γράφει : Σπύρος Γκουτζάνης
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκφράζουν αμφιβολίες για την συνέχεια του εγχειρήματος
Με αρκετά παράδοξα ξεκινά σήμερα (16/3) το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, ενώ το κλίμα μεταξύ των «συνιστωσών», μόνο καλό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Μετά την πρωτοτυπία των διορισμένων συνέδρων που αισίως θα φθάσουν τους 4.700, αποφασίστηκε και ο διορισμός των μελών της Κεντρικής Επιτροπής.
Στόχος να υπάρξει η εκπροσώπηση όλων των φορέων, αφού εάν πήγαιναν σε εκλογή το πιθανότερο είναι ότι θα υπήρχε υπερεκπροσώπηση του ΠΑΣΟΚ.
Εάν όμως δεν προέκυπτε ο συμβιβασμός του διορισμού των συνέδρων, τότε δεν είναι βέβαιο ότι το Ποτάμι θα συμμετείχε.
Τα διαδικαστικά όμως απλώς σκεπάζουν τις βαθύτερες διαφορές που αφορούν αφενός την ιδεολογική κατεύθυνση που θα έχει το Κίνημα και αφετέρου την πολιτική των συμμαχιών πριν και μετά τις εκλογές και τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Μόλις τις τελευταίες δύο εβδομάδες εκδηλώθηκαν κεντρόφυγες τάσεις: Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έσπασε την γραμμή στην Βουλή για την δεύτερη Προανακριτική και ψήφισε υπέρ μαζί με τους Μητσοτάκη-Σαμαρά.
Την Δευτέρα ο Σταύρος Θεοδωράκης συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα, επ αφορμή της πρότασής του για σύσταση Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, με την οποία δεν συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ, διαρρηγνύοντας την αντί-ΣΥΡΙΖΑ γραμμή της ΔΗΣΥ.
Αλλά και ο Γιάννης Ραγκούσης διαφοροποιείται από την επίσημη γραμμή για τη Novartis.
Ο δε Σπύρος Δανέλης που οι πληροφορίες τον θέλουν σε προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ ζητά να απομακρυνθούν τα πολιτικά βαρίδια από τον χώρο.
Την δική του γραμμή για τη Novartis και το Μακεδονικό ακολουθεί και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος σε διαφορετική γραμμή με την Φώφη Γεννηματά.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των προσωπικών διαγκωνισμών και φιλοδοξιών οι σύνεδροι που ως διορισμένοι δεν εκφράζουν τη βάση του κόμματος θα κληθούν να καθορίσουν την ιδεολογική φυσιογνωμία και την πολιτική γραμμή του νέου κόμματος.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκφράζουν αμφιβολίες για την συνέχεια του εγχειρήματος, που βασίζονται στην απουσία νομιμοποιητικών διαδικασίων.
Ενώ είναι σαφές ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ορφανός το Κίνημα Αλλαγής δεν φαίνεται ότι μπορεί να τον εκφράσει.
Γι αυτό άλλωστε και η δυναμική που εμφάνισε στην αρχή με την εκλογή του αρχηγού μειώθηκε αισθητά εάν δεν εξαφανίστηκε.
Ορισμένες δημοσκοπήσεις το δείχνουν και πίσω από την Χρυσή Αυγή.
Το βασικό ερώτημα όμως είναι πώς θα επαναπροσδιοριστούν ως σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία στην προβληματική Ελλάδα και τι στάση θα κρατήσουν απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Το σκεπτικό των περισσότερων είναι ένας αδιέξοδος κύκλος: για να είμαστε σε θέση ισχύος μετά τις εκλογές και να μπορούμε να επιλέξουμε με ποιον θα συνεργαστούμε βάζοντας όρους θα πρέπει να έχουμε υψηλό ποσοστό.
Για να πάρουν όμως υψηλό ποσοστό θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουν την πολιτική τους φυσιογνωμία και να αποφασίσουν την πολιτική των συμμαχιών.
Η προσέγγιση με τη ΝΔ σπρώχνει τους ψηφοφόρους κατευθείαν στον αυθεντικό εκφραστή της φιλελεύθερης αντί-ΣΥΡΙΖΑ γραμμής.
Επιπλέον υπονομεύτηκε από την στάση της ΝΔ στα εθνικά και στα κοινωνικά ζητήματα.
Προσέγγιση με αυτή την ΝΔ συνιστά αλλοίωση της φυσιογνωμίας που θέλουν να δώσουν στην σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία.
Η πολιτική λογική υποβάλλει προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος συστημοποιείται και φαίνονται και οι διαφορές του με τους ΑΝΕΛ.
Εκεί όμως υπάρχει το παλιό σύστημα κυρίως του Βαγγέλη Βενιζέλου που δεν ξεχνά την συνεργασία του με τον Σαμαρά και την αποτυχημένη πρόθεσή του για προσχώρηση στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πάντως οι πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστές είναι ζαλισμένοι μετά τις στροφές του Κυριάκου.
Σπ. Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Μετά την πρωτοτυπία των διορισμένων συνέδρων που αισίως θα φθάσουν τους 4.700, αποφασίστηκε και ο διορισμός των μελών της Κεντρικής Επιτροπής.
Στόχος να υπάρξει η εκπροσώπηση όλων των φορέων, αφού εάν πήγαιναν σε εκλογή το πιθανότερο είναι ότι θα υπήρχε υπερεκπροσώπηση του ΠΑΣΟΚ.
Εάν όμως δεν προέκυπτε ο συμβιβασμός του διορισμού των συνέδρων, τότε δεν είναι βέβαιο ότι το Ποτάμι θα συμμετείχε.
Τα διαδικαστικά όμως απλώς σκεπάζουν τις βαθύτερες διαφορές που αφορούν αφενός την ιδεολογική κατεύθυνση που θα έχει το Κίνημα και αφετέρου την πολιτική των συμμαχιών πριν και μετά τις εκλογές και τις σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
Μόλις τις τελευταίες δύο εβδομάδες εκδηλώθηκαν κεντρόφυγες τάσεις: Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έσπασε την γραμμή στην Βουλή για την δεύτερη Προανακριτική και ψήφισε υπέρ μαζί με τους Μητσοτάκη-Σαμαρά.
Την Δευτέρα ο Σταύρος Θεοδωράκης συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα, επ αφορμή της πρότασής του για σύσταση Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, με την οποία δεν συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ, διαρρηγνύοντας την αντί-ΣΥΡΙΖΑ γραμμή της ΔΗΣΥ.
Αλλά και ο Γιάννης Ραγκούσης διαφοροποιείται από την επίσημη γραμμή για τη Novartis.
Ο δε Σπύρος Δανέλης που οι πληροφορίες τον θέλουν σε προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ ζητά να απομακρυνθούν τα πολιτικά βαρίδια από τον χώρο.
Την δική του γραμμή για τη Novartis και το Μακεδονικό ακολουθεί και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος σε διαφορετική γραμμή με την Φώφη Γεννηματά.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των προσωπικών διαγκωνισμών και φιλοδοξιών οι σύνεδροι που ως διορισμένοι δεν εκφράζουν τη βάση του κόμματος θα κληθούν να καθορίσουν την ιδεολογική φυσιογνωμία και την πολιτική γραμμή του νέου κόμματος.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκφράζουν αμφιβολίες για την συνέχεια του εγχειρήματος, που βασίζονται στην απουσία νομιμοποιητικών διαδικασίων.
Ενώ είναι σαφές ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι ορφανός το Κίνημα Αλλαγής δεν φαίνεται ότι μπορεί να τον εκφράσει.
Γι αυτό άλλωστε και η δυναμική που εμφάνισε στην αρχή με την εκλογή του αρχηγού μειώθηκε αισθητά εάν δεν εξαφανίστηκε.
Ορισμένες δημοσκοπήσεις το δείχνουν και πίσω από την Χρυσή Αυγή.
Το βασικό ερώτημα όμως είναι πώς θα επαναπροσδιοριστούν ως σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία στην προβληματική Ελλάδα και τι στάση θα κρατήσουν απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Το σκεπτικό των περισσότερων είναι ένας αδιέξοδος κύκλος: για να είμαστε σε θέση ισχύος μετά τις εκλογές και να μπορούμε να επιλέξουμε με ποιον θα συνεργαστούμε βάζοντας όρους θα πρέπει να έχουμε υψηλό ποσοστό.
Για να πάρουν όμως υψηλό ποσοστό θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουν την πολιτική τους φυσιογνωμία και να αποφασίσουν την πολιτική των συμμαχιών.
Η προσέγγιση με τη ΝΔ σπρώχνει τους ψηφοφόρους κατευθείαν στον αυθεντικό εκφραστή της φιλελεύθερης αντί-ΣΥΡΙΖΑ γραμμής.
Επιπλέον υπονομεύτηκε από την στάση της ΝΔ στα εθνικά και στα κοινωνικά ζητήματα.
Προσέγγιση με αυτή την ΝΔ συνιστά αλλοίωση της φυσιογνωμίας που θέλουν να δώσουν στην σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία.
Η πολιτική λογική υποβάλλει προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος συστημοποιείται και φαίνονται και οι διαφορές του με τους ΑΝΕΛ.
Εκεί όμως υπάρχει το παλιό σύστημα κυρίως του Βαγγέλη Βενιζέλου που δεν ξεχνά την συνεργασία του με τον Σαμαρά και την αποτυχημένη πρόθεσή του για προσχώρηση στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πάντως οι πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστές είναι ζαλισμένοι μετά τις στροφές του Κυριάκου.
Σπ. Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών