Στα χέρια των δανειστών οι αποφάσεις…
Η ώρα της κρίσης για την Ελλάδα, την Ευρωζώνη και την ΕΕ έφτασε.
Το Eurogroup καλείται να αποφασίσει επί του ελληνικού θέματος.
Και από τις αποφάσεις αυτές θα κριθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό εάν η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να «σέρνεται» όπως συμβαίνει σήμερα ή εάν θα ανοίξει μια νέα σελίδα πολλά υποσχόμενη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Το τι θα βγάλει τελικά το Eurogroup θα φανεί σε λίγες ώρες.
Αυτά όμως που μέχρι στιγμής είναι αναμφισβήτητα και κοινώς αποδεκτά είναι τα εξής:
Πρώτον, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει αυτά που της αναλογούσαν.
Έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της, έχει κάνει ότι της έχει ζητηθεί και δεν έχει άλλα βήματα να κάνει είτε εμπρός είτε πίσω.
Δεύτερον, αυτό που επί της ουσίας διακυβεύεται στο Eurogroup είναι το θέμα του ελληνικού χρέους, μια και η αξιολόγηση θεωρείται ολοκληρωμένη και η εκταμίευση της δόσης δεδομένη.
Τρίτον, τα μηνύματα των δανειστών επί της απομείωσης του χρέους είναι εξαιρετικά αρνητικά με αποτέλεσμα να μη διαφαίνεται ούτε η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ ούτε η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Τέταρτον, η γαλλική πρόταση περί σύνδεσης της ελάφρυνσης του χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του QE και να κάμψει την απαισιοδοξία του ΔΝΤ, σκοντάφτει και αυτή στη στρατηγική του Βερολίνου.
Εν ολίγοις, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει – τουλάχιστον στην παρούσα φάση – να προσφέρει κάτι άλλο που θα μπορούσε να δώσει ώθηση σε μια θετική λύση.
Οι αποφάσεις βρίσκονται ξεκάθαρα στα χέρια των δανειστών.
Οι οποίοι όμως δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι για περαιτέρω παραχωρήσεις όσον αφορά το θέμα του ελληνικού χρέους.
Το Βερολίνο έχει μπροστά του την εκλογική αναμέτρηση τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ενώ παράλληλα δεν θέλει να στείλει ένα μήνυμα «χαλάρωσης» στην Αθήνα όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνει.
Για αυτό άλλωστε και πολλά στελέχη του ESM έχουν με δημόσιες τοποθετήσεις τους καταστήσει σαφές ότι αυτό που απαιτείται για να βγει η Ελλάδα στις αγορές και να βρει το δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης είναι η τήρηση του υπάρχοντος προγράμματος.
Όμως και οι ίδιοι οι δανειστές, και πρωτίστως το Βερολίνο, αντιλαμβάνονται ότι λύση για την Ελλάδα θα πρέπει να βρεθεί μια και ούτε η σημερινή κατάσταση είναι βιώσιμη ούτε πρέπει να χαθεί το θετικό momentum που καταγράφεται στην ελληνική οικονομία.
Λύση που είναι απαραίτητη προκειμένου κάποια στιγμή να πάψει και η Ελλάδα να αποτελεί τη μόνιμη πληγή της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να φύγει με άδεια χέρια από τη σημερινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Μια και σε αυτήν την περίπτωση θα είναι έκθετη.
Και δεν θα μπορεί να αποκλειστεί ούτε ακόμα και το σενάριο των πολιτικών εξελίξεων με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για την οικονομική σταθερότητα.
Και θα είναι μια κρίση, η οποία θα οφείλεται αποκλειστικά στους ίδιους τους δανειστές.
Εξέλιξη που προφανώς κανείς δεν θέλει στην ΕΕ, η οποία πολύ σύντομα θα κληθεί να διαχειριστεί ιδιαίτερα κρίσιμα και εξόχως σημαντικά θέματα για την ταυτότητα και το μέλλον της, όπως είναι η διαπραγμάτευση με τη Μεγάλη Βρετανία για το Brexit, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ του Donald Trump, η μόνιμη – πλέον – απειλή της τρομοκρατίας.
Το πώς θα συγκεραστούν όλα αυτά μένει να φανεί από το «σήμα» που θα στείλει το σημερινό Eurogroup.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Το Eurogroup καλείται να αποφασίσει επί του ελληνικού θέματος.
Και από τις αποφάσεις αυτές θα κριθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό εάν η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να «σέρνεται» όπως συμβαίνει σήμερα ή εάν θα ανοίξει μια νέα σελίδα πολλά υποσχόμενη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Το τι θα βγάλει τελικά το Eurogroup θα φανεί σε λίγες ώρες.
Αυτά όμως που μέχρι στιγμής είναι αναμφισβήτητα και κοινώς αποδεκτά είναι τα εξής:
Πρώτον, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει αυτά που της αναλογούσαν.
Έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της, έχει κάνει ότι της έχει ζητηθεί και δεν έχει άλλα βήματα να κάνει είτε εμπρός είτε πίσω.
Δεύτερον, αυτό που επί της ουσίας διακυβεύεται στο Eurogroup είναι το θέμα του ελληνικού χρέους, μια και η αξιολόγηση θεωρείται ολοκληρωμένη και η εκταμίευση της δόσης δεδομένη.
Τρίτον, τα μηνύματα των δανειστών επί της απομείωσης του χρέους είναι εξαιρετικά αρνητικά με αποτέλεσμα να μη διαφαίνεται ούτε η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ ούτε η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση.
Τέταρτον, η γαλλική πρόταση περί σύνδεσης της ελάφρυνσης του χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του QE και να κάμψει την απαισιοδοξία του ΔΝΤ, σκοντάφτει και αυτή στη στρατηγική του Βερολίνου.
Εν ολίγοις, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει – τουλάχιστον στην παρούσα φάση – να προσφέρει κάτι άλλο που θα μπορούσε να δώσει ώθηση σε μια θετική λύση.
Οι αποφάσεις βρίσκονται ξεκάθαρα στα χέρια των δανειστών.
Οι οποίοι όμως δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι για περαιτέρω παραχωρήσεις όσον αφορά το θέμα του ελληνικού χρέους.
Το Βερολίνο έχει μπροστά του την εκλογική αναμέτρηση τον ερχόμενο Σεπτέμβριο ενώ παράλληλα δεν θέλει να στείλει ένα μήνυμα «χαλάρωσης» στην Αθήνα όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να κάνει.
Για αυτό άλλωστε και πολλά στελέχη του ESM έχουν με δημόσιες τοποθετήσεις τους καταστήσει σαφές ότι αυτό που απαιτείται για να βγει η Ελλάδα στις αγορές και να βρει το δρόμο της οικονομικής ανάκαμψης είναι η τήρηση του υπάρχοντος προγράμματος.
Όμως και οι ίδιοι οι δανειστές, και πρωτίστως το Βερολίνο, αντιλαμβάνονται ότι λύση για την Ελλάδα θα πρέπει να βρεθεί μια και ούτε η σημερινή κατάσταση είναι βιώσιμη ούτε πρέπει να χαθεί το θετικό momentum που καταγράφεται στην ελληνική οικονομία.
Λύση που είναι απαραίτητη προκειμένου κάποια στιγμή να πάψει και η Ελλάδα να αποτελεί τη μόνιμη πληγή της Ευρωζώνης και της ΕΕ.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να φύγει με άδεια χέρια από τη σημερινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Μια και σε αυτήν την περίπτωση θα είναι έκθετη.
Και δεν θα μπορεί να αποκλειστεί ούτε ακόμα και το σενάριο των πολιτικών εξελίξεων με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και για την οικονομική σταθερότητα.
Και θα είναι μια κρίση, η οποία θα οφείλεται αποκλειστικά στους ίδιους τους δανειστές.
Εξέλιξη που προφανώς κανείς δεν θέλει στην ΕΕ, η οποία πολύ σύντομα θα κληθεί να διαχειριστεί ιδιαίτερα κρίσιμα και εξόχως σημαντικά θέματα για την ταυτότητα και το μέλλον της, όπως είναι η διαπραγμάτευση με τη Μεγάλη Βρετανία για το Brexit, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ του Donald Trump, η μόνιμη – πλέον – απειλή της τρομοκρατίας.
Το πώς θα συγκεραστούν όλα αυτά μένει να φανεί από το «σήμα» που θα στείλει το σημερινό Eurogroup.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών