γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
«Απεριόριστη ρευστότητα από την ΕΚΤ + απεριόριστη ρευστότητα από το ELA = Aπεριόριστη ρευστότητα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα». Έτσι ξεκινά το σημείωμα προς τους πελάτες του ο αναλυτής της Nomura, Lefteris Farmakis.
Ας εστιάσουμε σε ένα σημείο του ευρωσυστήματος:
Οι ανάγκες ρευστότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών καθορίζονται από δύο παράγοντες. Τα αποθεματικά κεφάλαια, τα οποία ελέγχονται από την ΕΚΤ, και τους αυτόνομους καταλύτες, οι οποίοι δεν ελέγχονται από την ΕΚΤ. Αυτοί εντοπίζονται από στα τραπεζογραμμάτια που είναι σε κυκλοφορία, τα κυβερνητικά αποθέματα, τα καθαρά υπόλοιπα και τα ξένα κεφάλαια.
Ας εστιάσουμε τώρα στα προγράμματα Emergency Liquidity Assistance (ELA), τα οποία αποτελούν και την έκτακτη, και μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις στήριξης των ευρωπαϊκών τραπεζών.Η Τράπεζα της Ιρλανδίας υπενθυμίζεται ότι χορήγησε η ίδια ρευστότητα στις παραπαίουσες τράπεζες της χώρας δίνοντας απ' ευθείας δάνεια, επιπλέον αυτών που είχαν λάβει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο συγκεκριμένος μηχανισμός παροχής ρευστότητας εκτάκτου ανάγκης, ο οποίος ονομάζεται Emergency Liquidity Assistance, προβλέπεται από το άρθρο 14.4 του ευρωσυστήματος. Με αυτό οι κεντρικές τράπεζες, που είναι μέλη της ΕΚΤ, έχουν τη δυνατότητα σε ορισμένες εξαιρετικές περιστάσεις, όπως αυτές που αντιμετωπίζει η χώρα, να αναλαμβάνουν και οι ίδιες δράση, η οποία δεν αντιστρατεύεται τους σκοπούς και το έργο του ευρωσυστήματος.
Η ΕΚΤ κατατάσσει τα κεφάλαια αυτά στους «αυτόνομους παράγοντες» που καθορίζουν τη ρευστότητα του συστήματος. Με άλλα λόγια, η σημασία που δίνεται στη χρήση του είναι πολύ μικρή, παρόλο του ότι μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ισορροπία και την μέτρηση της ρευστότητας του συστήματος. Παράλληλα, τα στοιχεία που δίδονται είναι ελάχιστα, αφήνοντας τους αναλυτές χωρίς καίρια ενημέρωση.
«Αυτό που μπορεί να υποθέσουμε είναι ότι αφού κάθε κεντρική τράπεζα είναι ελεύθερη να χρησιμοποιεί το πρόγραμμα κατά τις ανάγκες της, αφού η ΕΚΤ δεν μετρά σημαντικά αυτή τη χρήση, και ότι αφού δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία, είναι πολύ λογικό να πιστέψουμε ότι μπορεί η ρευστότητα του συστήματος να είναι η διπλάσια (!) από αυτή που ανακοινώνεται», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Farmakis.
Με άλλα λόγια, ο αναλυτής της Nomura αναφέρει ότι η έλλειψη διαφάνειας δημιουργεί νέες ανησυχίες για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς εάν αυξάνεται η ρευστότητα και τα προβλήματα των τραπεζών παραμένουν, τότε το πρόβλημα της Ευρώπης είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φανταζόμαστε!
www.bankingnews.gr
Οι ανάγκες ρευστότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών καθορίζονται από δύο παράγοντες. Τα αποθεματικά κεφάλαια, τα οποία ελέγχονται από την ΕΚΤ, και τους αυτόνομους καταλύτες, οι οποίοι δεν ελέγχονται από την ΕΚΤ. Αυτοί εντοπίζονται από στα τραπεζογραμμάτια που είναι σε κυκλοφορία, τα κυβερνητικά αποθέματα, τα καθαρά υπόλοιπα και τα ξένα κεφάλαια.
Ας εστιάσουμε τώρα στα προγράμματα Emergency Liquidity Assistance (ELA), τα οποία αποτελούν και την έκτακτη, και μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις στήριξης των ευρωπαϊκών τραπεζών.Η Τράπεζα της Ιρλανδίας υπενθυμίζεται ότι χορήγησε η ίδια ρευστότητα στις παραπαίουσες τράπεζες της χώρας δίνοντας απ' ευθείας δάνεια, επιπλέον αυτών που είχαν λάβει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο συγκεκριμένος μηχανισμός παροχής ρευστότητας εκτάκτου ανάγκης, ο οποίος ονομάζεται Emergency Liquidity Assistance, προβλέπεται από το άρθρο 14.4 του ευρωσυστήματος. Με αυτό οι κεντρικές τράπεζες, που είναι μέλη της ΕΚΤ, έχουν τη δυνατότητα σε ορισμένες εξαιρετικές περιστάσεις, όπως αυτές που αντιμετωπίζει η χώρα, να αναλαμβάνουν και οι ίδιες δράση, η οποία δεν αντιστρατεύεται τους σκοπούς και το έργο του ευρωσυστήματος.
Η ΕΚΤ κατατάσσει τα κεφάλαια αυτά στους «αυτόνομους παράγοντες» που καθορίζουν τη ρευστότητα του συστήματος. Με άλλα λόγια, η σημασία που δίνεται στη χρήση του είναι πολύ μικρή, παρόλο του ότι μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ισορροπία και την μέτρηση της ρευστότητας του συστήματος. Παράλληλα, τα στοιχεία που δίδονται είναι ελάχιστα, αφήνοντας τους αναλυτές χωρίς καίρια ενημέρωση.
«Αυτό που μπορεί να υποθέσουμε είναι ότι αφού κάθε κεντρική τράπεζα είναι ελεύθερη να χρησιμοποιεί το πρόγραμμα κατά τις ανάγκες της, αφού η ΕΚΤ δεν μετρά σημαντικά αυτή τη χρήση, και ότι αφού δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία, είναι πολύ λογικό να πιστέψουμε ότι μπορεί η ρευστότητα του συστήματος να είναι η διπλάσια (!) από αυτή που ανακοινώνεται», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Farmakis.
Με άλλα λόγια, ο αναλυτής της Nomura αναφέρει ότι η έλλειψη διαφάνειας δημιουργεί νέες ανησυχίες για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς εάν αυξάνεται η ρευστότητα και τα προβλήματα των τραπεζών παραμένουν, τότε το πρόβλημα της Ευρώπης είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φανταζόμαστε!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών