γράφει : Νίκος Θεοδωρόπουλος
Η αρχική σύμβαση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών χρονολογείται από το 1995
Με παλιά οικονομικά στοιχεία φτιάχτηκε η αρχική συμφωνία παραχώρησης του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» με τίμημα στα επίπεδα των 487 εκατ. ευρώ για την εκμετάλλευση μέχρι τον Ιούνιο του 2046.
Η ανατροπή της αρχικής σύμβασης ήρθε από την Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν καθώς αρχικά τη προσδιόρισε ως έμμεση κρατική επιχορήγηση προς επενδυτές του αεροδρομίου και ζήτησε την αντικατάστασή της, με νέα πιο ευνοϊκή για το ελληνικό Δημόσιο αφού το τίμημα αυξήθηκε κατά 750 εκατ. ευρώ και το τελικό τίμημα ανήλθε στο 1,115 δις ευρώ και μαζί με την αξία του ΦΠΑ φθάνει το 1,382 δις. ευρώ.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ολοκλήρωση της αρχικής συμφωνίας είχε η προηγούμενη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ ενώ η νυν διοίκηση ευθυγραμμίστηκε με τις αιτιάσεις τις Γενικής Διεύθυνση Ανταγωνισμού διαμορφώνοντας το νέο πλαίσιο της συμφωνίας.
Η νέα συμφωνία που ανέβασε το τίμημα παραχώρησης βρίσκεται στο γραφείο του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να λάβει την τελική έγκριση και να σταλεί εκ νέου Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού.
Κύκλοι της σημερινής διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ αποδίδουν την τεράστια διαφορά στο γεγονός πως για την αρχική συμφωνία είχαν χρησιμοποιηθεί δεδομένα για την επιβατική κίνηση του αεροδρομίου του Δεκεμβρίου 2015, όπως και πιο επιβαρυντικά στοιχεία για την οικονομία όπως ήταν η πορεία των ελληνικών ομόλογων τα οποία στη συνέχεια βελτιώθηκε.
Κεντρικό σημείο των απαντήσεων που έδωσαν οι ίδιοι κύκλοι είναι πως «το νέο τίμημα προέκυψε από διαπραγμάτευση που έκανε το ΤΑΙΠΕΔ προς τους μετόχους του ΔΑΑ.
Σύμφωνα με τους ίδιους η διαπραγμάτευση για την 20ετή παράταση με τους μετόχους του ΔΑΑ ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2016 αλλά η συμφωνία έκλεισε τον Μάιο του 2017 και υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν παλιά στοιχεία για την επιβατική κίνηση.
Στην ερώτηση γιατί δεν αναθεωρήθηκαν τα στοιχεία τον Μάιο του 2017, η απάντηση ήταν πως «δε μπορούσαμε συνεχώς να μετακινούμε τον πήχη».
Πως φθάσαμε στο νέο τίμημα του 1,3 δισ. ευρώ
Το τελικό τίμημα των 1,382 δισ. ευρώ δεν διαμορφώθηκε, με απόφαση της Κομισιόν, αλλά όπως εξηγούν από το ΤΑΙΠΕΔ «περάσαμε 12 μήνες σε πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, με διάφορα στάδια.
Στη βάση του αρχικού τιμήματος και των νέων συνθηκών που διαμορφώθηκαν μπήκαμε σε κύκλο διαπραγμάτευσης με τους επενδυτές».
Οι ίδιοι τονίζουν πως «κάποια στιγμή υπήρχε ο κίνδυνος να τιναχθεί όλη η συναλλαγή στον αέρα γιατί ασκήσαμε πίεση στους μετόχους του ΔΑΑ».
Το τελικό τίμημα «ήταν αποτέλεσμα μιας διμερούς διαπραγμάτευσης της σύμβασης του 1995.
Ποιο «όπλο» έβαλε στο τραπέζι το ΤΑΙΠΕΔ;
Είπαμε στο αεροδρόμιο και στους μετόχους πως δεν πάει άλλο, τα πράγματα αλλάζουν. ‘Η σταματάμε τις διαπραγματεύσεις και το 2026 να προκηρυχθεί ένας ανοικτός διαγωνισμός για τη διαχείριση του αεροδρομίου.
Ο ρόλος των συμβούλων!
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους του ΤΑΙΠΕΔ «ο ανεξάρτητος σύμβουλος, η PwC, ήρθε και πιστοποίησε την ακεραιότητα του μοντέλου (σ.σ. με βάση το οποίο έγινε η αποτίμηση της 20ετούς παράτασης της σύμβασης παραχώρησης) πριν τον Μάιο του 2017».
Επιπλέον, προχωρήσαμε στην πρόσληψη τεχνικού συμβούλου και συγκεκριμένα την εταιρεία Steer Davis Gleave που ήταν έμπειρη στο θέμα των αεροδρομίων και των υποδομών.
Ο ρόλος της ήταν να επιβεβαιώσει την αρτιότητα των παραδοχών που εισήχθησαν στο μοντέλο για να βγει το αρχικό τίμημα.
Στη συνέχεια ήρθαν οι σύμβουλοι (KPMG, ICS γραφείο Λονδίνου) του Ταμείου που αξιολόγησαν το business plan της επόμενης περιόδου.
Στο τελικό στάδιο, πάντως, το ΤΑΙΠΕΔ χρησιμοποίησε και την Nomura ώστε να πιστοποιήσει το δίκαιο και εύλογο του τιμήματος των1,382 δισ. ευρώ.
Η αρχική σύμβαση παραχώρησης
Η αρχική σύμβαση χρονολογείται από το 1995.
Αυτή η σύμβαση διαμορφώνει και υπαγορεύει τις πρωτοβουλίες του ταμείου και κατά τη διάρκεια του 2016 είχαν ορισθεί το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων. Προβλέπονταν στο άρθρο 4 πως η συμβατική περίοδο ήταν διάρκειας 30 ετών.
Στο άρθρο 4.2 αναφέρονταν πως εντός δέκα ετών προ της λήξης της σύμβασης το ελληνικό Δημόσιο και η εταιρεία ΔΑΑ θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις.
Ξεκίνησαν λοιπόν οι διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο του 2016 η διαπραγμάτευση. Βάση ήταν ο Δεκέμβριος του 2015.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2017 που ουσιαστικά υπήρξε η συμφωνία για τους βασικούς όρους πέρασε ένας χρόνος (περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε ενδεχομένως).
Υπήρξε διαπραγμάτευση και καθυστέρηση για να έρθει τον Μάιο του 2017 για να επικυρώσει τη σύμβαση και το τίμημα για να πάει τον Σεπτέμβριο του 2017 σε υπογραφή της αρχικής συμφωνίας μεταξύ δημοσίου, ΤΑΙΠΕΔ και ΔΑΑ.
Οι μέτοχοι του ΔΑΑ
Υπενθυμίζεται πως το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 30% της ΔΑΑ, το δημόσιο το 25%, επενδυτικά κεφάλαια της καναδικής PSP το 40% ελέγχοντας και τη διοίκηση του αεροδρομίου ασκούν και τη διοίκηση) και μέλη της οικογένειας Κοπελούζου το υπόλοιπο 5%.
Η πρώτη συμφωνία για την 20ετή παράταση της σύμβασης παραχώρησης μέχρι το 2046 είχε υπογραφεί τον Σεπτέμβριο του 2017.
Οι νέες εξελίξεις υποχρεώνουν το βασικό μέτοχο να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη αν θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο του ΔΑΑ.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews
www.bankingnews.gr
Η ανατροπή της αρχικής σύμβασης ήρθε από την Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν καθώς αρχικά τη προσδιόρισε ως έμμεση κρατική επιχορήγηση προς επενδυτές του αεροδρομίου και ζήτησε την αντικατάστασή της, με νέα πιο ευνοϊκή για το ελληνικό Δημόσιο αφού το τίμημα αυξήθηκε κατά 750 εκατ. ευρώ και το τελικό τίμημα ανήλθε στο 1,115 δις ευρώ και μαζί με την αξία του ΦΠΑ φθάνει το 1,382 δις. ευρώ.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ολοκλήρωση της αρχικής συμφωνίας είχε η προηγούμενη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ ενώ η νυν διοίκηση ευθυγραμμίστηκε με τις αιτιάσεις τις Γενικής Διεύθυνση Ανταγωνισμού διαμορφώνοντας το νέο πλαίσιο της συμφωνίας.
Η νέα συμφωνία που ανέβασε το τίμημα παραχώρησης βρίσκεται στο γραφείο του υπουργείου Οικονομικών προκειμένου να λάβει την τελική έγκριση και να σταλεί εκ νέου Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού.
Κύκλοι της σημερινής διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ αποδίδουν την τεράστια διαφορά στο γεγονός πως για την αρχική συμφωνία είχαν χρησιμοποιηθεί δεδομένα για την επιβατική κίνηση του αεροδρομίου του Δεκεμβρίου 2015, όπως και πιο επιβαρυντικά στοιχεία για την οικονομία όπως ήταν η πορεία των ελληνικών ομόλογων τα οποία στη συνέχεια βελτιώθηκε.
Κεντρικό σημείο των απαντήσεων που έδωσαν οι ίδιοι κύκλοι είναι πως «το νέο τίμημα προέκυψε από διαπραγμάτευση που έκανε το ΤΑΙΠΕΔ προς τους μετόχους του ΔΑΑ.
Σύμφωνα με τους ίδιους η διαπραγμάτευση για την 20ετή παράταση με τους μετόχους του ΔΑΑ ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2016 αλλά η συμφωνία έκλεισε τον Μάιο του 2017 και υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν παλιά στοιχεία για την επιβατική κίνηση.
Στην ερώτηση γιατί δεν αναθεωρήθηκαν τα στοιχεία τον Μάιο του 2017, η απάντηση ήταν πως «δε μπορούσαμε συνεχώς να μετακινούμε τον πήχη».
Πως φθάσαμε στο νέο τίμημα του 1,3 δισ. ευρώ
Το τελικό τίμημα των 1,382 δισ. ευρώ δεν διαμορφώθηκε, με απόφαση της Κομισιόν, αλλά όπως εξηγούν από το ΤΑΙΠΕΔ «περάσαμε 12 μήνες σε πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, με διάφορα στάδια.
Στη βάση του αρχικού τιμήματος και των νέων συνθηκών που διαμορφώθηκαν μπήκαμε σε κύκλο διαπραγμάτευσης με τους επενδυτές».
Οι ίδιοι τονίζουν πως «κάποια στιγμή υπήρχε ο κίνδυνος να τιναχθεί όλη η συναλλαγή στον αέρα γιατί ασκήσαμε πίεση στους μετόχους του ΔΑΑ».
Το τελικό τίμημα «ήταν αποτέλεσμα μιας διμερούς διαπραγμάτευσης της σύμβασης του 1995.
Ποιο «όπλο» έβαλε στο τραπέζι το ΤΑΙΠΕΔ;
Είπαμε στο αεροδρόμιο και στους μετόχους πως δεν πάει άλλο, τα πράγματα αλλάζουν. ‘Η σταματάμε τις διαπραγματεύσεις και το 2026 να προκηρυχθεί ένας ανοικτός διαγωνισμός για τη διαχείριση του αεροδρομίου.
Ο ρόλος των συμβούλων!
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους του ΤΑΙΠΕΔ «ο ανεξάρτητος σύμβουλος, η PwC, ήρθε και πιστοποίησε την ακεραιότητα του μοντέλου (σ.σ. με βάση το οποίο έγινε η αποτίμηση της 20ετούς παράτασης της σύμβασης παραχώρησης) πριν τον Μάιο του 2017».
Επιπλέον, προχωρήσαμε στην πρόσληψη τεχνικού συμβούλου και συγκεκριμένα την εταιρεία Steer Davis Gleave που ήταν έμπειρη στο θέμα των αεροδρομίων και των υποδομών.
Ο ρόλος της ήταν να επιβεβαιώσει την αρτιότητα των παραδοχών που εισήχθησαν στο μοντέλο για να βγει το αρχικό τίμημα.
Στη συνέχεια ήρθαν οι σύμβουλοι (KPMG, ICS γραφείο Λονδίνου) του Ταμείου που αξιολόγησαν το business plan της επόμενης περιόδου.
Στο τελικό στάδιο, πάντως, το ΤΑΙΠΕΔ χρησιμοποίησε και την Nomura ώστε να πιστοποιήσει το δίκαιο και εύλογο του τιμήματος των1,382 δισ. ευρώ.
Η αρχική σύμβαση παραχώρησης
Η αρχική σύμβαση χρονολογείται από το 1995.
Αυτή η σύμβαση διαμορφώνει και υπαγορεύει τις πρωτοβουλίες του ταμείου και κατά τη διάρκεια του 2016 είχαν ορισθεί το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων. Προβλέπονταν στο άρθρο 4 πως η συμβατική περίοδο ήταν διάρκειας 30 ετών.
Στο άρθρο 4.2 αναφέρονταν πως εντός δέκα ετών προ της λήξης της σύμβασης το ελληνικό Δημόσιο και η εταιρεία ΔΑΑ θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις.
Ξεκίνησαν λοιπόν οι διαπραγματεύσεις τον Μάρτιο του 2016 η διαπραγμάτευση. Βάση ήταν ο Δεκέμβριος του 2015.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2017 που ουσιαστικά υπήρξε η συμφωνία για τους βασικούς όρους πέρασε ένας χρόνος (περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε ενδεχομένως).
Υπήρξε διαπραγμάτευση και καθυστέρηση για να έρθει τον Μάιο του 2017 για να επικυρώσει τη σύμβαση και το τίμημα για να πάει τον Σεπτέμβριο του 2017 σε υπογραφή της αρχικής συμφωνίας μεταξύ δημοσίου, ΤΑΙΠΕΔ και ΔΑΑ.
Οι μέτοχοι του ΔΑΑ
Υπενθυμίζεται πως το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 30% της ΔΑΑ, το δημόσιο το 25%, επενδυτικά κεφάλαια της καναδικής PSP το 40% ελέγχοντας και τη διοίκηση του αεροδρομίου ασκούν και τη διοίκηση) και μέλη της οικογένειας Κοπελούζου το υπόλοιπο 5%.
Η πρώτη συμφωνία για την 20ετή παράταση της σύμβασης παραχώρησης μέχρι το 2046 είχε υπογραφεί τον Σεπτέμβριο του 2017.
Οι νέες εξελίξεις υποχρεώνουν το βασικό μέτοχο να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη αν θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο του ΔΑΑ.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών