Δεν βρέθηκε κοινή συνισταμένη στην άτυπη Σύνοδο και το θέμα παραπέμφθηκε στη Σύνοδο Κορυφής με μικρές προσδοκίες καθώς τα συμφέροντα κάθε χώρας είναι ασύμβατα
Η διαχείριση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα και τα δυσκολότερα που καλείται να διαχειριστεί η Ευρώπη.
Την εβδομάδα που μόλις ξεκίνησε το εν λόγω ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας παρά το γεγονός ότι για την Ελλάδα έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η κυβέρνηση τουλάχιστον, ήθελε να εστιάσει το ενδιαφέρον στην συμφωνία που επετεύχθη στο Eurogroup αναφορικά με το τέλος των μνημονίων για τη χώρα.
Από την άτυπη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή (24/6) στις Βρυξέλλες, δεν βγήκε λευκός καπνός, άλλωστε ο πήχης, εξαρχής, είχε τεθεί χαμηλά, αλλά οι ηγέτες των 16 ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν έθεσαν τα θεμέλια για τη Σύνοδο Κορυφής που είναι προγραμματισμένη για την Πέμπτη 28 και την Παρασκευή 29 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στο σύνολό τους αντιμετωπίζουν το προσφυγικό ζήτημα ο καθένας ξεχωριστά στη χώρα του, κι αυτό φάνηκε καθώς, προσήλθαν στην άτυπη Σύνοδο, με διαφορετικές προτεραιότητες ανάλογα με τη γεωγραφική θέση στην οποία ανήκει η κάθε χώρα .
Από τη μία πλευρά, είναι τα βόρεια κράτη όπως η Γερμανία, Ολλανδία κ.ο.κ. τα οποία επιθυμούν να σταματήσουν οι δευτερογενείς μετακινήσεις και με τον όρο αυτό εννοούν τις μετακινήσεις των ανθρώπων οι οποίοι έχουν εισέλθει σε μιά χώρα, όπως λόγου χάριν η Ελλάδα, έχουν πάρει άσυλο και στη συνέχεια μεταφέρονται στις χώρες του Βορρά.
Στην αντίπερα όχθη, βρίσκονται οι νότιες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, οι οποίες ζητούν κυρίως, βοήθεια σε ότι αφορά τον έλεγχο των συνόρων καθώς επίσης και πιο δίκαιη κατανομή των προσφύγων.
Η πολιτική γραμμή της Αθήνας εστιάζεται σε τρεις άξονες όπως δηλώνουν κυβερνητικές πηγές με κυρίαρχο το γεγονός ότι το μεταναστευτικό/προσφυγικό αποτελεί ευρωπαϊκή πρόκληση και απαιτεί ευρωπαϊκή λύση. Οι μονομερείς ενέργειες, υπονομεύουν την Ευρώπη, δεν οδηγούν σε λύσεις και επιπροσθέτως, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ενισχύουν μια αντιευρωπαϊκή και συντηρητική προσέγγιση.
Κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει πολυεπίπεδη Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία τουλάχιστον από αυτούς που ακόμη επιθυμούν η Ευρώπη να αντιμετωπίζει συλλογικά τα προβλήματά της.
Επίσης, επιθυμούν να καταγραφεί σαφώς από την πλευρά της Αθήνας ότι οι δευτερογενείς ροές από την Ελλάδα δεν υφίστανται, καθότι έχουν μονομερώς κλείσει τα Βόρεια σύνορά μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου, που συμμετείχε στην άτυπη Σύνοδο, πρότεινε αναθεώρηση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου με δίκαιη κατανομή βαρών φιλοξενίας, την ενίσχυση των ευρωπαϊκών χωρών πρώτης υποδοχής καθώς και στήριξη των χωρών διέλευσης και προέλευσης.
Ακόμη, ο κ. Τσίπρας, τόνισε την ανάγκη δημιουργίας ευρωπαϊκού μηχανισμού επιστροφών σε χώρες προέλευσης αλλά και την αντικατάσταση της Frontex από ισχυρές δυνάμεις Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής και Συνοριοφυλακής.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις για τις πλατφόρμες disembarkation σε σχέση με τη συμβατότητα με το διεθνές δίκαιο, δηλαδή με τα κέντρα κλειστού τύπου εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως πρότεινε ο Ιταλός πρωθυπουργός G. Conte.
Την εβδομάδα που μόλις ξεκίνησε το εν λόγω ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας παρά το γεγονός ότι για την Ελλάδα έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η κυβέρνηση τουλάχιστον, ήθελε να εστιάσει το ενδιαφέρον στην συμφωνία που επετεύχθη στο Eurogroup αναφορικά με το τέλος των μνημονίων για τη χώρα.
Από την άτυπη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή (24/6) στις Βρυξέλλες, δεν βγήκε λευκός καπνός, άλλωστε ο πήχης, εξαρχής, είχε τεθεί χαμηλά, αλλά οι ηγέτες των 16 ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν έθεσαν τα θεμέλια για τη Σύνοδο Κορυφής που είναι προγραμματισμένη για την Πέμπτη 28 και την Παρασκευή 29 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στο σύνολό τους αντιμετωπίζουν το προσφυγικό ζήτημα ο καθένας ξεχωριστά στη χώρα του, κι αυτό φάνηκε καθώς, προσήλθαν στην άτυπη Σύνοδο, με διαφορετικές προτεραιότητες ανάλογα με τη γεωγραφική θέση στην οποία ανήκει η κάθε χώρα .
Από τη μία πλευρά, είναι τα βόρεια κράτη όπως η Γερμανία, Ολλανδία κ.ο.κ. τα οποία επιθυμούν να σταματήσουν οι δευτερογενείς μετακινήσεις και με τον όρο αυτό εννοούν τις μετακινήσεις των ανθρώπων οι οποίοι έχουν εισέλθει σε μιά χώρα, όπως λόγου χάριν η Ελλάδα, έχουν πάρει άσυλο και στη συνέχεια μεταφέρονται στις χώρες του Βορρά.
Στην αντίπερα όχθη, βρίσκονται οι νότιες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, οι οποίες ζητούν κυρίως, βοήθεια σε ότι αφορά τον έλεγχο των συνόρων καθώς επίσης και πιο δίκαιη κατανομή των προσφύγων.
Η πολιτική γραμμή της Αθήνας εστιάζεται σε τρεις άξονες όπως δηλώνουν κυβερνητικές πηγές με κυρίαρχο το γεγονός ότι το μεταναστευτικό/προσφυγικό αποτελεί ευρωπαϊκή πρόκληση και απαιτεί ευρωπαϊκή λύση. Οι μονομερείς ενέργειες, υπονομεύουν την Ευρώπη, δεν οδηγούν σε λύσεις και επιπροσθέτως, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ενισχύουν μια αντιευρωπαϊκή και συντηρητική προσέγγιση.
Κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει πολυεπίπεδη Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία τουλάχιστον από αυτούς που ακόμη επιθυμούν η Ευρώπη να αντιμετωπίζει συλλογικά τα προβλήματά της.
Επίσης, επιθυμούν να καταγραφεί σαφώς από την πλευρά της Αθήνας ότι οι δευτερογενείς ροές από την Ελλάδα δεν υφίστανται, καθότι έχουν μονομερώς κλείσει τα Βόρεια σύνορά μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου, που συμμετείχε στην άτυπη Σύνοδο, πρότεινε αναθεώρηση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου με δίκαιη κατανομή βαρών φιλοξενίας, την ενίσχυση των ευρωπαϊκών χωρών πρώτης υποδοχής καθώς και στήριξη των χωρών διέλευσης και προέλευσης.
Ακόμη, ο κ. Τσίπρας, τόνισε την ανάγκη δημιουργίας ευρωπαϊκού μηχανισμού επιστροφών σε χώρες προέλευσης αλλά και την αντικατάσταση της Frontex από ισχυρές δυνάμεις Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής και Συνοριοφυλακής.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις για τις πλατφόρμες disembarkation σε σχέση με τη συμβατότητα με το διεθνές δίκαιο, δηλαδή με τα κέντρα κλειστού τύπου εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως πρότεινε ο Ιταλός πρωθυπουργός G. Conte.
Χρύσα Κλειτσιώτη
Σχόλια αναγνωστών