Τραγική χαρακτηρίζει τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ο Δ. Χατζησωκράτης, μέλος του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα αναλάβει καμία ευθύνη για τη ψήφιση της συμφωνίας που διαπραγματεύεται με τους εταίρους , υπογραμμίζει ο Δ. Χατζησωκράτης, μέλος του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όπως αναφέρει, «ας αναλάβουν εξολοκλήρου την ευθύνη.
Αν δεν το θέλουν ή δεν μπορούν... η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».
Ο ίδιος χαρακτηρίζει τραγική τη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση για τη β΄αξιολόγηση και σημειώνει πως «η κυρίαρχη κυβερνητική λογική των μαχών και των διαπραγματεύσεων στα «μαρμαρένια αλώνια» του Χίλτον και των Βρυξελλών δεν έχει κανένα άλλο αποτέλεσμα, πέρα από το να φορτώνει στον ελληνικό λαό επί πλέον μέτρα και να βυθίζει την οικονομία στο τέλμα και την κοινωνία σε απόγνωση.
Να θυμίσω, γιατί, με αυτά που παρακολουθούμε καθημερινά να εκτυλίσσονται, ξεχνάμε.
Τον Δεκέμβριο του 2016 δεν υπήρχε στην ατζέντα καμιά αναφορά για μέτρα μετά το 2018.
Ούτε για δραματική μείωση του αφορολόγητου, ούτε για κατάργηση της προσωπικής διαφοράς των συνταξιούχων. Ε
μφανίστηκαν για πρώτη φορά μετά τις 20/02/17, την ώρα που το Μαξίμου, ερήμην Τσακαλώτου, πανηγύριζε το «τέλος της λιτότητας»».
Υπογραμμίζει δε, πως «η αντίληψη «διαπραγματεύομαι άρα υπάρχω» έχει κοντά, ή μάλλον πήλινα πόδια και δυστυχώς μεγάλο κόστος.
Η παράταση της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας με το μη κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και επιφέρει παράταση της λιτότητας, και προκαλεί την αναβολή κάθε ιδέας ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, από τις πιο μικρές (π.χ. η αγορά ενός στοιχειώδους και αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού, μια επί πλέον πρόσληψη), έως και τις βεβαιωμένες επιλογές ξένων funds για μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα με καθοριστικές θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση.
Το «κόστος» από την δήθεν διαπραγμάτευση του 2015 ήταν το 3ο Μνημόνιο -ως μη όφειλε-, με τα επιπλέον 86 δισ., το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls.
To «κόστος» από τη νέα δήθεν διαπραγμάτευση θα είναι... ένα 4ο Μνημόνιο για τo 2019 και 2020, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε τι επιπλέον -τελικώς- θα περιέχει.
Και μάλιστα... χωρίς να διαφαίνεται μια νέα χρηματοδότηση».
Σχετικά με τις διεργασίες στην Κεντροαριστερά ο κ. Χατζησωκράτης τονίζει ότι δεν υπάρχει κανένα κώλυμα για όποιον θέλει να συμμετέχει στις ανοιχτές διαδικασίες που προωθούνται, ενώ «ως προς τα της διεύρυνσης του χώρου και της ενιαίας έκφρασης και συγκρότησής του οι πολιτικές διαφορές αφορούν κυρίως την ταχύτητα της πραγμάτωσης της ενιαιοποίησης».
Σε ό,τι αφορά το μεγάλο ζήτημα των μεταρρυθμίσεων, σημειώνει πως «η ώσμωση των απόψεων και η συναντίληψη έχει προχωρήσει ιδιαιτέρως.
Ήμασταν «σαν έτοιμοι από καιρό».
Είμαστε υπέρ των μεταρρυθμίσεων που είναι υπέρ των πολιτών, που προωθούν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τις θέσεις εργασίας, το σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, την ευελιξία και αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης, την ενίσχυση της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης.
Υπέρ των μεταρρυθμίσεων που δεν είναι αυτοσκοπός ή «μόδα», αλλά έχουν πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο και την αποδοχή της κοινωνίας.
Υπέρ των προοδευτικών ανατροπών που αναιρούν τις παθογένειες που γέννησαν την κρίση.
Και θεωρούμε ότι έχουμε πλέον και ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Δυναμική Ελλάδα με Παραγωγική Οικονομία. Ισχυρή Ελλάδα με Κοινωνία Δικαιοσύνης».
Ακόμη, αναφέρει ότι δεν υπάρχει κανένα σημείο τριβής στο ζήτημα της εκλογής ηγεσίας ανοιχτά από τη κοινωνία και συμπληρώνει ότι «είναι δεδομένη η στρατηγική επιλογή για τη δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς.
Όταν θα πάμε στο νέο ενιαίο φορέα, η εκλογή του/της επικεφαλής του θα γίνει από την κοινωνική βάση με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες.
Αυτή είναι θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τον τρόπο που θα δημιουργηθεί ο νέος ενιαίος φορέας της Κεντροαριστεράς.
Το Συνέδριο που αποφασίσθηκε να γίνει στα τέλη Ιουνίου, με ιδιαίτερη φροντίδα να πετύχουμε τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής μας επιλογής.
Στην φάση αυτή, τώρα, και προσβλέποντας στο επόμενο βήμα, θα προχωρήσουμε ως ενιαίος πολυκομματικός φορέας, που εκφράζει τις δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής Αριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου».
Τέλος, υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει στη Κεντροαριστερά γιατί δεν το θέλει και «η πλειονότητα του στελεχικού δυναμικού τους ακούει Κεντροαριστερά και βγάζει φλύκταινες.
Την ίδια ώρα που συγκυβερνούν με τους ακραία δεξιούς και εθνολαϊκιστές ΑΝΕΛ».
Προσθέτει ότι «η όποια προσέγγισή τους με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, μια και είναι αυτή που αποτελεί τον πιο ισχυρό πόλο στήριξης της Ελλάδας στην ΕΕ, γίνεται εκ του ασφαλούς.
Θεωρούν, ή έτσι διατείνονται -πάντα προς το εσωκομματικό τους ακροατήριο- ότι οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές κάνουν απόπειρες ανίχνευσης ενός νέου δρόμου, σε αντίθεση με τους Έλληνες ομολόγους τους, που ...παραμένουν προσδεδεμένοι στο άρμα της Δεξιάς».
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει, «ας αναλάβουν εξολοκλήρου την ευθύνη.
Αν δεν το θέλουν ή δεν μπορούν... η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».
Ο ίδιος χαρακτηρίζει τραγική τη διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση για τη β΄αξιολόγηση και σημειώνει πως «η κυρίαρχη κυβερνητική λογική των μαχών και των διαπραγματεύσεων στα «μαρμαρένια αλώνια» του Χίλτον και των Βρυξελλών δεν έχει κανένα άλλο αποτέλεσμα, πέρα από το να φορτώνει στον ελληνικό λαό επί πλέον μέτρα και να βυθίζει την οικονομία στο τέλμα και την κοινωνία σε απόγνωση.
Να θυμίσω, γιατί, με αυτά που παρακολουθούμε καθημερινά να εκτυλίσσονται, ξεχνάμε.
Τον Δεκέμβριο του 2016 δεν υπήρχε στην ατζέντα καμιά αναφορά για μέτρα μετά το 2018.
Ούτε για δραματική μείωση του αφορολόγητου, ούτε για κατάργηση της προσωπικής διαφοράς των συνταξιούχων. Ε
μφανίστηκαν για πρώτη φορά μετά τις 20/02/17, την ώρα που το Μαξίμου, ερήμην Τσακαλώτου, πανηγύριζε το «τέλος της λιτότητας»».
Υπογραμμίζει δε, πως «η αντίληψη «διαπραγματεύομαι άρα υπάρχω» έχει κοντά, ή μάλλον πήλινα πόδια και δυστυχώς μεγάλο κόστος.
Η παράταση της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας με το μη κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και επιφέρει παράταση της λιτότητας, και προκαλεί την αναβολή κάθε ιδέας ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, από τις πιο μικρές (π.χ. η αγορά ενός στοιχειώδους και αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού, μια επί πλέον πρόσληψη), έως και τις βεβαιωμένες επιλογές ξένων funds για μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα με καθοριστικές θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση.
Το «κόστος» από την δήθεν διαπραγμάτευση του 2015 ήταν το 3ο Μνημόνιο -ως μη όφειλε-, με τα επιπλέον 86 δισ., το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls.
To «κόστος» από τη νέα δήθεν διαπραγμάτευση θα είναι... ένα 4ο Μνημόνιο για τo 2019 και 2020, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε τι επιπλέον -τελικώς- θα περιέχει.
Και μάλιστα... χωρίς να διαφαίνεται μια νέα χρηματοδότηση».
Σχετικά με τις διεργασίες στην Κεντροαριστερά ο κ. Χατζησωκράτης τονίζει ότι δεν υπάρχει κανένα κώλυμα για όποιον θέλει να συμμετέχει στις ανοιχτές διαδικασίες που προωθούνται, ενώ «ως προς τα της διεύρυνσης του χώρου και της ενιαίας έκφρασης και συγκρότησής του οι πολιτικές διαφορές αφορούν κυρίως την ταχύτητα της πραγμάτωσης της ενιαιοποίησης».
Σε ό,τι αφορά το μεγάλο ζήτημα των μεταρρυθμίσεων, σημειώνει πως «η ώσμωση των απόψεων και η συναντίληψη έχει προχωρήσει ιδιαιτέρως.
Ήμασταν «σαν έτοιμοι από καιρό».
Είμαστε υπέρ των μεταρρυθμίσεων που είναι υπέρ των πολιτών, που προωθούν την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τις θέσεις εργασίας, το σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, την ευελιξία και αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης, την ενίσχυση της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης.
Υπέρ των μεταρρυθμίσεων που δεν είναι αυτοσκοπός ή «μόδα», αλλά έχουν πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο και την αποδοχή της κοινωνίας.
Υπέρ των προοδευτικών ανατροπών που αναιρούν τις παθογένειες που γέννησαν την κρίση.
Και θεωρούμε ότι έχουμε πλέον και ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Δυναμική Ελλάδα με Παραγωγική Οικονομία. Ισχυρή Ελλάδα με Κοινωνία Δικαιοσύνης».
Ακόμη, αναφέρει ότι δεν υπάρχει κανένα σημείο τριβής στο ζήτημα της εκλογής ηγεσίας ανοιχτά από τη κοινωνία και συμπληρώνει ότι «είναι δεδομένη η στρατηγική επιλογή για τη δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς.
Όταν θα πάμε στο νέο ενιαίο φορέα, η εκλογή του/της επικεφαλής του θα γίνει από την κοινωνική βάση με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες.
Αυτή είναι θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τον τρόπο που θα δημιουργηθεί ο νέος ενιαίος φορέας της Κεντροαριστεράς.
Το Συνέδριο που αποφασίσθηκε να γίνει στα τέλη Ιουνίου, με ιδιαίτερη φροντίδα να πετύχουμε τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής μας επιλογής.
Στην φάση αυτή, τώρα, και προσβλέποντας στο επόμενο βήμα, θα προχωρήσουμε ως ενιαίος πολυκομματικός φορέας, που εκφράζει τις δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής Αριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου».
Τέλος, υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει στη Κεντροαριστερά γιατί δεν το θέλει και «η πλειονότητα του στελεχικού δυναμικού τους ακούει Κεντροαριστερά και βγάζει φλύκταινες.
Την ίδια ώρα που συγκυβερνούν με τους ακραία δεξιούς και εθνολαϊκιστές ΑΝΕΛ».
Προσθέτει ότι «η όποια προσέγγισή τους με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, μια και είναι αυτή που αποτελεί τον πιο ισχυρό πόλο στήριξης της Ελλάδας στην ΕΕ, γίνεται εκ του ασφαλούς.
Θεωρούν, ή έτσι διατείνονται -πάντα προς το εσωκομματικό τους ακροατήριο- ότι οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές κάνουν απόπειρες ανίχνευσης ενός νέου δρόμου, σε αντίθεση με τους Έλληνες ομολόγους τους, που ...παραμένουν προσδεδεμένοι στο άρμα της Δεξιάς».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών