή κυβερνήσεων, οι συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν άλλαξαν αυτήν την ουσία.
Όπως δεν πρόκειται να την αλλάξουν και οι συνταγματικές αλλαγές, που προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπαθώντας μάλιστα να τις εμφανίσει ως δήθεν συμβολή στην «προοδευτική, δημοκρατική αναγέννηση του κράτους».
Οι κυβερνητικές κορώνες περί διεύρυνσης της δημοκρατίας, ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας σταματούν έξω από τους τόπους δουλειάς, καταρρέουν μπροστά στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των λυκοσυμαχιών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ το οποίο ετοιμάζεται για νέες επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, με τη σύμφωνη γνώμη και συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη γειτονική Τουρκία απέδειξαν ότι οι ανοιχτά δικτατορικές μορφές άσκησης της αστικής εξουσίας, δεν είναι κάτι που ανήκει στο μακρινό παρελθόν.
Οι ενδοαστικές αντιθέσεις, σε συνδυασμό με τους διεθνείς ανταγωνισμούς, που οξύνονται στην περιοχή κι άλλους παράγοντες, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε στρατιωτικά πραξικοπήματα.
Η αποτυχία του πραξικοπήματος στην Τουρκία και η επικράτηση της «δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης» δε δικαιώνει την πολιτική Ερντογάν, που συνεχίζει τον περιορισμό των αστικών δικαιωμάτων του λαού, των εργατικών, λαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών του.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι ο λαός να αναπτύξει τη δική του αυτοτελή, μαζική δράση, να διεκδικεί σε κάθε καμπή και στιγμή τη δική του λύση, με κριτήριο τις δικές του ανάγκες
Το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στην καταστολή της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά διεκδικεί δικαιώματα και ελευθερίες, όσο είναι δυνατό αυτό μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα.
Διεκδίκησε και τη δημόσια ανοιχτή δράση του μετά από 27 συνεχή χρόνια παρανομίας.
Και το 1974, επιδίωξε και πέτυχε «ντε φάκτο» τη νομιμοποίησή του, αξιοποιώντας και την υποχώρηση του αντικομμουνισμού στο λαό, που η κυβέρνηση Καραμανλή δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Αντιπαλεύει τη φασιστική Χρυσή Αυγή, τον εθνικισμό, το ρατσισμό και τον αντικομμουνισμό κάθε απόχρωσης. Ταυτόχρονα αποκαλύπτει το χαρακτήρα της αστικής δημοκρατίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, που δε μπορεί να διορθωθεί αλλά να ανατραπεί.
Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται στην αστική πολιτική, αλλά στην οργάνωση της λαϊκής πάλης που θα δημιουργεί ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα, για να μπορεί να αποκρούει την αντιλαϊκή πολιτική, θα ενισχύει την κοινωνική λαϊκή συμμαχία με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών