Επιβεβλημένο να προχωρήσει στον ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος με τις δέουσες «καρατομήσεις»
Η εθνική τραγωδία στο Μάτι (αλλά και στη δυτική Αττική) βαραίνει επικίνδυνα την κυβέρνηση Τσίπρα.
Το κλίμα είναι εξαιρετικά αρνητικό για την κυβέρνηση και η κατάσταση τείνει να γίνει μη αναστρέψιμη.
Δεν είναι μόνο οι ευθύνες και τα λάθη που οδήγησαν σε 90 και πλέον θανάτους και στην εξαφάνιση από τον χάρτη ολόκληρων οικισμών.
Είναι και η διαχείριση μετά την καταστροφή.
Τι να πει κανείς για τα ήξεις αφήξεις υπουργών και κυβερνητικών στελεχών για το αν ήξερε ή όχι, αν ενημερώθηκε ή όχι ο πρωθυπουργός για την ύπαρξη θυμάτων σε εκείνη τη σύσκεψη στο αρχηγείο της Πυροσβεστικής το βράδυ της Δευτέρας 23/7.
Εξίσου τραγική ήταν και η συνέντευξη Τόσκα – Τζανακόπουλου τρία 24ωρα μετά την πυρκαγιά στο Μάτι όπου το συμπέρασμα ήταν πως επιχειρησιακά έγιναν όλα καλά και ότι εάν επαναλαμβανόταν αντίστοιχο φαινόμενο, θα έπρατταν ακριβώς τα ίδια.
Τόσο τραγική που δεν μπόρεσε να τη «μαζέψει» ούτε η πολιτική ευθύνη που ανέλαβε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο.
Πολιτική ευθύνη όμως στον αέρα, χωρίς μια παραίτηση, χωρίς κάποια «κύρωση» που να δείχνει – έστω και συμβολικά – στην κοινή γνώμη πως η κυβέρνηση κατάλαβε πως πράγματι έγιναν λάθη, πως υπάρχουν ευθύνες και ότι αυτές εν μέρει αποδόθηκαν.
Εάν ο πρωθυπουργός είχε το πολιτικό θάρρος να πράξει το αυτονόητο, να παραδεχθεί ότι έγιναν επιχειρησιακά λάθη (πώς να υποστηρίξει κανείς το αντίθετο όταν δεν υπήρξε καμία έγκαιρη και επίσημη ενημέρωση στους κατοίκους στο Μάτι για την απειλή της φωτιάς και για την ανάγκη να φύγουν άμεσα από την περιοχή) και να ζητήσει την παραίτηση όσων διαχειρίστηκαν ανεπιτυχώς την υπόθεση και φέρουν την ευθύνη, δεν θα ήταν τόσο βαριά πολιτικά τραυματισμένος.
Και τα μέτρα που ανακοίνωσε για την ανακούφιση των πυρόπληκτων, τα επιχειρήματα για το πόσο έντονο ήταν το φαινόμενο και πόσο δύσκολο για την πυροσβεστική να την αντιμετωπίσει καθώς και για το πώς επέδρασε η άναρχη δόμηση και τα αυθαίρετα στην τραγωδία αυτή, θα είχαν μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία.
Όχι ότι απαραίτητα θα μετρίαζε τις συνέπειες της καταστροφής και του πόνου από τους θανάτους τόσων ανθρώπων, αλλά αν μη τι άλλο θα ήταν μια καθόλα έντιμη πολιτική στάση.
Που δεν θα έφερνε σε τόσο δυσχερή πολιτικά θέση τον κ.Τσίπρα.
Γιατί δεν είναι μόνο η «ήττα» από τα πύρινα μέτωπα.
Είναι και τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί.
Ο σχεδιασμός του Τσίπρα έχει τιναχθεί στον αέρα.
Πώς θα προχωρήσει στο σχέδιο των «πανηγυρισμών» για την έξοδο της χώρας από τα μνημονιακά προγράμματα τον ερχόμενο Αύγουστο, πάνω στην οποία είχε επενδύσει τόσο πολύ επικοινωνιακά όσο και πολιτικά για να σημάνει τη νέα εποχή για την Ελλάδα;
Πώς μπορούν οι «πανηγυρικές φιέστες» να συνδυαστούν με ένα τόσο βαρύ και θλιβερό περιβάλλον;
Μάλλον δεν μπορούν.
Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του.
Εκεί που περίμενε ύστερα από τρία και πλέον χρόνια διακυβέρνησης ότι θα είχε τον χρόνο και την ευχέρεια να αναπτύξει το πρόγραμμα του για να γυρίσει το αρνητικό εις βάρος του κλίμα, διαψεύστηκε.
Τα πράγματα για αυτόν και την κυβέρνηση του έχουν γίνει χειρότερα.
Οι επιλογές που έχει στα χέρια του δεν είναι και πολλές.
Η αλλαγή του κυβερνητικού σχήματος με τις ανάλογες «καρατομήσεις» είναι μάλλον επιβεβλημένη.
Όπως επιβεβλημένο είναι η ημερομηνία των εκλογών να μετατεθεί για όσο το δυνατόν αργότερα.
Σε κάθε περίπτωση όμως γίνεται αντιληπτό πως για πρώτη φορά πλήττεται τόσο έντονα το πολιτικό προφίλ του ίδιου του πρωθυπουργού.
Κάτι που άλλωστε φαίνεται και από τον αντιπολιτευτικό λόγο που τηρεί όλες αυτές τις ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης.
Ο οποίος έχει αφήσει ως επί το πλείστον τα γεγονότα να μιλούν από μόνα τους.
www.bankingnews.gr
Το κλίμα είναι εξαιρετικά αρνητικό για την κυβέρνηση και η κατάσταση τείνει να γίνει μη αναστρέψιμη.
Δεν είναι μόνο οι ευθύνες και τα λάθη που οδήγησαν σε 90 και πλέον θανάτους και στην εξαφάνιση από τον χάρτη ολόκληρων οικισμών.
Είναι και η διαχείριση μετά την καταστροφή.
Τι να πει κανείς για τα ήξεις αφήξεις υπουργών και κυβερνητικών στελεχών για το αν ήξερε ή όχι, αν ενημερώθηκε ή όχι ο πρωθυπουργός για την ύπαρξη θυμάτων σε εκείνη τη σύσκεψη στο αρχηγείο της Πυροσβεστικής το βράδυ της Δευτέρας 23/7.
Εξίσου τραγική ήταν και η συνέντευξη Τόσκα – Τζανακόπουλου τρία 24ωρα μετά την πυρκαγιά στο Μάτι όπου το συμπέρασμα ήταν πως επιχειρησιακά έγιναν όλα καλά και ότι εάν επαναλαμβανόταν αντίστοιχο φαινόμενο, θα έπρατταν ακριβώς τα ίδια.
Τόσο τραγική που δεν μπόρεσε να τη «μαζέψει» ούτε η πολιτική ευθύνη που ανέλαβε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο.
Πολιτική ευθύνη όμως στον αέρα, χωρίς μια παραίτηση, χωρίς κάποια «κύρωση» που να δείχνει – έστω και συμβολικά – στην κοινή γνώμη πως η κυβέρνηση κατάλαβε πως πράγματι έγιναν λάθη, πως υπάρχουν ευθύνες και ότι αυτές εν μέρει αποδόθηκαν.
Εάν ο πρωθυπουργός είχε το πολιτικό θάρρος να πράξει το αυτονόητο, να παραδεχθεί ότι έγιναν επιχειρησιακά λάθη (πώς να υποστηρίξει κανείς το αντίθετο όταν δεν υπήρξε καμία έγκαιρη και επίσημη ενημέρωση στους κατοίκους στο Μάτι για την απειλή της φωτιάς και για την ανάγκη να φύγουν άμεσα από την περιοχή) και να ζητήσει την παραίτηση όσων διαχειρίστηκαν ανεπιτυχώς την υπόθεση και φέρουν την ευθύνη, δεν θα ήταν τόσο βαριά πολιτικά τραυματισμένος.
Και τα μέτρα που ανακοίνωσε για την ανακούφιση των πυρόπληκτων, τα επιχειρήματα για το πόσο έντονο ήταν το φαινόμενο και πόσο δύσκολο για την πυροσβεστική να την αντιμετωπίσει καθώς και για το πώς επέδρασε η άναρχη δόμηση και τα αυθαίρετα στην τραγωδία αυτή, θα είχαν μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία.
Όχι ότι απαραίτητα θα μετρίαζε τις συνέπειες της καταστροφής και του πόνου από τους θανάτους τόσων ανθρώπων, αλλά αν μη τι άλλο θα ήταν μια καθόλα έντιμη πολιτική στάση.
Που δεν θα έφερνε σε τόσο δυσχερή πολιτικά θέση τον κ.Τσίπρα.
Γιατί δεν είναι μόνο η «ήττα» από τα πύρινα μέτωπα.
Είναι και τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί.
Ο σχεδιασμός του Τσίπρα έχει τιναχθεί στον αέρα.
Πώς θα προχωρήσει στο σχέδιο των «πανηγυρισμών» για την έξοδο της χώρας από τα μνημονιακά προγράμματα τον ερχόμενο Αύγουστο, πάνω στην οποία είχε επενδύσει τόσο πολύ επικοινωνιακά όσο και πολιτικά για να σημάνει τη νέα εποχή για την Ελλάδα;
Πώς μπορούν οι «πανηγυρικές φιέστες» να συνδυαστούν με ένα τόσο βαρύ και θλιβερό περιβάλλον;
Μάλλον δεν μπορούν.
Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του.
Εκεί που περίμενε ύστερα από τρία και πλέον χρόνια διακυβέρνησης ότι θα είχε τον χρόνο και την ευχέρεια να αναπτύξει το πρόγραμμα του για να γυρίσει το αρνητικό εις βάρος του κλίμα, διαψεύστηκε.
Τα πράγματα για αυτόν και την κυβέρνηση του έχουν γίνει χειρότερα.
Οι επιλογές που έχει στα χέρια του δεν είναι και πολλές.
Η αλλαγή του κυβερνητικού σχήματος με τις ανάλογες «καρατομήσεις» είναι μάλλον επιβεβλημένη.
Όπως επιβεβλημένο είναι η ημερομηνία των εκλογών να μετατεθεί για όσο το δυνατόν αργότερα.
Σε κάθε περίπτωση όμως γίνεται αντιληπτό πως για πρώτη φορά πλήττεται τόσο έντονα το πολιτικό προφίλ του ίδιου του πρωθυπουργού.
Κάτι που άλλωστε φαίνεται και από τον αντιπολιτευτικό λόγο που τηρεί όλες αυτές τις ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης.
Ο οποίος έχει αφήσει ως επί το πλείστον τα γεγονότα να μιλούν από μόνα τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών