Γιατί η Ελλάδα εγκατέλειψε το χρέος για μια επικοινωνιακή μπαρούφα που είναι η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια;
Από το 2010 η Ελλάδα δίνει μάχη για το χρέος.
Το χρέος την περίοδο 2010 με 2012 ήθελε επιθετική αναδιάρθρωση, haircut και τελικώς συνέβη απομειώθηκε θεωρητικά 105 δισεκ. που όπως αποδείχθηκε με το PSI+ το πραγματικό όφελος ήταν 27 δισεκ.
Μετά το 2012 έως το 2014 οι κυβερνήσεις συνέχισαν να θέτουν θέμα επίλυσης του χρέους το οποίο σταθερά μετά το haircut και το PSI+ παραμένει στα μεταξύ 310 και 320 δισεκ. ευρώ.
Από το 2015 έως το 2017 με κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα του χρέους επίσης αναδείχθηκε ως κεφαλαιώδες.
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας το ανέδειξε αρχικά ως ζήτημα εθνικής σημασίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπερτόνισε την σημασία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Επί 7 χρόνια γράφτηκαν άπειρα δημοσιεύματα για το ελληνικό χρέος ξεπερνούν τα αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος τα 14,5 εκατ δημοσιεύματα.
Πλησιάζει το τέλος του τρίτου μνημονίου και αποδεικνύεται ότι το ζήτημα του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους έχει εγκαταλειφθεί.
Αποτελεί τεράστια πολιτική ανευθυνότητα η εγκατάλειψη της επίλυσης του ελληνικού χρέους, η εθνική προσπάθεια 7 ετών απέτυχε παταγωδώς.
Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι η τελική διευθέτηση του ελληνικού χρέους είναι, τμηματοποίηση των κερδών ANFA περί τα 7,9 δισεκ., αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ προς την Ελλάδα 11,3 δισεκ. από τον ESM.
Η 5ετής επιμήκυνση των δανείων EFSF και η μείωση των επιτοκίων στα δάνεια του EFSF κάτω από 2,5% παραμένουν έωλα.
Αυτή η εθνική αποτυχία θα επιχειρηθεί να συγκαλυφθεί με μια έωλη και ασταθή έξοδο από τα μνημόνια.
Επί 7 χρόνια το ελληνικό χρέος ήταν το κορυφαίο ελληνικό πρόβλημα και το 2018….η διευθέτηση του ελληνικού χρέους πάει περίπατο.
Γιατί όμως όλοι χαρακτηρίζουν το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο – εάν ήταν βιώσιμο η ΕΚΤ θα είχε εντάξει στο QE τα ελληνικά ομόλογα – και παρ΄ όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση θυσιάζει την λύση, εγκαταλείπει την μάχη για το χρέος για μια ανούσια, επικοινωνιακά διάτρητη και επιπόλαιη έξοδο από τα μνημόνια;
Το ελληνικό χρέος ανέρχεται σε 320 δισεκ. (στρογγυλεύουμε οριακά τα ποσά)
Από αυτά τα 320 δισεκ. περίπου τα 220 δισεκ. είναι δάνεια του ESM, EFSF και τα διακρατικά και ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ.
Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει 200 δισεκ.
Αυτά τα 200 δισεκ. έχουν επιτόκια
Ο ESM δανείζει την Ελλάδα με επιτόκια 0,89%.
Ο EFSF είχε δανείσει την Ελλάδα με επιτόκια 2,5%
Τα ομόλογα GLF 52,9 δισεκ. των διακρατικών δανείων της ΕΕ προς την Ελλάδα έφεραν επιτόκιο 0,65%.
Να θυμίσουμε ότι το μέσο επιτόκιο του ΔΝΤ καθορίζεται με SDRs ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα +2% δηλαδή επιτόκιο περίπου 3,8%.
Τα ερωτήματα είναι πολλά
1)Γιατί επί 7 χρόνια το χρέος αναδείχθηκε ως εθνικό ζήτημα και τώρα ούτε καν παρουσιάζεται ως πρόβλημα;
2)Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αντί να εστιαστεί στο κύριο πρόβλημα το χρέος θυσίασε την λύση του για μια επιπόλαιη έξοδο από το τρίτο μνημόνιο;
3)Γιατί η Ελλάδα εγκατέλειψε το χρέος για μια επικοινωνιακή μπαρούφα που είναι η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια;
www.bankingnews.gr
Το χρέος την περίοδο 2010 με 2012 ήθελε επιθετική αναδιάρθρωση, haircut και τελικώς συνέβη απομειώθηκε θεωρητικά 105 δισεκ. που όπως αποδείχθηκε με το PSI+ το πραγματικό όφελος ήταν 27 δισεκ.
Μετά το 2012 έως το 2014 οι κυβερνήσεις συνέχισαν να θέτουν θέμα επίλυσης του χρέους το οποίο σταθερά μετά το haircut και το PSI+ παραμένει στα μεταξύ 310 και 320 δισεκ. ευρώ.
Από το 2015 έως το 2017 με κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα του χρέους επίσης αναδείχθηκε ως κεφαλαιώδες.
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας το ανέδειξε αρχικά ως ζήτημα εθνικής σημασίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπερτόνισε την σημασία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Επί 7 χρόνια γράφτηκαν άπειρα δημοσιεύματα για το ελληνικό χρέος ξεπερνούν τα αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος τα 14,5 εκατ δημοσιεύματα.
Πλησιάζει το τέλος του τρίτου μνημονίου και αποδεικνύεται ότι το ζήτημα του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους έχει εγκαταλειφθεί.
Αποτελεί τεράστια πολιτική ανευθυνότητα η εγκατάλειψη της επίλυσης του ελληνικού χρέους, η εθνική προσπάθεια 7 ετών απέτυχε παταγωδώς.
Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι η τελική διευθέτηση του ελληνικού χρέους είναι, τμηματοποίηση των κερδών ANFA περί τα 7,9 δισεκ., αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ προς την Ελλάδα 11,3 δισεκ. από τον ESM.
Η 5ετής επιμήκυνση των δανείων EFSF και η μείωση των επιτοκίων στα δάνεια του EFSF κάτω από 2,5% παραμένουν έωλα.
Αυτή η εθνική αποτυχία θα επιχειρηθεί να συγκαλυφθεί με μια έωλη και ασταθή έξοδο από τα μνημόνια.
Επί 7 χρόνια το ελληνικό χρέος ήταν το κορυφαίο ελληνικό πρόβλημα και το 2018….η διευθέτηση του ελληνικού χρέους πάει περίπατο.
Γιατί όμως όλοι χαρακτηρίζουν το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο – εάν ήταν βιώσιμο η ΕΚΤ θα είχε εντάξει στο QE τα ελληνικά ομόλογα – και παρ΄ όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση θυσιάζει την λύση, εγκαταλείπει την μάχη για το χρέος για μια ανούσια, επικοινωνιακά διάτρητη και επιπόλαιη έξοδο από τα μνημόνια;
Το ελληνικό χρέος ανέρχεται σε 320 δισεκ. (στρογγυλεύουμε οριακά τα ποσά)
Από αυτά τα 320 δισεκ. περίπου τα 220 δισεκ. είναι δάνεια του ESM, EFSF και τα διακρατικά και ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ.
Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει 200 δισεκ.
Αυτά τα 200 δισεκ. έχουν επιτόκια
Ο ESM δανείζει την Ελλάδα με επιτόκια 0,89%.
Ο EFSF είχε δανείσει την Ελλάδα με επιτόκια 2,5%
Τα ομόλογα GLF 52,9 δισεκ. των διακρατικών δανείων της ΕΕ προς την Ελλάδα έφεραν επιτόκιο 0,65%.
Να θυμίσουμε ότι το μέσο επιτόκιο του ΔΝΤ καθορίζεται με SDRs ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα +2% δηλαδή επιτόκιο περίπου 3,8%.
Τα ερωτήματα είναι πολλά
1)Γιατί επί 7 χρόνια το χρέος αναδείχθηκε ως εθνικό ζήτημα και τώρα ούτε καν παρουσιάζεται ως πρόβλημα;
2)Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αντί να εστιαστεί στο κύριο πρόβλημα το χρέος θυσίασε την λύση του για μια επιπόλαιη έξοδο από το τρίτο μνημόνιο;
3)Γιατί η Ελλάδα εγκατέλειψε το χρέος για μια επικοινωνιακή μπαρούφα που είναι η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών