Η έννοια της φιλοξενίας της Βρετανίας βρίσκεται στη φάση της αναγέννησης
Τέσσερις τάσεις κλειδιά φαίνεται πως χαρακτηρίζουν τη Βρετανική φιλοξενία όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή.
Μάλιστα, η έννοια της φιλοξενίας της Βρετανίας βρίσκεται στη φάση της αναγέννησης.
Συγκεκριμένα, μόνο στο Λονδίνο τα επόμενα τρία χρόνια αναμένεται να ανοίξουν κορυφαίες διεθνείς ξενοδοχειακές αλυσίδες συμπεριλαμβανομένων των Raffles, Peninsula, Rosewood και Four Seasons Residences.
Υπενθυμίζεται ότι το 2018, το Ηνωμένο Βασίλειο καλωσόρισε 37,9 εκατομμύρια εισερχόμενους επισκέπτες. Ο στόχος για το 2020 είναι τα 40 εκατ.
Ποιες όμως είναι οι 4 τάσεις κλειδιά της Βρετανικής πολυτελούς φιλοξενίας, όπως αυτές αναφέρονται σε πρόσφατη μελέτη.
1. Αίσθηση του χώρου
Ο σημερινός ταξιδιώτης πολυτέλειας θέλει να αισθάνεται συνδεδεμένος με τον προορισμό στον οποίο ταξιδεύει. Αυτό ισχύει είτε πρόκειται για το σχεδιασμό του ξενοδοχείου είτε για τις εμπειρίες που προσφέρει.
Πλέον η έννοια της ευεξίας έχει απομακρυνθεί από το σπα και έχει μεταφερθεί στη φύση.
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι τόσο πλούσιο σε ιστορία που οι ταξιδιώτες σε όλο τον κόσμο γνωρίζουν ήδη πολλές από τις πτυχές του. Από την κουλτούρα και το στυλ του Λονδίνου μέχρι τα υψίπεδα της Σκωτίας, στην κυριολεκτική αγγλική ύπαιθρο, σε παραδόσεις όπως το απογευματινό τσάι.
2. Αίσθηση σπιτικής άνεσης στη φιλοξενία
Ο σύγχρονος ταξιδιώτης απομακρύνεται από τη συνεπή εμπειρία φιλοξενίας αναζητώντας σε κάτι πολύ πιο εξατομικευμένο και πιο άτυπο. Πλέον οι επισκέπτες θέλουν να κάνουν check in και check out όποτε τους ταιριάζει. Δεν θέλουν καθορισμένους χρόνους γεύματος και θέλουν να φέρουν ολόκληρη την οικογένειά τους. Ως εκ τούτου παρουσιάζουν άνοδο τα ταξίδια πολλών γενεών, μέχρι το “Skip-Gen” (παππούδες και εγγόνια) και το “Side-Gen” (θείες και θείους που ταξιδεύουν με ανιψιά και ανιψιό).
Όλα αυτά οδηγούν σε μια κίνηση από το “προεδρικό σε οικιστικό”, όπου οι πολυτελείς σουίτες αντικαθίστανται από περισσότερα δωμάτια διαμερισμάτων ή σπιτιού, με αξεσουάρ κουζίνας, τραπεζαρία για όλη την οικογένεια.
Η καλύτερη υπηρεσία φιλοξενίας πολυτελείας χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ φιλοξενουμένων και προσωπικού.
3. Ιστορίες αντί για υπηρεσίες
Οι παροχές, οι οποίες θεωρήθηκαν προηγουμένως ως δείκτες πολυτέλειας, χάνουν τη σημασία τους προς όφελος των μοναδικών εμπειριών που μπορούν να προσφέρουν τα ξενοδοχεία. Οι μάρκες έρχονται με μοναδικό προγραμματισμό που τονίζει τη δεξιοτεχνία τους.
4. Πρόσβαση αντί της ιδιοκτησίας
Αυτό που παραδοσιακά αποτελούσε δραστηριότητες υποστήριξης της φιλοξενίας, όπως ο ανθοπώλης, ο κηπουρός, ο σεφ, μετακινούνται μπροστά από το ξενοδοχείο. Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται ως ενεργό μέρος της αλληλεπίδρασης και της ψυχαγωγίας των επισκεπτών.
Πηγή: www.tourismtoday.gr
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, η έννοια της φιλοξενίας της Βρετανίας βρίσκεται στη φάση της αναγέννησης.
Συγκεκριμένα, μόνο στο Λονδίνο τα επόμενα τρία χρόνια αναμένεται να ανοίξουν κορυφαίες διεθνείς ξενοδοχειακές αλυσίδες συμπεριλαμβανομένων των Raffles, Peninsula, Rosewood και Four Seasons Residences.
Υπενθυμίζεται ότι το 2018, το Ηνωμένο Βασίλειο καλωσόρισε 37,9 εκατομμύρια εισερχόμενους επισκέπτες. Ο στόχος για το 2020 είναι τα 40 εκατ.
Ποιες όμως είναι οι 4 τάσεις κλειδιά της Βρετανικής πολυτελούς φιλοξενίας, όπως αυτές αναφέρονται σε πρόσφατη μελέτη.
1. Αίσθηση του χώρου
Ο σημερινός ταξιδιώτης πολυτέλειας θέλει να αισθάνεται συνδεδεμένος με τον προορισμό στον οποίο ταξιδεύει. Αυτό ισχύει είτε πρόκειται για το σχεδιασμό του ξενοδοχείου είτε για τις εμπειρίες που προσφέρει.
Πλέον η έννοια της ευεξίας έχει απομακρυνθεί από το σπα και έχει μεταφερθεί στη φύση.
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι τόσο πλούσιο σε ιστορία που οι ταξιδιώτες σε όλο τον κόσμο γνωρίζουν ήδη πολλές από τις πτυχές του. Από την κουλτούρα και το στυλ του Λονδίνου μέχρι τα υψίπεδα της Σκωτίας, στην κυριολεκτική αγγλική ύπαιθρο, σε παραδόσεις όπως το απογευματινό τσάι.
2. Αίσθηση σπιτικής άνεσης στη φιλοξενία
Ο σύγχρονος ταξιδιώτης απομακρύνεται από τη συνεπή εμπειρία φιλοξενίας αναζητώντας σε κάτι πολύ πιο εξατομικευμένο και πιο άτυπο. Πλέον οι επισκέπτες θέλουν να κάνουν check in και check out όποτε τους ταιριάζει. Δεν θέλουν καθορισμένους χρόνους γεύματος και θέλουν να φέρουν ολόκληρη την οικογένειά τους. Ως εκ τούτου παρουσιάζουν άνοδο τα ταξίδια πολλών γενεών, μέχρι το “Skip-Gen” (παππούδες και εγγόνια) και το “Side-Gen” (θείες και θείους που ταξιδεύουν με ανιψιά και ανιψιό).
Όλα αυτά οδηγούν σε μια κίνηση από το “προεδρικό σε οικιστικό”, όπου οι πολυτελείς σουίτες αντικαθίστανται από περισσότερα δωμάτια διαμερισμάτων ή σπιτιού, με αξεσουάρ κουζίνας, τραπεζαρία για όλη την οικογένεια.
Η καλύτερη υπηρεσία φιλοξενίας πολυτελείας χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ φιλοξενουμένων και προσωπικού.
3. Ιστορίες αντί για υπηρεσίες
Οι παροχές, οι οποίες θεωρήθηκαν προηγουμένως ως δείκτες πολυτέλειας, χάνουν τη σημασία τους προς όφελος των μοναδικών εμπειριών που μπορούν να προσφέρουν τα ξενοδοχεία. Οι μάρκες έρχονται με μοναδικό προγραμματισμό που τονίζει τη δεξιοτεχνία τους.
4. Πρόσβαση αντί της ιδιοκτησίας
Αυτό που παραδοσιακά αποτελούσε δραστηριότητες υποστήριξης της φιλοξενίας, όπως ο ανθοπώλης, ο κηπουρός, ο σεφ, μετακινούνται μπροστά από το ξενοδοχείο. Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται ως ενεργό μέρος της αλληλεπίδρασης και της ψυχαγωγίας των επισκεπτών.
Πηγή: www.tourismtoday.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών