Άρθρο του Γιώργου Κοφινάκου CEO της StormHarbour London
Όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές θα σχηματιστεί από συνεργασίες κομμάτων.
Το έργο που καλείται να αναλάβει είναι ιδιαίτερα δύσκολο, μια και πρέπει να εξασφαλίσει την παραμονή της χώρας στο Ευρώ με την εφαρμογή ενός δυσβάστακτου μνημονίου.
Είναι σημαντικό να εφιστήσουμε την προσοχή των θιασωτών της Δραχμής στην καθημερινότητα των τρεχόντων ελέγχων κεφαλαίου (capital controls), η οποία στην περίπτωση Grexit θα είναι μόνιμη και χωρίς προοπτική εξόδου.
Οι σκηνές της προ Ευρώ εποχής, με τις χρονοβόρες διαδικασίες για εξαγωγή τουριστικού, σπουδαστικού, ιατρικού και εισαγωγικού συναλλάγματος, είναι ακόμη ζωντανές για την παραγωγική τάξη των σαραντάρηδων και πενηντάρηδων Ελλήνων, που προσπαθούν να επιβιώσουν στην ανταγωνιστική εποχή τού 2015 με εργαλεία τού 1980.
Ο επακόλουθος υψηλός πληθωρισμός και η ακόμα υψηλότερη ανεργία θα πρέπει επίσης να περιγραφούν πέραν πάσης πιθανής αμφιβολίας, ώστε να μην υπάρχει καμία παρανόηση για την ύφεση που θα επέλθει στην περίπτωση επιστροφής στην Δραχμή.
Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκινήσει την θητεία της διορίζοντας για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια Υπουργούς ή τουλάχιστον Γενικούς Γραμματείς κατεξοχήν έξω από το πολιτικό και καθηγητικό κατεστημένο, δηλαδή εξειδικευμένους ανθρώπους δοκιμασμένους ενεργά στον κάθε τομέα – στον Τουρισμό τον αποδεδειγμένα καλύτερο ξενοδόχο, στην Οικονομία τον πιο πετυχημένο διευθύνοντα σύμβουλο τής τελευταίας πενταετίας, στην Ενέργεια τον πιο αποτελεσματικό επιχειρηματία αντίστοιχα. Οι θεωρητικοί καθηγητές, με όλον τον σεβασμό που τους πρέπει, και οι πολιτικοί τού κομματικού σωλήνα εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, όπως περίτρανα έχει αποδειχθεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας και της κοινωνίας, οι καλές επιδόσεις δεν επιτυγχάνονται με την ήσσονα προσπάθεια, αλλά με το βλέμμα στα τέλεια αποτελέσματα.
Αμέσως μετά, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εξασκήσει επιτέλους πολιτική βούληση στην μείωση τού υδροκεφαλικού και μη παραγωγικού Δημόσιου Τομέα και να εκκινήσει την ανάπτυξη στους πέντε τομείς-μοχλούς τής οικονομίας:
τον Τουρισμό, τη Ναυτιλία, την Ενέργεια, την Τεχνολογία και την Αγροτική παραγωγή.
Ας δούμε πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί το τοπίο, πάντα κάτω από την καθοδήγηση των επαϊόντων:
Τουρισμός: Ένας πετυχημένος διαχειριστής ξενοδοχειακής μονάδας έχει την ικανότητα να επιφέρει μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα, καθώς γνωρίζει πώς να προσελκύσει τουρισμό υψηλής προστιθέμενης αξίας από τις σωστές διεθνείς διόδους – όπως παρατήρησε πρόσφατα Άγγλος μεγαλοτραπεζίτης που έμεινε εντυπωσιασμένος από τη διαμονή του σε ξενοδοχειακή μονάδα πέντε αστέρων στη χώρα μας.
Ο εκσυγχρονισμός των κρατικών δομών που συνδέονται με τον τουρισμό είναι επείγον ζήτημα και η ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των απαραίτητων ελέγχων απόλυτη προτεραιότητα.
Ναυτιλία: Ένας εφοπλιστής αναγνωρισμένου κύρους ως επικεφαλής στο Υπουργείο Ναυτιλίας, θα μπορούσε να πείσει τους έλληνες εφοπλιστές που τηρούν σχολές εκπαίδευσης στις Φιλιππίνες, στην Ουκρανία και άλλες χώρες τού εξωτερικού, εκπαιδεύοντας 100.000 ναυτικούς τον χρόνο, να μεταφέρουν αυτές τις σχολές στην Ελλάδα με άμεσο αποτέλεσμα νέες θέσεις εργασίας.
Ο ίδιος γνωρίζει τους μηχανισμούς που θα αυξήσουν τα πλοία κάτω από την Ελληνική σημαία, που θα φέρουν μεγάλο μέρος των ναυτιλιακών καταθέσεων πίσω, που θα αυξήσουν τις επενδύσεις των εφοπλιστών στην Ελλάδα.
Τα εμβάσματα από τη Ναυτιλία μπορούν να αυξηθούν σε τέτοιον βαθμό που να συμβάλουν στον ίδιο βαθμό με τον Τουρισμό στο ΑΕΠ τής χώρα. 50.000 πρόσθετες θέσεις εργασίας εξειδικευμένου προσωπικού εκτιμάται ότι μπορούν να δημιουργηθούν από την εγκατάσταση και λειτουργία σχολών εκπαίδευσης για συμπληρωματικά στη Ναυτιλία επαγγέλματα, όπως ασφάλειες, νομικές υπηρεσίες, διαχείριση ατυχημάτων κλπ.
Ενέργεια: Ο εξειδικευμένος διαχειριστής θα προωθήσει την διερεύνηση πιθανών αποθεμάτων πετρελαίου και κυρίως αερίου.
Μεγαλύτερη έμφαση θα πρέπει να δώσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μια και η Ελλάδα μπορεί σαφώς να εξασφαλίσει το 100% των αναγκών της σε ενέργεια από ΑΕΠ, όταν χώρες όπως η Δανία, η Ισπανία, η Γερμανία έχουν φτάσει να καλύπτουν από 50-100% τής παραγόμενης ενέργειας από ΑΕΠ, ενώ χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, από τους μεγαλύτερους πετρελαιοπαραγωγούς στον Κόσμο, επενδύει στις ΑΕΠ για να τις χρησιμοποιεί για εσωτερική κατανάλωση ενώ θα εξάγει το πετρέλαιό της.
Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούμενη η νέα κυβέρνηση θα πρέπει, αφού αναβιώσει όλα τα μέτρα κινήτρων - χωρίς όμως να δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό - που καταστρατηγήθηκαν κατά τα τελευταία κρίσιμα για τον τομέα χρόνια, να διοργανώσει και να στελεχώσει τις δομές παρακολούθησης τής αποτελεσματικότητας των υπαρχόντων αλλά και των νέων έργων.
Αν δώσει κίνητρα τύπου σταθερής ταρίφας αγοράς της ενέργειας κοντά στα επίπεδα τού κόστους του παραγόμενου λιγνίτη για 30 χρόνια σε παραγωγούς φωτοβολταϊκών έργων, παροχής ειδικά οριοθετημένης γης με χαμηλό ενοίκιο και φορολογικό πλαίσιο, τότε πολύ γρήγορα μόνο τα φωτοβολταϊκά και τα ηλιοθερμικά θα μπορούσαν να καλύπτουν το 60% των αναγκών σε ενέργεια.
(Σ.Σ: Το παράδειγμα τής αναβίωσης στον τομέα των ΑΕΠ θα πρέπει να αναπαράγει η νέα κυβέρνηση και στην οικοδομική δραστηριότητα, η οποία από λοκομοτίβα τής οικονομίας τα τελευταία 50 χρόνια μετετράπη σε νεκρό πεδίο λόγω τής φορολόγησης).
Τεχνολογία: Ένας τομέας που από μόνος του έχει υψηλή προστιθέμενη αξία, δεν χρειάζεται επενδύσεις υψηλών κεφαλαίων και απορροφά το άπλετο τεχνικό δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας.
Οι λεγόμενες start-up εταιρείες μικρού μεγέθους είναι ήδη αρκετές στην Ελλάδα και παράγουν έργο χωρίς καμμία βοήθεια από το κράτος.
Στο Ισραήλ, το κράτος παρέχει μεγάλη βοήθεια προς αυτές τις εταιρείες στην φάση που διεξάγουν έρευνες σε συγκεκριμένο πεδίο.
Μόλις το έργο φτάνει σε φάση εφαρμογής, συνήθως σε 3-4 χρόνια, οι επιχειρήσεις εντάσσονται σε κάποιο από τα διεθνή χρηματιστήρια, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να αντλήσουν τα απαραίτητα κεφάλαια.
Σε μία δεκαετία καταφέρνουν να αντλήσουν για τις επιχειρήσεις τους τρεις φορές κεφάλαια ύψους 100-150 εκατομμυρίων δολαρίων – αφού μια επιχείρηση με επιτυχημένη διοίκηση γίνει γνωστή στους διεθνείς επενδυτές, η άντληση κεφαλαίων είναι πια ρουτίνα.
Αγροτικός Τομέας: Η τόνωση των τοπικών πρωτοβουλιών για την αξιοποίηση τού δεδομένου ποιοτικού πλεονεκτήματος τής χώρας μας σ’ αυτόν τον τομέα αποτελεί κλειδί για την άμεση αύξηση εξαγωγών.
Ο τομέας προσφέρεται κατεξοχήν για την εφαρμογή μοντέλων παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας με έμφαση στην μεταποίηση και την τυποποίηση.
Είναι σημαντικό να απελευθερωθούν οι παραγωγοί από τον εθισμό των επιδοτήσεων, όπου αυτές λειτουργούν καθηλωτικά, και να ενημερωθούν για τις νέες μεθόδους και διαδικασίες παραγωγής. Η αναδιαμόρφωση των υπαρχόντων δομών ελέγχων και πιστοποίησης είναι απαραίτητες σε αυτήν την προσπάθεια.
Για να ανακάμψει η οικονομία χρειάζεται δοκιμασμένα πρακτικά μέτρα σε κάθε τομέα και όχι μεγάλα πολιτικά λόγια. Ας ελπίσουμε ο μεγάλος Θεός τής Ελλάδας να μας οδηγήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Γιώργος Κοφινάκος
Διευθύνων Σύμβουλος
StormHarbour London
www.bankingnews.gr
Το έργο που καλείται να αναλάβει είναι ιδιαίτερα δύσκολο, μια και πρέπει να εξασφαλίσει την παραμονή της χώρας στο Ευρώ με την εφαρμογή ενός δυσβάστακτου μνημονίου.
Είναι σημαντικό να εφιστήσουμε την προσοχή των θιασωτών της Δραχμής στην καθημερινότητα των τρεχόντων ελέγχων κεφαλαίου (capital controls), η οποία στην περίπτωση Grexit θα είναι μόνιμη και χωρίς προοπτική εξόδου.
Οι σκηνές της προ Ευρώ εποχής, με τις χρονοβόρες διαδικασίες για εξαγωγή τουριστικού, σπουδαστικού, ιατρικού και εισαγωγικού συναλλάγματος, είναι ακόμη ζωντανές για την παραγωγική τάξη των σαραντάρηδων και πενηντάρηδων Ελλήνων, που προσπαθούν να επιβιώσουν στην ανταγωνιστική εποχή τού 2015 με εργαλεία τού 1980.
Ο επακόλουθος υψηλός πληθωρισμός και η ακόμα υψηλότερη ανεργία θα πρέπει επίσης να περιγραφούν πέραν πάσης πιθανής αμφιβολίας, ώστε να μην υπάρχει καμία παρανόηση για την ύφεση που θα επέλθει στην περίπτωση επιστροφής στην Δραχμή.
Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ξεκινήσει την θητεία της διορίζοντας για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια Υπουργούς ή τουλάχιστον Γενικούς Γραμματείς κατεξοχήν έξω από το πολιτικό και καθηγητικό κατεστημένο, δηλαδή εξειδικευμένους ανθρώπους δοκιμασμένους ενεργά στον κάθε τομέα – στον Τουρισμό τον αποδεδειγμένα καλύτερο ξενοδόχο, στην Οικονομία τον πιο πετυχημένο διευθύνοντα σύμβουλο τής τελευταίας πενταετίας, στην Ενέργεια τον πιο αποτελεσματικό επιχειρηματία αντίστοιχα. Οι θεωρητικοί καθηγητές, με όλον τον σεβασμό που τους πρέπει, και οι πολιτικοί τού κομματικού σωλήνα εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, όπως περίτρανα έχει αποδειχθεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας και της κοινωνίας, οι καλές επιδόσεις δεν επιτυγχάνονται με την ήσσονα προσπάθεια, αλλά με το βλέμμα στα τέλεια αποτελέσματα.
Αμέσως μετά, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εξασκήσει επιτέλους πολιτική βούληση στην μείωση τού υδροκεφαλικού και μη παραγωγικού Δημόσιου Τομέα και να εκκινήσει την ανάπτυξη στους πέντε τομείς-μοχλούς τής οικονομίας:
τον Τουρισμό, τη Ναυτιλία, την Ενέργεια, την Τεχνολογία και την Αγροτική παραγωγή.
Ας δούμε πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί το τοπίο, πάντα κάτω από την καθοδήγηση των επαϊόντων:
Τουρισμός: Ένας πετυχημένος διαχειριστής ξενοδοχειακής μονάδας έχει την ικανότητα να επιφέρει μεγάλες αλλαγές στην Ελλάδα, καθώς γνωρίζει πώς να προσελκύσει τουρισμό υψηλής προστιθέμενης αξίας από τις σωστές διεθνείς διόδους – όπως παρατήρησε πρόσφατα Άγγλος μεγαλοτραπεζίτης που έμεινε εντυπωσιασμένος από τη διαμονή του σε ξενοδοχειακή μονάδα πέντε αστέρων στη χώρα μας.
Ο εκσυγχρονισμός των κρατικών δομών που συνδέονται με τον τουρισμό είναι επείγον ζήτημα και η ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των απαραίτητων ελέγχων απόλυτη προτεραιότητα.
Ναυτιλία: Ένας εφοπλιστής αναγνωρισμένου κύρους ως επικεφαλής στο Υπουργείο Ναυτιλίας, θα μπορούσε να πείσει τους έλληνες εφοπλιστές που τηρούν σχολές εκπαίδευσης στις Φιλιππίνες, στην Ουκρανία και άλλες χώρες τού εξωτερικού, εκπαιδεύοντας 100.000 ναυτικούς τον χρόνο, να μεταφέρουν αυτές τις σχολές στην Ελλάδα με άμεσο αποτέλεσμα νέες θέσεις εργασίας.
Ο ίδιος γνωρίζει τους μηχανισμούς που θα αυξήσουν τα πλοία κάτω από την Ελληνική σημαία, που θα φέρουν μεγάλο μέρος των ναυτιλιακών καταθέσεων πίσω, που θα αυξήσουν τις επενδύσεις των εφοπλιστών στην Ελλάδα.
Τα εμβάσματα από τη Ναυτιλία μπορούν να αυξηθούν σε τέτοιον βαθμό που να συμβάλουν στον ίδιο βαθμό με τον Τουρισμό στο ΑΕΠ τής χώρα. 50.000 πρόσθετες θέσεις εργασίας εξειδικευμένου προσωπικού εκτιμάται ότι μπορούν να δημιουργηθούν από την εγκατάσταση και λειτουργία σχολών εκπαίδευσης για συμπληρωματικά στη Ναυτιλία επαγγέλματα, όπως ασφάλειες, νομικές υπηρεσίες, διαχείριση ατυχημάτων κλπ.
Ενέργεια: Ο εξειδικευμένος διαχειριστής θα προωθήσει την διερεύνηση πιθανών αποθεμάτων πετρελαίου και κυρίως αερίου.
Μεγαλύτερη έμφαση θα πρέπει να δώσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μια και η Ελλάδα μπορεί σαφώς να εξασφαλίσει το 100% των αναγκών της σε ενέργεια από ΑΕΠ, όταν χώρες όπως η Δανία, η Ισπανία, η Γερμανία έχουν φτάσει να καλύπτουν από 50-100% τής παραγόμενης ενέργειας από ΑΕΠ, ενώ χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, από τους μεγαλύτερους πετρελαιοπαραγωγούς στον Κόσμο, επενδύει στις ΑΕΠ για να τις χρησιμοποιεί για εσωτερική κατανάλωση ενώ θα εξάγει το πετρέλαιό της.
Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούμενη η νέα κυβέρνηση θα πρέπει, αφού αναβιώσει όλα τα μέτρα κινήτρων - χωρίς όμως να δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό - που καταστρατηγήθηκαν κατά τα τελευταία κρίσιμα για τον τομέα χρόνια, να διοργανώσει και να στελεχώσει τις δομές παρακολούθησης τής αποτελεσματικότητας των υπαρχόντων αλλά και των νέων έργων.
Αν δώσει κίνητρα τύπου σταθερής ταρίφας αγοράς της ενέργειας κοντά στα επίπεδα τού κόστους του παραγόμενου λιγνίτη για 30 χρόνια σε παραγωγούς φωτοβολταϊκών έργων, παροχής ειδικά οριοθετημένης γης με χαμηλό ενοίκιο και φορολογικό πλαίσιο, τότε πολύ γρήγορα μόνο τα φωτοβολταϊκά και τα ηλιοθερμικά θα μπορούσαν να καλύπτουν το 60% των αναγκών σε ενέργεια.
(Σ.Σ: Το παράδειγμα τής αναβίωσης στον τομέα των ΑΕΠ θα πρέπει να αναπαράγει η νέα κυβέρνηση και στην οικοδομική δραστηριότητα, η οποία από λοκομοτίβα τής οικονομίας τα τελευταία 50 χρόνια μετετράπη σε νεκρό πεδίο λόγω τής φορολόγησης).
Τεχνολογία: Ένας τομέας που από μόνος του έχει υψηλή προστιθέμενη αξία, δεν χρειάζεται επενδύσεις υψηλών κεφαλαίων και απορροφά το άπλετο τεχνικό δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας.
Οι λεγόμενες start-up εταιρείες μικρού μεγέθους είναι ήδη αρκετές στην Ελλάδα και παράγουν έργο χωρίς καμμία βοήθεια από το κράτος.
Στο Ισραήλ, το κράτος παρέχει μεγάλη βοήθεια προς αυτές τις εταιρείες στην φάση που διεξάγουν έρευνες σε συγκεκριμένο πεδίο.
Μόλις το έργο φτάνει σε φάση εφαρμογής, συνήθως σε 3-4 χρόνια, οι επιχειρήσεις εντάσσονται σε κάποιο από τα διεθνή χρηματιστήρια, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να αντλήσουν τα απαραίτητα κεφάλαια.
Σε μία δεκαετία καταφέρνουν να αντλήσουν για τις επιχειρήσεις τους τρεις φορές κεφάλαια ύψους 100-150 εκατομμυρίων δολαρίων – αφού μια επιχείρηση με επιτυχημένη διοίκηση γίνει γνωστή στους διεθνείς επενδυτές, η άντληση κεφαλαίων είναι πια ρουτίνα.
Αγροτικός Τομέας: Η τόνωση των τοπικών πρωτοβουλιών για την αξιοποίηση τού δεδομένου ποιοτικού πλεονεκτήματος τής χώρας μας σ’ αυτόν τον τομέα αποτελεί κλειδί για την άμεση αύξηση εξαγωγών.
Ο τομέας προσφέρεται κατεξοχήν για την εφαρμογή μοντέλων παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας με έμφαση στην μεταποίηση και την τυποποίηση.
Είναι σημαντικό να απελευθερωθούν οι παραγωγοί από τον εθισμό των επιδοτήσεων, όπου αυτές λειτουργούν καθηλωτικά, και να ενημερωθούν για τις νέες μεθόδους και διαδικασίες παραγωγής. Η αναδιαμόρφωση των υπαρχόντων δομών ελέγχων και πιστοποίησης είναι απαραίτητες σε αυτήν την προσπάθεια.
Για να ανακάμψει η οικονομία χρειάζεται δοκιμασμένα πρακτικά μέτρα σε κάθε τομέα και όχι μεγάλα πολιτικά λόγια. Ας ελπίσουμε ο μεγάλος Θεός τής Ελλάδας να μας οδηγήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Γιώργος Κοφινάκος
Διευθύνων Σύμβουλος
StormHarbour London
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών