«Κομιστής» ο Μοσχοβισί - Το δόγμα «όλα σε ένα, όμορφα και νοικοκυρεμένα»
Τα «μέτρα-αντίδοτο» που θα…εξουδετερώσουν την «πολιτική και κοινωνική τοξικότητα» της «επώδυνης συμφωνίας» αναμένει η κυβέρνηση από την πλευρά των δανειστών οι οποίοι, ωστόσο, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να «ρίξουν τον λογαριασμό» και να κάνουν «σκόντο» στα μέτρα που ζητούν από την Αθήνα.
Οι συζητήσεις είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο και διεξάγονται κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, ενώ τα τεχνικά κλιμάκια θα κληθούν να έρθουν στην Αθήνα και να «σηκώσουν τα μανίκια» μόλις όλες οι πλευρές καταλήξουν στο ποιο θα είναι το «αντίδοτο» που θα πάρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και τις μικρές βελτιώσεις που ενδεχομένως θα υπάρξουν στην πρόταση που ενεχείρισαν οι δανειστές την προηγούμενη Παρασκευή στον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Μάλιστα, υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή που έχει απόλυτη γνώση των διαπραγματεύσεων ανέφερε στο bankingnews.gr πως «η β΄ αξιολόγηση θα κλείσει στην ώρα της και με τρόπο που θα κάνει όσους βιάζονται προκαταβολικά να μιλήσουν για αποτυχία και επιτίθενται στην κυβέρνηση να… κλαίνε».
Ο «γεφυροποιός» Μοσκοβισί… «κομιστής» της πρότασης συμβιβασμού
Κοινοτικές πηγές ανέφεραν ότι ο «κομιστής» της πρότασης με τα «μέτρα-αντίδοτο» που θα προσφερθούν στην Αθήνα ως «βελτιωμένη πρόταση» θα είναι ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πίερ Μοσκοβισί, ο οποίος σε ένα ταξίδι αστραπή και με ρόλο «γεφυροποιού» θα συναντηθεί σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Ενδεικτική του κλίματος «ενισχυμένης αισιοδοξίας» είναι και η αναφορά του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη ότι στις «στις 20 Φεβρουαρίου (ημερομηνία συνεδρίασης του Eurogroup) πρέπει να υπάρξει συμφωνία, είτε δρομολόγηση της συμφωνίας σε ορατό χρόνο», συμπληρώνοντας ότι «η κυβέρνηση επιδιώκει μια «καθαρή» συμφωνία που να επιτρέπει την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές το 2017 και να μην επιβάλλει νέα λιτότητα.
Ορίζοντας οι Ολλανδικές εκλογές
Ποιος είναι ο τελικός χρονικός ορίζοντας;
Η απάντηση είναι οι Ολλανδικές εκλογές, καθώς η Ολλανδία είναι μια από τις πέντε χώρες των οποίων τα Κοινοβούλια θα κληθούν να ψηφίσουν τη συμφωνία.
Ως εκ τούτου δεν πρέπει να έχει κλείσει η Ολλανδική Βουλή.
Την ίδια ώρα το Μέγαρο Μαξίμου κρατά ψηλά το λάβαρο του πολέμου με το ΔΝΤ χαρακτηρίζοντας «παράλογες και εμμονικές» τις αλλά και το γεγονός ότι αδιαφορεί επιδεικτικά και δεν λαμβάνει υπόψιν το βασικό διαπραγματευτικό επιχείρημα, που είναι η υπεραπόδοση εσόδων και η υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, να λάβει υπόψη του τη νέα δημοσιονομική πραγματικότητα.
Συμφωνία με τα μέτρα… «όλα σε ένα, όμορφα και νοικοκυρεμένα»
«Η συμφωνία την οποία διαπραγματευόμαστε δεν περιλαμβάνει ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα» τόνιζε σε κάθε ευκαιρία ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζει ποια θα είναι τα μέτρα που θα περιλαμβάνονται για το διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος και ποια θα προβλέπονται για το 2019 και μετά και για ποιο χρονικό ορίζοντα.
Ωστόσο, σκιαγράφησε το περίγραμμα του «κάδρου των αντιπαροχών» της συμφωνίας λέγοντας ότι «αν οριστούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα και συγκεκριμενοποιηθούν οι αντίστοιχες ημερομηνίες, τότε τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος μπορούν να υπολογιστούν, καθώς είναι μια απλή εξίσωση με έναν άγνωστο».
Αυτό που απέφυγε ως ο «διάολος το λιβάνι» είναι να ορίσει ποια μέτρα από όλα όσα βρίσκονται στο τραπέζι από τους δανειστές συνιστά «μέτρο λιτότητας».
Για παράδειγμα απέφυγε να απαντήσει αν η μείωση του αφορολόγητου ή η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις συνιστά «νέο μέτρο λιτότητας» η απλά έναν «επώδυνο συμβιβασμό» καθώς ο σκοπός (για το QE και την έξοδο στις αγορές)… αγιάζει τα μέσα.
Το κλειδί που… ξεκλειδώνει το «κωδικοποιημένο» μήνυμα της συμφωνίας που φαίνεται πως αποδέχεται το Μέγαρο Μαξίμου είναι «όλα πακέτο στον κόφτη».
Το επιτυχημένο διαφημιστικό σλόγκαν Τραπεζικού ιδρύματος «όλα σε ένα …όμορφα και νοικοκυρεμένα», που καλούσε τους δανειολήπτες να τακτοποιήσουν συνολικά τις εκκρεμότητες και τους… λογαριασμούς τους σχεδόν ταυτίζεται με τη «συμφωνία πακέτο» που επιδιώκει και αποδέχεται η κυβέρνηση.
Όλα όσα ζητούνται από του δανειστές η Αθήνα επιμένει να «μπουν στον κόφτη», ο οποίος θα είναι και η μόνη ρύθμιση η οποία θα κληθεί να ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία.
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση δεν θα νομοθετήσει «ούτε ένα νέο μέτρο λιτότητας», με μοναδική προϋπόθεση ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτυγχάνονται.
Το νέο κυβερνητικό αφήγημα: Έξοδος στις αγορές πριν τη λήξη του προγράμματος και ρήτρα «ξηλώματος» μνημονικών μέτρων λιτότητας μετά το 2019
Το επιπλέον που ζητά η Αθήνα ως «αντίδοτο» που θα εξουδετερώσει την πολιτική και κοινωνική «τοξικότητα» της συμφωνίας είναι η ρήτρα απενεργοποίησης μέτρων που ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή από το πρώτο, το δεύτερο αλλά και το τρίτο μνημόνιο.
Δηλαδή ρήτρα αναστολή και «ξηλώματος» μνημονιακών μέτρων εφάμιλλου δημοσιονομικού κόστους με το υπερπλεόνασμα που θα επιτευχθεί.
Πάνω σε αυτό η κυβέρνηση θα «χτίσει» το νέο «μεταμνημονιακό κυβερνητικό αφήγημα» που ξεκινά με το «success story» που ξεκινά με την έστω και καθυστερημένη ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης συνεχίζεται με την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές για δανεισμό στο τέλος του έτους και ολοκληρώνεται με τη λήξη του ελληνικού προγράμματος με οριακές παροχές κοινωνικού χαρακτήρα, μείωση του ΕΝΦΙΑ, μείωση ΦΠΑ και άλλα εφόσον επιτυγχάνεται υπερπλεόνασμα.
Υπό αυτές τις συνθήκες η «τοξική» συμφωνία μπορεί να ψηφιστεί από την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς οι βουλευτές να «δηλητηριαστούν» από τα μέτρα που θα περιλαμβάνονται.
Όλα αυτά βέβαια έχουν βάση σε επίπεδο «ρητορικής», «πολιτικής επικοινωνίας» και «τακτικής», καθώς η πραγματικότητα της συμφωνίας και πολύ περισσότερο η εφαρμογή της θα συνιστά συνέχεια του υπάρχοντος μνημονίου (αν όχι 4ο), λόγω του ότι η εποπτεία των δανειστών θα υφίσταται στην ελληνική οικονομία για πολλά έτη ακόμα.
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Οι συζητήσεις είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο και διεξάγονται κυρίως σε πολιτικό επίπεδο, ενώ τα τεχνικά κλιμάκια θα κληθούν να έρθουν στην Αθήνα και να «σηκώσουν τα μανίκια» μόλις όλες οι πλευρές καταλήξουν στο ποιο θα είναι το «αντίδοτο» που θα πάρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και τις μικρές βελτιώσεις που ενδεχομένως θα υπάρξουν στην πρόταση που ενεχείρισαν οι δανειστές την προηγούμενη Παρασκευή στον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Μάλιστα, υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή που έχει απόλυτη γνώση των διαπραγματεύσεων ανέφερε στο bankingnews.gr πως «η β΄ αξιολόγηση θα κλείσει στην ώρα της και με τρόπο που θα κάνει όσους βιάζονται προκαταβολικά να μιλήσουν για αποτυχία και επιτίθενται στην κυβέρνηση να… κλαίνε».
Ο «γεφυροποιός» Μοσκοβισί… «κομιστής» της πρότασης συμβιβασμού
Κοινοτικές πηγές ανέφεραν ότι ο «κομιστής» της πρότασης με τα «μέτρα-αντίδοτο» που θα προσφερθούν στην Αθήνα ως «βελτιωμένη πρόταση» θα είναι ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πίερ Μοσκοβισί, ο οποίος σε ένα ταξίδι αστραπή και με ρόλο «γεφυροποιού» θα συναντηθεί σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Ενδεικτική του κλίματος «ενισχυμένης αισιοδοξίας» είναι και η αναφορά του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη ότι στις «στις 20 Φεβρουαρίου (ημερομηνία συνεδρίασης του Eurogroup) πρέπει να υπάρξει συμφωνία, είτε δρομολόγηση της συμφωνίας σε ορατό χρόνο», συμπληρώνοντας ότι «η κυβέρνηση επιδιώκει μια «καθαρή» συμφωνία που να επιτρέπει την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές το 2017 και να μην επιβάλλει νέα λιτότητα.
Ορίζοντας οι Ολλανδικές εκλογές
Ποιος είναι ο τελικός χρονικός ορίζοντας;
Η απάντηση είναι οι Ολλανδικές εκλογές, καθώς η Ολλανδία είναι μια από τις πέντε χώρες των οποίων τα Κοινοβούλια θα κληθούν να ψηφίσουν τη συμφωνία.
Ως εκ τούτου δεν πρέπει να έχει κλείσει η Ολλανδική Βουλή.
Την ίδια ώρα το Μέγαρο Μαξίμου κρατά ψηλά το λάβαρο του πολέμου με το ΔΝΤ χαρακτηρίζοντας «παράλογες και εμμονικές» τις αλλά και το γεγονός ότι αδιαφορεί επιδεικτικά και δεν λαμβάνει υπόψιν το βασικό διαπραγματευτικό επιχείρημα, που είναι η υπεραπόδοση εσόδων και η υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, να λάβει υπόψη του τη νέα δημοσιονομική πραγματικότητα.
Συμφωνία με τα μέτρα… «όλα σε ένα, όμορφα και νοικοκυρεμένα»
«Η συμφωνία την οποία διαπραγματευόμαστε δεν περιλαμβάνει ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα» τόνιζε σε κάθε ευκαιρία ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζει ποια θα είναι τα μέτρα που θα περιλαμβάνονται για το διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος και ποια θα προβλέπονται για το 2019 και μετά και για ποιο χρονικό ορίζοντα.
Ωστόσο, σκιαγράφησε το περίγραμμα του «κάδρου των αντιπαροχών» της συμφωνίας λέγοντας ότι «αν οριστούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα και συγκεκριμενοποιηθούν οι αντίστοιχες ημερομηνίες, τότε τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος μπορούν να υπολογιστούν, καθώς είναι μια απλή εξίσωση με έναν άγνωστο».
Αυτό που απέφυγε ως ο «διάολος το λιβάνι» είναι να ορίσει ποια μέτρα από όλα όσα βρίσκονται στο τραπέζι από τους δανειστές συνιστά «μέτρο λιτότητας».
Για παράδειγμα απέφυγε να απαντήσει αν η μείωση του αφορολόγητου ή η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις συνιστά «νέο μέτρο λιτότητας» η απλά έναν «επώδυνο συμβιβασμό» καθώς ο σκοπός (για το QE και την έξοδο στις αγορές)… αγιάζει τα μέσα.
Το κλειδί που… ξεκλειδώνει το «κωδικοποιημένο» μήνυμα της συμφωνίας που φαίνεται πως αποδέχεται το Μέγαρο Μαξίμου είναι «όλα πακέτο στον κόφτη».
Το επιτυχημένο διαφημιστικό σλόγκαν Τραπεζικού ιδρύματος «όλα σε ένα …όμορφα και νοικοκυρεμένα», που καλούσε τους δανειολήπτες να τακτοποιήσουν συνολικά τις εκκρεμότητες και τους… λογαριασμούς τους σχεδόν ταυτίζεται με τη «συμφωνία πακέτο» που επιδιώκει και αποδέχεται η κυβέρνηση.
Όλα όσα ζητούνται από του δανειστές η Αθήνα επιμένει να «μπουν στον κόφτη», ο οποίος θα είναι και η μόνη ρύθμιση η οποία θα κληθεί να ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία.
Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση δεν θα νομοθετήσει «ούτε ένα νέο μέτρο λιτότητας», με μοναδική προϋπόθεση ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτυγχάνονται.
Το νέο κυβερνητικό αφήγημα: Έξοδος στις αγορές πριν τη λήξη του προγράμματος και ρήτρα «ξηλώματος» μνημονικών μέτρων λιτότητας μετά το 2019
Το επιπλέον που ζητά η Αθήνα ως «αντίδοτο» που θα εξουδετερώσει την πολιτική και κοινωνική «τοξικότητα» της συμφωνίας είναι η ρήτρα απενεργοποίησης μέτρων που ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή από το πρώτο, το δεύτερο αλλά και το τρίτο μνημόνιο.
Δηλαδή ρήτρα αναστολή και «ξηλώματος» μνημονιακών μέτρων εφάμιλλου δημοσιονομικού κόστους με το υπερπλεόνασμα που θα επιτευχθεί.
Πάνω σε αυτό η κυβέρνηση θα «χτίσει» το νέο «μεταμνημονιακό κυβερνητικό αφήγημα» που ξεκινά με το «success story» που ξεκινά με την έστω και καθυστερημένη ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης συνεχίζεται με την δοκιμαστική έξοδο στις αγορές για δανεισμό στο τέλος του έτους και ολοκληρώνεται με τη λήξη του ελληνικού προγράμματος με οριακές παροχές κοινωνικού χαρακτήρα, μείωση του ΕΝΦΙΑ, μείωση ΦΠΑ και άλλα εφόσον επιτυγχάνεται υπερπλεόνασμα.
Υπό αυτές τις συνθήκες η «τοξική» συμφωνία μπορεί να ψηφιστεί από την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς οι βουλευτές να «δηλητηριαστούν» από τα μέτρα που θα περιλαμβάνονται.
Όλα αυτά βέβαια έχουν βάση σε επίπεδο «ρητορικής», «πολιτικής επικοινωνίας» και «τακτικής», καθώς η πραγματικότητα της συμφωνίας και πολύ περισσότερο η εφαρμογή της θα συνιστά συνέχεια του υπάρχοντος μνημονίου (αν όχι 4ο), λόγω του ότι η εποπτεία των δανειστών θα υφίσταται στην ελληνική οικονομία για πολλά έτη ακόμα.
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών