"Ο τωρινός ΕΝΦΙΑ είναι τριπλάσιος του αρχικού ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών ( ΕΕΤΗΔΕ ) του 2011", σύμφωνα με τον Ευ. Βενιζέλο
«Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η σημερινή κυβέρνηση είναι αδιανόητες σε διάρκεια.
Είναι ανιστόρητες και ανομιμοποίητες», αναφέρει σε συνέντευξή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο περιοδικό «Reporter» που κυκλοφορεί με το «Πρώτο Θέμα».
Κατά τον ίδιο, «δεν έχει οικονομική λογική να δεσμεύσεις τη χώρας σου σε πρωτογενή πλεονάσματα 2-2,4% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 ανεξαρτήτως ρυθμού ανάπτυξης και ύψους ετήσιων τόκων εξυπηρέτησης του χρέους».
Συνεπώς «η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να επανέλθει στο στόχο που είναι να αποκτήσουμε δημοσιονομικό χώρο αναπνοής με αντάλλαγμα αξιόπιστη δέσμευση ως προς τις αλλαγές που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και την προοπτική ανάπτυξης της χώρας», προσθέτει.
Ο ίδιος θεωρεί ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις της περιόδου των μνημονίων έχουν μερίδιο ευθύνης για την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη, «σε συνδυασμό όμως με μια κοινή γνώμη επιρρεπή στη λαϊκίστικη δημαγωγία».
Κληθείς να απαντήσει ποια λάθη θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί στην πενταετία 2009-2014 και να σχολιάσει αυτό που λένε ότι αν δεν υπήρχε ο ΕΝΦΙΑ, δεν θα υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, απαντά ότι «ο τωρινός ΕΝΦΙΑ είναι τριπλάσιος του αρχικού ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών ( ΕΕΤΗΔΕ ) του 2011. Είναι επίσης άλλο να επιβάλεις το ΕΕΤΗΔΕ προσωρινά το 2011 και άλλο να μονιμοποιείς τον ΕΝΦΙΑ το 2015 ή το 2017 .
Η λυσσώδης πολιτική αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης κατά του ΕΕΤΗΔΕ προφανώς συνέβαλε στην επικράτηση των «ψευδαισθήσεων» του εύκολου αντιμνημονιακού λαϊκισμού που τώρα πληρώνει πανάκριβα η χώρα».
Τονίζει ότι «το βασικό λάθος της προηγούμενης περιόδου ήταν η αμφιθυμία των κυβερνητικών κομμάτων, δηλαδή των κοινοβουλευτικών τους στελεχών.
Το συνεχές αίσθημα αμφιβολίας και ενοχής.
Η απουσία στοιχειώδους συναίνεσης εκ μέρους της αντιπολίτευσης.
Η παράλειψη να εξηγηθούν στην κοινή γνώμη οι βασικές μας επιλογές από πλήθος στελεχών που προτιμούσαν να μένουν σιωπηλά και σε απόσταση.
Το αποτέλεσμα ήταν να κυριαρχήσουν η συνωμοσιολογία, τα ψέματα, οι μύθοι, οι ψευδαισθήσεις έστω».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «οι παρεμβάσεις του 2012 στο δημόσιο χρέος και η συνακόλουθη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών επιτρέπει τώρα να υπάρχουν μέτρα για τα κόκκινα δάνεια.
Άρα όχι μόνο το δημόσιο χρέος δεν μετατράπηκε σε ιδιωτικό, αλλά αντιθέτως το ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες κουρεύεται δραστικά χάρη στην αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους».
Κατά τον ίδιο, οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις δεν συνδέονται με το χρέος αλλά με την ανάγκη να μη παράγουμε κάθε χρόνο έλλειμμα που προστίθεται στο χρέος.
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, «οι ετήσιοι τόκοι που πληρώνουμε για το χρέος χάρη στην παρέμβαση του 2012 είναι τώρα μειωμένοι κατά 60 % σε σχέση με το 2011.
Βεβαίως τα τελευταία δυόμιση χρόνια γίνονται τραγικά εσφαλμένοι χειρισμοί που στραγγαλίζουν την προοπτική της χώρας.
Το μεγάλο πρωθύστερο που δέχθηκε η σημερινή κυβέρνηση σε σχέση με τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ( 3,5 % μέχρι το 2023 και επιπλέον πλεονάσματα για να χρηματοδοτηθούν τα περιβόητα αντίμετρα και στη συνέχεια 2-2,4% μέχρι το 2060, χωρίς να έχουν οριστικοποιηθεί πρόσθετα μέτρα για το χρέος και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο ρυθμός ανάπτυξης ) είναι πράγματι ένας δημοσιονομικός ζουρλομανδύας που οδηγεί σε υπερφορολόγηση και ασφαλιστικές υπερεισφορές υπονομεύοντας την ανάπτυξη».
Σε ερώτηση για το αν ο ίδιος θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εθνικές εκλογές απαντά «θα είμαι ενεργά παρών όσο υπάρχουν κρίσιμες εθνικές περιστάσεις».
Εξηγώντας αυτό που υποστηρίζει τον τελευταίο καιρό για τις κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις που θα μας πάνε στην «Ελλάδα μετά», αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «η «Ελλάδα μετά» είναι η Ελλάδα ξανά κανονικό και πραγματικά ισότιμο κράτος μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με δυνατότητα πρόσβασης στις αγορές με λογικά επιτόκια, με εθνική αποταμίευση, με ισχυρό και λειτουργικό τραπεζικό σύστημα που δέχεται ξανά καταθέσεις και χρηματοδοτεί επενδύσεις που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και τροφοδοτούν ρυθμό ανάπτυξης μεγαλύτερο του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ».
Για να γίνει όμως αυτό, προσθέτει, «πρέπει η κοινωνία να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα.
Την ανάγκη ενίσχυσης της εθνικής ανταγωνιστικότητας.
Αυτή είναι η Νέα Αλλαγή που απαντά στη μιζέρια, την παραίτηση, την στασιμοχρεοκοπία.
Πρώτο βήμα είναι όμως η πολιτική αλλαγή, η μεταβολή των πολιτικών συσχετισμών με εκλογές που οδηγούν σε κυβέρνηση συνεργασίας των δημοκρατικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.
Με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ να καλείται να μετάσχει χωρίς όμως να μπορεί να παρεμποδίσει τις εξελίξεις».
Για το εάν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα εξέλιξη αντίστοιχη με την εκλογή Μacron στην Γαλλία, αναφέρει πως «το γαλλικό ημιπροεδρικό σύστημα ευνόησε το φαινόμενο Μακρόν σε συνδυασμό με το σκάνδαλο Φιγιόν και την αδύναμη υποψηφιότητα Αμόν εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Στην Ελλάδα το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης και το εκλογικό σύστημα επιβάλλουν να περνάνε όλα μέσω των κομμάτων.
Δεν επιτρέπουν την αντίστροφη σειρά όπως έγινε στη Γαλλία».
Περαιτέρω, εκτιμά ότι «το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι δυστυχώς το ότι κυμαίνεται αμήχανα μεταξύ απλού κυβερνητισμού και αντιπολιτευόμενου λαϊκισμού».
www.bankingnews.gr
Είναι ανιστόρητες και ανομιμοποίητες», αναφέρει σε συνέντευξή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο περιοδικό «Reporter» που κυκλοφορεί με το «Πρώτο Θέμα».
Κατά τον ίδιο, «δεν έχει οικονομική λογική να δεσμεύσεις τη χώρας σου σε πρωτογενή πλεονάσματα 2-2,4% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 ανεξαρτήτως ρυθμού ανάπτυξης και ύψους ετήσιων τόκων εξυπηρέτησης του χρέους».
Συνεπώς «η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να επανέλθει στο στόχο που είναι να αποκτήσουμε δημοσιονομικό χώρο αναπνοής με αντάλλαγμα αξιόπιστη δέσμευση ως προς τις αλλαγές που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και την προοπτική ανάπτυξης της χώρας», προσθέτει.
Ο ίδιος θεωρεί ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις της περιόδου των μνημονίων έχουν μερίδιο ευθύνης για την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη, «σε συνδυασμό όμως με μια κοινή γνώμη επιρρεπή στη λαϊκίστικη δημαγωγία».
Κληθείς να απαντήσει ποια λάθη θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί στην πενταετία 2009-2014 και να σχολιάσει αυτό που λένε ότι αν δεν υπήρχε ο ΕΝΦΙΑ, δεν θα υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, απαντά ότι «ο τωρινός ΕΝΦΙΑ είναι τριπλάσιος του αρχικού ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών ( ΕΕΤΗΔΕ ) του 2011. Είναι επίσης άλλο να επιβάλεις το ΕΕΤΗΔΕ προσωρινά το 2011 και άλλο να μονιμοποιείς τον ΕΝΦΙΑ το 2015 ή το 2017 .
Η λυσσώδης πολιτική αντίδραση της τότε αντιπολίτευσης κατά του ΕΕΤΗΔΕ προφανώς συνέβαλε στην επικράτηση των «ψευδαισθήσεων» του εύκολου αντιμνημονιακού λαϊκισμού που τώρα πληρώνει πανάκριβα η χώρα».
Τονίζει ότι «το βασικό λάθος της προηγούμενης περιόδου ήταν η αμφιθυμία των κυβερνητικών κομμάτων, δηλαδή των κοινοβουλευτικών τους στελεχών.
Το συνεχές αίσθημα αμφιβολίας και ενοχής.
Η απουσία στοιχειώδους συναίνεσης εκ μέρους της αντιπολίτευσης.
Η παράλειψη να εξηγηθούν στην κοινή γνώμη οι βασικές μας επιλογές από πλήθος στελεχών που προτιμούσαν να μένουν σιωπηλά και σε απόσταση.
Το αποτέλεσμα ήταν να κυριαρχήσουν η συνωμοσιολογία, τα ψέματα, οι μύθοι, οι ψευδαισθήσεις έστω».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «οι παρεμβάσεις του 2012 στο δημόσιο χρέος και η συνακόλουθη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών επιτρέπει τώρα να υπάρχουν μέτρα για τα κόκκινα δάνεια.
Άρα όχι μόνο το δημόσιο χρέος δεν μετατράπηκε σε ιδιωτικό, αλλά αντιθέτως το ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες κουρεύεται δραστικά χάρη στην αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους».
Κατά τον ίδιο, οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις δεν συνδέονται με το χρέος αλλά με την ανάγκη να μη παράγουμε κάθε χρόνο έλλειμμα που προστίθεται στο χρέος.
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, «οι ετήσιοι τόκοι που πληρώνουμε για το χρέος χάρη στην παρέμβαση του 2012 είναι τώρα μειωμένοι κατά 60 % σε σχέση με το 2011.
Βεβαίως τα τελευταία δυόμιση χρόνια γίνονται τραγικά εσφαλμένοι χειρισμοί που στραγγαλίζουν την προοπτική της χώρας.
Το μεγάλο πρωθύστερο που δέχθηκε η σημερινή κυβέρνηση σε σχέση με τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ( 3,5 % μέχρι το 2023 και επιπλέον πλεονάσματα για να χρηματοδοτηθούν τα περιβόητα αντίμετρα και στη συνέχεια 2-2,4% μέχρι το 2060, χωρίς να έχουν οριστικοποιηθεί πρόσθετα μέτρα για το χρέος και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο ρυθμός ανάπτυξης ) είναι πράγματι ένας δημοσιονομικός ζουρλομανδύας που οδηγεί σε υπερφορολόγηση και ασφαλιστικές υπερεισφορές υπονομεύοντας την ανάπτυξη».
Σε ερώτηση για το αν ο ίδιος θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εθνικές εκλογές απαντά «θα είμαι ενεργά παρών όσο υπάρχουν κρίσιμες εθνικές περιστάσεις».
Εξηγώντας αυτό που υποστηρίζει τον τελευταίο καιρό για τις κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις που θα μας πάνε στην «Ελλάδα μετά», αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «η «Ελλάδα μετά» είναι η Ελλάδα ξανά κανονικό και πραγματικά ισότιμο κράτος μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με δυνατότητα πρόσβασης στις αγορές με λογικά επιτόκια, με εθνική αποταμίευση, με ισχυρό και λειτουργικό τραπεζικό σύστημα που δέχεται ξανά καταθέσεις και χρηματοδοτεί επενδύσεις που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και τροφοδοτούν ρυθμό ανάπτυξης μεγαλύτερο του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ».
Για να γίνει όμως αυτό, προσθέτει, «πρέπει η κοινωνία να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα.
Την ανάγκη ενίσχυσης της εθνικής ανταγωνιστικότητας.
Αυτή είναι η Νέα Αλλαγή που απαντά στη μιζέρια, την παραίτηση, την στασιμοχρεοκοπία.
Πρώτο βήμα είναι όμως η πολιτική αλλαγή, η μεταβολή των πολιτικών συσχετισμών με εκλογές που οδηγούν σε κυβέρνηση συνεργασίας των δημοκρατικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.
Με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ να καλείται να μετάσχει χωρίς όμως να μπορεί να παρεμποδίσει τις εξελίξεις».
Για το εάν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα εξέλιξη αντίστοιχη με την εκλογή Μacron στην Γαλλία, αναφέρει πως «το γαλλικό ημιπροεδρικό σύστημα ευνόησε το φαινόμενο Μακρόν σε συνδυασμό με το σκάνδαλο Φιγιόν και την αδύναμη υποψηφιότητα Αμόν εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Στην Ελλάδα το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης και το εκλογικό σύστημα επιβάλλουν να περνάνε όλα μέσω των κομμάτων.
Δεν επιτρέπουν την αντίστροφη σειρά όπως έγινε στη Γαλλία».
Περαιτέρω, εκτιμά ότι «το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι δυστυχώς το ότι κυμαίνεται αμήχανα μεταξύ απλού κυβερνητισμού και αντιπολιτευόμενου λαϊκισμού».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών