Οριστικοποιούνται εντός της εβδομάδας οι υποψηφιότητες για την αρχηγία του νέου πολιτικού φορέα
Εντός της εβδομάδας αναμένεται να οριστικοποιηθούν οι υποψηφιότητες για την αρχηγία του νέου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς.
Δίπλα στους Φώφη Γεννηματά, Γιώργο Καμίνη και Γιάννη Ραγκούση, αναμένεται να προστεθούν οι Γιάννης Μανιάτης, Νίκος Ανδρουλάκης και Σταύρος Θεοδωράκης χωρίς να αποκλείεται να υπάρξουν και άλλες υποψηφιότητες, όπως αυτή του Θ. Θεοχαρόπουλου.
Με την οριστικοποίηση των υποψηφιοτήτων αρχίζει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και κρίσιμη περίοδος για την Κεντροαριστερά.
Μέχρι στιγμής τα μηνύματα είναι θετικά για το εγχείρημα.
Μια και το σημαντικότερο βήμα, δηλαδή να ενωθούν υπό το νέο πολιτικό φορέα οι κατακερματισμένες πολιτικές δυνάμεις του χώρου, έχει επιτευχθεί.
Εξέλιξη που αναμφίβολα προσδίδει στην προσπάθεια αυτή δυναμική και αισιοδοξία για το πολιτικό της μέλλον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτόνομες οι πολιτικές δυνάμεις του προοδευτικού κέντρου ή της κεντροαριστεράς δεν είχαν καμία τύχη.
Η ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΔΗΣΟ, το Ποτάμι ακόμα και το ΠΑΣΟΚ κινούνταν στα όρια του πολιτικού περιθωρίου, με την παρέμβαση τους να έχει ελάχιστη απήχηση στην κοινωνία και με την προοπτική τους να μοιάζει αν μη τι άλλο δυσοίωνη.
Πλέον αυτό το δεδομένο αλλάζει.
Ή τουλάχιστον υπάρχει η προσδοκία ότι μπορεί να αλλάξει.
Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από εδώ και πέρα στο πώς θα κυλήσει το εγχείρημα και στο πώς θα συμπεριφερθούν οι «μνηστήρες».
Από το πώς θα κυλήσει η προεκλογική περίοδος, από τι στάση θα τηρήσουν οι υποψήφιοι αρχηγοί στη μεταξύ τους αντιπαράθεση, από το πόσοι πολίτες θα προσέλθουν στην κάλπη μέχρι ακόμα πιο σοβαρά ζητήματα που μένουν ανοιχτά και πρέπει να απαντηθούν, όπως τι μορφή θα έχει ο νέος πολιτικός φορέας, εάν τα μετέχοντα κόμματα θα διαλυθούν, τι θα γίνουν και ποιος θα αναλάβει τα χρέη του ΠΑΣΟΚ, κοκ.
Το κυριότερο όμως είναι τι πολιτικό στίγμα θα έχει ο νέος αυτός πολιτικός φορέας.
Ποια θα είναι η πολιτική του «γραμμή», ποια η πολιτική και ιδεολογική του πρόταση, ποιο το κοινό του καθώς και το τι είδους «συμμαχίες» θα επιδιώξει μετά τις εκλογές.
Οι προκλήσεις και τα ερωτήματα είναι πολλά, όπως για παράδειγμα ότι ο νέος αρχηγός δεν θα ξέρει τι κόμμα θα έχει από πίσω του.
Και όμως το «στοίχημα» είναι ένα.
Θα καταφέρει ο νέος αρχηγός και μαζί του οι υπόλοιποι υποψήφιοι να απαλλάξουν το νέο πολιτικό φορέα από τη φθορά του πολιτικού παρελθόντος που κουβαλά;
Θα καταφέρουν να το απαλλάξουν από τη «δυσοσμία» του παλιού, το οποίο εν πολλοίς κατηγορείται ότι έφερε την χώρα στη σημερινή της κατάσταση;
Θα καταφέρουν εν τέλει να διαμορφώσουν μια πολιτική πρόταση «φρέσκια», ανανεωμένη, απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος που να έχει κάτι ουσιαστικό και πειστικό να πει;
Το επιχείρησαν τόσο ο κ.Τσίπρας όσο και ο κ.Μητσοτάκης και τα αποτελέσματα των – τουλάχιστον έως σήμερα – προσπαθειών τους είναι αν μη τι άλλο απογοητευτικά.
Ο νέος αρχηγός και οι υπόλοιποι μετέχοντες στο εγχείρημα της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου έχουν στα χέρια τους την ευκαιρία να φτιάξουν από την αρχή ένα νέο κόμμα, να διαμορφώσουν μια νέα πολιτική πρόταση.
Από την επιτυχία τους θα εξαρτηθεί και η θέση τους στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Αν δηλαδή θα μπορέσουν να γίνουν πρωταγωνιστές ή να περιοριστούν σε δεύτερους ρόλους.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Δίπλα στους Φώφη Γεννηματά, Γιώργο Καμίνη και Γιάννη Ραγκούση, αναμένεται να προστεθούν οι Γιάννης Μανιάτης, Νίκος Ανδρουλάκης και Σταύρος Θεοδωράκης χωρίς να αποκλείεται να υπάρξουν και άλλες υποψηφιότητες, όπως αυτή του Θ. Θεοχαρόπουλου.
Με την οριστικοποίηση των υποψηφιοτήτων αρχίζει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και κρίσιμη περίοδος για την Κεντροαριστερά.
Μέχρι στιγμής τα μηνύματα είναι θετικά για το εγχείρημα.
Μια και το σημαντικότερο βήμα, δηλαδή να ενωθούν υπό το νέο πολιτικό φορέα οι κατακερματισμένες πολιτικές δυνάμεις του χώρου, έχει επιτευχθεί.
Εξέλιξη που αναμφίβολα προσδίδει στην προσπάθεια αυτή δυναμική και αισιοδοξία για το πολιτικό της μέλλον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτόνομες οι πολιτικές δυνάμεις του προοδευτικού κέντρου ή της κεντροαριστεράς δεν είχαν καμία τύχη.
Η ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΔΗΣΟ, το Ποτάμι ακόμα και το ΠΑΣΟΚ κινούνταν στα όρια του πολιτικού περιθωρίου, με την παρέμβαση τους να έχει ελάχιστη απήχηση στην κοινωνία και με την προοπτική τους να μοιάζει αν μη τι άλλο δυσοίωνη.
Πλέον αυτό το δεδομένο αλλάζει.
Ή τουλάχιστον υπάρχει η προσδοκία ότι μπορεί να αλλάξει.
Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από εδώ και πέρα στο πώς θα κυλήσει το εγχείρημα και στο πώς θα συμπεριφερθούν οι «μνηστήρες».
Από το πώς θα κυλήσει η προεκλογική περίοδος, από τι στάση θα τηρήσουν οι υποψήφιοι αρχηγοί στη μεταξύ τους αντιπαράθεση, από το πόσοι πολίτες θα προσέλθουν στην κάλπη μέχρι ακόμα πιο σοβαρά ζητήματα που μένουν ανοιχτά και πρέπει να απαντηθούν, όπως τι μορφή θα έχει ο νέος πολιτικός φορέας, εάν τα μετέχοντα κόμματα θα διαλυθούν, τι θα γίνουν και ποιος θα αναλάβει τα χρέη του ΠΑΣΟΚ, κοκ.
Το κυριότερο όμως είναι τι πολιτικό στίγμα θα έχει ο νέος αυτός πολιτικός φορέας.
Ποια θα είναι η πολιτική του «γραμμή», ποια η πολιτική και ιδεολογική του πρόταση, ποιο το κοινό του καθώς και το τι είδους «συμμαχίες» θα επιδιώξει μετά τις εκλογές.
Οι προκλήσεις και τα ερωτήματα είναι πολλά, όπως για παράδειγμα ότι ο νέος αρχηγός δεν θα ξέρει τι κόμμα θα έχει από πίσω του.
Και όμως το «στοίχημα» είναι ένα.
Θα καταφέρει ο νέος αρχηγός και μαζί του οι υπόλοιποι υποψήφιοι να απαλλάξουν το νέο πολιτικό φορέα από τη φθορά του πολιτικού παρελθόντος που κουβαλά;
Θα καταφέρουν να το απαλλάξουν από τη «δυσοσμία» του παλιού, το οποίο εν πολλοίς κατηγορείται ότι έφερε την χώρα στη σημερινή της κατάσταση;
Θα καταφέρουν εν τέλει να διαμορφώσουν μια πολιτική πρόταση «φρέσκια», ανανεωμένη, απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος που να έχει κάτι ουσιαστικό και πειστικό να πει;
Το επιχείρησαν τόσο ο κ.Τσίπρας όσο και ο κ.Μητσοτάκης και τα αποτελέσματα των – τουλάχιστον έως σήμερα – προσπαθειών τους είναι αν μη τι άλλο απογοητευτικά.
Ο νέος αρχηγός και οι υπόλοιποι μετέχοντες στο εγχείρημα της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου έχουν στα χέρια τους την ευκαιρία να φτιάξουν από την αρχή ένα νέο κόμμα, να διαμορφώσουν μια νέα πολιτική πρόταση.
Από την επιτυχία τους θα εξαρτηθεί και η θέση τους στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Αν δηλαδή θα μπορέσουν να γίνουν πρωταγωνιστές ή να περιοριστούν σε δεύτερους ρόλους.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών