Εν μέσω πολυφωνίας και παραφωνίας πορεύονται κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση
Την ώρα που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήταν αντιμέτωπος με το «αντάρτικο» του Π. Σκουρλέτη που έβρισκε στήριξη και από την κίνηση των «53+», ο πρόεδρος της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκης καλούνταν να διαχειριστεί τις δηλώσεις του αντιπροέδρου του, Άδωνι Γεωργιάδη για την «τύχη» των κομμουνιστών στις χώρες του εξωτερικού.
«Βραχυκυκλώματα» που κρύβουν έντονες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές και διαφωνίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, οι οποίες κάθε άλλο παρά ευνοούν τα σχέδια των Τσίπρα και Μητσοτάκη για τη μετάβαση (είτε της κυβέρνησης είτε της ΝΔ) στην επόμενη ημέρα, όπως την οραματίζονται.
Και μπορεί η συνάντηση Τσίπρα – Σκουρλέτη στο Μέγαρο Μαξίμου να κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία ρήξη και ότι οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είναι αυτοί που επιθυμούν να δημιουργήσουν εικόνα κρίσης, αλλά είναι οι ίδιοι οι υπουργοί που εκφράζουν τις διαφωνίες τους στη συμφωνία που έχει υπογράψει ο πρωθυπουργός, που έχουν εγκρίνει οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και που καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι οι αντιδράσεις αυτές μπορεί να ικανοποιούν πολλούς από το εσωκομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνέπεια στις θέσεις και στις αρχές του κόμματος, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι με αυτόν τον τρόπο υποδεικνύουν έμμεσα την ασυνέπεια της κυβέρνησης και της ηγεσίας της.
Στάση που αν μη τι άλλο καθιστά εξαιρετικά προβληματικό το έργο και το σχέδιο του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει προτάξει την ανάγκη η κυβέρνηση να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων προκειμένου να περάσει στην επόμενη φάση που υπόσχεται μια καλύτερη ημέρα για την χώρα (και για την κυβέρνηση).
Και ενώ οι εν λόγω αναταραχές στο ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζουν τον Τσίπρα ακόμα και για τον ανασχηματισμό, αντιμέτωπος με αντίστοιχα «βαρίδια» είναι και ο Κ.Μητσοτάκης.
Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη «περί φυλάκισης των κομμουνιστών στο εξωτερικό» (παρά την ολική ανασκευή και παρά την θεωρία ότι παρερμηνεύτηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ) πυροδότησε έντονες αντιδράσεις όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από την ίδια τη ΝΔ, η οποία «άκουσε» τις θέσεις αυτές λίγο αφότου ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριζε πως δεν υπάρχουν πλέον διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Αριστεράς, Κέντρου και Δεξιάς.
Η τοποθέτηση του κ.Γεωργιάδη πέρα από το ότι ήταν άστοχη και πολιτικά επικίνδυνη «αφαίρεσε» αρκετούς πόντους από την προσπάθεια που καταβάλλει ο κ.Μητσοτάκης να καταστήσει τη ΝΔ ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, φιλελεύθερο κόμμα που στρέφει το πολιτικό του βάρος στο Κέντρο.
Και μπορεί οι δηλώσεις αυτές – όπως και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ – να ικανοποίησαν μέρος του ακροατηρίου της ΝΔ, αλλά ο κ.Γεωργιάδης, ο οποίος είναι και αντιπρόεδρος της ΝΔ, «πιάστηκε» όχι μόνο να κινείται εκτός γραμμής του προέδρου του αλλά και εκτός γραμμής του ίδιου του κόμματος του, το οποίο υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν αυτό που νομιμοποίησε το ΚΚΕ.
Είναι προφανές ότι τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις, διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές πολιτικές θέσεις και απόψεις.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι αυτές οι διαφορές πρέπει με κάποιον τρόπο να γεφυρώνονται και εν τέλει να καταλήγουν σε μια κοινή συνισταμένη.
Διότι διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος της πολυφωνίας, από την οποία δύσκολα μπορεί κάποιος όχι μόνο να βγάλει άκρη αλλά και να πάρει αποφάσεις.
Και οι προκλήσεις σήμερα για το πολιτικό σύστημα είναι τόσο μεγάλες (τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την αξιωματική αντιπολίτευση) που οι όποιες «παραφωνίες» ιδεολογικής καθαρότητας ή ακραίων πολιτικών τοποθετήσεων μόνο πρόβλημα μπορούν να προκαλέσουν στα κόμματα και στις ηγεσίες τους.
Εκτός και αν αυτές εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ που προβλέπει την έκφραση και κυρίως την αποτροπή απωλειών στα αριστερά ή στα δεξιά τους αντίστοιχα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
«Βραχυκυκλώματα» που κρύβουν έντονες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές και διαφωνίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, οι οποίες κάθε άλλο παρά ευνοούν τα σχέδια των Τσίπρα και Μητσοτάκη για τη μετάβαση (είτε της κυβέρνησης είτε της ΝΔ) στην επόμενη ημέρα, όπως την οραματίζονται.
Και μπορεί η συνάντηση Τσίπρα – Σκουρλέτη στο Μέγαρο Μαξίμου να κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία ρήξη και ότι οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είναι αυτοί που επιθυμούν να δημιουργήσουν εικόνα κρίσης, αλλά είναι οι ίδιοι οι υπουργοί που εκφράζουν τις διαφωνίες τους στη συμφωνία που έχει υπογράψει ο πρωθυπουργός, που έχουν εγκρίνει οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και που καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση.
Είναι προφανές ότι οι αντιδράσεις αυτές μπορεί να ικανοποιούν πολλούς από το εσωκομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνέπεια στις θέσεις και στις αρχές του κόμματος, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι με αυτόν τον τρόπο υποδεικνύουν έμμεσα την ασυνέπεια της κυβέρνησης και της ηγεσίας της.
Στάση που αν μη τι άλλο καθιστά εξαιρετικά προβληματικό το έργο και το σχέδιο του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει προτάξει την ανάγκη η κυβέρνηση να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων προκειμένου να περάσει στην επόμενη φάση που υπόσχεται μια καλύτερη ημέρα για την χώρα (και για την κυβέρνηση).
Και ενώ οι εν λόγω αναταραχές στο ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζουν τον Τσίπρα ακόμα και για τον ανασχηματισμό, αντιμέτωπος με αντίστοιχα «βαρίδια» είναι και ο Κ.Μητσοτάκης.
Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη «περί φυλάκισης των κομμουνιστών στο εξωτερικό» (παρά την ολική ανασκευή και παρά την θεωρία ότι παρερμηνεύτηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ) πυροδότησε έντονες αντιδράσεις όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από την ίδια τη ΝΔ, η οποία «άκουσε» τις θέσεις αυτές λίγο αφότου ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριζε πως δεν υπάρχουν πλέον διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Αριστεράς, Κέντρου και Δεξιάς.
Η τοποθέτηση του κ.Γεωργιάδη πέρα από το ότι ήταν άστοχη και πολιτικά επικίνδυνη «αφαίρεσε» αρκετούς πόντους από την προσπάθεια που καταβάλλει ο κ.Μητσοτάκης να καταστήσει τη ΝΔ ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, φιλελεύθερο κόμμα που στρέφει το πολιτικό του βάρος στο Κέντρο.
Και μπορεί οι δηλώσεις αυτές – όπως και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ – να ικανοποίησαν μέρος του ακροατηρίου της ΝΔ, αλλά ο κ.Γεωργιάδης, ο οποίος είναι και αντιπρόεδρος της ΝΔ, «πιάστηκε» όχι μόνο να κινείται εκτός γραμμής του προέδρου του αλλά και εκτός γραμμής του ίδιου του κόμματος του, το οποίο υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν αυτό που νομιμοποίησε το ΚΚΕ.
Είναι προφανές ότι τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις, διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές πολιτικές θέσεις και απόψεις.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι αυτές οι διαφορές πρέπει με κάποιον τρόπο να γεφυρώνονται και εν τέλει να καταλήγουν σε μια κοινή συνισταμένη.
Διότι διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος της πολυφωνίας, από την οποία δύσκολα μπορεί κάποιος όχι μόνο να βγάλει άκρη αλλά και να πάρει αποφάσεις.
Και οι προκλήσεις σήμερα για το πολιτικό σύστημα είναι τόσο μεγάλες (τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την αξιωματική αντιπολίτευση) που οι όποιες «παραφωνίες» ιδεολογικής καθαρότητας ή ακραίων πολιτικών τοποθετήσεων μόνο πρόβλημα μπορούν να προκαλέσουν στα κόμματα και στις ηγεσίες τους.
Εκτός και αν αυτές εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ που προβλέπει την έκφραση και κυρίως την αποτροπή απωλειών στα αριστερά ή στα δεξιά τους αντίστοιχα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών