Η Τουρκία δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν δεσμεύεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλος
Μήνυμα στην Τουρκία, ότι «οφείλει να σέβεται, και στον τομέα οριοθέτησης της ΑΟΖ, το διεθνές δίκαιο» έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλος.
Ειδικότερα, ο κ. Παυλόπουλος σε συνέντευξή του στην αιγυπτιακή εφημερίδα «Al-Ahram», σε ερώτηση σχετικά με την προοπτική της συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία έχει, όχι μόνον οικονομική αλλά και γεωστρατηγική σημασία, για τις τρεις χώρες, τόνισε ότι «ο τρόπος οριοθέτησης της ΑΟΖ στην περιοχή της Μεσογείου θ’ αποτελέσει και ένα γενικότερο προηγούμενο, ως προς τον τρόπο εφαρμογής των κανόνων του διεθνούς δικαίου αναφορικά με αυτή την οριοθέτηση».
Σημείωσε ότι «την οριοθέτηση της ΑΟΖ διέπουν κυρίως οι διατάξεις της Συνθήκης του Montego Bay του 1982, μέσω των οποίων κωδικοποιήθηκε το Δίκαιο της Θάλασσας.
Τις διατάξεις αυτές πρέπει να τις εφαρμόσουμε πιστά για την οριοθέτηση της ΑΟΖ καθεμιάς Χώρας στην περιοχή μας.
Και εμείς, δηλαδή Ελλάδα και Κύπρος σε συνεργασία με την Αίγυπτο, το πράττουμε. Δυστυχώς, η Τουρκία κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση, και μάλιστα πολλές φορές με άκρως αυθαίρετο ως προκλητικό τρόπο».
Πρόσθεσε πως «οφείλουμε όλοι -δηλαδή όχι μόνον οι τρεις Χώρες μας αλλά, γενικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Η.Π.Α. - να καταστήσουμε σαφές στην Τουρκία ότι οφείλει να σέβεται, και στον τομέα οριοθέτησης της ΑΟΖ, το διεθνές δίκαιο, συγκεκριμένα δε το Δίκαιο της Θάλασσας».
Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, η Τουρκία δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν δεσμεύεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι, δήθεν, δεν έχει προσχωρήσει στην Συνθήκη του Montego Bay, καθώς «το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει νομολογήσει, σε πολλές περιπτώσεις, ότι το Δίκαιο της Θάλασσας κατά την Συνθήκη του Montego Bay, επειδή έχει γίνει αποδεκτό, μέσω προσχωρήσεως, από μέγιστο αριθμό κρατών, παράγει πλέον «γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου». Ήτοι κανόνες που δεσμεύουν τους πάντες, ακόμη και κράτη, τα οποία δεν έχουν προσχωρήσει στην Συνθήκη αυτή».
Άρα, πρόσθεσε, «οφείλουμε όλοι ν’ αναρωτηθούμε τι προηγούμενο θα εδημιουργείτο διεθνώς, αν ανεχόμαστε τέτοιες αυθαίρετες ερμηνείες από την Τουρκία ως προς τις διατάξεις περί οριοθέτησης της ΑΟΖ.
Πως θα μπορούσαμε ν’ αντιταχθούμε, και μάλιστα με κυρώσεις, σε τέτοιες συμπεριφορές άλλων κρατών, αν θ’ ανεχόμασταν, χωρίς κυρώσεις, τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας εις βάρος του διεθνούς δικαίου που αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ;»
Σε ό,τι αφορά τις διμερείς σχέσεις Ελλάδος - Αιγύπτου, ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε ότι η επίσκεψη «επιβεβαιώνει, με τον πιο εμβληματικό τρόπο, το εξαιρετικό επίπεδο των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.
Επίπεδο, που προκύπτει από τις πολλές πτυχές της συνεργασίας μας, οι οποίες διαρκώς διευρύνονται», συμπληρώνοντας ότι επί προεδρίας Αλ Σίσι, «οι πατροπαράδοτες καλές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου ενισχύθηκαν σημαντικά».
Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στις προσπάθειες της Αιγύπτου κατά της τρομοκρατίας του ISIS, αναφέροντας πως «ιδίως η Δύση και, πρωτίστως, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Αίγυπτο, επί των ημερών του Προέδρου Al Sisi, το ότι αποτελεί αναντικατάστατο ανάχωμα εναντίον της τρομοκρατίας. Και μάλιστα της πιο στυγνής τρομοκρατίας, εκείνης του ISIS, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας».
Περαιτέρω, μίλησε για «ραγδαία» πρόοδο στις σχέσεις Αιγύπτου και ΕΕ «προς την κατεύθυνση της οποίας η Ελλάδα, όπως καθένας γνωρίζει, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο», κάτι που κατά τον ίδιο, οφείλεται «και στο ότι η ΕΕ αντιλαμβάνεται πλέον πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Αιγύπτου στη ευρύτερη περιοχή».
Σε ερώτηση για το πρόγραμμα «Nόστος - Η επιστροφή» που έχει έδρα την Αλεξάνδρεια, ανέφερε ότι «με τις δράσεις του εφαρμόζει τις αποφάσεις, οι οποίες ελήφθησαν στην Αίγυπτο, στις 2 Οκτωβρίου 2017, κατά την πρώτη Τριμερή Συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, όπου επισφραγίσθηκε η αρχή μίας νέας, κοινής, πορείας των τριών Κρατών.
Τότε, ως βασικός άξονας της συνεργασίας, επελέγη να είναι η Διασπορά των τριών Λαών, οπότε τα θέματα της Ομογένειας καθενός από τους τρεις Λαούς αποφασίσθηκε να ενταχθούν στο πλαίσιο της ατζέντας των συνομιλιών, όπου και άρχισαν να συζητούνται διεξοδικώς.
Επιδιώχθηκε, έτσι, να δοθεί μια σημαντική ώθηση για συνεργασία μεταξύ των Διασπορών, η οποία να οδηγήσει στην περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των αντίστοιχων παροικιών».
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, ο κ. Παυλόπουλος σε συνέντευξή του στην αιγυπτιακή εφημερίδα «Al-Ahram», σε ερώτηση σχετικά με την προοπτική της συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), η οποία έχει, όχι μόνον οικονομική αλλά και γεωστρατηγική σημασία, για τις τρεις χώρες, τόνισε ότι «ο τρόπος οριοθέτησης της ΑΟΖ στην περιοχή της Μεσογείου θ’ αποτελέσει και ένα γενικότερο προηγούμενο, ως προς τον τρόπο εφαρμογής των κανόνων του διεθνούς δικαίου αναφορικά με αυτή την οριοθέτηση».
Σημείωσε ότι «την οριοθέτηση της ΑΟΖ διέπουν κυρίως οι διατάξεις της Συνθήκης του Montego Bay του 1982, μέσω των οποίων κωδικοποιήθηκε το Δίκαιο της Θάλασσας.
Τις διατάξεις αυτές πρέπει να τις εφαρμόσουμε πιστά για την οριοθέτηση της ΑΟΖ καθεμιάς Χώρας στην περιοχή μας.
Και εμείς, δηλαδή Ελλάδα και Κύπρος σε συνεργασία με την Αίγυπτο, το πράττουμε. Δυστυχώς, η Τουρκία κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση, και μάλιστα πολλές φορές με άκρως αυθαίρετο ως προκλητικό τρόπο».
Πρόσθεσε πως «οφείλουμε όλοι -δηλαδή όχι μόνον οι τρεις Χώρες μας αλλά, γενικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Η.Π.Α. - να καταστήσουμε σαφές στην Τουρκία ότι οφείλει να σέβεται, και στον τομέα οριοθέτησης της ΑΟΖ, το διεθνές δίκαιο, συγκεκριμένα δε το Δίκαιο της Θάλασσας».
Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, η Τουρκία δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν δεσμεύεται από το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι, δήθεν, δεν έχει προσχωρήσει στην Συνθήκη του Montego Bay, καθώς «το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει νομολογήσει, σε πολλές περιπτώσεις, ότι το Δίκαιο της Θάλασσας κατά την Συνθήκη του Montego Bay, επειδή έχει γίνει αποδεκτό, μέσω προσχωρήσεως, από μέγιστο αριθμό κρατών, παράγει πλέον «γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου». Ήτοι κανόνες που δεσμεύουν τους πάντες, ακόμη και κράτη, τα οποία δεν έχουν προσχωρήσει στην Συνθήκη αυτή».
Άρα, πρόσθεσε, «οφείλουμε όλοι ν’ αναρωτηθούμε τι προηγούμενο θα εδημιουργείτο διεθνώς, αν ανεχόμαστε τέτοιες αυθαίρετες ερμηνείες από την Τουρκία ως προς τις διατάξεις περί οριοθέτησης της ΑΟΖ.
Πως θα μπορούσαμε ν’ αντιταχθούμε, και μάλιστα με κυρώσεις, σε τέτοιες συμπεριφορές άλλων κρατών, αν θ’ ανεχόμασταν, χωρίς κυρώσεις, τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας εις βάρος του διεθνούς δικαίου που αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ;»
Σε ό,τι αφορά τις διμερείς σχέσεις Ελλάδος - Αιγύπτου, ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε ότι η επίσκεψη «επιβεβαιώνει, με τον πιο εμβληματικό τρόπο, το εξαιρετικό επίπεδο των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.
Επίπεδο, που προκύπτει από τις πολλές πτυχές της συνεργασίας μας, οι οποίες διαρκώς διευρύνονται», συμπληρώνοντας ότι επί προεδρίας Αλ Σίσι, «οι πατροπαράδοτες καλές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου ενισχύθηκαν σημαντικά».
Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στις προσπάθειες της Αιγύπτου κατά της τρομοκρατίας του ISIS, αναφέροντας πως «ιδίως η Δύση και, πρωτίστως, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Αίγυπτο, επί των ημερών του Προέδρου Al Sisi, το ότι αποτελεί αναντικατάστατο ανάχωμα εναντίον της τρομοκρατίας. Και μάλιστα της πιο στυγνής τρομοκρατίας, εκείνης του ISIS, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας».
Περαιτέρω, μίλησε για «ραγδαία» πρόοδο στις σχέσεις Αιγύπτου και ΕΕ «προς την κατεύθυνση της οποίας η Ελλάδα, όπως καθένας γνωρίζει, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο», κάτι που κατά τον ίδιο, οφείλεται «και στο ότι η ΕΕ αντιλαμβάνεται πλέον πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Αιγύπτου στη ευρύτερη περιοχή».
Σε ερώτηση για το πρόγραμμα «Nόστος - Η επιστροφή» που έχει έδρα την Αλεξάνδρεια, ανέφερε ότι «με τις δράσεις του εφαρμόζει τις αποφάσεις, οι οποίες ελήφθησαν στην Αίγυπτο, στις 2 Οκτωβρίου 2017, κατά την πρώτη Τριμερή Συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, όπου επισφραγίσθηκε η αρχή μίας νέας, κοινής, πορείας των τριών Κρατών.
Τότε, ως βασικός άξονας της συνεργασίας, επελέγη να είναι η Διασπορά των τριών Λαών, οπότε τα θέματα της Ομογένειας καθενός από τους τρεις Λαούς αποφασίσθηκε να ενταχθούν στο πλαίσιο της ατζέντας των συνομιλιών, όπου και άρχισαν να συζητούνται διεξοδικώς.
Επιδιώχθηκε, έτσι, να δοθεί μια σημαντική ώθηση για συνεργασία μεταξύ των Διασπορών, η οποία να οδηγήσει στην περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των αντίστοιχων παροικιών».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών