γράφει : Σπύρος Γκουτζάνης
Η κυβέρνηση θα τις αρνείται μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμη κι αν έχει αποφασίσει να τις κάνει
Το μέλλον των συντάξεων - αν θα υλοποιηθεί η αποφασισμένη περικοπή τους από το 2019 ή η κυβέρνηση πετύχει την αναστολή της-, θα κρίνει όπως όλα δείχνουν και τον χρόνο των εκλογών.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφείς στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας: «αν γίνουν περικοπές τότε θα πάμε σφαγμένοι στις εκλογές όποτε κι αν γίνουν».
Η μείωση των συντάξεων εκτός από το ότι θα αγγίξει μία κρίσιμη εκλογική πελατεία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα έχει τεράστια συμβολική σημασία επιβαρυντική για την κυβέρνηση της αριστεράς.
Αυτό το «όποτε κι αν γίνουν», περιλαμβάνει δύο πιθανές ημερομηνίες, τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους ή το Μάιο του 2019 με διπλές κάλπες μαζί με τις ευρωεκλογές.
Φυσικά το Μέγαρο Μαξίμου δεν περίμενε να το ακούσει από τους βουλευτές του, ωστόσο οι φωνές που ακούστηκαν λειτουργούν σαν επιπλέον πίεση.
Ήδη πριν από το 2017 ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει ζητήσει από τους θεσμούς να μην ισχύσει η μείωση των συντάξεων.
Το θέμα είναι ανοικτό και εξαρτάται από το συνολικό πακέτο για την υλοποίηση των προαπαιτούμενων, την έξοδο από το μνημόνιο και την ρύθμιση του χρέους και συναρτάται και με την παραμονή ή όχι του ΔΝΤ.
Παράγοντες που γνωρίζουν τα των διαπραγματεύσεων πάντως σημειώνουν ότι κακώς θεωρεί η κυβέρνηση –ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι αν φύγει το ΔΝΤ δεν είναι το τέλος του κόσμου- ότι αν αποχωρήσει το ΔΝΤ θα περισταλούν και οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει όπως η μείωση των συντάξεων.
Οι Ευρωπαίοι είναι το ίδιο κάθετοι, αν αποχωρήσει απλώς θα μειωθεί η πίεση προς το Βερολίνο για ρύθμιση του χρέους –όχι ότι μέχρι τώρα έχει αποδώσει και πολλά.
Οι ίδιοι παράγοντες σημειώνουν ότι μέχρι το τέλος του Ιουλίου θα υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, για την μεταμνημονιακή εποπτεία, για το χρέος και για το μέλλον των συντάξεων.
Και τότε η κυβέρνηση θα πάρει τις οριστικές αποφάσεις.
Εάν το αίτημα της κυβέρνηση γίνει δεκτό και η περικοπές αναβληθούν ή ματαιωθούν τότε ο πιθανότερος χρόνος είναι ο Μαίος του 2019.
Ο λόγος είναι απλός, οι ευρωεκλογές προσφέρονται για ψήφο διαμαρτυρίας.
Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα χάσει με σημαντική διαφορά και μετά θα έχει την τύχη που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το 2014 όταν έχασε τις ευρωεκλογές με 4 μονάδες.
Όλοι ακόμη και οι δικοί της βουλευτές την αντιμετώπιζαν σαν κυβέρνηση σε αποδρομή και κάθε μήνας που περνούσε η ψαλίδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ άνοιγε.
Όπως έλεγε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ: «το να χάσουμε στις ευρωεκλογές με 5-10 μονάδες και μετά από έξι μήνες σε συνθήκες πλήρους κατάρρευσης να πάμε σε βουλευτικές είναι σκέτη αυτοκτονία».
Αλλά ακόμη και αυτό στην περίπτωση που η κυβέρνηση πετύχει την αναβολή ή τη ματαίωση στις μειώσεις.
Αν το αίτημα απορριφθεί παρά τα υψηλά πλεονάσματα και την υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο – μπορεί να τις εξαγγείλει από το Καστελόριζο όπου θα γιορτάσει την έξοδο από το μνημόνιο.
Ίσως μάλιστα κάνει ηρωική έξοδο καταγγέλοντας παράλληλα τους εταίρους και δανειστές που δεν είναι συνεπείς με τις δικές τους υποχρεώσεις και μένουν προσηλωμένοι στην αντιπαραγωγική και αντικοινωνική λιτότητα που διαλύει την Ευρώπη.
Είναι αυτή και μία διαχείριση απειλής έναντι των εταίρων που επιτέλουν δεν θέλουν άλλα μπερδέματα με την Ελλάδα.
Γνώστες των διαπραγματεύσεων εκτιμούν πως είτε φύγει είτε μείνει το ΔΝΤ η μείωση είναι βέβαιη και αυτό ακολούθως θα καθορίσει και τις εξελίξεις.
Υπάρχει ένα εναλλακτικό σενάριο στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν αποφύγει τις μειώσεις, πάρει όμως την έγκριση να μοιράσει ισόποσο 1,8 δισ. σε ενίσχυση των αδύνατων κοινωνικών ομάδων.
Σε αυτή την περίπτωση από την μία τσέπη θα τα βγάζει και στην άλλη θα τα βάζει έχοντας όμως την δυνατότητα να κατευθύνει πόρους σε δικές της εκλογικές πελατείες.
Σε μία τέτοια περίπτωση θα σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά σε σχέση και με τις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Το σενάριο βέβαια του Οκτωβρίου έχει κι άλλες παραμέτρους, έαν το Μαξίμου καταλήξει ότι η ήττα είναι αναπόφευκτη, τότε θα επιδιώξει μία όσο το δυνατόν μικρότερη διαφορά που θα του επιτρέψει να είναι βασικός παίκτης την επόμενη ημέρα και να αντέξει τις πολιτικές και δικαστικές διώξεις που είναι βέβαιο ότι θα υποστεί.
Το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας δεν το πιστεύει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ.
Συντηρείται προσχηματικά και για να διαθέτει η κυβέρνηση το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Γιατί όπως λένε και παλιοί πολιτικοί, πρόωρες εκλογές δίχως αιφνιδιασμό είναι δώρον άδωρο.
Κατά συνέπεια η κυβέρνηση θα τις αρνείται μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμη κι αν έχει αποφασίσει να τις κάνει.
Σπύρος Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφείς στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας: «αν γίνουν περικοπές τότε θα πάμε σφαγμένοι στις εκλογές όποτε κι αν γίνουν».
Η μείωση των συντάξεων εκτός από το ότι θα αγγίξει μία κρίσιμη εκλογική πελατεία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα έχει τεράστια συμβολική σημασία επιβαρυντική για την κυβέρνηση της αριστεράς.
Αυτό το «όποτε κι αν γίνουν», περιλαμβάνει δύο πιθανές ημερομηνίες, τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους ή το Μάιο του 2019 με διπλές κάλπες μαζί με τις ευρωεκλογές.
Φυσικά το Μέγαρο Μαξίμου δεν περίμενε να το ακούσει από τους βουλευτές του, ωστόσο οι φωνές που ακούστηκαν λειτουργούν σαν επιπλέον πίεση.
Ήδη πριν από το 2017 ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει ζητήσει από τους θεσμούς να μην ισχύσει η μείωση των συντάξεων.
Το θέμα είναι ανοικτό και εξαρτάται από το συνολικό πακέτο για την υλοποίηση των προαπαιτούμενων, την έξοδο από το μνημόνιο και την ρύθμιση του χρέους και συναρτάται και με την παραμονή ή όχι του ΔΝΤ.
Παράγοντες που γνωρίζουν τα των διαπραγματεύσεων πάντως σημειώνουν ότι κακώς θεωρεί η κυβέρνηση –ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι αν φύγει το ΔΝΤ δεν είναι το τέλος του κόσμου- ότι αν αποχωρήσει το ΔΝΤ θα περισταλούν και οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει όπως η μείωση των συντάξεων.
Οι Ευρωπαίοι είναι το ίδιο κάθετοι, αν αποχωρήσει απλώς θα μειωθεί η πίεση προς το Βερολίνο για ρύθμιση του χρέους –όχι ότι μέχρι τώρα έχει αποδώσει και πολλά.
Οι ίδιοι παράγοντες σημειώνουν ότι μέχρι το τέλος του Ιουλίου θα υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, για την μεταμνημονιακή εποπτεία, για το χρέος και για το μέλλον των συντάξεων.
Και τότε η κυβέρνηση θα πάρει τις οριστικές αποφάσεις.
Εάν το αίτημα της κυβέρνηση γίνει δεκτό και η περικοπές αναβληθούν ή ματαιωθούν τότε ο πιθανότερος χρόνος είναι ο Μαίος του 2019.
Ο λόγος είναι απλός, οι ευρωεκλογές προσφέρονται για ψήφο διαμαρτυρίας.
Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα χάσει με σημαντική διαφορά και μετά θα έχει την τύχη που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου το 2014 όταν έχασε τις ευρωεκλογές με 4 μονάδες.
Όλοι ακόμη και οι δικοί της βουλευτές την αντιμετώπιζαν σαν κυβέρνηση σε αποδρομή και κάθε μήνας που περνούσε η ψαλίδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ άνοιγε.
Όπως έλεγε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ: «το να χάσουμε στις ευρωεκλογές με 5-10 μονάδες και μετά από έξι μήνες σε συνθήκες πλήρους κατάρρευσης να πάμε σε βουλευτικές είναι σκέτη αυτοκτονία».
Αλλά ακόμη και αυτό στην περίπτωση που η κυβέρνηση πετύχει την αναβολή ή τη ματαίωση στις μειώσεις.
Αν το αίτημα απορριφθεί παρά τα υψηλά πλεονάσματα και την υπερκάλυψη των δημοσιονομικών στόχων τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο – μπορεί να τις εξαγγείλει από το Καστελόριζο όπου θα γιορτάσει την έξοδο από το μνημόνιο.
Ίσως μάλιστα κάνει ηρωική έξοδο καταγγέλοντας παράλληλα τους εταίρους και δανειστές που δεν είναι συνεπείς με τις δικές τους υποχρεώσεις και μένουν προσηλωμένοι στην αντιπαραγωγική και αντικοινωνική λιτότητα που διαλύει την Ευρώπη.
Είναι αυτή και μία διαχείριση απειλής έναντι των εταίρων που επιτέλουν δεν θέλουν άλλα μπερδέματα με την Ελλάδα.
Γνώστες των διαπραγματεύσεων εκτιμούν πως είτε φύγει είτε μείνει το ΔΝΤ η μείωση είναι βέβαιη και αυτό ακολούθως θα καθορίσει και τις εξελίξεις.
Υπάρχει ένα εναλλακτικό σενάριο στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν αποφύγει τις μειώσεις, πάρει όμως την έγκριση να μοιράσει ισόποσο 1,8 δισ. σε ενίσχυση των αδύνατων κοινωνικών ομάδων.
Σε αυτή την περίπτωση από την μία τσέπη θα τα βγάζει και στην άλλη θα τα βάζει έχοντας όμως την δυνατότητα να κατευθύνει πόρους σε δικές της εκλογικές πελατείες.
Σε μία τέτοια περίπτωση θα σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά σε σχέση και με τις μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Το σενάριο βέβαια του Οκτωβρίου έχει κι άλλες παραμέτρους, έαν το Μαξίμου καταλήξει ότι η ήττα είναι αναπόφευκτη, τότε θα επιδιώξει μία όσο το δυνατόν μικρότερη διαφορά που θα του επιτρέψει να είναι βασικός παίκτης την επόμενη ημέρα και να αντέξει τις πολιτικές και δικαστικές διώξεις που είναι βέβαιο ότι θα υποστεί.
Το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας δεν το πιστεύει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ.
Συντηρείται προσχηματικά και για να διαθέτει η κυβέρνηση το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Γιατί όπως λένε και παλιοί πολιτικοί, πρόωρες εκλογές δίχως αιφνιδιασμό είναι δώρον άδωρο.
Κατά συνέπεια η κυβέρνηση θα τις αρνείται μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμη κι αν έχει αποφασίσει να τις κάνει.
Σπύρος Γκουτζάνης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών