γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Σε εξαναγκαστική ομηρία λόγω χαμηλών τιμών και έλλειψης ενδιαφέροντος για ΑΜΚ οι τράπεζες και το ΤΧΣ για placement
Η ιδιωτικοποίηση των τραπεζών θα έπρεπε να αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα για τις τράπεζες.
Ωστόσο οι τραπεζίτες θεωρούν ότι οι τρέχουσες χρηματιστηριακές τιμές δεν ενδείκνυνται για αυξήσεις, οι ξένοι επενδυτές αρνούνται να επενδύσουν νέα κεφάλαια αν οι τιμές δεν είναι δελεαστικές δηλαδή ακραία χαμηλές και βεβαίως η άρνηση του ΤΧΣ που δεν θέλει να υποστεί νέο dilution, έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Σε αυτό το πάζλ αρνητικών παραγόντων για τις ιδιωτικοποιήσεις των τραπεζών θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να διατηρήσει το κράτος ποσοστά μειοψηφίας στις τράπεζες.
Το βασικό στοιχείο λοιπόν είναι ότι οι διοικήσεις των τραπεζών ενώ προωθούν την λύση της ιδιωτικοποίησης, πρακτικά δεν έχουν την δυνατότητα εφαρμόσουν λύσεις άμεσα καθώς έχουν φοβίες με τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Οι φοβίες εδράζονται
1)Στην διάχυτη ανησυχία ότι όποια τράπεζα επιχειρήσει αύξηση κεφαλαίου θα υποχρεωθεί να προσδιορίσει την τιμή σε πολύ χαμηλά επίπεδα με discount από -40% έως -50% σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές.
2)Οι διερευνητικές συζητήσεις – οι τράπεζες έφθασαν ως την Κίνα – δείχνει ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για νέες επενδύσεις στο ελληνικό banking αυτή είναι και η κυρίαρχη αιτία.
3)Το ΤΧΣ έχει αναφέρει ότι δεν θα υποστεί dilution, απίσχναση αφενός γιατί θέλει να διασφαλίσει ότι θα ανακτήσει μέρος της επένδυσης 25 δισεκ. που έχει πραγματοποιήσει αφετέρου για να μην βρεθεί στο επίκεντρο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων και με ποινικές προεκτάσεις.
Για να ειπωθεί απλά, οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν υλοποιήσουν αυξήσεις κεφαλαίου, οι τράπεζες θα ιδιωτικοποιηθούν πολύ γρήγορα, ωστόσο θα υποχρεωθούν να πραγματοποιήσουν νέες ΑΜΚ σε υπερβολικά χαμηλές τιμές προκαλώντας dilution οδηγώντας σε απώλειες παλαιούς μετόχους και ΤΧΣ.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα.
Αν υλοποιούσε μια τράπεζα ΑΜΚ 1 δισεκ. ευρώ θα υποχρεωνόταν σε discount από -40% έως -50% που σε τρέχουσες τιμές σημαίνει για την Εθνική 1 ευρώ, για την Πειραιώς 0,60 ευρώ, την Alpha bank 0,30 ευρώ και την Eurobank reverse split.
Και όλα αυτά βεβαίως, υπό την αίρεση ότι μπορεί να βρουν τα κεφάλαια γιατί ποιος ξένος θα επενδύσει στην Ελλάδα εν μέσω μιας διάχυτης πολιτικής αβεβαιότητας όπου μπορεί να οδηγήσει σε 4,5 μήνες από σήμερα σε εκλογές και πολιτική ανατροπή.
Οι τραπεζίτες δεν πραγματοποιούν το μεγάλο βήμα γιατί θεωρούν ότι πρέπει μια νέα αύξηση να είναι 100% εξασφαλισμένη.
Η Alpha bank που σχεδίαζε αύξηση κεφαλαίου επανασχεδιάζει την στρατηγική της εν μέσω μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.
Οι τραπεζίτες είναι όμηροι παγιδεύτηκαν στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, οι χαμηλές τιμές και το έως μηδενικό ενδιαφέρον των ξένων για αυξήσεις κεφαλαίου παγώνουν τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις.
Κατά ένα παράδοξο τρόπο όμως παγιδευμένο είναι και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όχι μόνο για τους προφανείς λόγους, πως θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις παραμονές εκλογών και εν μέσω σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης;
Το ΤΧΣ είναι παγιδευμένο γιατί ακόμη και να υποθέσουμε ότι μπορούσε να υλοποιήσει δημόσιες προτάσεις στους κατόχους των warrants, τα placements που θα ακολουθούσαν θα προκαλούσαν μεγάλη πτώση στις χρηματιστηριακές τιμές ναι ή όχι;
Προφανώς και θα υποχρεωνόταν το ΤΧΣ να υλοποιήσει placement με μεγάλα discount.
Συν τοις άλλοις στους κατόχους των warrants επικρατούν ψευδαισθήσεις ότι «θα βγάλουν πολλά κέρδη».
Στην μόνη τράπεζα που το warrants έχει αξία είναι μόνο στην Alpha bank.
Η Alpha bank έχει το προνόμιο της χαμηλής βάσης εκκίνησης τα 0,44 ευρώ προσαυξανόμενο σε κάθε εξαμηνία φθάνοντας έως τα 0,5544 ευρώ.
Στην Πειραιώς οι επόμενες τιμές εξάσκησης θα κινηθούν από 1,81 ευρώ έως τα 2,14 ευρώ έως τις 2 Ιανουαρίου του 2018 ενώ η τρέχουσα τιμή διαμορφώνεται στο χρηματιστήριο στα 1,16 ευρώ.
Στην Εθνική με τιμή εξάσκησης από τα 4,56 έως 5,4 ευρώ είναι αδύνατη όταν η τιμή στο χρηματιστήριο είναι στα 1,97 ευρώ.
Η δημόσια πρόταση στους κατόχους των warrants π.χ. της Εθνικής δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα, είναι ούτως ή άλλως χαμένοι οι κάτοχοι warrants, λόγω υπερβολικά υψηλής τιμής εξάσκησης.
Όμως αν υποθέσουμε ότι το ΤΧΣ υλοποιούσε δημόσιες προτάσεις στους κατόχους των warrants προσφέροντας κοινές μετοχές….εν συνεχεία θα διέγραφε τα warrants και τις κοινές μετοχές που περικλείονται στα warrants θα τα πουλούσε μέσω placement.
Προφανώς οι πολιτικές εξελίξεις καθιστούν αδύνατα τα placement αλλά το ερώτημα παραμένει αν το ΤΧΣ ήθελε να υλοποιήσει placement σε μια τράπεζα πουλώντας το 20% π.χ. της Εθνικής τρέχουσας αξίας 1,4 δισεκ. σε ποια τιμή θα πουλούσε το ΤΧΣ;
Προφανώς και δεν μπορεί να πουληθεί το 20% της Εθνικής σε αυτή την φάση αλλά στην υποθετική περίπτωση δεν θα υποχρεωνόταν να πουλήσει με discount;
Άρα έχουμε ΑΜΚ με τιμές πολύ χαμηλές και με σοβαρότατο κίνδυνο να υποστούν dilution οι μέτοχοι, άρα πίεση στην χρηματιστηριακή τιμή και placement από το ΤΧΣ που επίσης θα οδηγήσει σε πτώση την χρηματιστηριακή τιμή αλλά χωρίς dilution.
Στην μεν αύξηση κεφαλαίου οι τράπεζες θα ιδιωτικοποιηθούν ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τα κεφάλαια τους και στο placement δεν θα αυξηθούν τα κεφάλαια αλλά θα ανακτήσει μέρος της επένδυσης που έχει πραγματοποιήσει το ΤΧΣ στις τράπεζες, χωρίς να υποστούν απίσχναση οι ιδιώτες μέτοχοι.
Το συμπέρασμα
Είτε με την μια είτε με την άλλη περίπτωση ο μέτοχος είναι χαμένος.
Η αύξηση κεφαλαίου είναι μια καθαρή λύση, που ωστόσο φοβίζει τις τράπεζες, παρ΄ ότι αναγνωρίζουν ότι είναι η λογική λύση.
Όμως λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ούτε το ΤΧΣ μπορεί να υλοποιήσει placement.
Πιο απλά για να ειπωθούν όλα αυτά;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τους μετόχους των τραπεζών.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο οι τραπεζίτες θεωρούν ότι οι τρέχουσες χρηματιστηριακές τιμές δεν ενδείκνυνται για αυξήσεις, οι ξένοι επενδυτές αρνούνται να επενδύσουν νέα κεφάλαια αν οι τιμές δεν είναι δελεαστικές δηλαδή ακραία χαμηλές και βεβαίως η άρνηση του ΤΧΣ που δεν θέλει να υποστεί νέο dilution, έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Σε αυτό το πάζλ αρνητικών παραγόντων για τις ιδιωτικοποιήσεις των τραπεζών θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να διατηρήσει το κράτος ποσοστά μειοψηφίας στις τράπεζες.
Το βασικό στοιχείο λοιπόν είναι ότι οι διοικήσεις των τραπεζών ενώ προωθούν την λύση της ιδιωτικοποίησης, πρακτικά δεν έχουν την δυνατότητα εφαρμόσουν λύσεις άμεσα καθώς έχουν φοβίες με τις αυξήσεις κεφαλαίου.
Οι φοβίες εδράζονται
1)Στην διάχυτη ανησυχία ότι όποια τράπεζα επιχειρήσει αύξηση κεφαλαίου θα υποχρεωθεί να προσδιορίσει την τιμή σε πολύ χαμηλά επίπεδα με discount από -40% έως -50% σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές.
2)Οι διερευνητικές συζητήσεις – οι τράπεζες έφθασαν ως την Κίνα – δείχνει ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για νέες επενδύσεις στο ελληνικό banking αυτή είναι και η κυρίαρχη αιτία.
3)Το ΤΧΣ έχει αναφέρει ότι δεν θα υποστεί dilution, απίσχναση αφενός γιατί θέλει να διασφαλίσει ότι θα ανακτήσει μέρος της επένδυσης 25 δισεκ. που έχει πραγματοποιήσει αφετέρου για να μην βρεθεί στο επίκεντρο σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων και με ποινικές προεκτάσεις.
Για να ειπωθεί απλά, οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν υλοποιήσουν αυξήσεις κεφαλαίου, οι τράπεζες θα ιδιωτικοποιηθούν πολύ γρήγορα, ωστόσο θα υποχρεωθούν να πραγματοποιήσουν νέες ΑΜΚ σε υπερβολικά χαμηλές τιμές προκαλώντας dilution οδηγώντας σε απώλειες παλαιούς μετόχους και ΤΧΣ.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα.
Αν υλοποιούσε μια τράπεζα ΑΜΚ 1 δισεκ. ευρώ θα υποχρεωνόταν σε discount από -40% έως -50% που σε τρέχουσες τιμές σημαίνει για την Εθνική 1 ευρώ, για την Πειραιώς 0,60 ευρώ, την Alpha bank 0,30 ευρώ και την Eurobank reverse split.
Και όλα αυτά βεβαίως, υπό την αίρεση ότι μπορεί να βρουν τα κεφάλαια γιατί ποιος ξένος θα επενδύσει στην Ελλάδα εν μέσω μιας διάχυτης πολιτικής αβεβαιότητας όπου μπορεί να οδηγήσει σε 4,5 μήνες από σήμερα σε εκλογές και πολιτική ανατροπή.
Οι τραπεζίτες δεν πραγματοποιούν το μεγάλο βήμα γιατί θεωρούν ότι πρέπει μια νέα αύξηση να είναι 100% εξασφαλισμένη.
Η Alpha bank που σχεδίαζε αύξηση κεφαλαίου επανασχεδιάζει την στρατηγική της εν μέσω μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.
Οι τραπεζίτες είναι όμηροι παγιδεύτηκαν στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, οι χαμηλές τιμές και το έως μηδενικό ενδιαφέρον των ξένων για αυξήσεις κεφαλαίου παγώνουν τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις.
Κατά ένα παράδοξο τρόπο όμως παγιδευμένο είναι και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όχι μόνο για τους προφανείς λόγους, πως θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις παραμονές εκλογών και εν μέσω σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης;
Το ΤΧΣ είναι παγιδευμένο γιατί ακόμη και να υποθέσουμε ότι μπορούσε να υλοποιήσει δημόσιες προτάσεις στους κατόχους των warrants, τα placements που θα ακολουθούσαν θα προκαλούσαν μεγάλη πτώση στις χρηματιστηριακές τιμές ναι ή όχι;
Προφανώς και θα υποχρεωνόταν το ΤΧΣ να υλοποιήσει placement με μεγάλα discount.
Συν τοις άλλοις στους κατόχους των warrants επικρατούν ψευδαισθήσεις ότι «θα βγάλουν πολλά κέρδη».
Στην μόνη τράπεζα που το warrants έχει αξία είναι μόνο στην Alpha bank.
Η Alpha bank έχει το προνόμιο της χαμηλής βάσης εκκίνησης τα 0,44 ευρώ προσαυξανόμενο σε κάθε εξαμηνία φθάνοντας έως τα 0,5544 ευρώ.
Στην Πειραιώς οι επόμενες τιμές εξάσκησης θα κινηθούν από 1,81 ευρώ έως τα 2,14 ευρώ έως τις 2 Ιανουαρίου του 2018 ενώ η τρέχουσα τιμή διαμορφώνεται στο χρηματιστήριο στα 1,16 ευρώ.
Στην Εθνική με τιμή εξάσκησης από τα 4,56 έως 5,4 ευρώ είναι αδύνατη όταν η τιμή στο χρηματιστήριο είναι στα 1,97 ευρώ.
Η δημόσια πρόταση στους κατόχους των warrants π.χ. της Εθνικής δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα, είναι ούτως ή άλλως χαμένοι οι κάτοχοι warrants, λόγω υπερβολικά υψηλής τιμής εξάσκησης.
Όμως αν υποθέσουμε ότι το ΤΧΣ υλοποιούσε δημόσιες προτάσεις στους κατόχους των warrants προσφέροντας κοινές μετοχές….εν συνεχεία θα διέγραφε τα warrants και τις κοινές μετοχές που περικλείονται στα warrants θα τα πουλούσε μέσω placement.
Προφανώς οι πολιτικές εξελίξεις καθιστούν αδύνατα τα placement αλλά το ερώτημα παραμένει αν το ΤΧΣ ήθελε να υλοποιήσει placement σε μια τράπεζα πουλώντας το 20% π.χ. της Εθνικής τρέχουσας αξίας 1,4 δισεκ. σε ποια τιμή θα πουλούσε το ΤΧΣ;
Προφανώς και δεν μπορεί να πουληθεί το 20% της Εθνικής σε αυτή την φάση αλλά στην υποθετική περίπτωση δεν θα υποχρεωνόταν να πουλήσει με discount;
Άρα έχουμε ΑΜΚ με τιμές πολύ χαμηλές και με σοβαρότατο κίνδυνο να υποστούν dilution οι μέτοχοι, άρα πίεση στην χρηματιστηριακή τιμή και placement από το ΤΧΣ που επίσης θα οδηγήσει σε πτώση την χρηματιστηριακή τιμή αλλά χωρίς dilution.
Στην μεν αύξηση κεφαλαίου οι τράπεζες θα ιδιωτικοποιηθούν ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τα κεφάλαια τους και στο placement δεν θα αυξηθούν τα κεφάλαια αλλά θα ανακτήσει μέρος της επένδυσης που έχει πραγματοποιήσει το ΤΧΣ στις τράπεζες, χωρίς να υποστούν απίσχναση οι ιδιώτες μέτοχοι.
Το συμπέρασμα
Είτε με την μια είτε με την άλλη περίπτωση ο μέτοχος είναι χαμένος.
Η αύξηση κεφαλαίου είναι μια καθαρή λύση, που ωστόσο φοβίζει τις τράπεζες, παρ΄ ότι αναγνωρίζουν ότι είναι η λογική λύση.
Όμως λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ούτε το ΤΧΣ μπορεί να υλοποιήσει placement.
Πιο απλά για να ειπωθούν όλα αυτά;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τους μετόχους των τραπεζών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών