Οι δανειστές εμφανίζονται απολύτως συμπαγείς και ενωμένοι
Με πλήρη κατάρρευση απειλείται το κυβερνητικό αφήγημα του «true story» μέρος του οποίου είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης με τρόπο «κοινωνικά δίκαιο» και «χωρίς ένα ευρώ μέτρα λιτότητας», καθώς ο ένας μετά των άλλο οι δανειστές αποδομούν την ρητορική του Μαξίμου περί «έντιμου συμβιβασμού» με «παροχή ανταλλαγμάτων».
Τα κυβερνητικά στελέχη που έχουν πλήρη γνώση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των οποίων και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αποφεύγουν όπως «ο διάολος το λιβάνι» να αναφερθούν έστω και περιγραφικά στο τι ακριβώς περιλαμβάνει η ελληνική πρόταση με τα …αντίμετρα που θα «εξουδετερώσουν» την τοξικότητα της συμφωνίας.
Και αυτό γιατί όπως ανέφεραν κοινοτικές πηγές τα περισσότερα από τα μέτρα που έχουν προταθεί από την ελληνική πλευρά «ξηλώνονται» και «επιστρέφονται» με το χαρακτηρισμό «κοστοβόρα», προς την «λάθος κατεύθυνση» και χωρίς «μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα».
Και μπορεί το κουαρτέτο των θεσμών να αποδέχθηκε να έρθει την ερχόμενη Τρίτη στην Αθήνα για να επανεκινήσουν οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις ωστόσο τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές έχουν λάβει σαφής οδηγίες να μην μπουν σε συζητήσεις «αντίμετρων» που θα έχουν χαρακτήρα «back trucking» δηλαδή μέτρα όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, ή η μείωση στους συντελεστές ΦΠΑ, που αποφέρουν σταθερά έσοδα ή μέτρα που θα επιφέρουν δημοσιονομικό κόστος όπως η αύξηση σε μισθούς και συντάξεις.
Την ίδια ώρα οι δανειστές εμφανίζονται απολύτως συμπαγείς και ενωμένοι.
Βερολίνο, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ακόμα και η «φιλική» Κομισιόν παραμένουν αμετακίνητοι στη θέση τους για μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό που σημαίνει ότι σε πρώτο χρόνο ζητούν περικοπές, αρχής γενομένης από την λεγόμενη «προσωπική διαφορά» παλαιών και νέων συντάξεων για το διάστημα μετά το 2018.
Ακόμα, επιμένουν στη σημαντική μείωση του αφορολόγητου ενδεχομένως σε δύο δόσεις, με το Βερολίνο να …τραβά λίγο περισσότερο το σκοινί των απαιτήσεων ζητώντας η Αθήνα να υλοποιήσει τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση άμεσα, στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος, και να μην την… αφήσει για μετά την ολοκλήρωσή του.
Επιπλέον, το Βερολίνο επιμένει στην αξίωση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% για αρκετά χρόνια μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος και θεωρεί επιβεβλημένη την ενεργή συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Με αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση οδηγείται σε έναν «επώδυνο συμβιβασμό» που θα περιλαμβάνει νέα σκληρά μέτρα λιτότητας με χρονικό ορίζοντα εφαρμογής κατά το πιο αισιόδοξο σενάριο έως και το 2023.
Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολό να βρεθούν «αντίμετρα» για τη μείωση του αφορολόγητου που θα καταφέρουν να πάρουν «έγκριση» από το κουαρτέτο των θεσμών.
Και αυτό γιατί η Αθήνα σκόπευε να ζητήσει στοχευόμενη μείωση του ΕΝΦΙΑ είτε συνολικά είτε για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες με χαμηλά εισοδήματα, κάτι το οποίο απέρριψαν οι δανειστές επικαλούμενοι το σημαντικό δημοσιονομικό κενό που θα προκαλούσε μια τέτοια ενέργεια.
Επιπλέον τα χαμηλά εισοδήματα τα οποία με την μείωση του αφορολόγητου θα κληθούν να καταβάλουν φόρους δεν διαθέτουν επί το πλείστον ακίνητη περιουσία και κατά συνέπεια η μείωση του ΕΝΦΙΑ δεν θα αποτελούσε γι αυτούς θετικό «αντίμετρο» που θα «μηδένιζε» τα πρόσθετα βάρη της φορολόγησης.
«Πόρτα» από τους δανειστές και στην πρόταση της Αθήνα για μειώσεις σε συντελεστές του ΦΠΑ όπως στην ενέργεια δηλαδή στα τιμολόγια της ΔΕΗ, τη διατροφή, την εστίαση, τις μεταφορές, κλπ καθώς οι δανειστές επιμένουν ότι θα προκύψει τρύπα στα έσοδα και θα εκτροχιαστεί το πρόγραμμα.
Με αυτά τα δεδομένα Μέγαρο Μαξίμου και Υπουργείο Οικονομικών επιχειρούν να συντάξουν τον φάκελο με τα αντίμετρα που θα «εξουδετερώσουν» την …τοξικότητα των μέτρων που περιλαμβάνει η συμφωνία κρατώντας ωστόσο πολύ χαμηλά τις προσδοκίες ότι εν τέλει οι δανειστές θα κάνουν υποχωρήσεις και «εκπτώσεις» στον τελικό λογαριασμό.
Η αντιπρόταση των δανειστών για μέτρα αντίβαρα της συμφωνίας είναι πολύ συγκεκριμένη και θα αφορά ένα παράλληλο πακέτο μέτρων με κοινωνικό χαρακτήρα αλλά και παρεμβάσεις που θα ενεργοποιήσουν την οικονομία και την επιχειρηματικότητα και θα έχουν αναπτυξιακό-επενδυτικό πρόσημο.
Μεταξύ άλλων προτείνουν τη μείωση του υψηλού συντελεστή φορολόγησης στα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, μέτρο το όποιο μόνος ως «αντίβαρο» δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς τα χαμηλά εισοδήματα που θα πληρώσουν και πάλι το «μάρμαρο» από τη μείωση του αφορολόγητου δεν θα έχουν κανένα όφελος.
Οι δανειστές προτείνουν και ένα οριζόντιο πλέγμα μέτρων που θα αφορά στην στήριξη όσων διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας, την επανένταξη των μακροχρόνια ανέργων στην αγορά εργασίας, τη μείωση της ανεργίας στους νέους αλλά και την υλοποίηση χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης.
Όσο για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος αλλά και την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης (QE)δεν υπάρχει ούτε καν κάποιο «υποσχετικό» από την πλευρά των εταίρων και δανειστών με την κυβέρνηση να αναζητά «επιχειρήματα» για να πείσει ότι η συμφωνία δεν είναι ετεροβαρής και δεν …γέρνει υπέρ των δανειστών.
Με αυτά τα δεδομένα το Μέγαρο Μαξίμου αναμένει και τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων στην Αθήνα ενώ όλα δείχνουν ότι οι τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε ο πρωθυπουργός την Τρίτη με την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ δεν βελτίωσαν τα δεδομένα και δεν «κούρεψαν» τις απαιτήσεις των δανειστών.
Το πάζλ της σκληρής γραμμής στην οποία φαίνεται πως συντάσσεται η πλειοψηφία των δανειστών συμπλήρωσε το άρθρο παρέμβαση που υπογράφουν τα στελέχη του ΔΝΤ, Sean Hagan, Pοul Tomsen και Maurice Obstfeld.
Με το άρθρο στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα προς την Ευρώπη και την Ελλάδα ότι το Ταμείο δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα μη βιώσιμο χρέος.
Το πρόβλημα μιας χώρας που θα βρεθεί με ένα μη βιώσιμο χρέος δεν μπορεί να λυθεί με υπεραισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με την πορεία του ΑΕΠ ή των πρωτογενών πλεονασμάτων ούτε με υπερβολική λιτότητα επισημαίνουν οι τρεις οικονομολόγοι του Ταμείου και υποστηρίζουν, πως όταν το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, το νομικό πλαίσιο του ΔΝΤ αποκλείει την παροχή οικονομικής στήριξης, εκτός εάν το πρόγραμμα περιλαμβάνει ειδικά μέτρα κανονικά συμπεριλαμβανομένων μια αναδιάρθρωση-που αντιμετωπίζουν αξιόπιστα το πρόβλημα στο πλαίσιο βιωσιμότητάς του.
Δ.Α.
www.bankingnews.gr
Τα κυβερνητικά στελέχη που έχουν πλήρη γνώση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των οποίων και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αποφεύγουν όπως «ο διάολος το λιβάνι» να αναφερθούν έστω και περιγραφικά στο τι ακριβώς περιλαμβάνει η ελληνική πρόταση με τα …αντίμετρα που θα «εξουδετερώσουν» την τοξικότητα της συμφωνίας.
Και αυτό γιατί όπως ανέφεραν κοινοτικές πηγές τα περισσότερα από τα μέτρα που έχουν προταθεί από την ελληνική πλευρά «ξηλώνονται» και «επιστρέφονται» με το χαρακτηρισμό «κοστοβόρα», προς την «λάθος κατεύθυνση» και χωρίς «μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα».
Και μπορεί το κουαρτέτο των θεσμών να αποδέχθηκε να έρθει την ερχόμενη Τρίτη στην Αθήνα για να επανεκινήσουν οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις ωστόσο τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές έχουν λάβει σαφής οδηγίες να μην μπουν σε συζητήσεις «αντίμετρων» που θα έχουν χαρακτήρα «back trucking» δηλαδή μέτρα όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, ή η μείωση στους συντελεστές ΦΠΑ, που αποφέρουν σταθερά έσοδα ή μέτρα που θα επιφέρουν δημοσιονομικό κόστος όπως η αύξηση σε μισθούς και συντάξεις.
Την ίδια ώρα οι δανειστές εμφανίζονται απολύτως συμπαγείς και ενωμένοι.
Βερολίνο, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ακόμα και η «φιλική» Κομισιόν παραμένουν αμετακίνητοι στη θέση τους για μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό που σημαίνει ότι σε πρώτο χρόνο ζητούν περικοπές, αρχής γενομένης από την λεγόμενη «προσωπική διαφορά» παλαιών και νέων συντάξεων για το διάστημα μετά το 2018.
Ακόμα, επιμένουν στη σημαντική μείωση του αφορολόγητου ενδεχομένως σε δύο δόσεις, με το Βερολίνο να …τραβά λίγο περισσότερο το σκοινί των απαιτήσεων ζητώντας η Αθήνα να υλοποιήσει τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση άμεσα, στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος, και να μην την… αφήσει για μετά την ολοκλήρωσή του.
Επιπλέον, το Βερολίνο επιμένει στην αξίωση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% για αρκετά χρόνια μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος και θεωρεί επιβεβλημένη την ενεργή συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Με αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση οδηγείται σε έναν «επώδυνο συμβιβασμό» που θα περιλαμβάνει νέα σκληρά μέτρα λιτότητας με χρονικό ορίζοντα εφαρμογής κατά το πιο αισιόδοξο σενάριο έως και το 2023.
Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολό να βρεθούν «αντίμετρα» για τη μείωση του αφορολόγητου που θα καταφέρουν να πάρουν «έγκριση» από το κουαρτέτο των θεσμών.
Και αυτό γιατί η Αθήνα σκόπευε να ζητήσει στοχευόμενη μείωση του ΕΝΦΙΑ είτε συνολικά είτε για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες με χαμηλά εισοδήματα, κάτι το οποίο απέρριψαν οι δανειστές επικαλούμενοι το σημαντικό δημοσιονομικό κενό που θα προκαλούσε μια τέτοια ενέργεια.
Επιπλέον τα χαμηλά εισοδήματα τα οποία με την μείωση του αφορολόγητου θα κληθούν να καταβάλουν φόρους δεν διαθέτουν επί το πλείστον ακίνητη περιουσία και κατά συνέπεια η μείωση του ΕΝΦΙΑ δεν θα αποτελούσε γι αυτούς θετικό «αντίμετρο» που θα «μηδένιζε» τα πρόσθετα βάρη της φορολόγησης.
«Πόρτα» από τους δανειστές και στην πρόταση της Αθήνα για μειώσεις σε συντελεστές του ΦΠΑ όπως στην ενέργεια δηλαδή στα τιμολόγια της ΔΕΗ, τη διατροφή, την εστίαση, τις μεταφορές, κλπ καθώς οι δανειστές επιμένουν ότι θα προκύψει τρύπα στα έσοδα και θα εκτροχιαστεί το πρόγραμμα.
Με αυτά τα δεδομένα Μέγαρο Μαξίμου και Υπουργείο Οικονομικών επιχειρούν να συντάξουν τον φάκελο με τα αντίμετρα που θα «εξουδετερώσουν» την …τοξικότητα των μέτρων που περιλαμβάνει η συμφωνία κρατώντας ωστόσο πολύ χαμηλά τις προσδοκίες ότι εν τέλει οι δανειστές θα κάνουν υποχωρήσεις και «εκπτώσεις» στον τελικό λογαριασμό.
Η αντιπρόταση των δανειστών για μέτρα αντίβαρα της συμφωνίας είναι πολύ συγκεκριμένη και θα αφορά ένα παράλληλο πακέτο μέτρων με κοινωνικό χαρακτήρα αλλά και παρεμβάσεις που θα ενεργοποιήσουν την οικονομία και την επιχειρηματικότητα και θα έχουν αναπτυξιακό-επενδυτικό πρόσημο.
Μεταξύ άλλων προτείνουν τη μείωση του υψηλού συντελεστή φορολόγησης στα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, μέτρο το όποιο μόνος ως «αντίβαρο» δεν μπορεί να θεωρηθεί καθώς τα χαμηλά εισοδήματα που θα πληρώσουν και πάλι το «μάρμαρο» από τη μείωση του αφορολόγητου δεν θα έχουν κανένα όφελος.
Οι δανειστές προτείνουν και ένα οριζόντιο πλέγμα μέτρων που θα αφορά στην στήριξη όσων διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας, την επανένταξη των μακροχρόνια ανέργων στην αγορά εργασίας, τη μείωση της ανεργίας στους νέους αλλά και την υλοποίηση χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης.
Όσο για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος αλλά και την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης (QE)δεν υπάρχει ούτε καν κάποιο «υποσχετικό» από την πλευρά των εταίρων και δανειστών με την κυβέρνηση να αναζητά «επιχειρήματα» για να πείσει ότι η συμφωνία δεν είναι ετεροβαρής και δεν …γέρνει υπέρ των δανειστών.
Με αυτά τα δεδομένα το Μέγαρο Μαξίμου αναμένει και τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων στην Αθήνα ενώ όλα δείχνουν ότι οι τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε ο πρωθυπουργός την Τρίτη με την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Ζαν Κλώντ Γιουνκέρ δεν βελτίωσαν τα δεδομένα και δεν «κούρεψαν» τις απαιτήσεις των δανειστών.
Το πάζλ της σκληρής γραμμής στην οποία φαίνεται πως συντάσσεται η πλειοψηφία των δανειστών συμπλήρωσε το άρθρο παρέμβαση που υπογράφουν τα στελέχη του ΔΝΤ, Sean Hagan, Pοul Tomsen και Maurice Obstfeld.
Με το άρθρο στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα προς την Ευρώπη και την Ελλάδα ότι το Ταμείο δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα μη βιώσιμο χρέος.
Το πρόβλημα μιας χώρας που θα βρεθεί με ένα μη βιώσιμο χρέος δεν μπορεί να λυθεί με υπεραισιόδοξες προβλέψεις σχετικά με την πορεία του ΑΕΠ ή των πρωτογενών πλεονασμάτων ούτε με υπερβολική λιτότητα επισημαίνουν οι τρεις οικονομολόγοι του Ταμείου και υποστηρίζουν, πως όταν το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, το νομικό πλαίσιο του ΔΝΤ αποκλείει την παροχή οικονομικής στήριξης, εκτός εάν το πρόγραμμα περιλαμβάνει ειδικά μέτρα κανονικά συμπεριλαμβανομένων μια αναδιάρθρωση-που αντιμετωπίζουν αξιόπιστα το πρόβλημα στο πλαίσιο βιωσιμότητάς του.
Δ.Α.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών