Δανέλλης: Μονόδροµος η σύγκλιση, η συνεννόηση και η κοινή δράση των προοδευτικών - ευρωπαϊστικών δυνάµεων

«Oι ευρωεκλογές είναι η αρχή και όχι το τέλος του δρόµου των συγκλίσεων» που «είναι απαραίτητες για το ασφαλές και βιώσιµο πέρασµα της χώρας στη µεταµνηµονιακή εποχή, προς όφελος των πολλών», δηλώνει ο ανεξάρτητος βουλευτής, Σπύρος Δανέλλης, σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής».
Μάλιστα, ο κ. Δανέλλης, του οποίου η κάθοδος µε τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή θα ανακοινωθεί εκτός απροόπτου στη συνάντηση της Προοδευτικής Συµµαχίας στην Αθήνα στις 6/4  µε οµιλητή τον Α. Τσίπρα, εκτιμά ότι ο πρωθυπουργός, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσµατος θα συνεχίσει µετά τις κάλπες στον µονόδροµο των προγραµµατικών συγκλίσεων.
Ωστόσο, ο ίδιος ερωτηθείς αν είναι θέµα ηµερών η επίσηµη κάθοδός του στην Ευρωβουλή µε τον ΣΥΡΙΖΑ, απαντά ότι «αυτό δεν εξαρτάται µόνο από µένα, θα φανεί».
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι ο σταυρός προτίµησης στέλνει στην Ευρώπη τις τηλεπερσόνες και καταγγέλλει την κυβέρνηση Σαµαρά - Βενιζέλου για την αλλαγή του εκλογικού συστήµατος 40 ηµέρες πριν από τις προηγούµενες εκλογές.
Όπως αναφέρει « ήµουν υπέρ της άρσης του παράλογου ασυµβίβαστου µεταξύ βουλευτή και υποψηφίου ευρωβουλευτή που είχε επιχειρηθεί και το 2014, γιατί όχι µόνο δεν ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά δεν ισχύει για υποψήφιους δηµάρχους ή περιφερειάρχες.
∆υστυχώς, η τότε κυβέρνηση Σαµαρά - Βενιζέλου «µάζεψε» τη συγκεκριµένη αλλαγή, έπειτα από εσωκοµµατικές αντιδράσεις.
Βέβαια η συζήτηση τότε δεν ήταν µόνο περί ασυµβίβαστου.
Μας αρέσει να ξεχνάµε, αλλά η τότε κυβέρνηση δεν δίστασε, µόλις 40 µέρες πριν από τις εκλογές, να αλλάξει πλήρως το εκλογικό σύστηµα. Καθιέρωσε τον σταυρό προτίµησης, τον οποίο µάλιστα «πούλησε» ως δηµοκρατικοποίηση, επιβάλλοντας ταυτόχρονα µία και µοναδική εκλογική περιφέρεια για το σύνολο της χώρας!
Και δεν σταµάτησε εκεί.
Αύξησε παράλληλα τον αριθµό των υποψηφίων σε 42, προκειµένου να έχει όσο το δυνατόν περισσότερους «ψηφο-µαγνήτες» στο κυνήγι των ψήφων».
Κατά τον ίδιο, «είναι αστείο και υποκριτικό να µιλούν σήµερα για «µεθοδεύσεις», γιατί οι σοβαρές αλλαγές που έγιναν τότε ήταν προφανώς καρπός µιας περιστασιακής σκοπιµότητας, που όµως τελικά επέβαλε την παθογένεια του πελατειακού συστήµατος και στις ευρωεκλογές.
Ο σταυρός προτίµησης διαιωνίζει τη σχέση πολιτικής αντιπαροχής βουλευτή - ψηφοφόρου, ενώ η τερατώδης εκλογική περιφέρεια - εθνική επικράτεια στέλνει στην Ευρώπη τις τηλεπερσόνες και το star system και όχι αυτούς που µπορούν να «κάνουν τη δουλειά»».
Κάνοντας αναφορά στο βασικό κίνητρο για το πέρασµά του από το Ποτάµι στις «όχθες» του ΣΥΡΙΖΑ, ως συνεργαζόµενος και µέλος της «Γέφυρας», μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι το κίνητρό του «ήταν και είναι σαφές.
Απέναντι στον συντηρητισµό, τον νεολαϊκισµό, τον εθνικισµό αλλά και την εµµονή σε νεοφιλελεύθερες οικονοµικές πολιτικές που διευρύνουν τις ανισότητες, θεωρώ µονόδροµο τη σύγκλιση, τη συνεννόηση και την κοινή δράση των προοδευτικών-ευρωπαϊστικών δυνάµεων».
Κληθείς να σχολιάσει ότι η κ. Γεννηματά λέει ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης και εάν θεωρεί πιθανή εξέλιξη µια κυβέρνηση συνεργασίας µε άλλον πρωθυπουργό, απαντά ότι «το να αγνοείς τις κλίµακες και τα µεγέθη στην πολιτική σε οδηγεί εκτός πραγµατικότητας.
 Και ας µην κρυβόµαστε, µια συµπόρευση µε τη Ν∆, που διακαώς ονειρεύεται και προωθεί µέρος της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, θεωρώ ότι δεν µπορεί να είναι ανεκτή από την πλειοψηφία της κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ».
Για το εάν έκανε λάθος ο κ. Τσίπρας στους χειρισµούς για το «Μακεδονικό»  µε αποτέλεσµα να ενεργοποιήσει τα αρνητικά αντανακλαστικά του ΚΙΝΑΛ, ο κ. Δανέλλης απαντά «προφάσεις εν αµαρτίαις.
Όσο και αν µπορούσαν να είχαν γίνει καλύτεροι χειρισµοί, το µείζον δεν παύει να είναι το κλείσιµο ενός χρόνιου εθνικού άγους µε τον καλύτερο για τα εθνικά συµφέροντα τρόπο».
Ακόμη, τονίζει ότι τον Γιώργο Παπανδρέου δεν έχει πάψει ποτέ να εκτιµά και να σέβεται.