Οι τραπεζίτες δεν θα βάλουν κεφάλαια στο τραπέζι για να πάνε στα ταμεία του κράτους και σε ιδιώτες
Από 3 δισ. έως 6 δισ. ευρώ θα χρειαστούν οι τράπεζες για να βγάλουν στο σφυρί 60.000 κατοικίες στην περίπτωση που απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί από τις αρχές Ιανουαρίου του 2015.
Αμέσως γίνεται κατανοητό ότι στην περίπτωση που η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί χάσουν τη «μάχη» με την τρόικα και το καθεστώς εισέλθει σε πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα απαιτηθούν δισεκατομμύρια για να υλοποιηθούν.
Τα νομικά τμήματα των τραπεζών γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν θα έρθει η στιγμή του πλειστηριασμού του ακινήτου θα πρέπει να δεσμεύσουν κεφάλαια που αντιστοιχούν στην αντικειμενική του αξία.
Στην περίπτωση των 60.000 ακινήτων και με αντικειμενική αξία 50.000 ευρώ για το κάθε ένα, το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 3 δισ. ευρώ.
Τα κεφάλαια όμως διπλασιάζονται όταν η αντικειμενική αξία του ακινήτου ή των ακίνητων ανέρχεται σε 100.000 ευρώ.
Εύλογα λοιπόν κάποιος μπορεί να θέσει το ερώτημα που θα βρεθεί ο πακτωλός των χρημάτων;
Τα πράγματα όμως γίνονται πιο περίπλοκα έως και επικίνδυνα για τον ιδιώτη ή την τράπεζα που επιλέξει τη διαδικασία του πλειστηριασμού για τον οφειλέτη.
Την ημέρα της διαδικασίας και στο ενδεχόμενο μη εκδήλωσης αγοραστικού ενδιαφέροντος για το ακίνητο η τράπεζα δεν θα αναγκαστεί να καταθέσει νέα προσφορά για το ακίνητο.
Το σενάριο αυτό είναι ευνοϊκό για την τράπεζα ή για τον ιδιώτη αλλά μπορεί να γίνει εφιαλτικό για τον επισπεύδων (τράπεζα) όταν το ακίνητο εμφανίζεται με περισσότερες από μία υποθήκες.
Το χειρότερο όλων είναι όταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έχει βεβαιωμένα χρέη προς την εφορία, στο ΙΚΑ ή σε άλλο κρατικό φορέα.
Τα συμφέροντα του κράτους τα προστατεύει ο συμβολαιογράφος που κάνει τον πλειστηριασμό και θα παρακρατήσει και το ένα λεπτό του ευρώ για να αποδοθεί στον δικαιούχο ή στους δικαιούχους.
Στην αρχή της διαδικασίας ενημερώνονται όλες οι κρατικές υπηρεσίες (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τελωνεία κλπ) και σε εύλογο χρονικό διάστημα έχουν αποστείλει τις οφειλές του κατόχου του ακινήτου με σκοπό την παρακράτηση των χρημάτων.
Τα χρήματα δεσμεύονται από το αρχικό ποσό που έβαλε αυτός που ζήτησε το άνοιγμα της διαδικασίας.
Ο κάτοχος του ακινήτου θα εισπράξει το ποσό που είναι η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα κρίνονται τη στιγμή του πλειστηριασμού.
Συμβολαιογράφος με εμπειρία εκτιμά ότι στην πράξη δεν μπορούν να γίνουν πλειστηριασμοί διότι δεν υπάρχουν χρήματα. Και προσθέτει ότι οι τραπεζίτες δεν θα βάλουν κεφάλαια στο τραπέζι για να πάνε στα ταμεία του κράτους και σε ιδιώτες.
Το τοπίο μπορεί να αλλάξει άρδην για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το οποίο είναι πιθανό να αλληλοεξοντωθεί στην περίπτωση που μία τράπεζα «ανοίξει» το παιχνίδι και βγάλει στο «σφυρί» το πρώτο ακίνητο με δύο υποθήκες από διαφορετικές τράπεζες.
Δεν συντρέχουν λοιπόν οι λόγοι για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το άνοιγμα των πλειστηριασμών.
Πάντως οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης μπορεί να "παίζουν" τα ρέστα τους με την τρόικα για την προστασία των δανειοληπτών, αλλά όλα γίνονται για το χατίρι των τραπεζών.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
www.bankingnews.gr
Αμέσως γίνεται κατανοητό ότι στην περίπτωση που η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί χάσουν τη «μάχη» με την τρόικα και το καθεστώς εισέλθει σε πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα απαιτηθούν δισεκατομμύρια για να υλοποιηθούν.
Τα νομικά τμήματα των τραπεζών γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν θα έρθει η στιγμή του πλειστηριασμού του ακινήτου θα πρέπει να δεσμεύσουν κεφάλαια που αντιστοιχούν στην αντικειμενική του αξία.
Στην περίπτωση των 60.000 ακινήτων και με αντικειμενική αξία 50.000 ευρώ για το κάθε ένα, το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 3 δισ. ευρώ.
Τα κεφάλαια όμως διπλασιάζονται όταν η αντικειμενική αξία του ακινήτου ή των ακίνητων ανέρχεται σε 100.000 ευρώ.
Εύλογα λοιπόν κάποιος μπορεί να θέσει το ερώτημα που θα βρεθεί ο πακτωλός των χρημάτων;
Τα πράγματα όμως γίνονται πιο περίπλοκα έως και επικίνδυνα για τον ιδιώτη ή την τράπεζα που επιλέξει τη διαδικασία του πλειστηριασμού για τον οφειλέτη.
Την ημέρα της διαδικασίας και στο ενδεχόμενο μη εκδήλωσης αγοραστικού ενδιαφέροντος για το ακίνητο η τράπεζα δεν θα αναγκαστεί να καταθέσει νέα προσφορά για το ακίνητο.
Το σενάριο αυτό είναι ευνοϊκό για την τράπεζα ή για τον ιδιώτη αλλά μπορεί να γίνει εφιαλτικό για τον επισπεύδων (τράπεζα) όταν το ακίνητο εμφανίζεται με περισσότερες από μία υποθήκες.
Το χειρότερο όλων είναι όταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έχει βεβαιωμένα χρέη προς την εφορία, στο ΙΚΑ ή σε άλλο κρατικό φορέα.
Τα συμφέροντα του κράτους τα προστατεύει ο συμβολαιογράφος που κάνει τον πλειστηριασμό και θα παρακρατήσει και το ένα λεπτό του ευρώ για να αποδοθεί στον δικαιούχο ή στους δικαιούχους.
Στην αρχή της διαδικασίας ενημερώνονται όλες οι κρατικές υπηρεσίες (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τελωνεία κλπ) και σε εύλογο χρονικό διάστημα έχουν αποστείλει τις οφειλές του κατόχου του ακινήτου με σκοπό την παρακράτηση των χρημάτων.
Τα χρήματα δεσμεύονται από το αρχικό ποσό που έβαλε αυτός που ζήτησε το άνοιγμα της διαδικασίας.
Ο κάτοχος του ακινήτου θα εισπράξει το ποσό που είναι η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα κρίνονται τη στιγμή του πλειστηριασμού.
Συμβολαιογράφος με εμπειρία εκτιμά ότι στην πράξη δεν μπορούν να γίνουν πλειστηριασμοί διότι δεν υπάρχουν χρήματα. Και προσθέτει ότι οι τραπεζίτες δεν θα βάλουν κεφάλαια στο τραπέζι για να πάνε στα ταμεία του κράτους και σε ιδιώτες.
Το τοπίο μπορεί να αλλάξει άρδην για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το οποίο είναι πιθανό να αλληλοεξοντωθεί στην περίπτωση που μία τράπεζα «ανοίξει» το παιχνίδι και βγάλει στο «σφυρί» το πρώτο ακίνητο με δύο υποθήκες από διαφορετικές τράπεζες.
Δεν συντρέχουν λοιπόν οι λόγοι για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα το άνοιγμα των πλειστηριασμών.
Πάντως οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης μπορεί να "παίζουν" τα ρέστα τους με την τρόικα για την προστασία των δανειοληπτών, αλλά όλα γίνονται για το χατίρι των τραπεζών.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών