Άρθρο του Αμερικανού οικονομολόγου Jim Rickards στη Daily Reckoning
Πρόσφατα, ο εξέχων οικονομολόγος Mohamed A. El-Erian, πρώην διευύνων σύμβουλςο της PIMCO και πλέον επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz έγραψε ότι «με την επιστροφή της οικονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη και τα σημάδια μίας επερχόμενης οικονομικής επιβράδυνση της ανάπτυξης στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι προηγμένες οικονομίες θα μπορούσαν να βρεθούν σε κίνδυνο να πέσουν σε αυτή τη μακροπρόθεσμη ρουτίνα που έχει παγιδεύει την Ιαπωνία».
Η Ιαπωνία ξεκίνησς τη «χαμένη δεκαετία» της το 1990 και πλέον η χαμένη δεκαετία έχει παραταθεί σε τρεις χαμένες δεκαετίες.
Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την πρώτη τους χαμένη δεκαετία το 2009 και τωρα εισέρχονται στη δεύτερη χαμένη δεκαετία τους χωρίς κάποιο τέλος στον ορίζοντα.
Αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο El-Erian είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες και στις δύο χώρες ήταν εντελώς αναποτελεσματικές στην αποκατάσταση της μακροπρόθες ανάπτυξης ή την επίλυση της σταθερής συσσώρυσης μη βιώσιμων χρεών.
Στην Ιαπωνία το πρόβλημα ξεκίνησε τη δεκατετία του 1990, και στις ΗΠΑ το πρόβλημα ξεκίνησε το 2009, αλλά πρόκειται για το ίδιο πρόβλημα χωρίς κάποια σαφή λύση.
Η ειρωνεία είναι ότι στις αρχές του 2000, ο πρώην πρόεδρος της Fed, Ben Bernanke, επέκρινε συνεχώς του Ιάπωνες για την ανικανότητά τους να ξεφύγουν από την ύφεση, τον αποπληθωρισμό και την αργή ανάπτυξη.
Όταν ξεκίνησε η ύφεση στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008, ο Bernanke υποσχέθηκε ότι δεν θα κάνει τα ίδια λάθη που έκαναν οι Ιάπωνες το 199.
Αντ' αυτού, έκανε κάθε λάθος που έκαναν οι Ιάπωνες, και οι ΗΠΑ είναι «κολλημένες» στο ίδιο σημείο και θα παραμείνουν εκεί μέχρι η Fed να σταθεί απέναντι από το πρόβλημά τους.
Η ουσία είναι ότι αυτή η υπερβολή των μηδενικών επιτοκίων και της εκτύπωσης χρημάτων λειτούργησε για να μειώσει τον πανικό και να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αλλά δεν έκανε τίποτα ώστε να αποκαταστήσει την ανάπτυξη μακροπρόθεσμα ή να βελτιώσει τα προσωπικά εισοδήματα με ρυθμό που συμβαίνει συνήθως σε μία οικονομική επέκταση.
Τώρα, μετά από μία επέκταση 10 ετών, οι αρμόδιοι χάραξης νομισματικής πολιτικής εξετάζουν τις συνέπειες μία νέας ύφεσης.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: οι κεντρικές τράπεζες δεν έχου απομακρύνει τη στήριξη που έθεσαν σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια της τελευταίες ύφεσης.
Τα επιτόκια αυξήθηκαν στο 2,5%, αλλά αυτό το ποσοστό είναι αρκετά χαμηλότερο σε σχέση με το 5% που θα χρειασεί η Fed ώστε να αντιμετωπίσει την επόμενη ύφεση.
Η Fed έχει μειώσει τον ισολογισμό της από τα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια στα 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό παραμένει πολύ πάνω από το επίπεδο των 800 δισεκατομμυρίων διλαρίων που υπήρχε πριν από την πρώτη ποσοτική χαλάρωση.
Εν ολίγοις, η Fed (και άλλες κεντρικές τράπεζες) έχουν εξομαλυνθεί μόνο μέχρι έναν βαθμό και είναι μακρία από το να μπορούν να αντιμετωπίσουν μία νέα ύφεση.
Θα χρειαστούν χρόνια για τη Fed ώστε να επιστρέψει τα επιτόκια και τον ισολογισμό της πίσω στο «φυσιολογικό».
Μέχρι να το κάνουν, ενδέχεται να τους είναι αδύνατο να ξεφύγουν από την επόμενη ύφεση, καθώς οι πιθανότητες για τη Fed να αποφύγει μία ύφεση μέχρι να εξομαλυνθεί είναι χαμηλές.
Εν τω μεταξύ, ετοιμαστείτε για περισσότερο αποπληθωρισμό και επιβραδυνόμενη ανάπτυξη.
Οι κεντρικές τράπεζες είναι παγιδευμένες και δεν υπάρχει διέξοδος, δε μπορούν να ξεφύγουν από τη γωνία στην οποία τοποθετήθηκαν οι ίδιες.
www.bankingnews.gr
Η Ιαπωνία ξεκίνησς τη «χαμένη δεκαετία» της το 1990 και πλέον η χαμένη δεκαετία έχει παραταθεί σε τρεις χαμένες δεκαετίες.
Οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την πρώτη τους χαμένη δεκαετία το 2009 και τωρα εισέρχονται στη δεύτερη χαμένη δεκαετία τους χωρίς κάποιο τέλος στον ορίζοντα.
Αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο El-Erian είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες και στις δύο χώρες ήταν εντελώς αναποτελεσματικές στην αποκατάσταση της μακροπρόθες ανάπτυξης ή την επίλυση της σταθερής συσσώρυσης μη βιώσιμων χρεών.
Στην Ιαπωνία το πρόβλημα ξεκίνησε τη δεκατετία του 1990, και στις ΗΠΑ το πρόβλημα ξεκίνησε το 2009, αλλά πρόκειται για το ίδιο πρόβλημα χωρίς κάποια σαφή λύση.
Η ειρωνεία είναι ότι στις αρχές του 2000, ο πρώην πρόεδρος της Fed, Ben Bernanke, επέκρινε συνεχώς του Ιάπωνες για την ανικανότητά τους να ξεφύγουν από την ύφεση, τον αποπληθωρισμό και την αργή ανάπτυξη.
Όταν ξεκίνησε η ύφεση στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008, ο Bernanke υποσχέθηκε ότι δεν θα κάνει τα ίδια λάθη που έκαναν οι Ιάπωνες το 199.
Αντ' αυτού, έκανε κάθε λάθος που έκαναν οι Ιάπωνες, και οι ΗΠΑ είναι «κολλημένες» στο ίδιο σημείο και θα παραμείνουν εκεί μέχρι η Fed να σταθεί απέναντι από το πρόβλημά τους.
Η ουσία είναι ότι αυτή η υπερβολή των μηδενικών επιτοκίων και της εκτύπωσης χρημάτων λειτούργησε για να μειώσει τον πανικό και να στηρίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Αλλά δεν έκανε τίποτα ώστε να αποκαταστήσει την ανάπτυξη μακροπρόθεσμα ή να βελτιώσει τα προσωπικά εισοδήματα με ρυθμό που συμβαίνει συνήθως σε μία οικονομική επέκταση.
Τώρα, μετά από μία επέκταση 10 ετών, οι αρμόδιοι χάραξης νομισματικής πολιτικής εξετάζουν τις συνέπειες μία νέας ύφεσης.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: οι κεντρικές τράπεζες δεν έχου απομακρύνει τη στήριξη που έθεσαν σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια της τελευταίες ύφεσης.
Τα επιτόκια αυξήθηκαν στο 2,5%, αλλά αυτό το ποσοστό είναι αρκετά χαμηλότερο σε σχέση με το 5% που θα χρειασεί η Fed ώστε να αντιμετωπίσει την επόμενη ύφεση.
Η Fed έχει μειώσει τον ισολογισμό της από τα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια στα 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό παραμένει πολύ πάνω από το επίπεδο των 800 δισεκατομμυρίων διλαρίων που υπήρχε πριν από την πρώτη ποσοτική χαλάρωση.
Εν ολίγοις, η Fed (και άλλες κεντρικές τράπεζες) έχουν εξομαλυνθεί μόνο μέχρι έναν βαθμό και είναι μακρία από το να μπορούν να αντιμετωπίσουν μία νέα ύφεση.
Θα χρειαστούν χρόνια για τη Fed ώστε να επιστρέψει τα επιτόκια και τον ισολογισμό της πίσω στο «φυσιολογικό».
Μέχρι να το κάνουν, ενδέχεται να τους είναι αδύνατο να ξεφύγουν από την επόμενη ύφεση, καθώς οι πιθανότητες για τη Fed να αποφύγει μία ύφεση μέχρι να εξομαλυνθεί είναι χαμηλές.
Εν τω μεταξύ, ετοιμαστείτε για περισσότερο αποπληθωρισμό και επιβραδυνόμενη ανάπτυξη.
Οι κεντρικές τράπεζες είναι παγιδευμένες και δεν υπάρχει διέξοδος, δε μπορούν να ξεφύγουν από τη γωνία στην οποία τοποθετήθηκαν οι ίδιες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών