Ποιές είναι οι έξι αρχές που προτείνει για να συζητηθούν στην προσεχή σύνοδο των G20 το Νοέμβριο 2014
Οδηγίες για το πως θα γίνει ένα... ασφαλές bail in σε τράπεζες χωρίς να κινδυνεύσει το σύστημα, δίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην τελευταία ανάλυση του για τον τρόπο αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι αρχές θα πρέπει να έχουν στόχο μέσω του bail-in να απορροφηθούν οι πιθανές ζημίες χωρίς οι εμπλεκόμενοι να παράγουν οι ίδιοι συστημικό κίνδυνο, ως συνέπεια των οικονομικών απωλειών τους.
Οι οικονομικές ομάδες πρέπει να φέρουν επαρκή αντισταθμίσματα ώστε να διασφαλιστεί ότι το bail - in δεν είναι μόνο νομικά εφικτό, αλλά και αξιόπιστο ως πολιτική επιλογή.
Οι διεργασίες σε διεθνές επίπεδο είναι απαραίτητες ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτή είναι η περίπτωση που θα αποκαταστήσει τη σταθερότητα ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος ή ενός συστήματος.
Αμφιβολίες σχετικά με το αν οι ζημίες μπορούν, στην πραγματικότητα, να απορροφηθούν σε ένα χρηματοπιστωτικό όμιλο, όπως ορίζεται σε μια στρατηγική ανάλυση, θα μπορούσε να αυξήσει τα κίνητρα για να διαχωριστεί η ελαχιστοποίηση των κινδύνων από την αποτυχία της στρατηγικής.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, στην προσεχή σύνοδο κορυφής του G20 το Νοέμβριο του 2014, θα συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα:
- Ορισμός των αξιώσεων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εγγυημένες, ώστε να περιοριστούν οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν με την επιβολή ζημιών σε ανασφάλιστους καταθέσετες, διατραπεζικά δάνεια, ή άλλες επιλεγμένες υποχρεώσεις.
Στο βαθμό που οι επενδυτές αντιλαμβάνονται ότι το bail-in στα στοιχεία αυτά μπορεί να είναι αξιόπιστο, το κόστος χρηματοδότησης από αυτές τις πηγές μπορεί να αυξηθεί για να αντανακλούν το πραγματικό ρίσκο.
- Οι υποχρεώσεις που απαιτούνται για να διασφαλιστεί ότι η υποχρεωτική αναδιάρθρωση χρέους θα είναι επαρκής για την αναδιάρθρωση των ιδρυμάτων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με μεθοδευμένο τρόπο, ενδεχομένως να προκαλεί ανησυχίες για τη φερεγγυότητα του αντισυμβαλλομένου στους βραχυπρόθεσμες πιστωτές.
Αυτό θα εξαρτηθεί εν μέρει από την εμπειρία του παρελθόντος στις τραπεζικές απώλειες, καθώς και σε άλλα ζητήματα, όπως η αναλογία κεφαλαίου.
- Οι απώλειες που δημιουργούνται και ο βαθμός απορρόφησης ζημιών των υποχρεώσεων εντός της δομής ενός ομίλου μπορεί να περιπλέξει την αναδιάρθρωση των διασυνοριακών τραπεζών.
Αυτό μπορεί να είναι στην περίπτωση που για λόγους διάρθρωσης του χρηματοπιστωτικού και φορολογικού συστήματος αποτελούν κρίσιμους παράγοντες κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το πού εκδίδονται οι τραπεζικού τίτλοι.
- Η κατάλληλη βάση επενδυτών ώστε να αποφευχθούν οι κοινωνικά ανεπιθύμητες συνέπειες, μπορεί να είναι κρίσιμη για την αξιοπιστία των bail-in.
- Η ενιαία προσέγγιση σε όλον τον κόσμο. Μερικές χώρες έχουν περιορίσει την εφαρμογή της υποχρεωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους στις συστημικές τράπεζες (π.χ. οι Ηνωμένες Πολιτείες), ενώ άλλες χώρες σχεδιάζουν την εφαρμογή των απαιτήσεων ευρύτερα (π.χ., η Ευρωπαϊκή Ένωση).
Μια κοινή προσέγγιση θα την καλύτερη για τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού αναφέρει το ΔΝΤ.
- Η διαφάνεια στους ισολογισμούς των τραπεζών είναι επίσης σημαντική για τη δίκαιη τιμολόγηση του κινδύνου από την αγορά.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι αρχές θα πρέπει να έχουν στόχο μέσω του bail-in να απορροφηθούν οι πιθανές ζημίες χωρίς οι εμπλεκόμενοι να παράγουν οι ίδιοι συστημικό κίνδυνο, ως συνέπεια των οικονομικών απωλειών τους.
Οι οικονομικές ομάδες πρέπει να φέρουν επαρκή αντισταθμίσματα ώστε να διασφαλιστεί ότι το bail - in δεν είναι μόνο νομικά εφικτό, αλλά και αξιόπιστο ως πολιτική επιλογή.
Οι διεργασίες σε διεθνές επίπεδο είναι απαραίτητες ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτή είναι η περίπτωση που θα αποκαταστήσει τη σταθερότητα ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος ή ενός συστήματος.
Αμφιβολίες σχετικά με το αν οι ζημίες μπορούν, στην πραγματικότητα, να απορροφηθούν σε ένα χρηματοπιστωτικό όμιλο, όπως ορίζεται σε μια στρατηγική ανάλυση, θα μπορούσε να αυξήσει τα κίνητρα για να διαχωριστεί η ελαχιστοποίηση των κινδύνων από την αποτυχία της στρατηγικής.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, στην προσεχή σύνοδο κορυφής του G20 το Νοέμβριο του 2014, θα συζητηθούν τα ακόλουθα θέματα:
- Ορισμός των αξιώσεων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εγγυημένες, ώστε να περιοριστούν οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν με την επιβολή ζημιών σε ανασφάλιστους καταθέσετες, διατραπεζικά δάνεια, ή άλλες επιλεγμένες υποχρεώσεις.
Στο βαθμό που οι επενδυτές αντιλαμβάνονται ότι το bail-in στα στοιχεία αυτά μπορεί να είναι αξιόπιστο, το κόστος χρηματοδότησης από αυτές τις πηγές μπορεί να αυξηθεί για να αντανακλούν το πραγματικό ρίσκο.
- Οι υποχρεώσεις που απαιτούνται για να διασφαλιστεί ότι η υποχρεωτική αναδιάρθρωση χρέους θα είναι επαρκής για την αναδιάρθρωση των ιδρυμάτων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με μεθοδευμένο τρόπο, ενδεχομένως να προκαλεί ανησυχίες για τη φερεγγυότητα του αντισυμβαλλομένου στους βραχυπρόθεσμες πιστωτές.
Αυτό θα εξαρτηθεί εν μέρει από την εμπειρία του παρελθόντος στις τραπεζικές απώλειες, καθώς και σε άλλα ζητήματα, όπως η αναλογία κεφαλαίου.
- Οι απώλειες που δημιουργούνται και ο βαθμός απορρόφησης ζημιών των υποχρεώσεων εντός της δομής ενός ομίλου μπορεί να περιπλέξει την αναδιάρθρωση των διασυνοριακών τραπεζών.
Αυτό μπορεί να είναι στην περίπτωση που για λόγους διάρθρωσης του χρηματοπιστωτικού και φορολογικού συστήματος αποτελούν κρίσιμους παράγοντες κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το πού εκδίδονται οι τραπεζικού τίτλοι.
- Η κατάλληλη βάση επενδυτών ώστε να αποφευχθούν οι κοινωνικά ανεπιθύμητες συνέπειες, μπορεί να είναι κρίσιμη για την αξιοπιστία των bail-in.
- Η ενιαία προσέγγιση σε όλον τον κόσμο. Μερικές χώρες έχουν περιορίσει την εφαρμογή της υποχρεωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους στις συστημικές τράπεζες (π.χ. οι Ηνωμένες Πολιτείες), ενώ άλλες χώρες σχεδιάζουν την εφαρμογή των απαιτήσεων ευρύτερα (π.χ., η Ευρωπαϊκή Ένωση).
Μια κοινή προσέγγιση θα την καλύτερη για τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού αναφέρει το ΔΝΤ.
- Η διαφάνεια στους ισολογισμούς των τραπεζών είναι επίσης σημαντική για τη δίκαιη τιμολόγηση του κινδύνου από την αγορά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών