Η πρώην υπουργός Εργασίας απορρίπτει την κατηγορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιληφθεί τα αίτια της ήττας
«H μεταρρύθμιση του 2016 έστησε ξανά στα πόδια του το ασφαλιστικό σύστημα, το έκανε βιώσιμο και πλεονασματικό» αναφέρει στη συνέντευξή της στην Εφημερίδα των Συντακτών η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Αχτσιόγλου.
Προσθέτει ότι «χάρη σε αυτήν, όχι μόνο ακυρώσαμε τις περικοπές συντάξεων, αλλά ξεκινήσαμε τις αυξήσεις, ενώ μειώσαμε σημαντικά τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών».
Σχετικά με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, υποστηρίζει ότι «το Δικαστήριο αποδέχθηκε ως σύμφωνη με το Σύνταγμα την ουσία της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδρυση του ΕΦΚΑ και την ύπαρξη ενός Ταμείου με ενιαίους κανόνες για όλους.
Παράλληλα, δικαίωσε θεμελιώδεις επιλογές του νόμου 4387/2016, όπως τον επανυπολογισμό των συντάξεων, και επιβεβαίωσε ότι η αναμόρφωση του συστήματος ήταν και αναγκαία αλλά και έγινε σύμφωνα με τις αρχές του Συντάγματος.
Υπάρχουν βέβαια και επιμέρους κρίσεις του ΣτΕ που, παρότι δεν αναιρούν την ουσία της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, ακυρώνουν βασικές επιλογές μας υπέρ των πιο αδύναμων συνταξιούχων και ασφαλισμένων».
Υποστηρίζει ακόμη ότι ο στόχος που είχε βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία 400.000 θέσεων εργασίας «επιτεύχθηκε και με το παραπάνω.
Επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκαν περίπου μισό εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας. Το 70% των θέσεων ήταν πλήρους απασχόλησης και η ανεργία μειώθηκε σχεδόν 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Επίσης, η ανεργία των νέων μειώθηκε κατά 15 μονάδες. Οι νέες θέσεις εργασίας ήταν κατά κανόνα στον ιδιωτικό τομέα, όχι στη βάση των κοινωφελών προγραμμάτων».
Ασκεί κριτική στην κυβέρνηση λέγοντας πως «επέλεξε να ξηλώσει τις διατάξεις για τις απολύσεις και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και για τους εργολαβικούς εργαζομένους».
Αναφέρει ότι «η συνέχεια είναι ανάλογη με το "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο που αποδιαρθρώνει το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οδηγώντας άμεσα σε μειώσεις μισθών δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους...
Στα εργασιακά η ΝΔ είναι βαθιά ιδεοληπτική... Η βασική ιδέα είναι ίδια με αυτή που διέπνεε όλο το δεύτερο Μνημόνιο:
Η υποβάθμιση της εργασίας και των μισθών, για λόγους δήθεν ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της αναπτυξιακής δυναμικής».
Αναφορικά με τον διάλογο στον ΣΥΡΙΖΑ για την εμπειρία διακυβέρνησης σημειώνει ότι «αφορά όλη την περίοδο και γίνεται τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και σε επίπεδο οργάνων...
Σημασία, κατά τη γνώμη μου, έχει το ζητούμενο αυτής της διαδικασίας, δηλαδή ο εντοπισμός αδυναμιών και των αιτίων τους, ο εντοπισμός των θετικών στοιχείων, όχι για να μας οδηγήσουν σε εσωστρέφεια, αλλά για να μας βελτιώσουν στην άσκηση δυναμικής αντιπολίτευσης και στο να είμαστε αποτελεσματικότεροι την επόμενη φορά που θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση».
Απορρίπτει την κατηγορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιληφθεί τα αίτια της ήττας και προσθέτει:
«...Βασική του αιτία θεωρώ ότι παρά τα σημαντικά βήματα που έγιναν και αναγνωρίστηκαν από σχεδόν το 32% του κόσμου, οι ανάγκες της κοινωνίας παρέμεναν πολλές και λογικά οι πολίτες εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους στο κυβερνών κόμμα. Όσο για την αντιπολιτευτική μας γραμμή νομίζω ότι είναι σαφής, με γνώμονα τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων απέναντι σε μια κυβέρνηση που υπηρετεί με ζήλο συγκεκριμένα μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.
Αντιπαρατιθέμεθα, επίσης, έντονα τόσο με τον αυταρχισμό όσο και με τις ακροδεξιές αποχρώσεις της πολιτικής της ΝΔ, που είναι έντονες στο προσφυγικό, για παράδειγμα.
Το πρόβλημα θα έλεγα ότι έγκειται κυρίως στην τεράστια δυσκολία που αντιμετωπίζουμε να ακουστούν οι θέσεις μας στα ΜΜΕ.
Πλέον έχει διαμορφωθεί μια υγειονομική ζώνη στα μέσα. Τούτο περιορίζει δραματικά την πληροφορία που φτάνει στους πολίτες. Και σ' αυτό το πρόβλημα πρέπει άμεσα να βρούμε εναλλακτικές λύσεις».
Για τη διαδικασία και τον στόχο του συνεδρίου λέει: «Όσο πιο μαζικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο πιο ριζοσπαστικός, πιο δημιουργικός και πιο αποτελεσματικός θα είναι.
Άρα η προσδοκία είναι να ανοίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εκφράζει καλύτερα τις αγωνίες, τις επιθυμίες, τις ανάγκες του προοδευτικού κόσμου, των δημιουργικών δυνάμεων στον τόπο...
Δεν είναι το κόμμα ο στόχος. Η κοινωνία είναι ο στόχος. Η ευημερία για τους πολλούς, η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτά είναι οι στόχοι.
Ένας ισχυρός προοδευτικός πολιτικός φορέας, σε άμεση επαφή με τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλει να εκφράζει, δεν είναι παρά το όχημα για τον στόχο».
Προσθέτει ότι «χάρη σε αυτήν, όχι μόνο ακυρώσαμε τις περικοπές συντάξεων, αλλά ξεκινήσαμε τις αυξήσεις, ενώ μειώσαμε σημαντικά τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών».
Σχετικά με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, υποστηρίζει ότι «το Δικαστήριο αποδέχθηκε ως σύμφωνη με το Σύνταγμα την ουσία της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδρυση του ΕΦΚΑ και την ύπαρξη ενός Ταμείου με ενιαίους κανόνες για όλους.
Παράλληλα, δικαίωσε θεμελιώδεις επιλογές του νόμου 4387/2016, όπως τον επανυπολογισμό των συντάξεων, και επιβεβαίωσε ότι η αναμόρφωση του συστήματος ήταν και αναγκαία αλλά και έγινε σύμφωνα με τις αρχές του Συντάγματος.
Υπάρχουν βέβαια και επιμέρους κρίσεις του ΣτΕ που, παρότι δεν αναιρούν την ουσία της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, ακυρώνουν βασικές επιλογές μας υπέρ των πιο αδύναμων συνταξιούχων και ασφαλισμένων».
Υποστηρίζει ακόμη ότι ο στόχος που είχε βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία 400.000 θέσεων εργασίας «επιτεύχθηκε και με το παραπάνω.
Επί ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκαν περίπου μισό εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας. Το 70% των θέσεων ήταν πλήρους απασχόλησης και η ανεργία μειώθηκε σχεδόν 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Επίσης, η ανεργία των νέων μειώθηκε κατά 15 μονάδες. Οι νέες θέσεις εργασίας ήταν κατά κανόνα στον ιδιωτικό τομέα, όχι στη βάση των κοινωφελών προγραμμάτων».
Ασκεί κριτική στην κυβέρνηση λέγοντας πως «επέλεξε να ξηλώσει τις διατάξεις για τις απολύσεις και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και για τους εργολαβικούς εργαζομένους».
Αναφέρει ότι «η συνέχεια είναι ανάλογη με το "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο που αποδιαρθρώνει το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οδηγώντας άμεσα σε μειώσεις μισθών δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους...
Στα εργασιακά η ΝΔ είναι βαθιά ιδεοληπτική... Η βασική ιδέα είναι ίδια με αυτή που διέπνεε όλο το δεύτερο Μνημόνιο:
Η υποβάθμιση της εργασίας και των μισθών, για λόγους δήθεν ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της αναπτυξιακής δυναμικής».
Αναφορικά με τον διάλογο στον ΣΥΡΙΖΑ για την εμπειρία διακυβέρνησης σημειώνει ότι «αφορά όλη την περίοδο και γίνεται τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και σε επίπεδο οργάνων...
Σημασία, κατά τη γνώμη μου, έχει το ζητούμενο αυτής της διαδικασίας, δηλαδή ο εντοπισμός αδυναμιών και των αιτίων τους, ο εντοπισμός των θετικών στοιχείων, όχι για να μας οδηγήσουν σε εσωστρέφεια, αλλά για να μας βελτιώσουν στην άσκηση δυναμικής αντιπολίτευσης και στο να είμαστε αποτελεσματικότεροι την επόμενη φορά που θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση».
Απορρίπτει την κατηγορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιληφθεί τα αίτια της ήττας και προσθέτει:
«...Βασική του αιτία θεωρώ ότι παρά τα σημαντικά βήματα που έγιναν και αναγνωρίστηκαν από σχεδόν το 32% του κόσμου, οι ανάγκες της κοινωνίας παρέμεναν πολλές και λογικά οι πολίτες εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους στο κυβερνών κόμμα. Όσο για την αντιπολιτευτική μας γραμμή νομίζω ότι είναι σαφής, με γνώμονα τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων απέναντι σε μια κυβέρνηση που υπηρετεί με ζήλο συγκεκριμένα μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.
Αντιπαρατιθέμεθα, επίσης, έντονα τόσο με τον αυταρχισμό όσο και με τις ακροδεξιές αποχρώσεις της πολιτικής της ΝΔ, που είναι έντονες στο προσφυγικό, για παράδειγμα.
Το πρόβλημα θα έλεγα ότι έγκειται κυρίως στην τεράστια δυσκολία που αντιμετωπίζουμε να ακουστούν οι θέσεις μας στα ΜΜΕ.
Πλέον έχει διαμορφωθεί μια υγειονομική ζώνη στα μέσα. Τούτο περιορίζει δραματικά την πληροφορία που φτάνει στους πολίτες. Και σ' αυτό το πρόβλημα πρέπει άμεσα να βρούμε εναλλακτικές λύσεις».
Για τη διαδικασία και τον στόχο του συνεδρίου λέει: «Όσο πιο μαζικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο πιο ριζοσπαστικός, πιο δημιουργικός και πιο αποτελεσματικός θα είναι.
Άρα η προσδοκία είναι να ανοίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εκφράζει καλύτερα τις αγωνίες, τις επιθυμίες, τις ανάγκες του προοδευτικού κόσμου, των δημιουργικών δυνάμεων στον τόπο...
Δεν είναι το κόμμα ο στόχος. Η κοινωνία είναι ο στόχος. Η ευημερία για τους πολλούς, η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτά είναι οι στόχοι.
Ένας ισχυρός προοδευτικός πολιτικός φορέας, σε άμεση επαφή με τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλει να εκφράζει, δεν είναι παρά το όχημα για τον στόχο».
Σχόλια αναγνωστών