Κοινός στόχος των χωρών που συμμετέχουν να αλλάξουν στρατηγικά την πορεία των γεγονότων στην Ευρώπη και να τονώσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη
Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2016, οι ηγέτες της Ελλάδα, της Ιταλίας, της Μάλτας, της Κύπρου, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Γαλλίας θα συναντηθούν στην Αθήνα, έχοντας προσκληθεί από τον έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, για να συζητήσουν για ένα νέο όραμα για την Ευρώπη, αναφέρει σε δημοσίευμά του το Bridging Europe.
Η «Σύνοδος Κορυφής της Αθήνας», όπως ονομάζεται, έχει ως στόχο να θέσει τον ρυθμό για τις προκλήσεις που Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ε.Ε. (Brexit) και τις ολέθριες επιπτώσεις της λιτότητας.
Η ημερήσια διάταξη θα επικεντρωθεί στην ανάγκη μιας νέας στρατηγικής για την Ευρώπη, ενός νέου κοινωνικού μοντέλου που θα δώσει έμφαση στην ανάγκη διαφυγής από την καταστροφική λιτότητα και στο ζήτημα των προσφύγων, που πρόκειται να επανέλθει στους τίτλους των ειδήσεων, καθώς η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και το πρόγραμμα μετεγκατάστασης δεν έχουν υλοποιηθεί αποτελεσματικά.
Κάθε μία από αυτές τις χώρες έχει το δικό της εθνικό συμφέρον και τις ανησυχίες της για την επόμενη περίοδο, αλλά υπάρχει ένα ισχυρό στοιχείο που τις ενώνει: ο στόχος να αλλάξουν στρατηγικά την πορεία των γεγονότων στην Ευρώπη και να τονώσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Για την Ελλάδα και το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι περισσότερο από αναγκαίο να χτίσουν μεγάλες συμμαχίες με τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Ευρώπη, ακόμη και αν χρειάζεται να βουτήξουν βαθιά μέσα στις θάλασσες των σοσιαλιστικών πολιτικών δυνάμεων για να εξαγάγουν αυτά τα μέρη που έχουν επιτύχει να κρατήσουν αποστάσεις από τον νεοφιλελευθερισμό και τον συντηρητισμό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ).
Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα αγωνίζεται να δώσει μια ταυτότητα στον εαυτό του τα τελευταία επτά χρόνια με πολλές συνιστώσες να βγαίνουν στην επιφάνεια και να πιέζουν για ένα μοντέλο προσανατολισμένο στην ανάπτυξη για την Ευρωζώνη.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωτικής σημασίας να αλλάξει τις αρνητικές ισορροπίες στην Ευρωζώνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και να προσπαθήσει να επηρεάσει την ουσία και τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Οι Matteo Renzi και François Hollande πιέζονται και οι δύο εκλογικά.
Ο Renzi πρέπει να κερδίσει ένα δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, την ώρα που ο Beppe Grillo και το κίνημα των Πέντε Αστέρων εισέρχονται δυναμικά και περιμένουν τον Renzi στη γωνία.
Για τον Hollande, η δημοτικότητά του συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα, ειδικά μετά τη νομοθέτηση μιας αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης του εργατικού δικαίου και αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη πίεση σε θέματα ασφάλειας μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Παρίσι και Νίκαια.
Ο αγώνας για την προεδρική υποψηφιότητα στο κόμμα του φαίνεται να είναι μια χαμένη υπόθεση για την ώρα, αλλά τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, καθώς η γαλλική πολιτική σκηνή έχει έναν μοναδικό τρόπο να δίνει σε προέδρου (και πρώην προέδρου) μια απρόσμενη δεύτερη ευκαιρία.
Προς το παρόν, το μεγαλύτερο πρόβλημα στη γαλλική πολιτική είναι η συνεπής αύξηση της δημοτικότητας της Le Pen και του Εθνικού Μετώπου, του άλλοτε αντιδραστικού, λαϊκίστικου και αντιμεταναστευτικού κόμματος, που έχει μετατραπεί σε ένα υπερβολικά συστηματικό κόμμα, με ισχυρή παρουσία στα αστικά κέντρα και την περιφέρεια.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι ακόμη βέβαιο αν ο Mariano Rajoy θα έρθει στην Αθήνα.
Αν είναι αρκετά έξυπνος, θα το πράξει, με στόχο να «αγκαλιάσει» τα τμήματα του εκλογικού σώματος της Ισπανίας που αγωνίζονται για ένα διαφορετικό πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο για την Ευρώπη, λαμβάνοντας σαφές πλεονέκτημα στην εγχώρια πολιτική σκηνή, με δεδομένες τις εύθραυστες ισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί για όλα τα κόμματα μετά τις εθνικές εκλογές και τη δυνατότητα για ένα άλλο, τρίτο γύρο των εκλογών αργότερα μέσα στο έτος.
Με την αποδοχή της πρότασης του έλληνα πρωθυπουργού, ο Rajoy θα κερδίσει σημαντικό πλεονέκτημα σε αυτά τα τμήματα της κοινωνίας που υποστηρίζουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αποδυναμώνοντας περαιτέρω το ρόλο του Sanchez.
Την ίδια στιγμή, η άφιξη του Rajoy θα είναι επίσης μια θετική εξέλιξη για τον Αλέξη Τσίπρα, καθιστώντας λιγότερο δύσκολο για αυτόν να αποδείξει δύο πράγματα: ότι είναι κυριολεκτικά πρόθυμος να δώσει έναν φρέσκο αέρα στην Ευρώπη, καθήμενος στο ίδιο τραπέζι με σοσιαλιστές και συντηρητικούς, οι ίδιοι που τον πολέμησαν σκληρά μέχρι το 2015 και τον εγκατέλειψαν πολλές φορές σε διπλωματικό επίπεδο το τελευταίο 1,5 έτος.
Επιπλέον, θα έχει επίσης την ευκαιρία να καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στη συντηρητική οικογένεια του ΕΛΚ που έχει τόσο πιστά εγκρίνει την πολιτική λιτότητας από το 2010, βάζοντας τον Rajoy σε ένα ιδεολογικό πεδίο της πολιτικής που οι συντηρητικοί δεν έχουν αισθανθεί άνετα προηγουμένως, δηλαδή στη δημιουργία μιας «άλλης Ευρώπης», με την απασχόληση, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η «Σύνοδος Κορυφής της Αθήνας» φαίνεται να είναι μια μεγάλη ευκαιρία για όλους, όσοι έχουν προσκληθεί, να αναπτύξουν και να εξυπηρετήσουν την προσωπική, πολιτική τους ατζέντα κάτω από έναν κοινό σκοπό: την καταπολέμηση της λιτότητας και την προώθηση μιας στενής συνεργασίας του ευρωπαϊκού νότου προς αυτή την κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Η «Σύνοδος Κορυφής της Αθήνας», όπως ονομάζεται, έχει ως στόχο να θέσει τον ρυθμό για τις προκλήσεις που Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ε.Ε. (Brexit) και τις ολέθριες επιπτώσεις της λιτότητας.
Η ημερήσια διάταξη θα επικεντρωθεί στην ανάγκη μιας νέας στρατηγικής για την Ευρώπη, ενός νέου κοινωνικού μοντέλου που θα δώσει έμφαση στην ανάγκη διαφυγής από την καταστροφική λιτότητα και στο ζήτημα των προσφύγων, που πρόκειται να επανέλθει στους τίτλους των ειδήσεων, καθώς η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και το πρόγραμμα μετεγκατάστασης δεν έχουν υλοποιηθεί αποτελεσματικά.
Κάθε μία από αυτές τις χώρες έχει το δικό της εθνικό συμφέρον και τις ανησυχίες της για την επόμενη περίοδο, αλλά υπάρχει ένα ισχυρό στοιχείο που τις ενώνει: ο στόχος να αλλάξουν στρατηγικά την πορεία των γεγονότων στην Ευρώπη και να τονώσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Για την Ελλάδα και το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι περισσότερο από αναγκαίο να χτίσουν μεγάλες συμμαχίες με τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Ευρώπη, ακόμη και αν χρειάζεται να βουτήξουν βαθιά μέσα στις θάλασσες των σοσιαλιστικών πολιτικών δυνάμεων για να εξαγάγουν αυτά τα μέρη που έχουν επιτύχει να κρατήσουν αποστάσεις από τον νεοφιλελευθερισμό και τον συντηρητισμό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ).
Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα αγωνίζεται να δώσει μια ταυτότητα στον εαυτό του τα τελευταία επτά χρόνια με πολλές συνιστώσες να βγαίνουν στην επιφάνεια και να πιέζουν για ένα μοντέλο προσανατολισμένο στην ανάπτυξη για την Ευρωζώνη.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωτικής σημασίας να αλλάξει τις αρνητικές ισορροπίες στην Ευρωζώνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και να προσπαθήσει να επηρεάσει την ουσία και τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Οι Matteo Renzi και François Hollande πιέζονται και οι δύο εκλογικά.
Ο Renzi πρέπει να κερδίσει ένα δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, την ώρα που ο Beppe Grillo και το κίνημα των Πέντε Αστέρων εισέρχονται δυναμικά και περιμένουν τον Renzi στη γωνία.
Για τον Hollande, η δημοτικότητά του συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα, ειδικά μετά τη νομοθέτηση μιας αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης του εργατικού δικαίου και αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη πίεση σε θέματα ασφάλειας μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Παρίσι και Νίκαια.
Ο αγώνας για την προεδρική υποψηφιότητα στο κόμμα του φαίνεται να είναι μια χαμένη υπόθεση για την ώρα, αλλά τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, καθώς η γαλλική πολιτική σκηνή έχει έναν μοναδικό τρόπο να δίνει σε προέδρου (και πρώην προέδρου) μια απρόσμενη δεύτερη ευκαιρία.
Προς το παρόν, το μεγαλύτερο πρόβλημα στη γαλλική πολιτική είναι η συνεπής αύξηση της δημοτικότητας της Le Pen και του Εθνικού Μετώπου, του άλλοτε αντιδραστικού, λαϊκίστικου και αντιμεταναστευτικού κόμματος, που έχει μετατραπεί σε ένα υπερβολικά συστηματικό κόμμα, με ισχυρή παρουσία στα αστικά κέντρα και την περιφέρεια.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι ακόμη βέβαιο αν ο Mariano Rajoy θα έρθει στην Αθήνα.
Αν είναι αρκετά έξυπνος, θα το πράξει, με στόχο να «αγκαλιάσει» τα τμήματα του εκλογικού σώματος της Ισπανίας που αγωνίζονται για ένα διαφορετικό πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο για την Ευρώπη, λαμβάνοντας σαφές πλεονέκτημα στην εγχώρια πολιτική σκηνή, με δεδομένες τις εύθραυστες ισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί για όλα τα κόμματα μετά τις εθνικές εκλογές και τη δυνατότητα για ένα άλλο, τρίτο γύρο των εκλογών αργότερα μέσα στο έτος.
Με την αποδοχή της πρότασης του έλληνα πρωθυπουργού, ο Rajoy θα κερδίσει σημαντικό πλεονέκτημα σε αυτά τα τμήματα της κοινωνίας που υποστηρίζουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αποδυναμώνοντας περαιτέρω το ρόλο του Sanchez.
Την ίδια στιγμή, η άφιξη του Rajoy θα είναι επίσης μια θετική εξέλιξη για τον Αλέξη Τσίπρα, καθιστώντας λιγότερο δύσκολο για αυτόν να αποδείξει δύο πράγματα: ότι είναι κυριολεκτικά πρόθυμος να δώσει έναν φρέσκο αέρα στην Ευρώπη, καθήμενος στο ίδιο τραπέζι με σοσιαλιστές και συντηρητικούς, οι ίδιοι που τον πολέμησαν σκληρά μέχρι το 2015 και τον εγκατέλειψαν πολλές φορές σε διπλωματικό επίπεδο το τελευταίο 1,5 έτος.
Επιπλέον, θα έχει επίσης την ευκαιρία να καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα στη συντηρητική οικογένεια του ΕΛΚ που έχει τόσο πιστά εγκρίνει την πολιτική λιτότητας από το 2010, βάζοντας τον Rajoy σε ένα ιδεολογικό πεδίο της πολιτικής που οι συντηρητικοί δεν έχουν αισθανθεί άνετα προηγουμένως, δηλαδή στη δημιουργία μιας «άλλης Ευρώπης», με την απασχόληση, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η «Σύνοδος Κορυφής της Αθήνας» φαίνεται να είναι μια μεγάλη ευκαιρία για όλους, όσοι έχουν προσκληθεί, να αναπτύξουν και να εξυπηρετήσουν την προσωπική, πολιτική τους ατζέντα κάτω από έναν κοινό σκοπό: την καταπολέμηση της λιτότητας και την προώθηση μιας στενής συνεργασίας του ευρωπαϊκού νότου προς αυτή την κατεύθυνση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών