Βενιζέλος: O Τσίπρας σπαταλά εθνικό χρόνο - Η πολιτική αντίληψη που εξέφρασε είναι η συνταγή της στασιμοχρεοκοπίας

«Η πολιτική αντίληψη που εξέφρασε ο κ. Τσίπρας στην Ιθάκη είναι η συνταγή της στασιμοχρεοκοπίας και της καθήλωσης στο καθαρτήριο του «μέσα - έξω» από την κρίση», τονίζει ο  βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος  Βενιζέλος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο.
Σημειώνει ότι «ο κ. Τσίπρας σπαταλά ασύστολα πολύτιμο εθνικό χρόνο», αλλά και πως «κηρύχθηκε η έναρξη μιας άτυπης προεκλογικής περιόδου και αυτό έγινε με ύφος απειλητικό για να συγκαλυφθεί ο φόβος της συντριπτικής ήττας.
Η περίοδος αυτή δεν θα είναι παιδική εκδρομή.
Θα είναι σκληρή και βαθιά αντιπαραγωγική για τη χώρα.
Και στο πεδίο της οικονομίας και στο πεδίο των θεσμών».
Εκτιμά ότι «η κυβέρνηση θα κινηθεί χωρίς όρους και χωρίς όρια, με βασικό εργαλείο κάποιους διαύλους επιρροής στη Δικαιοσύνη και τα γνωστά απολύτως ελεγχόμενα από αυτήν μέσα ενημέρωσης.
Θα χαθεί δυστυχώς και άλλος πολύτιμος εθνικός χρόνος έως τις εκλογές».
Κατά τον ίδιο, «απαιτείται συνεπώς δημοκρατική εγρήγορση.
Η δημοκρατική παράταξη είμαι βέβαιος ότι θα δώσει τον τόνο της υπεύθυνης και μαχητικής αντιμετώπισης των προκλήσεων».
Σε ερώτηση για το πως αποτιμά την περίοδο των προγραμμάτων διάσωσης ο κ. Βενιζέλος αναφέρει πως «ο κ. Τσίπρας πήγε στην Ιθάκη, αλλά η Πηνελόπη δεν ήταν εκεί.
Ο κ. Τσίπρας σπαταλά ασύστολα πολύτιμο εθνικό χρόνο».
Όπως εξηγεί «πήγε στην Ιθάκη πολύ αργά, γιατί θα μπορούσαμε τον Φεβρουάριο του 2015 να έχουμε βγει από το δεύτερο Μνημόνιο με την ήδη συμφωνημένη από τη δική μας κυβέρνηση προληπτική πιστωτική γραμμή, χωρίς την τεράστια βλάβη που προκάλεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και χωρίς το τρίτο Μνημόνιο και τα παρεπόμενά του που φτάνουν δυστυχώς μέχρι το 2060.
Από την άλλη μεριά, πήγε στην Ιθάκη πολύ νωρίς, χωρίς να υπάρχει καμία πραγματική μεταβολή και με τη χώρα στην γκρίζα περιοχή του τέταρτου μνημονίου που έχει όλα τα μειονεκτήματα των προηγούμενων χωρίς τα πλεονεκτήματά τους: πρώτον, τη φτηνή και πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών και, δεύτερον, τη χρηματοδότηση των τραπεζών απευθείας από την ΕΚΤ, κυρίως όμως τη δυνατότητα συμμετοχής έστω στην τελευταία φάση του QE».
Ο κ. Βενιζέλος υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι «η ευτέλεια της πολιτικής μυθοπλασίας δεν καλύπτεται πίσω από τους συμβολισμούς της ελληνικής μυθολογίας.
Άλλωστε αυτό το καλοκαίρι οι πολίτες βιώνουν τη διάλυση του κράτους στα χέρια των διαχειριστών της ωμής εξουσίας».
Κληθείς να απαντήσει στο εάν η λήξη του τρίτου Μνημονίου, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νέο ξεκίνημα για την Ελλάδα, αναφέρει ότι «το νέο ξεκίνημα θα μπορούσε να έχει γίνει τριάμισι χρόνια πριν, αν η χώρα δεν έμπαινε στη δευτερογενή κρίση του 2015 που δεν οφείλεται μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και στην άθλια δήθεν διαπραγμάτευση που οδήγησε στο τρίτο Μνημόνιο με τους χειρότερους δυνατούς όρους».
Μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι νέο ξεκίνημα μπορεί  «να υπάρξει μόνο εφόσον διαμορφωθούν νέες πολιτικές συνθήκες, τέτοιες που θα επιτρέψουν στην κοινωνία να υιοθετήσει το πρόταγμα μιας κανονικής, ευρωπαϊκής, ανταγωνιστικής χώρας που αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, βγαίνει από τη μιζέρια της στασιμοχρεοκοπίας και δίνει ξανά ευκαιρίες στους ανθρώπους της και ιδίως στους νέους».
Ο κ. Βενιζέλος σημειώνει πως η Ελλάδα έχει βρεθεί  «εκτός προγράμματος, δηλαδή εκτός δανειακού πλαισίου, αλλά και εκτός αγορών, με μόνο το cash buffer, σε μια πολύ κακή συγκυρία με επίκεντρο αφενός την Ιταλία και αφετέρου την Τουρκία».
«Η πολιτική αντίληψη που εξέφρασε ο κ. Τσίπρας στην Ιθάκη είναι η συνταγή της στασιμοχρεοκοπίας και της καθήλωσης στο καθαρτήριο του «μέσα - έξω» από την κρίση», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τονίζει ακόμη πως «η σταδιακή και υπό όρους παρέμβαση με ορίζοντα σαράντα ετών που συνιστά ένα «διαρκές Μνημόνιο χρέους», δεν πείθει τις αγορές και τροφοδοτεί έναν φαύλο κύκλο», κάτι που όπως αναφέρει «οφείλεται εν πολλοίς στον ενοχικό τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ χειρίστηκε το ζήτημα του χρέους. Γλείφουν εκεί που έφτυναν, δηλαδή στο PSI/ OSI του 2012, αλλά δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν τις δεσμεύσεις και το κεκτημένο του 2012.
Τώρα η χώρα πορεύεται επειδή το 2012 μειώθηκε κατά 60% το ποσό των τόκων που καταβάλλεται ετησίως για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Αυτό επιτρέπει τον σχηματισμό πρωτογενών πλεονασμάτων.
Η μακροχρόνια όμως δέσμευση σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα πριν καν αποφασισθούν οι μεσοπρόθεσμες παρεμβάσεις που επηρεάζουν το μέγεθος του χρέους, με παράλληλη αποδοχή της πρόβλεψης για πολύ μικρό μέσο ποσοστό πραγματικής μεγέθυνσης της τάξης του 1% του ΑΕΠ, συνιστά εγκλωβισμό της χώρας και περιγράφει πολύ συνοπτικά το βασικό πρόβλημα του σχήματος μέσα στο οποίο καλείται να κινηθεί η Ελλάδα τα επόμενα πολλά χρόνια.
Αυτό μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να μην οδηγήσει σε νέο αίτημα για bail out, διατηρεί όμως ανοικτή τη θεμελιώδη εκκρεμότητα της βιωσιμότητας του χρέους.
Άρα οδηγεί στο αίτημα για νέα δέσμη μέτρων σχετικών με το χρέος και αυτά παραπέμπονται από τους εταίρους στο 2032».
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλος «το μυθολογικό σχήμα που αντιστοιχεί στην κατάσταση αυτή, μετά τριάμισι χρόνια ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν είναι η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη, αλλά η λερναία ύδρα στο βαλτότοπο της Λέρνης στην Αργολίδα».
Κατηγορεί την κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου ότι «είναι από τον Ιούλιο του 2015 ο πιο εύκολος και βολικός συνομιλητής της τρόικας, των ευρωπαϊκών θεσμών και των κυβερνήσεων των μεγάλων κρατών-μελών»,
«Το πρώτο ζητούμενο είναι η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ» υπογραμμίζει ο κ. Βενιζέλος.