Φωτιά από το Σύλλογο με βαριές καταγγελίες - Τι δείχνουν τα μεγέθη του 2019 σε σχέση με τις καταγγελίες
Βαρύτατες καταγγελίες για απαξίωση της αξίας της εταιρίας και διπλό ρόλο της PwC διατυπώνει ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Εθνική Ασφαλιστική ο οποίος την ίδια στιγμή δεν βλέπει με καλό μάτι την πώληση της εταιρίας.
Άλλωστε οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ομιλούν επί χρόνια για άτυπη συνδιοίκηση της εκάστοτε διοίκησης με το Σωματείο, πράγμα που κάποιες φορές έχει επιβεβαιώσει εμμέσως το ίδιο το σωματείο εκδίδοντας ανακοινώσεις στις οποίες δίνει απαντήσεις τις οποίες θα έπρεπε να έχει παράσχει η διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Ανεξάρτητα αυτού όμως έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα από το Σύλλογο της Εθνικής Ασφαλιστικής η PwC «Κάνοντας τον συστηματικό και διαρκή έλεγχό της, πρότεινε αλλαγές στις παραδοχές που ακολουθούσε η Εταιρία μας, αλλαγές που συνεπάγονται την αύξηση των απαιτούμενων αποθεμάτων, με λογική συνέπεια τη μείωση της κερδοφορίας της».
Από τα δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία της Εθνικής Ασφαλιστικής ενδεικτικά πάντως προκύπτει ότι στις 31.12.2019 υπήρξε, σε σχέση με τις 31.12.2018,
1. Αύξηση κατά €2,6 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο μακροβιότητας
2. Αύξηση κατά €9,0 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο ανικανότητας – νοσηρότητας κυρίως λόγω αναθεώρησης των δημογραφικών υποθέσεων και πτώσης της καμπύλης επιτοκίων.
3. Αύξηση κατά €6,6 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο ακυρωσιμότητας κυρίως λόγω της πτώσης της καμπύλης επιτοκίων.
4. Αύξηση κατά 1,1 εκ ευρώ της Κεφαλαιακής Απαίτησης Φερεγγυότητας για τον
κίνδυνο ασφαλίσεων ασθένειας προσομοιούμενων στις ασφαλίσεις ζημιών
5. Αύξηση κατά 1 εκ ευρώ στην Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας ασφαλιστικού κινδύνου κλάδου Ζημιών.
6. Η Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας για τον κίνδυνο αγοράς αυξήθηκε κατά €10,2 εκ.
Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται ότι υπήρξαν προσαρμογές.
Βέβαια το ερώτημα είναι αν τεκμηριώνονται τέτοιου είδους προσαρμογές οι οποίες όμως γίνονται με απόφαση ΔΣ.
Βέβαια ο ρόλος του ελεγκτή είναι κρίσιμος υπό την έννοια ότι αν κρίνει ότι δεν είναι επαρκείς οι μεταβολές ή γενικότερα οι κινήσεις του ΔΣ μπορεί να γράψει παρατήρηση στις οικονομικές καταστάσεις.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι αν πράγματι αληθεύουν οι καταγγελίες του Συλλόγου στο σκέλος της δημιουργίας αποθεμάτων το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι τι έπαθαν όλοι ξαφνικά και μάλιστα σε περίοδο πώλησης και αύξησαν τα αποθέματα μειώνοντας τα κέρδη όταν τα κέρδη είναι σημαντικός παράγοντας για την πώληση της εταιρίας.
Ειδικά μάλιστα όταν ο Σύλλογος καταγγέλλει ότι, «Η PWC ανέλαβε εντελώς τυχαία σύμβουλος αγοράς της Εταιρίας μας για λογαριασμό του επενδυτικού fund CVC» και υπονοεί ξεκάθαρα σύγκρουση συμφερόντων αναφέροντας σκωπτικά
«Φανταζόμαστε ότι υπάρχουν προστατευτικοί μηχανισμοί και ελέγχονται (από ποιον άραγε…;) προκειμένου να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
Εξάλλου, ποτέ δεν έχει συμβεί στις δυτικές οικονομίες σκάνδαλο με συμβουλευτικές - ελεγκτικές εταιρίες…
Ούτε βέβαια θα θέλαμε ποτέ να πιστέψουμε ότι ο σύμβουλος αγοράς θα έκανε κάτι τέτοιο, θα ήθελε δηλαδή για λογαριασμό του πελάτη του να μειώσει την τιμή πώλησης - και πιθανά να έχει λαμβάνειν και bonus για αυτό – και θα έχει επηρεάσει με τον οποιονδήποτε τρόπο την ελεγκτική εταιρία, η οποία με τη σειρά της μας επιβάλει μεγαλύτερες μελλοντικές προβλέψεις και αρά μικρότερα κέρδη και αρά χαμηλότερη τιμή πώλησης».
Το βέβαιο πάντως ότι θεωρητικά υπάρχουν τα περίφημα Σινικά τείχη μεταξύ των συμβουλευτικών τμημάτων και των τμημάτων ή διαφορετικών εταιριών ορκωτών και συμβούλων.
Όμως η πραγματικότητα είναι πως στην Ευρώπη μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και με αρχή το Ρυθμιστή της αγοράς των ελεγκτικών στη Μεγάλη Βρετανία έχει ξεκινήσει η διαδικασία να διαχωριστούν πλήρως και απολύτως τα συμβουλευτικά από τα ελεγκτικά τμήματα των ελεγκτικών εταιριών και να μην έχουν καμία απολύτως μετοχική σύνδεση.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Άλλωστε οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ομιλούν επί χρόνια για άτυπη συνδιοίκηση της εκάστοτε διοίκησης με το Σωματείο, πράγμα που κάποιες φορές έχει επιβεβαιώσει εμμέσως το ίδιο το σωματείο εκδίδοντας ανακοινώσεις στις οποίες δίνει απαντήσεις τις οποίες θα έπρεπε να έχει παράσχει η διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Ανεξάρτητα αυτού όμως έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι σύμφωνα με τα αναφερόμενα από το Σύλλογο της Εθνικής Ασφαλιστικής η PwC «Κάνοντας τον συστηματικό και διαρκή έλεγχό της, πρότεινε αλλαγές στις παραδοχές που ακολουθούσε η Εταιρία μας, αλλαγές που συνεπάγονται την αύξηση των απαιτούμενων αποθεμάτων, με λογική συνέπεια τη μείωση της κερδοφορίας της».
Από τα δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία της Εθνικής Ασφαλιστικής ενδεικτικά πάντως προκύπτει ότι στις 31.12.2019 υπήρξε, σε σχέση με τις 31.12.2018,
1. Αύξηση κατά €2,6 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο μακροβιότητας
2. Αύξηση κατά €9,0 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο ανικανότητας – νοσηρότητας κυρίως λόγω αναθεώρησης των δημογραφικών υποθέσεων και πτώσης της καμπύλης επιτοκίων.
3. Αύξηση κατά €6,6 εκ. των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο ακυρωσιμότητας κυρίως λόγω της πτώσης της καμπύλης επιτοκίων.
4. Αύξηση κατά 1,1 εκ ευρώ της Κεφαλαιακής Απαίτησης Φερεγγυότητας για τον
κίνδυνο ασφαλίσεων ασθένειας προσομοιούμενων στις ασφαλίσεις ζημιών
5. Αύξηση κατά 1 εκ ευρώ στην Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας ασφαλιστικού κινδύνου κλάδου Ζημιών.
6. Η Κεφαλαιακή Απαίτηση Φερεγγυότητας για τον κίνδυνο αγοράς αυξήθηκε κατά €10,2 εκ.
Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται ότι υπήρξαν προσαρμογές.
Βέβαια το ερώτημα είναι αν τεκμηριώνονται τέτοιου είδους προσαρμογές οι οποίες όμως γίνονται με απόφαση ΔΣ.
Βέβαια ο ρόλος του ελεγκτή είναι κρίσιμος υπό την έννοια ότι αν κρίνει ότι δεν είναι επαρκείς οι μεταβολές ή γενικότερα οι κινήσεις του ΔΣ μπορεί να γράψει παρατήρηση στις οικονομικές καταστάσεις.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι αν πράγματι αληθεύουν οι καταγγελίες του Συλλόγου στο σκέλος της δημιουργίας αποθεμάτων το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι τι έπαθαν όλοι ξαφνικά και μάλιστα σε περίοδο πώλησης και αύξησαν τα αποθέματα μειώνοντας τα κέρδη όταν τα κέρδη είναι σημαντικός παράγοντας για την πώληση της εταιρίας.
Ειδικά μάλιστα όταν ο Σύλλογος καταγγέλλει ότι, «Η PWC ανέλαβε εντελώς τυχαία σύμβουλος αγοράς της Εταιρίας μας για λογαριασμό του επενδυτικού fund CVC» και υπονοεί ξεκάθαρα σύγκρουση συμφερόντων αναφέροντας σκωπτικά
«Φανταζόμαστε ότι υπάρχουν προστατευτικοί μηχανισμοί και ελέγχονται (από ποιον άραγε…;) προκειμένου να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
Εξάλλου, ποτέ δεν έχει συμβεί στις δυτικές οικονομίες σκάνδαλο με συμβουλευτικές - ελεγκτικές εταιρίες…
Ούτε βέβαια θα θέλαμε ποτέ να πιστέψουμε ότι ο σύμβουλος αγοράς θα έκανε κάτι τέτοιο, θα ήθελε δηλαδή για λογαριασμό του πελάτη του να μειώσει την τιμή πώλησης - και πιθανά να έχει λαμβάνειν και bonus για αυτό – και θα έχει επηρεάσει με τον οποιονδήποτε τρόπο την ελεγκτική εταιρία, η οποία με τη σειρά της μας επιβάλει μεγαλύτερες μελλοντικές προβλέψεις και αρά μικρότερα κέρδη και αρά χαμηλότερη τιμή πώλησης».
Το βέβαιο πάντως ότι θεωρητικά υπάρχουν τα περίφημα Σινικά τείχη μεταξύ των συμβουλευτικών τμημάτων και των τμημάτων ή διαφορετικών εταιριών ορκωτών και συμβούλων.
Όμως η πραγματικότητα είναι πως στην Ευρώπη μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα και με αρχή το Ρυθμιστή της αγοράς των ελεγκτικών στη Μεγάλη Βρετανία έχει ξεκινήσει η διαδικασία να διαχωριστούν πλήρως και απολύτως τα συμβουλευτικά από τα ελεγκτικά τμήματα των ελεγκτικών εταιριών και να μην έχουν καμία απολύτως μετοχική σύνδεση.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών