"Πιστεύω ότι η Συμφωνία έχει θετικά σημεία που διευθετούν χρόνιες εκκρεμότητες", τονίζει ο Σπ. Λυκούδης
«Oι «αυταπάτες» του κ. Τσίπρα είχαν τεράστιο κόστος για τη χώρα, που κατέβαλε υπέρογκο τίμημα», τονίζει ο Σπύρος Λυκούδης, Αντιπρόεδρος της Βουλής, Βουλευτής Α΄Αθήνας με Το Ποτάμι, και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης "ΜΕΤΑρρυθμιστές της Αριστεράς", σε συνέντευξή του στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.
Κληθείς να απαντήσει αν ο κ. Τσίπρας είχε "αυταπάτες" ή εξαπάτησε τον λαό, αναφέρει ότι ««αυταπάτες» είχε, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, χωρίς βέβαια να ζητήσει κάποια συγνώμη.
Ο ορισμός όμως της «αυταπάτης» δεν είναι παρά «η κατάσταση κατά την οποία κάποιος παραπλανά (απατά) τον ίδιο του τον εαυτό με το να αποδέχεται ως αληθινό κάτι που δεν είναι, επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί την πραγματικότητα».
Και στις δυο περιπτώσεις το αποτέλεσμα υπήρξε το ίδιο.
Καταστροφικό για τη χώρα, που, ας μην ξεχνάμε, έφτασε στο χείλος του γκρεμού.
Επομένως, οι «αυταπάτες» του κ. Τσίπρα είχαν τεράστιο κόστος για τη χώρα, που κατέβαλε υπέρογκο τίμημα.
Δεν του το χρωστούσε».
Για το πρόγραμμα της ΝΔ, σημειώνει πως δεν χαρακτηρίζεται από ανεφάρμοστες εξαγγελίες και υποσχέσεις, όμως το «αρνητικό είναι ότι η ΝΔ δυστυχώς αποφεύγει για προφανείς λόγους, να εμφανίσει στον ελληνικό λαό την σκληρή πραγματικότητα, ότι δηλαδή με δεδομένες τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις της χώρας, το «εναλλακτικό» της κυβερνητικό πρόγραμμα θα κινείται στις ίδιες σημερινές ράγες.
Το πρόγραμμα της ΝΔ θα έπρεπε όπως και τα προγράμματα όλων των κομμάτων να τεθούν στην βάσανο ενός σοβαρού διαλόγου».
«Δυστυχώς, αυτή η προγραμματική σύγκριση και δημιουργική αντιπαράθεση καταβυθίζεται μέσα στο βούρκο της πόλωσης και της διχαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης», συμπληρώνει.
Περαιτέρω, τονίζει ότι μια ενδεχόμενη επίσπευση των εκλογών θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως π.χ. τη στάση του κυβερνητικού εταίρου των ΑΝΕΛ.
Για τη συμφωνία και Πρεσπών και αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκεντρώσει τους 151 βουλευτές που επιδιώκει, αναφέρει ότι το 151 είναι ένας συμβολικός και πολιτικά βολικός αριθμός για την κυβέρνηση, δεν γνωρίζει εάν είναι εφικτός, αλλά πως «και η απλή πλειοψηφία επί των παρόντων μπορεί να είναι επίσης βολική στην κυβέρνηση και να μην την οδηγήσει αναγκαστικά στις κάλπες».
Σημειώνει δε, πως η Συμφωνία των Πρεσπών κινείται προς εθνικά ορθή κατεύθυνση και ότι οι δηλώσεις Ζάεφ δημιουργούν πρόβλημα διότι θίγουν ακριβώς σημεία της Συμφωνίας που είναι μάλλον ασαφή και προβληματικά, όπως το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας.
Επαναλαμβάνει ότι αυτά τα «αγκάθια» ανάλογα με την διαχείριση που θα τους κάνουν οι γείτονες, μπορεί να δημιουργούν κάθε φορά προβλήματα.
«Αναμένω να δω πώς θα έρθει η Συμφωνία στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση.
Γι΄ αυτό έχω διατυπώσει επιφυλάξεις ως προς την τελική μου στάση, μολονότι, ας το επαναλάβω, πιστεύω ότι η Συμφωνία έχει θετικά σημεία που διευθετούν χρόνιες εκκρεμότητες», προσθέτει και υπενθυμίζει ότι έχει δηλώσει ότι «θα καταψηφίσω εάν τυχόν η ψήφιση της Συμφωνίας συνδεθεί με ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση».
Σχετικά με τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης μιας νέας, καλύτερης Συμφωνίας από μια νέα κυβέρνηση, τονίζει πως είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς, «θα το ευχόμουν αλλά δεν μου φαίνεται πολύ εφικτό και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι σύμφωνα με έγκριτες νομικές απόψεις η συνυπογραφή της Συμφωνίας παράγει ήδη νομικές συνέπειες για τη χώρα».
Ερωτηθείς για το εάν θα καταφέρει το Ποτάμι μέχρι τις εκλογές να ανατρέψει τα δημοσκοπικά δεδομένα, αφού υπενθυμίζει ότι δεν ανήκει οργανικά στο Ποτάμι και είναι συνεργαζόμενος, τονίζει ότι «το Ποτάμι έχει αποφασίσει να πάει αυτόνομα στις κάλπες.
Πράγματι, οι μέχρι τώρα δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος δεν είναι ενθαρρυντικές.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει μια υπερπροσπάθεια σε αυτή τη φάση να αλλάξει τα δεδομένα και εύχομαι από καρδιάς να το πετύχει.
Εάν τα δεδομένα παραμείνουν αμετάβλητα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει, εναπόκειται στο ίδιο το Ποτάμι να σταθμίσει τα δεδομένα και να λάβει τις αποφάσεις του».
Κληθείς να σχολιάσει το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ένα κάλεσμα για συγκρότηση ενός «προοδευτικού μετώπου», σημειώνει πως «η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη Δημοκρατική Μεταρρυθμιστική Παράταξη με κοινωνικά χαρακτηριστικά στηριγμένα στις αγωνιστικές παραδόσεις της Αριστεράς.
Η συγκρότηση ενός «προοδευτικού μετώπου» σήμερα όπως το εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν συνιστά μια τέτοια παράταξη.
Είναι απλώς μία, θεμιτή κατά τα άλλα, κομματική προσπάθεια διεύρυνσης της πολιτικής και κυρίως της εκλογικής του επιρροής».
Κατά τον ίδιο, «οι μεγάλες τομές στην πολιτική και στην φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσαν να είναι βάση μιας τέτοιας προοπτικής, μπορεί να υπάρξουν, αν υπάρξουν, μόνο αν βρεθεί στην αντιπολίτευση».
Κληθείς να απαντήσει αν ο κ. Τσίπρας είχε "αυταπάτες" ή εξαπάτησε τον λαό, αναφέρει ότι ««αυταπάτες» είχε, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, χωρίς βέβαια να ζητήσει κάποια συγνώμη.
Ο ορισμός όμως της «αυταπάτης» δεν είναι παρά «η κατάσταση κατά την οποία κάποιος παραπλανά (απατά) τον ίδιο του τον εαυτό με το να αποδέχεται ως αληθινό κάτι που δεν είναι, επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί την πραγματικότητα».
Και στις δυο περιπτώσεις το αποτέλεσμα υπήρξε το ίδιο.
Καταστροφικό για τη χώρα, που, ας μην ξεχνάμε, έφτασε στο χείλος του γκρεμού.
Επομένως, οι «αυταπάτες» του κ. Τσίπρα είχαν τεράστιο κόστος για τη χώρα, που κατέβαλε υπέρογκο τίμημα.
Δεν του το χρωστούσε».
Για το πρόγραμμα της ΝΔ, σημειώνει πως δεν χαρακτηρίζεται από ανεφάρμοστες εξαγγελίες και υποσχέσεις, όμως το «αρνητικό είναι ότι η ΝΔ δυστυχώς αποφεύγει για προφανείς λόγους, να εμφανίσει στον ελληνικό λαό την σκληρή πραγματικότητα, ότι δηλαδή με δεδομένες τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις της χώρας, το «εναλλακτικό» της κυβερνητικό πρόγραμμα θα κινείται στις ίδιες σημερινές ράγες.
Το πρόγραμμα της ΝΔ θα έπρεπε όπως και τα προγράμματα όλων των κομμάτων να τεθούν στην βάσανο ενός σοβαρού διαλόγου».
«Δυστυχώς, αυτή η προγραμματική σύγκριση και δημιουργική αντιπαράθεση καταβυθίζεται μέσα στο βούρκο της πόλωσης και της διχαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης», συμπληρώνει.
Περαιτέρω, τονίζει ότι μια ενδεχόμενη επίσπευση των εκλογών θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως π.χ. τη στάση του κυβερνητικού εταίρου των ΑΝΕΛ.
Για τη συμφωνία και Πρεσπών και αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκεντρώσει τους 151 βουλευτές που επιδιώκει, αναφέρει ότι το 151 είναι ένας συμβολικός και πολιτικά βολικός αριθμός για την κυβέρνηση, δεν γνωρίζει εάν είναι εφικτός, αλλά πως «και η απλή πλειοψηφία επί των παρόντων μπορεί να είναι επίσης βολική στην κυβέρνηση και να μην την οδηγήσει αναγκαστικά στις κάλπες».
Σημειώνει δε, πως η Συμφωνία των Πρεσπών κινείται προς εθνικά ορθή κατεύθυνση και ότι οι δηλώσεις Ζάεφ δημιουργούν πρόβλημα διότι θίγουν ακριβώς σημεία της Συμφωνίας που είναι μάλλον ασαφή και προβληματικά, όπως το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας.
Επαναλαμβάνει ότι αυτά τα «αγκάθια» ανάλογα με την διαχείριση που θα τους κάνουν οι γείτονες, μπορεί να δημιουργούν κάθε φορά προβλήματα.
«Αναμένω να δω πώς θα έρθει η Συμφωνία στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση.
Γι΄ αυτό έχω διατυπώσει επιφυλάξεις ως προς την τελική μου στάση, μολονότι, ας το επαναλάβω, πιστεύω ότι η Συμφωνία έχει θετικά σημεία που διευθετούν χρόνιες εκκρεμότητες», προσθέτει και υπενθυμίζει ότι έχει δηλώσει ότι «θα καταψηφίσω εάν τυχόν η ψήφιση της Συμφωνίας συνδεθεί με ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση».
Σχετικά με τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης μιας νέας, καλύτερης Συμφωνίας από μια νέα κυβέρνηση, τονίζει πως είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς, «θα το ευχόμουν αλλά δεν μου φαίνεται πολύ εφικτό και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι σύμφωνα με έγκριτες νομικές απόψεις η συνυπογραφή της Συμφωνίας παράγει ήδη νομικές συνέπειες για τη χώρα».
Ερωτηθείς για το εάν θα καταφέρει το Ποτάμι μέχρι τις εκλογές να ανατρέψει τα δημοσκοπικά δεδομένα, αφού υπενθυμίζει ότι δεν ανήκει οργανικά στο Ποτάμι και είναι συνεργαζόμενος, τονίζει ότι «το Ποτάμι έχει αποφασίσει να πάει αυτόνομα στις κάλπες.
Πράγματι, οι μέχρι τώρα δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος δεν είναι ενθαρρυντικές.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει μια υπερπροσπάθεια σε αυτή τη φάση να αλλάξει τα δεδομένα και εύχομαι από καρδιάς να το πετύχει.
Εάν τα δεδομένα παραμείνουν αμετάβλητα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει, εναπόκειται στο ίδιο το Ποτάμι να σταθμίσει τα δεδομένα και να λάβει τις αποφάσεις του».
Κληθείς να σχολιάσει το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ένα κάλεσμα για συγκρότηση ενός «προοδευτικού μετώπου», σημειώνει πως «η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη Δημοκρατική Μεταρρυθμιστική Παράταξη με κοινωνικά χαρακτηριστικά στηριγμένα στις αγωνιστικές παραδόσεις της Αριστεράς.
Η συγκρότηση ενός «προοδευτικού μετώπου» σήμερα όπως το εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν συνιστά μια τέτοια παράταξη.
Είναι απλώς μία, θεμιτή κατά τα άλλα, κομματική προσπάθεια διεύρυνσης της πολιτικής και κυρίως της εκλογικής του επιρροής».
Κατά τον ίδιο, «οι μεγάλες τομές στην πολιτική και στην φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσαν να είναι βάση μιας τέτοιας προοπτικής, μπορεί να υπάρξουν, αν υπάρξουν, μόνο αν βρεθεί στην αντιπολίτευση».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών