Πέτρος Μάνταλος: Είτε τον αγαπάς, είτε τον μισείς, σίγουρα δεν μπορείς να τον αγνοήσεις

Για κάποιους είναι ηγέτης, για άλλους δεν θα έπρεπε να παίζει καν στην ομάδα. Όπως και να’χει, ο Πέτρος Μάνταλος είναι αδιαμφισβήτητα ο πιο πολυσυζητημένος παίκτης της ΑΕΚ.

Η μετακόμιση στην «Ένωση»

Ο Μάνταλος αφίχθη στην ΑΕΚ της Β’ Εθνικής το 2014, αφήνοντας την Ξάνθη των μεγάλων σαλονιών. Επέλεξε δηλαδή να αγωνιστεί σε μια ομάδα η οποία μπορεί να είναι ένα από τα πιο βαριά ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά εκείνη την περίοδο προσπαθούσε ακόμα να βρει τα πατήματά της.

Τα πρώτα του βήματα στην «Ένωση» ήταν ελπιδοφόρα. Έτσι το ντεμπούτο με την Εθνική Ανδρών δεν άργησε να έρθει, φορώντας τα γαλανόλευκα για 65’, στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 κόντρα στη Ρουμανία.

Στη συνέχεια ήρθε το πρώτο στραβοπάτημα: ρήξη χιαστού. Το Μάρτιο του 2015 η τύχη του γύρισε την πλάτη, με συνέπεια εκείνος να αποχωρεί με το φορείο, από το κατάμεστο ΟΑΚΑ. Είναι λογικό να πιστεύει κανείς, πως ένας σοβαρός τραυματισμός είναι η αρχή του τέλους. Κι’ όμως, ο τότε 24χρονος Πέτρος πήγε κόντρα στις αντιξοότητες, επιστρέφοντας δυναμικά στους αγωνιστικούς χώρους.

32 μήνες αργότερα, πρωταγωνιστής στο ίδιο έργο. Το Νοέμβριο του 2017 ο άσχημος τραυματισμός του αποτέλεσε μία... κόπια του προηγούμενου. Η διαφορά ήταν πως εκτυλίχθηκε στο γήπεδο του Πανιωνίου. Εκείνος πίστευε πως τούτη τη φορά, δεν θα τη γλιτώσει το πισωγύρισμα. Απέδειξε στον εαυτό του πόσο δυνατός είναι. Έτσι, τα κατάφερε ξανά!

Τελικά, όμως, τι σημασία έχει;

Από τη στιγμή που ανέλαβε την αρχηγία της ΑΕΚ κι έπειτα, όλα τα «κόμπλεξ» του συλλόγου έχουν στοιβαχτεί στις πλάτες του. Κομβικό ρόλο έπαιξαν οι συνεχόμενες αποτυχίες της «Ένωσης» στις εγχώριες – και όχι μόνο – διοργανώσεις.

Πολλοί φαίνεται σα να θέλουν να βγάλουν κάπου τα απωθημένα τους, κρίνοντας πως η περίπτωση του Μάνταλου αποτελεί τον πιο εύκολο στόχο. Βέβαια οι επιδώσεις των τελευταίων ετών, αφήνουν, μεγάλα, περιθώρια στο να διαιωνίζονται τέτοιες ατάκες.

Από τη μετά-τραυματισμού εποχή, μέχρι και σήμερα, ο αρχηγός της ΑΕΚ μετρά σε 123 συμμετοχές, 24 γκολ και 46 ασίστ. Όσον αφορά στους τίτλους, από το 2018 κι έπειτα δεν έχει καταφέρει να σηκώσει καμία κούπα με την «Ένωση». Εν αντιθέσει, τα τελευταία έξι χρόνια ήταν παρών σε πέντε τελικούς Κυπέλλου. Έφτασε στη βρύση, νερό δεν ήπιε ποτέ!

Ναι μεν, αλλά…

Βέβαια ο κόσμος ξεχνάει εύκολα. Νωπές οι μνήμες με το πλάνο του δακρυσμένου Μάνταλου μετά τον τραυματισμό. Στο χρονοντούλαπο πέρασαν οι δύο τραυματισμοί με τη ρήξη χιαστού. Ούτε καν εκτιμούν την υπερπροσπάθεια. Κυρίως, όμως, ξεχάστηκαν οι στιγμές που στάθηκε στα πόδια του, ως ηγέτης της ομάδας.

«Είμαι εδώ επειδή δεν υπάρχει διάθεση για λόγια, δεν μπορούμε να πούμε κάτι, δεν είναι ώρα γι’ αυτό. Πρέπει να απολογηθούμε στον κόσμο μας που ήταν, είναι και θα είναι κοντά μας. Δεν μπορώ να το πιστέψω». (11/11/19)

«Αντέχω! Έχω αντέξει αρκετά πράγματα. Αυτό ειδικά είναι ένα… παιχνιδάκι. Ας πέφτει η γκρίνια πάνω μου στα άσχημα, λόγω των αρνητικών αποτελεσμάτων». (06/11/20)

«Κριτική υπάρχει από την πρώτη ημέρα, όταν αγωνίζεσαι σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Είχα σκοπό να μιλήσω στο τέλος της σεζόν, αλλά θα το κάνω τώρα. Έχει δίκιο ο κόσμος να ζητάει από όλους το κάτι παραπάνω. Σπάσαμε αρκετά αρνητικά ρεκόρ στη φετινή σεζόν. Μέσα από την καρδιά μας συγγνώμη για αυτά τα αποτελέσματα, για αυτή τη σεζόν. Κανείς δεν ήθελε να βλέπει την ΑΕΚ έτσι, κυρίως εμείς και ο κόσμος. Πρέπει να αντέχεις την κριτική. Έχω αντέξει και αντέχω αρκετά ακόμα… Θα είμαι ο πρώτος που θα αναλάβει την ευθύνη για ό,τι κακό και είναι πολλά τα κακά που έχουμε κάνει τη φετινή σεζόν». (09/05/21)

Αυτές είναι κάποιες από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Μάνταλος έδειξε εμπράκτως ότι μπορεί να μην είναι ένας κλασικός αρχηγός, αλλά είναι ο ηγέτης που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ.

Στο τέλος της ημέρας η μνήμη του φίλαθλου κόσμου δεν είναι καλή, γεγονός που έχει αποδειχθεί πολλές φορές άλλωστε, οπότε μπορεί όταν το ποδοσφαιρικό ταξίδι φτάσει στον τελειωτικό του σταθμό, να δικαιωθεί για τις πράξεις του. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς δεν μπορεί τελικά και για κανέναν λόγο να αγνοήσει την ύπαρξή του...

Ξανθίππη Δασκαλάκη