Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κλήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση για τα κόκκινα δάνεια και τη δημιουργία bad bank
Τις τελευταίες ημέρες έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για το ενδεχόμενο δημιουργίας bad bank καθώς υπάρχουν έντονες ανησυχίες για αύξηση των «κόκκινων δανείων» λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, έπειτα από σχετική ερώτηση που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών.
«Λαμβάνουμε όλα τα μέτρα ώστε να μην έχουμε νέα γενιά κόκκινων δανείων.
Αν κοκκινίσουν κι άλλα δάνεια λόγω της πανδημίας θα υπάρξει πρόβλεψη» είπε χαρακτηριστικά.
Το bankingnews.gr ανέφερε την Τρίτη 5 Μαρτίου 2020:
Γιατί η bad bank είναι οικονομική αυτοκτονία; - Το ελληνικό δημόσιο θα φορτωθεί ζημία 10 δισ ενώ χάνει και το DTC
Η λύση της bad bank είναι μια επιχειρηματική ανοησία.
Στην Ευρώπη ο SSM ο Μόνιμος Εποπτικός Μηχανισμός των Τραπεζών έχει επαναφέρει το θέμα, ζητώντας να εξεταστεί η ιδέα της bad bank μιας κακής τράπεζας στην οποία θα μεταφερθούν όλα τα NPEs που προκλήθηκαν από την κρίση της Πανδημίας του κορωνοιού.
Υπολογίζεται ότι μόνο στην Ιταλία θα δημιουργηθούν 30 δισεκ. νέα NPEs σε σύνολο 212 δισεκ. και στην Ελλάδα 8-10 δισεκ. νέα NPEs σε σύνολο 68 με 70 δισεκ.
Η ιδέα της bad bank δεν είναι νέα έχει εξεταστεί 4-5 φορές σοβαρά αλλά δεν προχώρησε ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό.
Μόνο η Ιρλανδία και πριν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δημιούργησε την NAMA την εταιρία asset management όπου διαχειρίζεται 74 δισεκ. προβληματικά στεγαστικά δάνεια.
Η bad bank η δημιουργία μιας κακής τράπεζας είναι λάθος αλλά γιατί είναι λάθος;
1)Μια bad bank όπως διδάσκει η Ιρλανδία δημιουργείται στην αρχή της κρίσης.
Η αρχή της κρίσης στην Ελλάδα ήταν η κρίση χρέους που εξελίχθηκε σε τραπεζική κρίση και όχι μια σοβαρή αλλά πρόσκαιρη κρίση που θα δημιουργήσει 10 δισεκ. νέα προβληματικά δάνεια.
2)Στην Ελλάδα υπάρχουν 68 με 70 δισεκ. παλαιά προβληματικά δάνεια, που αποτελούν και το μεγάλο πρόβλημα.
Μπορεί να δημιουργηθεί μια bad bank που να εντάξει τα 10 δισεκ. προβληματικά δάνεια του κορωνοιού και να αφήσει απέξω τα 68-70 δισεκ. παλαιά προβληματικά δάνεια;
Το ερώτημα αυτό τίθεται γιατί ο SSM μιλάει για bad bank που θα εστιάζει μόνο στα νέα προβληματικά δάνεια του κορωνοιού.
Το ερώτημα είναι, ένα παλαιό NPEs προβληματικό άνοιγμα που επιδεινώθηκε με τον κορωνοιό μπορεί να ενταχθεί στην bad bank όταν ήδη θεωρείται προβληματικό δάνειο;
3)Τα προηγούμενα επιχειρήματα είναι διαδικαστικά.
Πάμε στα σοβαρά επιχειρήματα.
Μια bad bank πρέπει να διαθέτει κεφάλαια.
Ποιος θα συνεισφέρει τα κεφάλαια;
Θα πουν πολλοί οι τράπεζες εισφέροντας μαζί με τα κόκκινα δάνεια θα εισφέρουν και μέρος του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης δηλαδή κεφάλαιο που δεν ανήκει στις τράπεζες κατ΄ ουσία αλλά είναι υποχρέωση των τραπεζών στο κράτος.
Να σημειωθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν 28 δισεκ. κεφάλαια εκ των οποίων 16 δισεκ. είναι αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση.
Δηλαδή το κράτος θα επωμιστεί το βάρος δηλαδή τα κόκκινα δάνεια και το κράτος μέσω του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης θα κεφαλαιοποιήσει την bad bank.
Ο ιδιώτης μέτοχος των τραπεζών που βρίσκεται;
Εάν το κράτος επωμιστεί την ζημία τότε προφανώς μιλάμε για επιδότηση των ιδιωτών μετόχων κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα περάσει από την DGComp την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ;
Μια bad bank για να έχει νόημα δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα 10 δισεκ. κόκκινα δάνεια του κορωνοιού, μια bad bank πρέπει να συγκεντρώσει σχεδόν όλα τα NPEs των ελληνικών τραπεζών δηλαδή 50 με 60 δισεκ. τουλάχιστον.
Μια τέτοια bad bank θα χρειαστεί τουλάχιστον 10 δισεκ. κεφάλαια, ποιος θα τα καλύψει το DTC που είναι λογιστικό κεφάλαιο;
4)Ένα θέμα που έχει εξεταστεί είναι εάν οι τράπεζες – εκτός bad bank – αποφασίσουν να εγγράψουν νέες προβλέψεις για να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους από τα κόκκινα δάνεια και εμφανίσουν σε μια χρήση ζημίες, τότε με βάση την ελληνική νομοθεσία, υποχρεούνται οι τράπεζες να διενεργήσουν αυξήσεις κεφαλαίου αποκλειστικά με μόνη συμμετοχή του δημοσίου και κατά το ύψος της αναλογίας της ζημίας έναντι του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης.
Αυτό με νόμο θα μπορούσε να αλλάξει και για μια χρήση να μην ενεργοποιηθεί σε περίπτωση ζημιών ο νόμος για το DTC να μην χρειαστεί αύξηση κεφαλαίου υπέρ του δημοσίου.
Αλλά μια τέτοια απόφαση δεν χρειάζεται bad bank.
5)Υπάρχει ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με την bad bank.
Σε ποια τιμή θα αποκτήσει τα προβληματικά δάνεια των τραπεζών η κακή τράπεζα;
Ας υποθέσουμε ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν coverage ratio NPEs 50%, αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες έχουν δείκτη κάλυψης προβληματικών ανοιγμάτων με προβλέψεις 50%.
Άρα η τιμή που θα μεταβιβαστούν τα προβληματικά δάνεια στην bad bank θα είναι στο 50% της ονομαστικής αξίας.
Σε χαμηλότερη τιμή σημαίνει ζημία για την τράπεζα.
Όμως με ρεαλιστικά κριτήρια οι αγοραίες τιμές είναι στο 20 ή 25% της ονομαστικής αξίας.
Τι σημαίνει αυτό ότι οι τράπεζες θα εγγράψουν τεράστιες ζημίες π.χ. σε ένα χαρτοφυλάκιο 50 δισεκ. προβληματικών ανοιγμάτων με coverage ratio NPEs 50% και πραγματική τιμή αγοράς 25% της ονομαστικής αξίας σημαίνει ζημία 12,5 δισεκ. ευρώ.
Εάν η bad bank αγοράσει τα προβληματικά δάνεια των τραπεζών στις τιμές που βρίσκονται στους ισολογισμούς των τραπεζών, αυτό θα σημάνει ότι το δημόσιο θα εγγράψει την Πρώτη Ζημία άρα τα 12,5 δισεκ. του παραδείγματος μας ή θα βαρύνουν τους μετόχους των τραπεζών ή θα βαρύνουν το ελληνικό κράτος τους έλληνες φορολογουμένους.
6)Υπάρχουν μείζονος σημασίας ζητήματα, όπως διακυβέρνηση, πως οι τράπεζες θα δεχθούν να μεταφέρουν προβληματικά δάνεια σε ένα κοινό φορέα όπως η bad bank, πως θα γίνει η διαχείριση αυτών των δανείων, πως θα δομηθεί αυτή η τράπεζα τεχνικά και πολλά άλλα.
Θα απαιτηθεί για να δημιουργηθεί 12 με 14 μήνες τουλάχιστον.
Συμπέρασμα
Η λύση της bad bank είναι επιχειρηματική ανοησία για το κράτος.
Θα φορτωθεί ένα πρόβλημα, όταν υπάρχουν άλλες λύσεις πολύ πιο καθαρές, που εξαλείφουν το πρόβλημα.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου εξαλείφουν το πρόβλημα των NPEs στην Ελλάδα.
H bad bank απλά ρίχνει το βάρος στο κράτος, φορτώνεται ο φορολογούμενος το πρόβλημα.
H bad bank θα είχε νόημα το 2010 ή 2012, δεν έγινε τότε, τώρα θα είναι οικονομική αυτοκτονία.
Μια bad bank θα είχε νόημα μόνο εάν φορτωνόταν το βάρος της ζημίας όχι τα κράτη αλλά η ΕΚΤ.
Η ΕΚΤ θα ήθελε να κάνει τέτοιο δώρο στους ιδιώτες μετόχους;
Ο ηθικός κίνδυνος θα ήταν εκπληκτικά τεράστιος.
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, έπειτα από σχετική ερώτηση που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών.
«Λαμβάνουμε όλα τα μέτρα ώστε να μην έχουμε νέα γενιά κόκκινων δανείων.
Αν κοκκινίσουν κι άλλα δάνεια λόγω της πανδημίας θα υπάρξει πρόβλεψη» είπε χαρακτηριστικά.
Το bankingnews.gr ανέφερε την Τρίτη 5 Μαρτίου 2020:
Γιατί η bad bank είναι οικονομική αυτοκτονία; - Το ελληνικό δημόσιο θα φορτωθεί ζημία 10 δισ ενώ χάνει και το DTC
Η λύση της bad bank είναι μια επιχειρηματική ανοησία.
Στην Ευρώπη ο SSM ο Μόνιμος Εποπτικός Μηχανισμός των Τραπεζών έχει επαναφέρει το θέμα, ζητώντας να εξεταστεί η ιδέα της bad bank μιας κακής τράπεζας στην οποία θα μεταφερθούν όλα τα NPEs που προκλήθηκαν από την κρίση της Πανδημίας του κορωνοιού.
Υπολογίζεται ότι μόνο στην Ιταλία θα δημιουργηθούν 30 δισεκ. νέα NPEs σε σύνολο 212 δισεκ. και στην Ελλάδα 8-10 δισεκ. νέα NPEs σε σύνολο 68 με 70 δισεκ.
Η ιδέα της bad bank δεν είναι νέα έχει εξεταστεί 4-5 φορές σοβαρά αλλά δεν προχώρησε ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό.
Μόνο η Ιρλανδία και πριν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δημιούργησε την NAMA την εταιρία asset management όπου διαχειρίζεται 74 δισεκ. προβληματικά στεγαστικά δάνεια.
Η bad bank η δημιουργία μιας κακής τράπεζας είναι λάθος αλλά γιατί είναι λάθος;
1)Μια bad bank όπως διδάσκει η Ιρλανδία δημιουργείται στην αρχή της κρίσης.
Η αρχή της κρίσης στην Ελλάδα ήταν η κρίση χρέους που εξελίχθηκε σε τραπεζική κρίση και όχι μια σοβαρή αλλά πρόσκαιρη κρίση που θα δημιουργήσει 10 δισεκ. νέα προβληματικά δάνεια.
2)Στην Ελλάδα υπάρχουν 68 με 70 δισεκ. παλαιά προβληματικά δάνεια, που αποτελούν και το μεγάλο πρόβλημα.
Μπορεί να δημιουργηθεί μια bad bank που να εντάξει τα 10 δισεκ. προβληματικά δάνεια του κορωνοιού και να αφήσει απέξω τα 68-70 δισεκ. παλαιά προβληματικά δάνεια;
Το ερώτημα αυτό τίθεται γιατί ο SSM μιλάει για bad bank που θα εστιάζει μόνο στα νέα προβληματικά δάνεια του κορωνοιού.
Το ερώτημα είναι, ένα παλαιό NPEs προβληματικό άνοιγμα που επιδεινώθηκε με τον κορωνοιό μπορεί να ενταχθεί στην bad bank όταν ήδη θεωρείται προβληματικό δάνειο;
3)Τα προηγούμενα επιχειρήματα είναι διαδικαστικά.
Πάμε στα σοβαρά επιχειρήματα.
Μια bad bank πρέπει να διαθέτει κεφάλαια.
Ποιος θα συνεισφέρει τα κεφάλαια;
Θα πουν πολλοί οι τράπεζες εισφέροντας μαζί με τα κόκκινα δάνεια θα εισφέρουν και μέρος του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης δηλαδή κεφάλαιο που δεν ανήκει στις τράπεζες κατ΄ ουσία αλλά είναι υποχρέωση των τραπεζών στο κράτος.
Να σημειωθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν 28 δισεκ. κεφάλαια εκ των οποίων 16 δισεκ. είναι αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση.
Δηλαδή το κράτος θα επωμιστεί το βάρος δηλαδή τα κόκκινα δάνεια και το κράτος μέσω του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης θα κεφαλαιοποιήσει την bad bank.
Ο ιδιώτης μέτοχος των τραπεζών που βρίσκεται;
Εάν το κράτος επωμιστεί την ζημία τότε προφανώς μιλάμε για επιδότηση των ιδιωτών μετόχων κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα περάσει από την DGComp την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ;
Μια bad bank για να έχει νόημα δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα 10 δισεκ. κόκκινα δάνεια του κορωνοιού, μια bad bank πρέπει να συγκεντρώσει σχεδόν όλα τα NPEs των ελληνικών τραπεζών δηλαδή 50 με 60 δισεκ. τουλάχιστον.
Μια τέτοια bad bank θα χρειαστεί τουλάχιστον 10 δισεκ. κεφάλαια, ποιος θα τα καλύψει το DTC που είναι λογιστικό κεφάλαιο;
4)Ένα θέμα που έχει εξεταστεί είναι εάν οι τράπεζες – εκτός bad bank – αποφασίσουν να εγγράψουν νέες προβλέψεις για να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους από τα κόκκινα δάνεια και εμφανίσουν σε μια χρήση ζημίες, τότε με βάση την ελληνική νομοθεσία, υποχρεούνται οι τράπεζες να διενεργήσουν αυξήσεις κεφαλαίου αποκλειστικά με μόνη συμμετοχή του δημοσίου και κατά το ύψος της αναλογίας της ζημίας έναντι του DTC της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης.
Αυτό με νόμο θα μπορούσε να αλλάξει και για μια χρήση να μην ενεργοποιηθεί σε περίπτωση ζημιών ο νόμος για το DTC να μην χρειαστεί αύξηση κεφαλαίου υπέρ του δημοσίου.
Αλλά μια τέτοια απόφαση δεν χρειάζεται bad bank.
5)Υπάρχει ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα με την bad bank.
Σε ποια τιμή θα αποκτήσει τα προβληματικά δάνεια των τραπεζών η κακή τράπεζα;
Ας υποθέσουμε ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν coverage ratio NPEs 50%, αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες έχουν δείκτη κάλυψης προβληματικών ανοιγμάτων με προβλέψεις 50%.
Άρα η τιμή που θα μεταβιβαστούν τα προβληματικά δάνεια στην bad bank θα είναι στο 50% της ονομαστικής αξίας.
Σε χαμηλότερη τιμή σημαίνει ζημία για την τράπεζα.
Όμως με ρεαλιστικά κριτήρια οι αγοραίες τιμές είναι στο 20 ή 25% της ονομαστικής αξίας.
Τι σημαίνει αυτό ότι οι τράπεζες θα εγγράψουν τεράστιες ζημίες π.χ. σε ένα χαρτοφυλάκιο 50 δισεκ. προβληματικών ανοιγμάτων με coverage ratio NPEs 50% και πραγματική τιμή αγοράς 25% της ονομαστικής αξίας σημαίνει ζημία 12,5 δισεκ. ευρώ.
Εάν η bad bank αγοράσει τα προβληματικά δάνεια των τραπεζών στις τιμές που βρίσκονται στους ισολογισμούς των τραπεζών, αυτό θα σημάνει ότι το δημόσιο θα εγγράψει την Πρώτη Ζημία άρα τα 12,5 δισεκ. του παραδείγματος μας ή θα βαρύνουν τους μετόχους των τραπεζών ή θα βαρύνουν το ελληνικό κράτος τους έλληνες φορολογουμένους.
6)Υπάρχουν μείζονος σημασίας ζητήματα, όπως διακυβέρνηση, πως οι τράπεζες θα δεχθούν να μεταφέρουν προβληματικά δάνεια σε ένα κοινό φορέα όπως η bad bank, πως θα γίνει η διαχείριση αυτών των δανείων, πως θα δομηθεί αυτή η τράπεζα τεχνικά και πολλά άλλα.
Θα απαιτηθεί για να δημιουργηθεί 12 με 14 μήνες τουλάχιστον.
Συμπέρασμα
Η λύση της bad bank είναι επιχειρηματική ανοησία για το κράτος.
Θα φορτωθεί ένα πρόβλημα, όταν υπάρχουν άλλες λύσεις πολύ πιο καθαρές, που εξαλείφουν το πρόβλημα.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου εξαλείφουν το πρόβλημα των NPEs στην Ελλάδα.
H bad bank απλά ρίχνει το βάρος στο κράτος, φορτώνεται ο φορολογούμενος το πρόβλημα.
H bad bank θα είχε νόημα το 2010 ή 2012, δεν έγινε τότε, τώρα θα είναι οικονομική αυτοκτονία.
Μια bad bank θα είχε νόημα μόνο εάν φορτωνόταν το βάρος της ζημίας όχι τα κράτη αλλά η ΕΚΤ.
Η ΕΚΤ θα ήθελε να κάνει τέτοιο δώρο στους ιδιώτες μετόχους;
Ο ηθικός κίνδυνος θα ήταν εκπληκτικά τεράστιος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών