Η μπάλα στο γήπεδο της Αθηνάς – Προθεσμία μέχρι τις 20/2
Μια δήλωση περί «σημαντικής προόδου» που θα αποτελεί και το «εισιτήριο» για την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών στην Αθήνα την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου επιδιώκει να αποσπάσει η κυβέρνηση στην κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup την ερχόμενη Δευτέρα.
Κάτι τέτοιο θα επιτευχθεί μόνο στην περίπτωση όπου μία από τις τρείς εκδοχές της συμβιβαστικής πρότασης στην οποία συμφωνούν ΔΝΤ και Κομισιόν και «κόμισε» ο Ευρωπαίος Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, γίνει αποδεκτή.
Αμοιβαίοι συμβιβασμοί και υποχωρήσεις
Από την πλευρά του το ΔΝΤ φαίνεται πλέον διατεθειμένο να επανεξετάσει και να αλλάξει τις προβλέψεις του και κατά συνέπεια ως ένα βαθμό και τις απαιτήσεις του μετά και τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για το ΑΕΠ του 2016.
Η παραδοχή του διευθυντή του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, Πόουλ Τόμσεν, ότι εάν η εκτίμηση του Ταμείου για την ελληνική οικονομία αποδειχθεί πολύ απαισιόδοξη, τότε δεν αποκλείεται αυτή να αλλάξει συνιστά και το βήμα πίσω που προτίθεται να κάνει το Ταμείο, ώστε να κλείσει η συμφωνία.
Από την πλευρά της η Κομισιόν δια στόματος Πιέρ Μοσκοβισί χαρακτηρίζει δικλείδα ασφαλείας για την Ελλάδα τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά πιέζει και φαίνεται πως το πετυχαίνει να «μαλακώσει» τη στάση του Βερολίνο και του Βόλφαγκ Σόιμπλε τόσο στο ζήτημα της παροχής πιο «γενναίων» μεσοπρόθεσμων μέτρων για την απομείωση του ελληνικού χρέους όσο και για το ύψος αλλά και την χρονική διάρκεια των πρωτογενών πλεονασμάτων για μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος.
Σημειωτέον, το Βερολίνο μπήκε στη διαπραγμάτευση με την επιεικώς «υπερβολική» θέση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για μια δεκαετία μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος ενώ δεν συζητούσε καν την λήψη μέτρων για το χρέος. Απομένει στην ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει μέσα σε τέσσερα 24ωρα ποιες θα είναι οι δικές τις υποχωρήσεις.
Η Αθήνα επιδιώκει μία συνολική συμφωνία με διατυπωμένο και σαφή τον οδικό χάρτη για το χρέος, ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), καθώς και «ανταλλάγματα» στην περίπτωση υπέρβασης των συμφωνημένων δημοσιονομικών στόχων.
Η Αθήνα καλείται να απαντήσει τη Δευτέρα 20/2/2017
Με αυτά τα δεδομένα και στην βάση της πρότασης που κόμισε ο Πιέρ Μοσκοβισί το Μέγαρο Μαξίμου θα πρέπει να προχωρήσει με αποφασιστικότητα στον «επώδυνο συμβιβασμό».
Αυτός περιλαμβάνει εκτός από την μείωση του αφορολόγητου και μια σειρά από μέτρα, κάποια από τα οποία ζητείται από τους δανειστές να ψηφιστούν άμεσα από τη Βουλή και να εφαρμοσθούν μετά το 2018 σε περίπτωση που σημειωθεί απόκλιση από τους στόχους.
Στην ουσία απαιτούν τη θεσμοθέτηση του «κόφτη» με συγκεκριμενοποιημένα και ψηφισμένα τα μέτρα.
Επιπλέον η πρόταση συμφωνίας περιλαμβάνει και το πακέτο με τα μέτρα που θα λειτουργούν ως «μαξιλάρι» αλλά και εκείνα που ζητά η Αθήνα και θα έχουν το χαρακτήρα «ανταλλάγματος» όπως παρεμβάσεις σε ειδικούς φόρους, στον συντελεστή ΦΠΑ, σε κάποια προνομιακά επιδόματα ίσως και σε κάποιες μικρές φοροαπαλλαγές στις δαπάνες υγείας.
Καλά πληροφορημένες κοινοτικές πηγές επιμένουν ότι τα πλεονάσματα θα παραμείνουν υψηλά και πάντως κοντά στο 3% με 3,5% για επιπλέον τρία έτη μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018 και θα κινηθούν πτωτικά αργότερα.
Ζητούμενο πλέον είναι η διαπραγμάτευση να ολοκληρωθεί και να κλειδώσει σε επίπεδο «πολιτικής συμφωνίας» πριν τη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις 9η Μαρτίου, ώστε ο Μάριο Ντράγκι να δρομολογήσει την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση.
Η πολιτική συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί πριν τις Ολλανδικές εκλογές στις 15 Μαρτίου και μέχρι τότε δεν αποκλείεται αν απαιτείται να συνεδριάσει εκτάκτως και το Eurogroup.
Μάλιστα υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή ερωτηθείσα για το χρονοδιάγραμμα τόνιζε πως «και στην πρώτη αξιολόγηση η συμφωνία επετεύχθητε στις 24 Μαΐου του 2016 και η αξιολόγηση τυπικά έκλεισε τρείς μήνες αργότερα και αφού η Βουλή είχε ψηφίσει μια σειρά από προαπαιτούμενα».
Πίεση και από την εκροή καταθέσεων
Πάντως την ίδια ώρα η κυβέρνηση πιέζεται και από την μεγάλη εκροή καταθέσεων έως 1,65 δισ ευρώ που σημειώνεται στο λεγόμενο «νέο χρήμα» λόγω της αβεβαιότητας από την καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης.
Το Μαξίμου σύμφωνα με πληροφορίες έχει λάβει εδώ και ημέρες το σχετικό μήνυμα και από τον Κεντρικό Τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα αλλά και από τις διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων που βλέπουν την έννοια της τραπεζικής πίστης - η οποία σε κάποιο βαθμός είχε αποκατασταθεί - να κλονίζεται εκ νέου.
Αν μάλιστα δεν υπήρχε το καθεστώς των «κάπιταλ κοντρόλ» το πρόβλημα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Κάτι τέτοιο θα επιτευχθεί μόνο στην περίπτωση όπου μία από τις τρείς εκδοχές της συμβιβαστικής πρότασης στην οποία συμφωνούν ΔΝΤ και Κομισιόν και «κόμισε» ο Ευρωπαίος Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, γίνει αποδεκτή.
Αμοιβαίοι συμβιβασμοί και υποχωρήσεις
Από την πλευρά του το ΔΝΤ φαίνεται πλέον διατεθειμένο να επανεξετάσει και να αλλάξει τις προβλέψεις του και κατά συνέπεια ως ένα βαθμό και τις απαιτήσεις του μετά και τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για το ΑΕΠ του 2016.
Η παραδοχή του διευθυντή του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, Πόουλ Τόμσεν, ότι εάν η εκτίμηση του Ταμείου για την ελληνική οικονομία αποδειχθεί πολύ απαισιόδοξη, τότε δεν αποκλείεται αυτή να αλλάξει συνιστά και το βήμα πίσω που προτίθεται να κάνει το Ταμείο, ώστε να κλείσει η συμφωνία.
Από την πλευρά της η Κομισιόν δια στόματος Πιέρ Μοσκοβισί χαρακτηρίζει δικλείδα ασφαλείας για την Ελλάδα τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά πιέζει και φαίνεται πως το πετυχαίνει να «μαλακώσει» τη στάση του Βερολίνο και του Βόλφαγκ Σόιμπλε τόσο στο ζήτημα της παροχής πιο «γενναίων» μεσοπρόθεσμων μέτρων για την απομείωση του ελληνικού χρέους όσο και για το ύψος αλλά και την χρονική διάρκεια των πρωτογενών πλεονασμάτων για μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος.
Σημειωτέον, το Βερολίνο μπήκε στη διαπραγμάτευση με την επιεικώς «υπερβολική» θέση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για μια δεκαετία μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος ενώ δεν συζητούσε καν την λήψη μέτρων για το χρέος. Απομένει στην ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει μέσα σε τέσσερα 24ωρα ποιες θα είναι οι δικές τις υποχωρήσεις.
Η Αθήνα επιδιώκει μία συνολική συμφωνία με διατυπωμένο και σαφή τον οδικό χάρτη για το χρέος, ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), καθώς και «ανταλλάγματα» στην περίπτωση υπέρβασης των συμφωνημένων δημοσιονομικών στόχων.
Η Αθήνα καλείται να απαντήσει τη Δευτέρα 20/2/2017
Με αυτά τα δεδομένα και στην βάση της πρότασης που κόμισε ο Πιέρ Μοσκοβισί το Μέγαρο Μαξίμου θα πρέπει να προχωρήσει με αποφασιστικότητα στον «επώδυνο συμβιβασμό».
Αυτός περιλαμβάνει εκτός από την μείωση του αφορολόγητου και μια σειρά από μέτρα, κάποια από τα οποία ζητείται από τους δανειστές να ψηφιστούν άμεσα από τη Βουλή και να εφαρμοσθούν μετά το 2018 σε περίπτωση που σημειωθεί απόκλιση από τους στόχους.
Στην ουσία απαιτούν τη θεσμοθέτηση του «κόφτη» με συγκεκριμενοποιημένα και ψηφισμένα τα μέτρα.
Επιπλέον η πρόταση συμφωνίας περιλαμβάνει και το πακέτο με τα μέτρα που θα λειτουργούν ως «μαξιλάρι» αλλά και εκείνα που ζητά η Αθήνα και θα έχουν το χαρακτήρα «ανταλλάγματος» όπως παρεμβάσεις σε ειδικούς φόρους, στον συντελεστή ΦΠΑ, σε κάποια προνομιακά επιδόματα ίσως και σε κάποιες μικρές φοροαπαλλαγές στις δαπάνες υγείας.
Καλά πληροφορημένες κοινοτικές πηγές επιμένουν ότι τα πλεονάσματα θα παραμείνουν υψηλά και πάντως κοντά στο 3% με 3,5% για επιπλέον τρία έτη μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018 και θα κινηθούν πτωτικά αργότερα.
Ζητούμενο πλέον είναι η διαπραγμάτευση να ολοκληρωθεί και να κλειδώσει σε επίπεδο «πολιτικής συμφωνίας» πριν τη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις 9η Μαρτίου, ώστε ο Μάριο Ντράγκι να δρομολογήσει την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση.
Η πολιτική συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί πριν τις Ολλανδικές εκλογές στις 15 Μαρτίου και μέχρι τότε δεν αποκλείεται αν απαιτείται να συνεδριάσει εκτάκτως και το Eurogroup.
Μάλιστα υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή ερωτηθείσα για το χρονοδιάγραμμα τόνιζε πως «και στην πρώτη αξιολόγηση η συμφωνία επετεύχθητε στις 24 Μαΐου του 2016 και η αξιολόγηση τυπικά έκλεισε τρείς μήνες αργότερα και αφού η Βουλή είχε ψηφίσει μια σειρά από προαπαιτούμενα».
Πίεση και από την εκροή καταθέσεων
Πάντως την ίδια ώρα η κυβέρνηση πιέζεται και από την μεγάλη εκροή καταθέσεων έως 1,65 δισ ευρώ που σημειώνεται στο λεγόμενο «νέο χρήμα» λόγω της αβεβαιότητας από την καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης.
Το Μαξίμου σύμφωνα με πληροφορίες έχει λάβει εδώ και ημέρες το σχετικό μήνυμα και από τον Κεντρικό Τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα αλλά και από τις διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων που βλέπουν την έννοια της τραπεζικής πίστης - η οποία σε κάποιο βαθμός είχε αποκατασταθεί - να κλονίζεται εκ νέου.
Αν μάλιστα δεν υπήρχε το καθεστώς των «κάπιταλ κοντρόλ» το πρόβλημα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Δημήτρης Αλειφερόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών