Ο έλεγχος που δεν είναι έλεγχος, τα μισά στοιχεία για τα άυλα και τι αντιλαμβάνεται η Deloitte για τις συναλλαγές με Laserlock
Σε σκάνδαλο πρώτου μεγέθους αναδεικνύεται η υποτιθέμενη έκθεση της Deloitte για την MLS μετά από παραγγελία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς την οποία αποκαλύπτει σήμερα 14 Δεκεμβρίου 2020 στο σύνολό της το bankingnews.
Πρόκειται για μια έκθεση απολύτως διάτρητη και από τα αναφερόμενα σε αυτή φαίνεται ότι συντάχθηκε με αποκλειστικό σκοπό να καλύψει κατά το δυνατόν την εταιρεία, έναντι αδρής βεβαίως αμοιβής και χωρίς κανένα αίσθημα ευθύνης απέναντι το επενδυτικό κοινό, τους προμηθευτές, τις τράπεζες και τους λοιπούς εμπλεκόμενους με την εταιρεία, όπως θα αναμενόταν εύλογα από μια εταιρία της BIG FOUR.
Καμία απολύτως επαλήθευση
Η έκθεση βασίζεται αποκλειστικά σε πληροφορίες που της παρασχέθηκαν από την εταιρεία, χωρίς, κατά τα αναφερόμενα στην έκθεση από την ίδια, να προβεί σε οποιαδήποτε διασταύρωση ή επαλήθευσή τους.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι πως γίνεται ο ελεγκτής (εδώ δεν πρόκειται καν για ελεγκτή αλλά για το συμβουλευτικό βραχίονα της Deloitte) και ο επόπτης να λαμβάνουν πληροφορίες από τον υπόλογο και να τις δέχεται ως αληθείς και ακριβείς και να εξάγει συμπεράσματα από αυτές;
Μελετώντας προσεκτικά την έκθεση μπορεί και ένας αδαής να διαπιστώσει ότι κατά την τεκμηρίωση της ορθότητας της αναγνώρισης των αύλων στοιχείων χρησιμοποιείται αποκλειστικά η έκφραση «αντιλαμβανόμαστε».
Όταν όμως κρίνεται η αρχική αναγνώριση ενός στοιχείου και μάλιστα άυλου που κατά το ΔΛΠ 38 και δικαίως, έχει πολύ σκληρές προϋποθέσεις, το θέμα δεν είναι τι αντιλαμβάνεται κάποιος μετά από 5 χρόνια με τα στοιχεία που του έδωσαν, αλλά τι ίσχυε τότε, δηλαδή αν οι προϋποθέσεις αρχικής αναγνώρισης ίσχυαν το 2015, το 2016 και το 2018 με τα τότε στοιχεία.
Αυτά είναι βασικά πράγματα, ορίζονται ρητά στο ΔΛΠ 38 (παράγραφος 65 και επεξηγηματικό παράδειγμα της παραγράφου 65) αλλά και σε όλα τα πρότυπα και δεν είναι δυνατόν να τα αγνοεί μια εταιρία της Big Four όπως η DELLOITE.
Δεν μπορεί μία τέτοια εταιρεία να παίρνει για τόσα σημαντικά κονδύλια «δεδομένα τα νούμερα των αύλων στοιχείων» για την χρήση 2015 και 2017, χωρίς υποστηρικτικά αρχεία, χωρίς δηλαδή καμία τεκμηρίωση.
Δηλαδή της δόθηκε εντολή να μελετήσει μια περίοδο και από την αυτή την περίοδο πήρε στοιχεία επιλεκτικά (όσα της έδωσαν) και έβγαλε πόρισμα ότι η τρύπα στα άυλα ήταν 8,2 εκατ ευρώ. Με τον τρόπο όμως που συντάχθηκε η έκθεση μπορεί να είναι 10 εκατ ευρώ, 15 εκατ ευρώ ή οτιδήποτε ο κάθε κακόπιστος ή καλόπιστος μπορεί να υποθέσει.
Επισημαίνεται ότι όπως προκύπτει από την έκθεση η εταιρεία όλα αυτά τα χρόνια ακολουθούσε λανθασμένο λογιστικό χειρισμό στα άυλα (50 % άυλα και 50 % απόθεμα το οποίο δεν συνάδει με το ΔΛΠ 38) με συνέπεια να αλλάξει την λογιστικής της πολιτική το 2019!!!!!!!Το ερώτημα βεβαία που προκύπτει είναι τι επίδραση έχει το συγκεκριμένο κονδύλι τα προηγούμενα χρόνια, μιας και κάτι τέτοιο δεν τεκμηριώνεται από την έκθεση της DELLOITE και αποτελεί άλλο ένα γκρίζο σημείο.
Αέρας … φρέσκος
Οι εν λόγω προϋποθέσεις και τεκμηρίωση έπρεπε να είχαν τεκμηριωθεί από την εταιρεία και να είχαν ληφθεί στο χρόνο που αφορούσαν από τον ορκωτό ελεγκτή και αφού δεν ελήφθησαν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και ως εκ τούτου όλα τα άυλα ή συντριπτικό ποσοστό των αύλων στοιχείων είναι αέρας…. φρέσκος.
Φυσικά μέχρι σήμερα οικονομικές καταστάσεις δεν υπάρχουν και επενδυτές και ομολογιούχοι είναι εγκλωβισμένοι και κατ ουσίαν έχει μέσω της έκθεσης δημιουργηθεί ένας μηχανισμός εξαπάτησης του επενδυτικού κοινού. Η εταιρία σε ανακοίνωσή της στις 26 Οκτωβρίου αναφέρει ότι «Η Τελική Έκθεση Ελέγχου της Deloitte παραλήφθηκε σήμερα, 23/10/2020, το συμφωνηθέν τίμημα έχει καταβληθεί πλήρως και η Τελική Έκθεση Ελέγχου έχει αποσταλεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς».
Ουσιαστικά όμως δεν πρόκειται για έκθεση ελέγχου καθώς ούτε forensic όπως κάποιοι διέρρεαν αλλά ούτε και ελεγκτικά πρότυπα υπάρχουν στην όλη διαδικασία καθώς η Deloitte ουσιαστικά μέσω των disclaimers δεν δεσμεύεται για απολύτως τίποτα.
Επίσης η εταιρία αναφέρει πως «Η κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων της χρήσης που έληξε την 31.12.2019 έχει ξεκινήσει σύμφωνα με τα προβλεπόμενα χρονοδιαγράμματα. Η ολοκλήρωση τους με βάση και τα στοιχεία του Τελικού Σχεδίου της Deloitte αναμένεται να έχει πραγματοποιηθεί σε 3-4 εβδομάδες για την έκδοση του πιστοποιητικού ελέγχου. Η δημοσιοποίηση τους θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά». Σήμερα έχουν περάσει πάνω από επτά εβδομάδες και έκθεση δεν υπάρχει καθώς είναι απορίας άξιον ποιος ορκωτός ελεγκτής θα βρεθεί να βάλει την υπογραφή του κάτω από οικονομικές καταστάσεις που βασίζονται όχι σε έκθεση ελέγχου αλλά μια απλή παράθεση αντιλήψεων της Deloitte.
Στην ίδια ανακοίνωση της 26ης Οκτωβρίου η MLS ανάφερε ότι θα γίνει έκτακτη Γενική Συνέλευση στις 11 Νοεμβρίου. Η συνέλευση δεν πραγματοποιήθηκε με το επιχείρημα των μέτρων κατά του COVID-19 αλλά μέχρι στιγμής δεν είχαμε νέα σύγκληση παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα πραγματοποίησης Γενικών Συνελεύσεων με τηλεδιάσκεψη.
Υπό αυτές τις συνθήκες καθίσταται επιτακτική η απάντηση του ερωτήματος. Γιατί δόθηκε τόσος χρόνος στην MLS, γιατί έγινε ένας έλεγχος που δεν ήταν έλεγχος και αν τέλει η έκθεση της Deloitte αποτελεί εργαλείο συγκάλυψης των παραποιημένων οικονομικών καταστάσεων που δημοσίευε επί χρόνια η εταιρία με ευθύνη των ορκωτών ελεγκτών αλλά και των αρχών που της επέτρεπαν να αντλεί τεράστια ποσά μέσω ομολογιακών δανείων.
Οι συνδεδεμένες και η «αντίληψη» της Deloitte
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό που αναδεικνύει ζητήματα για το ακριβώς έλεγχο πραγματοποίησε η Deloitte είναι τα «ευρήματα» για τις συναλλαγές με την Laserlock στην οποία από τις 10 Σεπτεμβρίου 2017, καθήκοντα Προέδρου τελεί η Σοφία Ζαχαριάδου, μητέρα της συζύγου του μεγαλομετόχου της MLS Ιωάννη Καματάκη, ενώ καθήκοντα Αντιπρόεδρου η Δέσποινα Καματάκη, αδερφή του μεγαλομετόχου της MLS. Στην εταιρία σύμφωνα με την Deloitte ο βασικός μέτοχος της MLS, κ. I. Καματάκης, συμμετέχει με ποσοστό 30% ενώ η MLS συμμετέχει με ποσοστό 4% στο μετοχικό κεφάλαιο της Laserlock.
Η Deloitte δηλώνει χαρακτηριστικά ότι «αντιλαμβανόμαστε πως ο κ. I. Καματάκης και η Διοίκηση της MLS ασκούν έλεγχο (control) στην Laserlock συνεπώς ορθά γίνεται γνωστοποίηση των συναλλαγών της Εταιρείας με την Laserlock στις Ετήσιες Οικονομικές Καταστάσεις της Εταιρείας.
Όσον αφορά την εταιρεία Tlcaboo Investments Ltd, (σ.σ. κατέχει το 40% του μετοχικού κεφαλαίου) πρόκειται για εταιρεία με έδρα την Κύπρο, της οποίας μέτοχος είναι ένα τρίτο φυσικό πρόσωπο.
Η Deloitte δεν έχει καμία άλλη αναφορά για το τρίτο φυσικό πρόσωπο ούτε αν έχει σχέση με τους μετόχους της MLS και ούτε καν αναφέρει ποιο είναι.
Από τις συμβάσεις που δηλώνει ότι έλαβε η Deloitte o κ. Καματάκης φαίνεται να λαμβάνει αμοιβές ως project manager αλλά και για ανάπτυξη λογισμικού.
Το εντυπωσιακό όμως η τεκμηρίωση του ευλόγου των αμοιβών Καματάκη στην έκθεση καθώς δεν προέρχονται από έλεγχο αντικειμενικό αλλά από στοιχεία που έδωσε η MLS και με βάση αυτά γίνεται διαπίστωση για την ακρίβεια «αντίληψη» (το αντιλαμβανόμαστε πηγαίνει σύννεφο στην έκθεση) ότι όλα είναι εύλογα
Πατήστε εδώ για ολόκληρη την έκθεση της Deloitte
Νίκος Καρούτζος
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για μια έκθεση απολύτως διάτρητη και από τα αναφερόμενα σε αυτή φαίνεται ότι συντάχθηκε με αποκλειστικό σκοπό να καλύψει κατά το δυνατόν την εταιρεία, έναντι αδρής βεβαίως αμοιβής και χωρίς κανένα αίσθημα ευθύνης απέναντι το επενδυτικό κοινό, τους προμηθευτές, τις τράπεζες και τους λοιπούς εμπλεκόμενους με την εταιρεία, όπως θα αναμενόταν εύλογα από μια εταιρία της BIG FOUR.
Καμία απολύτως επαλήθευση
Η έκθεση βασίζεται αποκλειστικά σε πληροφορίες που της παρασχέθηκαν από την εταιρεία, χωρίς, κατά τα αναφερόμενα στην έκθεση από την ίδια, να προβεί σε οποιαδήποτε διασταύρωση ή επαλήθευσή τους.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι πως γίνεται ο ελεγκτής (εδώ δεν πρόκειται καν για ελεγκτή αλλά για το συμβουλευτικό βραχίονα της Deloitte) και ο επόπτης να λαμβάνουν πληροφορίες από τον υπόλογο και να τις δέχεται ως αληθείς και ακριβείς και να εξάγει συμπεράσματα από αυτές;
Μελετώντας προσεκτικά την έκθεση μπορεί και ένας αδαής να διαπιστώσει ότι κατά την τεκμηρίωση της ορθότητας της αναγνώρισης των αύλων στοιχείων χρησιμοποιείται αποκλειστικά η έκφραση «αντιλαμβανόμαστε».
Όταν όμως κρίνεται η αρχική αναγνώριση ενός στοιχείου και μάλιστα άυλου που κατά το ΔΛΠ 38 και δικαίως, έχει πολύ σκληρές προϋποθέσεις, το θέμα δεν είναι τι αντιλαμβάνεται κάποιος μετά από 5 χρόνια με τα στοιχεία που του έδωσαν, αλλά τι ίσχυε τότε, δηλαδή αν οι προϋποθέσεις αρχικής αναγνώρισης ίσχυαν το 2015, το 2016 και το 2018 με τα τότε στοιχεία.
Αυτά είναι βασικά πράγματα, ορίζονται ρητά στο ΔΛΠ 38 (παράγραφος 65 και επεξηγηματικό παράδειγμα της παραγράφου 65) αλλά και σε όλα τα πρότυπα και δεν είναι δυνατόν να τα αγνοεί μια εταιρία της Big Four όπως η DELLOITE.
Δεν μπορεί μία τέτοια εταιρεία να παίρνει για τόσα σημαντικά κονδύλια «δεδομένα τα νούμερα των αύλων στοιχείων» για την χρήση 2015 και 2017, χωρίς υποστηρικτικά αρχεία, χωρίς δηλαδή καμία τεκμηρίωση.
Δηλαδή της δόθηκε εντολή να μελετήσει μια περίοδο και από την αυτή την περίοδο πήρε στοιχεία επιλεκτικά (όσα της έδωσαν) και έβγαλε πόρισμα ότι η τρύπα στα άυλα ήταν 8,2 εκατ ευρώ. Με τον τρόπο όμως που συντάχθηκε η έκθεση μπορεί να είναι 10 εκατ ευρώ, 15 εκατ ευρώ ή οτιδήποτε ο κάθε κακόπιστος ή καλόπιστος μπορεί να υποθέσει.
Επισημαίνεται ότι όπως προκύπτει από την έκθεση η εταιρεία όλα αυτά τα χρόνια ακολουθούσε λανθασμένο λογιστικό χειρισμό στα άυλα (50 % άυλα και 50 % απόθεμα το οποίο δεν συνάδει με το ΔΛΠ 38) με συνέπεια να αλλάξει την λογιστικής της πολιτική το 2019!!!!!!!Το ερώτημα βεβαία που προκύπτει είναι τι επίδραση έχει το συγκεκριμένο κονδύλι τα προηγούμενα χρόνια, μιας και κάτι τέτοιο δεν τεκμηριώνεται από την έκθεση της DELLOITE και αποτελεί άλλο ένα γκρίζο σημείο.
Αέρας … φρέσκος
Οι εν λόγω προϋποθέσεις και τεκμηρίωση έπρεπε να είχαν τεκμηριωθεί από την εταιρεία και να είχαν ληφθεί στο χρόνο που αφορούσαν από τον ορκωτό ελεγκτή και αφού δεν ελήφθησαν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και ως εκ τούτου όλα τα άυλα ή συντριπτικό ποσοστό των αύλων στοιχείων είναι αέρας…. φρέσκος.
Φυσικά μέχρι σήμερα οικονομικές καταστάσεις δεν υπάρχουν και επενδυτές και ομολογιούχοι είναι εγκλωβισμένοι και κατ ουσίαν έχει μέσω της έκθεσης δημιουργηθεί ένας μηχανισμός εξαπάτησης του επενδυτικού κοινού. Η εταιρία σε ανακοίνωσή της στις 26 Οκτωβρίου αναφέρει ότι «Η Τελική Έκθεση Ελέγχου της Deloitte παραλήφθηκε σήμερα, 23/10/2020, το συμφωνηθέν τίμημα έχει καταβληθεί πλήρως και η Τελική Έκθεση Ελέγχου έχει αποσταλεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς».
Ουσιαστικά όμως δεν πρόκειται για έκθεση ελέγχου καθώς ούτε forensic όπως κάποιοι διέρρεαν αλλά ούτε και ελεγκτικά πρότυπα υπάρχουν στην όλη διαδικασία καθώς η Deloitte ουσιαστικά μέσω των disclaimers δεν δεσμεύεται για απολύτως τίποτα.
Επίσης η εταιρία αναφέρει πως «Η κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων της χρήσης που έληξε την 31.12.2019 έχει ξεκινήσει σύμφωνα με τα προβλεπόμενα χρονοδιαγράμματα. Η ολοκλήρωση τους με βάση και τα στοιχεία του Τελικού Σχεδίου της Deloitte αναμένεται να έχει πραγματοποιηθεί σε 3-4 εβδομάδες για την έκδοση του πιστοποιητικού ελέγχου. Η δημοσιοποίηση τους θα πραγματοποιηθεί αμέσως μετά». Σήμερα έχουν περάσει πάνω από επτά εβδομάδες και έκθεση δεν υπάρχει καθώς είναι απορίας άξιον ποιος ορκωτός ελεγκτής θα βρεθεί να βάλει την υπογραφή του κάτω από οικονομικές καταστάσεις που βασίζονται όχι σε έκθεση ελέγχου αλλά μια απλή παράθεση αντιλήψεων της Deloitte.
Στην ίδια ανακοίνωση της 26ης Οκτωβρίου η MLS ανάφερε ότι θα γίνει έκτακτη Γενική Συνέλευση στις 11 Νοεμβρίου. Η συνέλευση δεν πραγματοποιήθηκε με το επιχείρημα των μέτρων κατά του COVID-19 αλλά μέχρι στιγμής δεν είχαμε νέα σύγκληση παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα πραγματοποίησης Γενικών Συνελεύσεων με τηλεδιάσκεψη.
Υπό αυτές τις συνθήκες καθίσταται επιτακτική η απάντηση του ερωτήματος. Γιατί δόθηκε τόσος χρόνος στην MLS, γιατί έγινε ένας έλεγχος που δεν ήταν έλεγχος και αν τέλει η έκθεση της Deloitte αποτελεί εργαλείο συγκάλυψης των παραποιημένων οικονομικών καταστάσεων που δημοσίευε επί χρόνια η εταιρία με ευθύνη των ορκωτών ελεγκτών αλλά και των αρχών που της επέτρεπαν να αντλεί τεράστια ποσά μέσω ομολογιακών δανείων.
Οι συνδεδεμένες και η «αντίληψη» της Deloitte
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό που αναδεικνύει ζητήματα για το ακριβώς έλεγχο πραγματοποίησε η Deloitte είναι τα «ευρήματα» για τις συναλλαγές με την Laserlock στην οποία από τις 10 Σεπτεμβρίου 2017, καθήκοντα Προέδρου τελεί η Σοφία Ζαχαριάδου, μητέρα της συζύγου του μεγαλομετόχου της MLS Ιωάννη Καματάκη, ενώ καθήκοντα Αντιπρόεδρου η Δέσποινα Καματάκη, αδερφή του μεγαλομετόχου της MLS. Στην εταιρία σύμφωνα με την Deloitte ο βασικός μέτοχος της MLS, κ. I. Καματάκης, συμμετέχει με ποσοστό 30% ενώ η MLS συμμετέχει με ποσοστό 4% στο μετοχικό κεφάλαιο της Laserlock.
Η Deloitte δηλώνει χαρακτηριστικά ότι «αντιλαμβανόμαστε πως ο κ. I. Καματάκης και η Διοίκηση της MLS ασκούν έλεγχο (control) στην Laserlock συνεπώς ορθά γίνεται γνωστοποίηση των συναλλαγών της Εταιρείας με την Laserlock στις Ετήσιες Οικονομικές Καταστάσεις της Εταιρείας.
Όσον αφορά την εταιρεία Tlcaboo Investments Ltd, (σ.σ. κατέχει το 40% του μετοχικού κεφαλαίου) πρόκειται για εταιρεία με έδρα την Κύπρο, της οποίας μέτοχος είναι ένα τρίτο φυσικό πρόσωπο.
Η Deloitte δεν έχει καμία άλλη αναφορά για το τρίτο φυσικό πρόσωπο ούτε αν έχει σχέση με τους μετόχους της MLS και ούτε καν αναφέρει ποιο είναι.
Από τις συμβάσεις που δηλώνει ότι έλαβε η Deloitte o κ. Καματάκης φαίνεται να λαμβάνει αμοιβές ως project manager αλλά και για ανάπτυξη λογισμικού.
Το εντυπωσιακό όμως η τεκμηρίωση του ευλόγου των αμοιβών Καματάκη στην έκθεση καθώς δεν προέρχονται από έλεγχο αντικειμενικό αλλά από στοιχεία που έδωσε η MLS και με βάση αυτά γίνεται διαπίστωση για την ακρίβεια «αντίληψη» (το αντιλαμβανόμαστε πηγαίνει σύννεφο στην έκθεση) ότι όλα είναι εύλογα
Πατήστε εδώ για ολόκληρη την έκθεση της Deloitte
Νίκος Καρούτζος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών