Η στρατηγική «επαναστάτη χωρίς αιτία» και η δύσκολη επιστροφή Τσίπρα στην εξουσία
Την αδυναμία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κερδίσει πόντους από την συνεχιζόμενη πολιτική φθορά της κυβέρνησης εξέτασαν στην Κουμουνδούρου μαζί με δημοσκόπους και συγκεκριμένους επικοινωνιολόγους και τα πορίσματα δεν ήταν καθόλου ευχάριστα.
Η επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί μία στρατηγική «επαναστάτη χωρίς αιτία» την οποία ένας απλός ψηφοφόρος θα χαρακτήριζε ανώριμη και αντίδραση έλλειψης εξουσίας.
Η επιχειρηματολογία και η διαλεκτική των στελεχών του κόμματος ακολουθούν μία λογική «ότι λένε, θα λέμε το αντίθετο» η οποία όχι μόνο δεν πείθει αλλά δημιουργεί και αντίροπες ροές ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τα κόμματα της ρεαλιστικής προσέγγισης, όπως π.χ το ΚΙΝΑΛ ακόμα και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι ακραίες φωνές Πολάκη και Καρανίκα, οι κίτρινες λογικές Βαξεβάνη διώχνουν τον κόσμο και εμποδίζουν την ευρεία αποδοχή του κόμματος.
Σε μία δημοσκόπηση τα πρόσωπα που βρέθηκαν στην πρώτη θέση στις δημοτικότητες ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Ανδρέας Ξανθός, αμφότεροι λιγότερο καυστικοί στον λόγο τους ενστερνίζοντας την λογική της υπεύθυνης αντιπολίτευσης και γιατί όχι και της σύμπλευσης όπου υπάρχει χώρος.
Μπορεί ο Αλέξης την επάνοδο που μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει καταφέρει;
Ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του θεωρούν ότι το πολιτικό σκηνικό σήμερα είναι ένα κυκλικό σύστημα που η κυβέρνηση, όπως και κάθε άλλη στο παρελθόν, θα πέσει με την λογική του ώριμου φρούτου.
Ωστόσο, οι συνθήκες έχουν αλλάξει.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 13 χρόνια, θεωρείται δε από τους παλαιότερους αρχηγούς κόμματος.
Πιο παλιός από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, από την Φώφη Γεννηματά και βεβαίως από τον Κυριάκο Μητσοτάκη που ήρθε στην αρχηγία της ΝΔ το 2016.
Και είναι μόνο 46 χρονών.
Μέχρι τώρα στην ελληνική πολιτική σκηνή κανένας δεν μπόρεσε να επανέλθει στην εξουσία πλην του Ανδρέα Παπανδρέου και η επάνοδος στην εξουσία σε αυτά τα νέα δεδομένα είναι πολύ δύσκολη.
Η κινηματική τακτική και η επίδραση του 3%
Εσχάτως, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει μπει σε ένα σπιράλ κινηματικής τακτικής, στήριξης των πορειών στο κέντρο της Αθήνας είτε αφορά νομοσχέδια είτε τον Κουφοντίνα είτε τα θέμα των καλλιτεχνών και την υπόθεση Λιγνάδη.
Σε καμία δεν έχει καταφέρει να ανακτήσει τα ποσοστά της αποδοχής της.
Το ίδιο και το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο είδαμε σε δημοσκοπήσεις να το ξεπερνάει και η Φώφη Γεννηματά σε δημοφιλία.
Για το θέμα του Κουφοντίνα ταυτίστηκε με όσες ακραίες αριστερές οργανώσεις έχουν «φλερτάρει» με την τρομοκρατία και τη 17 Νοέμβρη.
Η ακραία δήλωση Δρίτσα, παρά την μετέπειτα κωλοτούμπα, είναι χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατεί στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Από την μία διατηρεί μία σαφή σχέση με το κινηματικό 3% του κόμματος, ωστόσο, χάνει από την κεντροαριστερά μία τέτοια προσέγγιση.
Άλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ καταχωρείται στην συνείδηση του κόσμου ως παράγοντας που δεν σέβεται τα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας, αφού κατά δήλωσή του «παίρνει» το ρίσκο κάποιος στις πορείες να κολλήσει τον κορωνοιό.
Υπάρχει μεγάλο εσωκομματικό θέμα στον ΣΥΡΙΖΑ
Εκτός, όμως, από την προσωπική διάσταση Α.Τσίπρα υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ και το μεγάλο ζήτημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Αυτή τη στιγμή, σε εσωκομματικό επίπεδο υπάρχει ένα 30-35% του κόμματος που υποστηρίζει μία ακραία αριστερή λογική στην οποία επαφίονται ομάδες και τάσεις του κόμματος όπως οι «53», η «Ομπρέλα» και δημιουργούν ένα σοβαρό ανάχωμα στο να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα αστικής σοσιαλοδημοκρατίας.
Η προσέγγιση με το ΚΙΝΑΛ και ο ερχομός πασοκογενών, έχει σταματήσει.
Πολλοί, μάλιστα, έχουν μετανιώσει αυτή την προσέγγιση.
Υπάρχει πυρήνας που έχει κάνει συζητήσεις για να γυρίσει στο ΚΙΝΑΛ.
Ο Αλέξης Τσίπρας διστάζει να αναμετρηθεί με τους αμφισβητίες του μέσα στο κόμμα, να διαγράψει αυτούς που του βάζουν τρικλοποδιές ούτε για αστείο.
Με το πρόσχημα ότι ο «Μητσοτάκης θα κάνει εκλογές» διατηρεί τους εσωκομματικούς αντιπάλους του σε θέση αναμονής.
Ωστόσο, κανένας δεν βγαίνει από το καβούκι του.
Δημοσκόποι τονίζουν ότι αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει στο παιχνίδι, επειδή κανείς άλλος από το κόμμα ή τον ευρύτερο χώρο δεν έχει τολμήσει να εμφανιστεί είτε από λιγοψυχία είτε από στρατηγική…
Οι κρίσιμες πολιτικές στιγμές και το Ειδικό Δικαστήριο
Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας έχει στο ενεργητικό του 3 μαύρες πολιτικές στιγμές οι οποίες τον έχουν καθορίσει ως έναν πολιτικό σχεδόν αφερέγγυο.
Πρώτο είναι η υπογραφή του μνημονίου του 2015, το οποίο έφερε μία αχρείαστη δημοσιονομική προσαρμογή και δημιούργησε ανυπολόγιστο πλήγμα στην εικόνα του.
Το δεύτερο ήταν το κλείσιμο των τραπεζών που άφησε μία εικόνα τριτοκοσμικής χώρας.
Και το τρίτο και πιο καθοριστικό ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών που δημιούργησε ακόμα και σε κάποιος συμπαθούντα του Αλέξη Τσίπρα, τάσεις απομάκρυνσης ένεκα της πατριωτικής ζημίας που έκανε και εξακολουθεί να κάνει η Συμφωνία αυτή.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα περιστατικά που χρεώνεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Όπως για παράδειγμα οι υποθέσεις-σκάνδαλα (Νίκος Παππάς-Καλογρίτσας, Νοβάρτις-Παπαγγελόπουλος) που διερευνά η Δικαιοσύνη και για τις οποίες ακόμα δεν έχουμε δει την αρνητική επίδραση που θα έχουν για τον ΣΥΡΙΖΑ, άμα φτάσουν στο Ειδικό Δικαστήριο.
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών