Τα «ευκολάκια» τελείωσαν προ πολλού…
Βιώνουμε επτά χρόνια κρίσης.
Μια κρίση που έφερε τεράστιες πολιτικές (οικονομικές, κοινωνικές) ανατροπές.
Μια γρήγορη ματιά στον πολιτικό χάρτη και στις μεταβολές που συνέβησαν αυτή την επταετία είναι ενδεικτική.
Μόνο να παρατηρήσει κανείς τις «συμμαχίες» που οικοδομήθηκαν αυτήν την περίοδο είναι αρκετή.
Ανατροπές όμως υπήρξαν και στον τρόπο που προσεγγίζουν οι ψηφοφόροι τις πολιτικές δυνάμεις.
Ανατροπές που εν πολλοίς συμπυκνώνονται στη διαπίστωση πως οι πολίτες δεν «τρώνε» ότι τους «σερβίρουν» τα κόμματα.
Μια και ούτε σε κάθε είδους «βόλεμα» μπορούν να υπολογίζουν (η προσφορά και κατ’επέκταση η ζήτηση έχουν ατροφήσει σημαντικά και αναγκαστικά λόγω μνημονίων) αλλά και ούτε αυταπάτες τρέφουν για εύκολες λύσεις είτε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων είτε για έξοδο της χώρας από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας βιώνουν ακόμα και σήμερα την απόλυτη δυσπιστία για τα όσα εξήγγειλαν πριν από δυόμιση χρόνια, κατά την προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
Και αυτή τη διάψευση των προσδοκιών, αυτή την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων η κυβέρνηση Τσίπρα την πληρώνει ακόμα και σήμερα, με τη συντριπτική πλειοψηφία να δηλώνει δυσαρεστημένη από το κυβερνητικό έργο.
Για αυτό άλλωστε και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ είναι καθηλωμένα γύρω από το 15% (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) και αυτά του έτερου κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ δύσκολα ξεπερνούν το «πενιχρό» 2%.
Η ΝΔ του Κ.Μητσοτάκη παρά την απογοητευτική εικόνα της κυβέρνησης, εξακολουθεί να μην μπορεί να πείσει ότι διαθέτει πράγματι ένα θετικό, εναλλακτικό και αξιόπιστο πολιτικό σχέδιο και αφήγημα.
Άλλωστε οι πολίτες απέρριψαν και απορρίπτουν με τον πιο εμφατικό τρόπο την έως σήμερα στρατηγική της ΝΔ, η οποία αποτελούνταν από μια σχεδόν εμμονική αντιπολίτευση στα κυβερνητικά πεπραγμένα και από το μόνιμο αίτημα για πρόωρες εκλογές και πολιτική αλλαγή.
Για αυτό και τα ποσοστά της ΝΔ (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις κινούνται γύρω στο 30%) δεν μπορούν όχι μόνο να εξασφαλίσουν την προοπτική μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης αλλά και να διασφαλίσουν ότι η διαφορά της με το ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μεγάλη.
Την ίδια στιγμή, οι πολιτικές δυνάμεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς συνειδητοποίησαν - ύστερα από την πολιτική απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και τη μη ευόδωση των πολιτικών σχεδίων του Ποταμιού – ότι αν δεν ενώσουν δυνάμεις, δεν έχουν καμία τύχη.
Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι αν δεν ξεπεράσουν τα διαδικαστικά και οργανωτικά τους προβλήματα, αν δεν παραμεριστούν μέχρι τέλους οι προσωπικές φιλοδοξίες και εγωισμοί και δεν παραμείνουν ενωμένοι, η προοπτική που τους ανοίγεται θα τιναχθεί στον αέρα.
Και το ποσοστό τους αντί να φτάσει σε διψήφιο αριθμό, θα καταλήξει δύσκολα να ανιχνεύεται.
Και μάλιστα για αρκετά χρόνια.
Υπό αυτά τα δεδομένα, είναι προφανές πως το πολιτικό σκηνικό παραμένει έντονα ρευστό.
Με τις ισορροπίες και τις όποιες παραδοχές να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανατραπούν.
Όλα αυτά όμως συνεπάγονται ότι για να εξασφαλίσει κανείς την πρώτη θέση ή για να πλασαριστεί καλύτερα στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να πείσει με τις πράξεις, την αποτελεσματικότητα και την πρόταση του.
Αυταπάτες όπως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, απορρίπτονται κατηγορηματικά και όποιος επιμείνει σε αυτές, θα μείνει πίσω.
Εύκολες λύσεις, όπως το αίτημα για πρόωρες εκλογές που ακολουθούσε μέχρι πρότινος η ΝΔ, απορρίπτονται με την ίδια ευκολία.
Συμμαχίες και «αρχηγιλίκια», αν δεν συνοδεύονται από σαφή πολιτική πρόταση, δεν πρόκειται να φέρουν καμία πολιτική άνοιξη αλλά να αναβιώσουν πολιτικά φαντάσματα του παρελθόντος.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και νέος πολιτικός φορέας της Κεντροαριστεράς ή του προοδευτικού κέντρου θα κριθούν αυστηρά για το έργο ή για το προτεινόμενο σχέδιο τους.
Καλούνται δηλαδή να δράσουν ουσιαστικά, μια και από αυτή τη δράση τους θα κριθούν.
Και αυτή, μαζί με το τέλος των εύκολων λύσεων και της κάθε είδους αυταπάτης, είναι μια μεγάλη αλλαγή τουλάχιστον στην αντιμετώπιση του πολιτικού συστήματος και της κάθε είδους εξαγγελίας από τους πολίτες.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Μια κρίση που έφερε τεράστιες πολιτικές (οικονομικές, κοινωνικές) ανατροπές.
Μια γρήγορη ματιά στον πολιτικό χάρτη και στις μεταβολές που συνέβησαν αυτή την επταετία είναι ενδεικτική.
Μόνο να παρατηρήσει κανείς τις «συμμαχίες» που οικοδομήθηκαν αυτήν την περίοδο είναι αρκετή.
Ανατροπές όμως υπήρξαν και στον τρόπο που προσεγγίζουν οι ψηφοφόροι τις πολιτικές δυνάμεις.
Ανατροπές που εν πολλοίς συμπυκνώνονται στη διαπίστωση πως οι πολίτες δεν «τρώνε» ότι τους «σερβίρουν» τα κόμματα.
Μια και ούτε σε κάθε είδους «βόλεμα» μπορούν να υπολογίζουν (η προσφορά και κατ’επέκταση η ζήτηση έχουν ατροφήσει σημαντικά και αναγκαστικά λόγω μνημονίων) αλλά και ούτε αυταπάτες τρέφουν για εύκολες λύσεις είτε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων είτε για έξοδο της χώρας από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας βιώνουν ακόμα και σήμερα την απόλυτη δυσπιστία για τα όσα εξήγγειλαν πριν από δυόμιση χρόνια, κατά την προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
Και αυτή τη διάψευση των προσδοκιών, αυτή την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων η κυβέρνηση Τσίπρα την πληρώνει ακόμα και σήμερα, με τη συντριπτική πλειοψηφία να δηλώνει δυσαρεστημένη από το κυβερνητικό έργο.
Για αυτό άλλωστε και τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ είναι καθηλωμένα γύρω από το 15% (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) και αυτά του έτερου κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ δύσκολα ξεπερνούν το «πενιχρό» 2%.
Η ΝΔ του Κ.Μητσοτάκη παρά την απογοητευτική εικόνα της κυβέρνησης, εξακολουθεί να μην μπορεί να πείσει ότι διαθέτει πράγματι ένα θετικό, εναλλακτικό και αξιόπιστο πολιτικό σχέδιο και αφήγημα.
Άλλωστε οι πολίτες απέρριψαν και απορρίπτουν με τον πιο εμφατικό τρόπο την έως σήμερα στρατηγική της ΝΔ, η οποία αποτελούνταν από μια σχεδόν εμμονική αντιπολίτευση στα κυβερνητικά πεπραγμένα και από το μόνιμο αίτημα για πρόωρες εκλογές και πολιτική αλλαγή.
Για αυτό και τα ποσοστά της ΝΔ (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις κινούνται γύρω στο 30%) δεν μπορούν όχι μόνο να εξασφαλίσουν την προοπτική μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης αλλά και να διασφαλίσουν ότι η διαφορά της με το ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μεγάλη.
Την ίδια στιγμή, οι πολιτικές δυνάμεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς συνειδητοποίησαν - ύστερα από την πολιτική απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και τη μη ευόδωση των πολιτικών σχεδίων του Ποταμιού – ότι αν δεν ενώσουν δυνάμεις, δεν έχουν καμία τύχη.
Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι αν δεν ξεπεράσουν τα διαδικαστικά και οργανωτικά τους προβλήματα, αν δεν παραμεριστούν μέχρι τέλους οι προσωπικές φιλοδοξίες και εγωισμοί και δεν παραμείνουν ενωμένοι, η προοπτική που τους ανοίγεται θα τιναχθεί στον αέρα.
Και το ποσοστό τους αντί να φτάσει σε διψήφιο αριθμό, θα καταλήξει δύσκολα να ανιχνεύεται.
Και μάλιστα για αρκετά χρόνια.
Υπό αυτά τα δεδομένα, είναι προφανές πως το πολιτικό σκηνικό παραμένει έντονα ρευστό.
Με τις ισορροπίες και τις όποιες παραδοχές να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανατραπούν.
Όλα αυτά όμως συνεπάγονται ότι για να εξασφαλίσει κανείς την πρώτη θέση ή για να πλασαριστεί καλύτερα στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να πείσει με τις πράξεις, την αποτελεσματικότητα και την πρόταση του.
Αυταπάτες όπως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, απορρίπτονται κατηγορηματικά και όποιος επιμείνει σε αυτές, θα μείνει πίσω.
Εύκολες λύσεις, όπως το αίτημα για πρόωρες εκλογές που ακολουθούσε μέχρι πρότινος η ΝΔ, απορρίπτονται με την ίδια ευκολία.
Συμμαχίες και «αρχηγιλίκια», αν δεν συνοδεύονται από σαφή πολιτική πρόταση, δεν πρόκειται να φέρουν καμία πολιτική άνοιξη αλλά να αναβιώσουν πολιτικά φαντάσματα του παρελθόντος.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και νέος πολιτικός φορέας της Κεντροαριστεράς ή του προοδευτικού κέντρου θα κριθούν αυστηρά για το έργο ή για το προτεινόμενο σχέδιο τους.
Καλούνται δηλαδή να δράσουν ουσιαστικά, μια και από αυτή τη δράση τους θα κριθούν.
Και αυτή, μαζί με το τέλος των εύκολων λύσεων και της κάθε είδους αυταπάτης, είναι μια μεγάλη αλλαγή τουλάχιστον στην αντιμετώπιση του πολιτικού συστήματος και της κάθε είδους εξαγγελίας από τους πολίτες.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών