γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Μόνο ως ουτοπία μπορεί να χαρακτηριστεί η παρασκηνιακή προσπάθεια να αλλάξει ο τραπεζικός χάρτης είτε μέσω τραπεζικού ατυχήματος (λόγω stress tests) είτε μέσω πρωτοβουλιών μετόχων για νέα deals, νέες συγχωνεύσεις και εξαγορές.
Ο τραπεζικός κλάδος στην Ελλάδα είναι ο πλέον υπερσυγκεντρωτικός στην Ευρώπη ίσως και στον πλανήτη καθώς 4 τράπεζες ελέγχουν το 95% της αγοράς όταν π.χ. στην Γερμανία οι 4 μεγαλύτερες τράπεζες ελέγχουν το 54% της αγοράς.
Νέα deals δεν χρειάζονται οι τράπεζες και μέτοχοι όπως ο Λάτσης μπορεί να θέλει να παρασύρει και την Εθνική σε αλλότρια σχέδια αλλά η δύναμη της λογικής θα αποκρούσει τους επικίνδυνους πειραματισμούς.
Ορισμένοι ευελπιστούν σε τραπεζικό ατύχημα και στοχοποιώντας ως εύκολο θύμα την Eurobank αλλά όπως έχει επισημανθεί…η Εθνική ας προσέξει τα του οίκου της γιατί δεν έχει διαφύγει τον κίνδυνο να χρειαστεί νέα κεφάλαια ενόψει των stress tests της ΕΚΤ.
Τα αλλότρια σχέδια του Λάτση όχι μόνο έχουν αποτύχει αλλά προκαλούν βλάβη στην εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και της συστημικής σταθερότητας.
Η ύπαρξη 4 συστημικών τραπεζών είναι μια ορθή επιλογή άπαξ και πολλά συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν καθώς διασφαλίζουν 4 σχεδόν ισότιμες τράπεζες που για τα επόμενα 2-3 χρόνια θα έχουν κοινούς στόχους.
Πως θα αυξήσουν τις καταθέσεις που είναι στάσιμες για 16 μήνες στα 161 δισεκ και πως θα διαχειριστούν τα NPLs δηλαδή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που φθάνουν σε επίπεδο ομίλων τα 84 δισεκ.
Μια λύση που προτείνεται και ξεφεύγει από τα ατομικά όρια μιας τράπεζας και έχει συλλογική διάσταση θα ήταν η δημιουργία NAMA μια τύπου bad bank Ιρλανδίας όπου οι ελληνικές τράπεζες θα υπάγουν 30-35 δισεκ. ευρώ προβληματικά δάνεια.
Για τα επόμενα 2 -3 χρόνια δεν χωρούν οι παλιοί ανταγωνισμοί στις τράπεζες που εκ των πραγμάτων απέτυχαν.
Π.χ. στα προβληματικά επιχειρηματικά δάνεια μια επιχείρηση έχει δανεισθεί σχεδόν και από τις 4 συστημικές τράπεζες άρα ο ανταγωνισμός για την ώρα μετατρέπεται σε υποχρεωτική συνεργασία.
Οι τράπεζες καλούνται να δουν συλλογικά τις καταθέσεις, τα NPLs αλλά και την επανιδιωτικοποίηση του κλάδου γιατί μην λησμονούμε ότι το μεγάλο στοίχημα θα είναι η επανιδιωτικοποίηση.
Ωστόσο η επανιδιωτικοποίηση των τραπεζών, δεν πρέπει να επιφέρει αλλαγές στους τραπεζικούς συσχετισμούς όχι μόνο λόγω υπερσυγκέντρωσης αλλά κυρίως γιατί οι νέες συγχωνεύσεις θα βλάψουν τον δομικό στόχο του ανταγωνισμού στο μέλλον.
Δεν θα δημιουργήσουν τις προσδοκώμενες υπεραξίες και στο τέλος η Ελλάδα θα βρεθεί με σοβιετικού τύπου τράπεζες αυστηρού ολιγοπωλίου που δεν χρειάζεται η χώρα.
Δεν μπορεί οι τράπεζες να μείνουν με 3-4 ή 5 τραπεζικές άδειες.
Συν τοις άλλοις υπάρχει και μια άλλη διάσταση που αξίζει ειδικής αναφοράς.
Η ΤτΕ από αρχές του 2015 χάνει τον έλεγχο των 4 συστημικών τραπεζών, η Εθνική, η Alpha, η Eurobank και η Πειραιώς θα ελέγχονται απευθείας από την ΕΚΤ όπερ σημαίνει ότι ο επόπτης των ελληνικών τραπεζών δεν θα είναι η ΤτΕ αλλά η ΕΚΤ.
Ο ρόλος της ΤτΕ θα είναι δευτερευούσης σημασίας.
Η ΕΚΤ έχει θέσει veto στην αλλαγή του ελληνικού τραπεζικού χάρτη καθώς ήδη θεωρεί ότι η συγκέντρωση του κλάδου είναι υπερβολικά υψηλή.
Όπερ σημαίνει ότι η ΕΚΤ που ελέγχει πλέον τις ελληνικές τράπεζες θα μπορεί να βάζει veto σε τέτοιου είδους στρατηγικές αποφάσεις….
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών