γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Το τραπεζικό σύστημα πέραν των οικονομικών stress tests πρέπει να προετοιμαστεί και για τα πολιτικά stress tests
Πως θα επιβιώσει το ελληνικό banking σε ένα αριστερό περιβάλλον πολιτικής διακυβέρνησης;
Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε ένα άκρως ενδιαφέρον θέμα που δεν περιορίζεται μόνο στις τραπεζικές εξελίξεις αλλά έχει ξεκάθαρα πολιτικές προεκτάσεις.
Αν αξιολογήσει κανείς πως αναπτύχθηκε το ελληνικό banking τα τελευταία 14 χρόνια και εξαιρώντας τα 4 τελευταία χρόνια της καταστροφής που συντελέστηκε λόγω της χρεοκοπίας της Ελλάδος, θα διαπιστώσει ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είχε εχθρικά διακείμενο το πολιτικό σύστημα.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ακολούθως στήριξαν μέρος της οικονομικής τους πολιτικής στην ανάπτυξη μέσω τραπεζών.
Η ανάπτυξη της οικονομίας και της κατανάλωσης πέρασε μέσω των τραπεζών ενώ την χρυσή περίοδο 2007 -2009 στο αποκορύφωμα των εισροών ξένων κεφαλαίων, ήρθαν στην Ελλάδα περίπου 35-40 δισεκ. καταθέσεις εφοπλιστών και άλλων ισχυρών παραγόντων γιατί πίστεψαν…στο ελληνικό story.
Οι τράπεζες δεν βρήκαν εχθρικό κλίμα και γενικώς ακόμη και την περίοδο της μεγάλης κρίσης 2010-2014, το πολιτικό σύστημα συνέχισε να στηρίζει τις τράπεζες, τις ανακεφαλαιοποίησε, παρείχε εγγυήσεις ώστε να παίρνουν ρευστότητα από την ΕΚΤ, συνέταξε νόμους που οδηγούσαν εκ νέου στην ιδιωτικοποίηση.
Ο δρόμος που ακολουθήθηκε ήταν ορθός, γιατί στην Ελλάδα των λαθών, των αποτυχιών, στην Ελλάδα της παρακμής και της μετριότητας, το πολιτικό σύστημα συνειδητοποίησε την χρησιμότητα των τραπεζών.
Οι αμερικανοί μετά την κατάρρευση τραπεζικών κολοσσών δεν αναφερόμαστε μόνο στην Lehman Brothers αλλά στην κρατικοποίηση της Citigroup και μερική κρατικοποίηση άλλων τραπεζών, έλαβαν μέτρα προστασίας των τραπεζών τους.
Οι αμερικανικές τράπεζες μετά την μεγάλη κρίση των subprime έχουν ανακάμψει έχουν ισχυρό ρόλο στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία.
Αυτό συνέβη γιατί πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ και FED έλαβαν μέτρα στήριξης των τραπεζών.
Το ίδιο έπραξε και η Ιρλανδία.
Το πρόβλημα της Ιρλανδίας ήταν οι τράπεζες υπερβολικά μεγάλες και υπερβολικά εκτεθειμένες σε σχέση με το κράτος, οι τράπεζες ήταν κινητές συστημικές βόμβες.
Οι τράπεζες κατέρρευσαν αλλά το κράτος άμεσα τις βοήθησε, δημιούργησε την ΝΑΜΑ όπου μεταφέρθηκαν 74 δισεκ. στεγαστικά δάνεια από τις ιρλανδικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν και εξυγιάνθηκαν.
Οι Ιρλανδικές τράπεζες ανακάπτουν, επιτρέποντας στο Fairfax να αγοράζει στα 0,10 με 0,12 ευρώ και να πουλάει στα 0,33 με 0,36 ευρώ μετοχές της Bank of Ireland.
Στην Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα κινήθηκε πιο αργά, για την διάσωση των τραπεζών γιατί το πρόβλημα δεν ήταν οι τράπεζες, το ελληνικό κράτος χρεοκόπησε παρασύροντας και τις τράπεζες.
Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν ευθύνονται για την καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας.
Αυτά συνέβησαν.
Το θέμα είναι τι θα συμβεί από εδώ και πέρα.
Κατά την άποψη μας – και κατανοούμε ότι δεν είναι μόνο άποψη μας – οι ελληνικές τράπεζες ορθώς εστιάζονται στα stress tests της ΕΚΤ αλλά θα πρέπει να προετοιμαστούν και για τα πολιτικά stress tests.
Πρέπει να προετοιμαστεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα για το πώς θα λειτουργήσει σε ένα αριστερό ή κεντροαριστερό πολιτικό περιβάλλον.
Θεωρούμε τα πολιτικά stress tests πιο σημαντικά από τα stress tests της ΕΚΤ.
Σε πρώτη φάση να αναφέρουμε ότι οι διοικήσεις λόγω του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν κινδυνεύουν.
Ισχύει το 10% αλλά κυρίως χρειάζεται να υποχωρήσει το ποσοστό του ΤΧΣ κάτω από 33% για να αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο ο παρεμβατικός ρόλος του πολιτικού συστήματος στις ελληνικές τράπεζες.
Οι διοικήσεις των τραπεζών Alpha (Κωστόπουλος, Μαντζούνης, Φιλάρετος, Αρώνης, Θεοδωρίδης) τράπεζας Πειραιώς (Σάλλας, Λεκκάκος, Θωμόπουλος), Eurobank (Μεγάλου, Καραβίας, Καλαντώνης) και άλλους, που δεν παραλείπουμε σκοπίμως είναι ικανότατες, με θετική συνεισφορά στον κλάδο, την οικονομία και την πατρίδα.
Οι τραπεζίτες δεν είναι τα απρόσωπα όντα που σε υπόγεια απεργάζονται το μέλλον της χώρας αλλά έλληνες τεχνοκράτες – managers που θέλουν μέσα από την επιτυχία των τραπεζών να πετύχει η πατρίδα, η Ελλάδα.
Έχουμε παρουσιάσει με πολύ σαφή τρόπο ιδέες για το πώς θα μπορούσε να επιταχυνθεί η διαδικασία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης των τραπεζών.
Ως προς τα νέα δεδομένα.
Από το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και παρά τις κατά καιρούς αναφορές για κρατικοποιήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων αλλά μέσα σε ένα διαφοροποιημένο πλαίσιο θα δοθεί έμφαση στην ανάκτηση κεφαλαίων από το ΤΧΣ στην λογική…του οφέλους για το φορολογούμενο.
Υπάρχουν ενδείξεις, ότι θα ακολουθήσει πιο επικίνδυνα ριζοσπαστική στρατηγική όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια καθώς το haircut θα προκαλέσει κεφαλαιακό πλήγμα.
Πολλές φορές έχουμε επιχειρηματολογήσει υπέρ της άποψης ότι οι τράπεζες πρέπει να διαθέτουν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που κατέχουν για να αντιμετωπίσουν μεταξύ άλλων και τις προκλήσεις της αριστερής πολιτικής διακυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί ανοικτά υπέρ μιας ριζοσπαστικής λύσης για το δημόσιο χρέος με haircut, μια λύση που έχει πολλαπλάσια οφέλη από την επιμήκυνση αλλά ενέχει πολλαπλάσιο πολιτικό ρίσκο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα απαιτήσει από τις τράπεζες μια πιο γενναία στήριξη της οικονομίας και το ρίσκο που υπάρχει είναι πως οι τράπεζες θα διαχειριστούν τα 84 δισεκ. NPLs προβληματικά δάνεια και από την άλλη θα χορηγούν την οικονομία;
Επίσης οι ελληνικές τράπεζες, θα περάσουν στον έλεγχο της ΕΚΤ από τις αρχές του Νοεμβρίου του 2014 που σημαίνει ότι η εποπτική αρχή η ΕΚΤ δεν θα επιτρέψει πολιτικές παρεμβάσεις.
Τα παλιά κόλπα των κομματικών τραπεζών, έχουν οριστικά και αμετάκλητα τελειώσει και σωστά έχουν τελειώσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην αρχή ίσως να θέσει σε κίνδυνο την σχέση τραπεζών, αγορών, μετόχων αλλά λόγω της ΕΚΤ, εκτιμούμε ότι ο κίνδυνος αυτός σταδιακά θα μετριαστεί έως εξαλειφθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να υιοθετήσει σοσιαλιστική ή αριστερή στρατηγική στην διαχείριση των τραπεζών, θα υποχρεωθεί να παίξει με τους κανόνες των αγορών αν θέλει να ασκήσει σοβαρή οικονομική πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, κρατάμε ένα ερωτηματικό εάν έρθει σε σύγκρουση με τον Στουρνάρα της ΤτΕ αλλά σίγουρα δεν θα έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με την ΕΚΤ, είμαστε σχεδόν 100% σίγουροι γιαυτό.
Ο αριστερή πολιτική διακυβέρνηση έχει ρίσκα για το ελληνικό banking, δεν είναι ευνοϊκή όσο η κεντροδεξιά πολιτική διακυβέρνηση αλλά δεν θα προκαλέσει το χάος σε βάθος χρόνου.
Οι προσωρινοί κραδασμοί δεν θα λείψουν αυτό είναι βέβαιο, γιατί ορισμένες ιδέες της Αριστεράς π.χ. κρατικοποίηση δεν είναι μόνο παρωχημένες αλλά και πρακτικά επιζήμιες για την κοινωνία.
Το κράτος δεν μπορεί να γίνει τραπεζίτης, το κράτος ως διαχειριστής απέτυχε και επειδή απέτυχε δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνονται πειράματα αποτυχίας.
Για λόγους στρατηγικής το ελληνικό banking ας προετοιμάζεται και για τα πολιτικά stress tests….
www.bankingnews.gr
Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε ένα άκρως ενδιαφέρον θέμα που δεν περιορίζεται μόνο στις τραπεζικές εξελίξεις αλλά έχει ξεκάθαρα πολιτικές προεκτάσεις.
Αν αξιολογήσει κανείς πως αναπτύχθηκε το ελληνικό banking τα τελευταία 14 χρόνια και εξαιρώντας τα 4 τελευταία χρόνια της καταστροφής που συντελέστηκε λόγω της χρεοκοπίας της Ελλάδος, θα διαπιστώσει ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είχε εχθρικά διακείμενο το πολιτικό σύστημα.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ακολούθως στήριξαν μέρος της οικονομικής τους πολιτικής στην ανάπτυξη μέσω τραπεζών.
Η ανάπτυξη της οικονομίας και της κατανάλωσης πέρασε μέσω των τραπεζών ενώ την χρυσή περίοδο 2007 -2009 στο αποκορύφωμα των εισροών ξένων κεφαλαίων, ήρθαν στην Ελλάδα περίπου 35-40 δισεκ. καταθέσεις εφοπλιστών και άλλων ισχυρών παραγόντων γιατί πίστεψαν…στο ελληνικό story.
Οι τράπεζες δεν βρήκαν εχθρικό κλίμα και γενικώς ακόμη και την περίοδο της μεγάλης κρίσης 2010-2014, το πολιτικό σύστημα συνέχισε να στηρίζει τις τράπεζες, τις ανακεφαλαιοποίησε, παρείχε εγγυήσεις ώστε να παίρνουν ρευστότητα από την ΕΚΤ, συνέταξε νόμους που οδηγούσαν εκ νέου στην ιδιωτικοποίηση.
Ο δρόμος που ακολουθήθηκε ήταν ορθός, γιατί στην Ελλάδα των λαθών, των αποτυχιών, στην Ελλάδα της παρακμής και της μετριότητας, το πολιτικό σύστημα συνειδητοποίησε την χρησιμότητα των τραπεζών.
Οι αμερικανοί μετά την κατάρρευση τραπεζικών κολοσσών δεν αναφερόμαστε μόνο στην Lehman Brothers αλλά στην κρατικοποίηση της Citigroup και μερική κρατικοποίηση άλλων τραπεζών, έλαβαν μέτρα προστασίας των τραπεζών τους.
Οι αμερικανικές τράπεζες μετά την μεγάλη κρίση των subprime έχουν ανακάμψει έχουν ισχυρό ρόλο στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία.
Αυτό συνέβη γιατί πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ και FED έλαβαν μέτρα στήριξης των τραπεζών.
Το ίδιο έπραξε και η Ιρλανδία.
Το πρόβλημα της Ιρλανδίας ήταν οι τράπεζες υπερβολικά μεγάλες και υπερβολικά εκτεθειμένες σε σχέση με το κράτος, οι τράπεζες ήταν κινητές συστημικές βόμβες.
Οι τράπεζες κατέρρευσαν αλλά το κράτος άμεσα τις βοήθησε, δημιούργησε την ΝΑΜΑ όπου μεταφέρθηκαν 74 δισεκ. στεγαστικά δάνεια από τις ιρλανδικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν και εξυγιάνθηκαν.
Οι Ιρλανδικές τράπεζες ανακάπτουν, επιτρέποντας στο Fairfax να αγοράζει στα 0,10 με 0,12 ευρώ και να πουλάει στα 0,33 με 0,36 ευρώ μετοχές της Bank of Ireland.
Στην Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα κινήθηκε πιο αργά, για την διάσωση των τραπεζών γιατί το πρόβλημα δεν ήταν οι τράπεζες, το ελληνικό κράτος χρεοκόπησε παρασύροντας και τις τράπεζες.
Οι διοικήσεις των τραπεζών δεν ευθύνονται για την καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας.
Αυτά συνέβησαν.
Το θέμα είναι τι θα συμβεί από εδώ και πέρα.
Κατά την άποψη μας – και κατανοούμε ότι δεν είναι μόνο άποψη μας – οι ελληνικές τράπεζες ορθώς εστιάζονται στα stress tests της ΕΚΤ αλλά θα πρέπει να προετοιμαστούν και για τα πολιτικά stress tests.
Πρέπει να προετοιμαστεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα για το πώς θα λειτουργήσει σε ένα αριστερό ή κεντροαριστερό πολιτικό περιβάλλον.
Θεωρούμε τα πολιτικά stress tests πιο σημαντικά από τα stress tests της ΕΚΤ.
Σε πρώτη φάση να αναφέρουμε ότι οι διοικήσεις λόγω του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν κινδυνεύουν.
Ισχύει το 10% αλλά κυρίως χρειάζεται να υποχωρήσει το ποσοστό του ΤΧΣ κάτω από 33% για να αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο ο παρεμβατικός ρόλος του πολιτικού συστήματος στις ελληνικές τράπεζες.
Οι διοικήσεις των τραπεζών Alpha (Κωστόπουλος, Μαντζούνης, Φιλάρετος, Αρώνης, Θεοδωρίδης) τράπεζας Πειραιώς (Σάλλας, Λεκκάκος, Θωμόπουλος), Eurobank (Μεγάλου, Καραβίας, Καλαντώνης) και άλλους, που δεν παραλείπουμε σκοπίμως είναι ικανότατες, με θετική συνεισφορά στον κλάδο, την οικονομία και την πατρίδα.
Οι τραπεζίτες δεν είναι τα απρόσωπα όντα που σε υπόγεια απεργάζονται το μέλλον της χώρας αλλά έλληνες τεχνοκράτες – managers που θέλουν μέσα από την επιτυχία των τραπεζών να πετύχει η πατρίδα, η Ελλάδα.
Έχουμε παρουσιάσει με πολύ σαφή τρόπο ιδέες για το πώς θα μπορούσε να επιταχυνθεί η διαδικασία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης των τραπεζών.
Ως προς τα νέα δεδομένα.
Από το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και παρά τις κατά καιρούς αναφορές για κρατικοποιήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων αλλά μέσα σε ένα διαφοροποιημένο πλαίσιο θα δοθεί έμφαση στην ανάκτηση κεφαλαίων από το ΤΧΣ στην λογική…του οφέλους για το φορολογούμενο.
Υπάρχουν ενδείξεις, ότι θα ακολουθήσει πιο επικίνδυνα ριζοσπαστική στρατηγική όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια καθώς το haircut θα προκαλέσει κεφαλαιακό πλήγμα.
Πολλές φορές έχουμε επιχειρηματολογήσει υπέρ της άποψης ότι οι τράπεζες πρέπει να διαθέτουν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που κατέχουν για να αντιμετωπίσουν μεταξύ άλλων και τις προκλήσεις της αριστερής πολιτικής διακυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί ανοικτά υπέρ μιας ριζοσπαστικής λύσης για το δημόσιο χρέος με haircut, μια λύση που έχει πολλαπλάσια οφέλη από την επιμήκυνση αλλά ενέχει πολλαπλάσιο πολιτικό ρίσκο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα απαιτήσει από τις τράπεζες μια πιο γενναία στήριξη της οικονομίας και το ρίσκο που υπάρχει είναι πως οι τράπεζες θα διαχειριστούν τα 84 δισεκ. NPLs προβληματικά δάνεια και από την άλλη θα χορηγούν την οικονομία;
Επίσης οι ελληνικές τράπεζες, θα περάσουν στον έλεγχο της ΕΚΤ από τις αρχές του Νοεμβρίου του 2014 που σημαίνει ότι η εποπτική αρχή η ΕΚΤ δεν θα επιτρέψει πολιτικές παρεμβάσεις.
Τα παλιά κόλπα των κομματικών τραπεζών, έχουν οριστικά και αμετάκλητα τελειώσει και σωστά έχουν τελειώσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην αρχή ίσως να θέσει σε κίνδυνο την σχέση τραπεζών, αγορών, μετόχων αλλά λόγω της ΕΚΤ, εκτιμούμε ότι ο κίνδυνος αυτός σταδιακά θα μετριαστεί έως εξαλειφθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να υιοθετήσει σοσιαλιστική ή αριστερή στρατηγική στην διαχείριση των τραπεζών, θα υποχρεωθεί να παίξει με τους κανόνες των αγορών αν θέλει να ασκήσει σοβαρή οικονομική πολιτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, κρατάμε ένα ερωτηματικό εάν έρθει σε σύγκρουση με τον Στουρνάρα της ΤτΕ αλλά σίγουρα δεν θα έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με την ΕΚΤ, είμαστε σχεδόν 100% σίγουροι γιαυτό.
Ο αριστερή πολιτική διακυβέρνηση έχει ρίσκα για το ελληνικό banking, δεν είναι ευνοϊκή όσο η κεντροδεξιά πολιτική διακυβέρνηση αλλά δεν θα προκαλέσει το χάος σε βάθος χρόνου.
Οι προσωρινοί κραδασμοί δεν θα λείψουν αυτό είναι βέβαιο, γιατί ορισμένες ιδέες της Αριστεράς π.χ. κρατικοποίηση δεν είναι μόνο παρωχημένες αλλά και πρακτικά επιζήμιες για την κοινωνία.
Το κράτος δεν μπορεί να γίνει τραπεζίτης, το κράτος ως διαχειριστής απέτυχε και επειδή απέτυχε δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνονται πειράματα αποτυχίας.
Για λόγους στρατηγικής το ελληνικό banking ας προετοιμάζεται και για τα πολιτικά stress tests….
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών