Η περίπτωση της Τόνιας Μοροπούλου, δεν είναι σε θέση να «ναρκοθετήσει» τον δρόμο της ΝΔ προς την εκλογική νίκη αλλά μπορεί να δημιουργήσει «σκιές»
Η ΝΔ βρίσκεται μία ανάσα από τη διακυβέρνηση της χώρας και μάλιστα με αυτοδυναμία.
Δεν είναι μόνο η επιβλητική της νίκη στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου με διαφορά περίπου 9,5 ποσοστιαίων μονάδων και η δυναμική επικράτησης– μη αναστρέψιμης- που έχει αναπτύξει.
Είναι η επιθυμία των πολιτών να «τιμωρήσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ για την εξοντωτική για τα μεσαία στρώματα φορολογική πολιτική που ακολούθησε, η οποία φέρνει τη ΝΔ τόσο κοντά στην εξουσία.
Η ΝΔ δηλώνει ότι με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα φέρει νέα πνοή στο πολιτικό τοπίο της χώρας και θα τονώσει την ασθμαίνουσα οικονομία, χωρίς τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα και τη βαριά φορολογία.
Ωστόσο η «Πειραιώς» θα πρέπει να προσέξει κάτι.
Θα πρέπει να απαλλαγεί από παθογένειες του παρελθόντος, που την είχαν δοκιμάσει.
Η περίπτωση της Τόνιας Μοροπούλου, δεν είναι σε θέση να «ναρκοθετήσει» τον δρόμο προς την εκλογική νίκη αλλά μπορεί να δημιουργήσει «σκιές».
Πολλοί ήδη μιλάνε για τη «Μυρσίνη Λοΐζου» της ΝΔ, που κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για καθεστωτικές νοοτροπίες.
Η υποψήφια βουλευτής Δωδεκανήσων με τη ΝΔ φέρεται να εισέπραττε παράνομα τη σύνταξη του θανόντος πατέρα της.
Η ίδια εξηγεί ότι, την εισέπραττε νόμιμα από το 1977 μέχρι το 2010 οπότε και άλλαξε η νομοθεσία.
Δηλώνει επίσης ότι, ο ασφαλιστικός της φορέας δεν την ενημέρωσε γι΄αυτό ενώ η ίδια αναγνωρίζει την οφειλή της και το ποσό που πρέπει να επιστρέψει, μόνο που ζητά αυτό να προσδιοριστεί δικαστικώς.
Λάμβανε τη σύνταξη ως άγαμη θυγατέρα και το δημόσιο της ζητά την επιστροφή ποσού 71.051,43 ευρώ.
Η Τόνια Μοροπούλου δεν είναι μία απλή περίπτωση.
Προερχόμενη από τον χώρο της Αριστεράς η διδάκτωρ της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και αντιπρύτανης, ήταν μέλος της αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ.
Ήταν επίσης μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου και η πρώτη εκφωνήτρια στον πομπό του εκπαιδευτικού ιδρύματος το 1973.
Η επιλογή της από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα ψηφοδέλτια της ΝΔ προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αιφνιδίασε αρκετούς, τόσο στον κεντροδεξιό χώρο, όσο και στην Αριστερά.
Για την ακαδημαϊκή της αξία και την κοινωνική της δράση, βέβαια ουδείς μπορεί να ενίσταται αλλά τα «σύννεφα» που δημιουργήθηκαν από ένα θέμα που θα έπρεπε να γνωρίζει όπως αυτό με τη σύνταξη του πατέρα της καθότι ήταν επί σειρά ετών τη δεκαετία του 1980 ειδικός σύμβουλος σε αρκετά υπουργεία, προκαλούν ήδη αμφιβολίες για την επιλογή της.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, που φιλοδοξεί να φέρει το καινούργιο και δεν διστάζει να συγκρουστεί με παλαιές νοοτροπίες διαγράφοντας αρκετά στελέχη από το κόμμα του για εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα δεν έχει άλλη επιλογή.
Θα πρέπει να απομακρύνει την κατά τα άλλα σεβαστή Τόνια Μοροπούλου από τα ψηφοδέλτια για λόγους αρχών και ηθικής.
Και έπρεπε να το πράξει, πριν το ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί να ισοφαρίσει το «αυτογκόλ» με τη Μυρσίνη Λοΐζου για το ευρωψηφοδέλτιο.
Εξάλλου τη ρήση «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», την οποία χρησιμοποίησε στο προμνημονιακό παρελθόν παλιό προβεβλημένο στέλεχος της ΝΔ, σίγουρα δεν θα θέλουν να τη θυμούνται στην «Πειραιώς».
Δεν είναι μόνο η επιβλητική της νίκη στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου με διαφορά περίπου 9,5 ποσοστιαίων μονάδων και η δυναμική επικράτησης– μη αναστρέψιμης- που έχει αναπτύξει.
Είναι η επιθυμία των πολιτών να «τιμωρήσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ για την εξοντωτική για τα μεσαία στρώματα φορολογική πολιτική που ακολούθησε, η οποία φέρνει τη ΝΔ τόσο κοντά στην εξουσία.
Η ΝΔ δηλώνει ότι με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα φέρει νέα πνοή στο πολιτικό τοπίο της χώρας και θα τονώσει την ασθμαίνουσα οικονομία, χωρίς τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα και τη βαριά φορολογία.
Ωστόσο η «Πειραιώς» θα πρέπει να προσέξει κάτι.
Θα πρέπει να απαλλαγεί από παθογένειες του παρελθόντος, που την είχαν δοκιμάσει.
Η περίπτωση της Τόνιας Μοροπούλου, δεν είναι σε θέση να «ναρκοθετήσει» τον δρόμο προς την εκλογική νίκη αλλά μπορεί να δημιουργήσει «σκιές».
Πολλοί ήδη μιλάνε για τη «Μυρσίνη Λοΐζου» της ΝΔ, που κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για καθεστωτικές νοοτροπίες.
Η υποψήφια βουλευτής Δωδεκανήσων με τη ΝΔ φέρεται να εισέπραττε παράνομα τη σύνταξη του θανόντος πατέρα της.
Η ίδια εξηγεί ότι, την εισέπραττε νόμιμα από το 1977 μέχρι το 2010 οπότε και άλλαξε η νομοθεσία.
Δηλώνει επίσης ότι, ο ασφαλιστικός της φορέας δεν την ενημέρωσε γι΄αυτό ενώ η ίδια αναγνωρίζει την οφειλή της και το ποσό που πρέπει να επιστρέψει, μόνο που ζητά αυτό να προσδιοριστεί δικαστικώς.
Λάμβανε τη σύνταξη ως άγαμη θυγατέρα και το δημόσιο της ζητά την επιστροφή ποσού 71.051,43 ευρώ.
Η Τόνια Μοροπούλου δεν είναι μία απλή περίπτωση.
Προερχόμενη από τον χώρο της Αριστεράς η διδάκτωρ της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και αντιπρύτανης, ήταν μέλος της αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ.
Ήταν επίσης μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου και η πρώτη εκφωνήτρια στον πομπό του εκπαιδευτικού ιδρύματος το 1973.
Η επιλογή της από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα ψηφοδέλτια της ΝΔ προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αιφνιδίασε αρκετούς, τόσο στον κεντροδεξιό χώρο, όσο και στην Αριστερά.
Για την ακαδημαϊκή της αξία και την κοινωνική της δράση, βέβαια ουδείς μπορεί να ενίσταται αλλά τα «σύννεφα» που δημιουργήθηκαν από ένα θέμα που θα έπρεπε να γνωρίζει όπως αυτό με τη σύνταξη του πατέρα της καθότι ήταν επί σειρά ετών τη δεκαετία του 1980 ειδικός σύμβουλος σε αρκετά υπουργεία, προκαλούν ήδη αμφιβολίες για την επιλογή της.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, που φιλοδοξεί να φέρει το καινούργιο και δεν διστάζει να συγκρουστεί με παλαιές νοοτροπίες διαγράφοντας αρκετά στελέχη από το κόμμα του για εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα δεν έχει άλλη επιλογή.
Θα πρέπει να απομακρύνει την κατά τα άλλα σεβαστή Τόνια Μοροπούλου από τα ψηφοδέλτια για λόγους αρχών και ηθικής.
Και έπρεπε να το πράξει, πριν το ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί να ισοφαρίσει το «αυτογκόλ» με τη Μυρσίνη Λοΐζου για το ευρωψηφοδέλτιο.
Εξάλλου τη ρήση «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», την οποία χρησιμοποίησε στο προμνημονιακό παρελθόν παλιό προβεβλημένο στέλεχος της ΝΔ, σίγουρα δεν θα θέλουν να τη θυμούνται στην «Πειραιώς».
Σχόλια αναγνωστών