Το μοντέλο τύπου Ιταλίας για τα NPLs δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα για 3 λόγους
Στην Ιταλία το πρόβλημα των κόκκινων δανείων δεν είναι αμελητέο.
Με 200 δισεκ. ή 12% του Ιταλικού ΑΕΠ, η Ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να βρει συλλογική λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων και NPLs.
Στην Ελλάδα με 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια που αντιστοιχούν στο 54% του ΑΕΠ ακόμη αναζητούμε μεμονωμένες λύσεις.
Σε όλες τις χώρες υπήρξε συλλογική λύση ια το μείζον πρόβλημα, μόνο στην Ελλάδα επιμένουμε στον λάθος δρόμο της διαχείρισης των NPLs κατά τράπεζα που είναι επιλογή αδιεξόδου.
Η Ιταλία επέλεξε μια ομολογουμένως πολύ επίφοβη λύση για τα προβληματικά δάνεια.
Η λύση που προτείνεται από την Ιταλία για τα προβληματικά δάνεια απλά είναι η εξής
Οι τράπεζες θα μεταφέρουν τα προβληματικά δάνεια τους σε οχήματα όπου θα τιτλοποιούν τα προβληματικά δάνεια και θα έχουν τα χαρακτηριστικά των δομημένων ομολόγων.
Το βασικό πρόβλημα της λύσης της Ιταλίας για τα NPLs είναι η συμμετοχή, η λύση αυτή δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί και ταυτόχρονα το μείζον ζήτημα που είναι και ελληνικό πρόβλημα είναι η αποτίμηση των προβληματικών δανείων και των εγγυήσεων που φέρουν.
Το Ιταλικό κράτος θα εγγυάται τους νέους τίτλους αλλά μόνο όσους έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση πάνω από ΒΒΒ-
Η αποτίμηση είναι βασικό πρόβλημα.
Αν αποφασίσουν να μεταφέρουν προβληματικά δάνεια με όρους αποτίμησης χαμηλότερους των προβλέψεων, τότε θα πρέπει να διενεργηθούν νέες προβλέψεις επιδρώντας στην κεφαλαιακή επάρκεια, όπως υποστηρίζει και η Fitch.
Από την άλλη πλευρά, εάν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτιμήθηκαν με βάση την λογιστική αξία, το ενδιαφέρον για τα δομημένα ομόλογα θα ατονήσει.
Επίσης η τιμολόγηση θα πρέπει να βασίζεται σε credit default spread (CDS).
Η περίπτωση της Ιταλίας μας δείχνει ότι οι ανακτήσεις ήταν 35% -40% χαμηλότερες από ότι είχαν αρχικά προβλεφθεί ενώ απαιτούνται 5 με 7 χρόνια.
Το μοντέλο αυτό τύπου Ιταλίας δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα για τους εξής λόγους
1)Οι τράπεζες συνεχίζουν να επιμένουν με εμμονή στις λύσεις αξιοποιήσεις κατά τράπεζα, λύση που θα αποδειχθεί στρατηγικά λάθος.
2)Οι τιτλοποιήσεις και τα δομημένα ομόλογα έχουν κακό παρελθόν και ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί τίτλους τόσο χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης όπως θα ήταν των ελληνικών τραπεζών – αν επέλεγαν την ιταλική λύση.
3)Στο μείζον ζήτημα των αποτιμήσεων, η γενική πεποίθηση είναι ότι προβληματικά δάνεια και εγγυήσεις έχουν χαμηλότερη αξία από αυτή που εμφανίζουν οι τράπεζες.
Για τους λόγους αυτούς η Ιταλική λύση δεν μπορεί να υιοθετηθεί στην Ελλάδα.
Πρώτη Ενημέρωση: 02:59, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου)
www.bankingnews.gr
Με 200 δισεκ. ή 12% του Ιταλικού ΑΕΠ, η Ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να βρει συλλογική λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων και NPLs.
Στην Ελλάδα με 100 δισεκ. προβληματικά δάνεια που αντιστοιχούν στο 54% του ΑΕΠ ακόμη αναζητούμε μεμονωμένες λύσεις.
Σε όλες τις χώρες υπήρξε συλλογική λύση ια το μείζον πρόβλημα, μόνο στην Ελλάδα επιμένουμε στον λάθος δρόμο της διαχείρισης των NPLs κατά τράπεζα που είναι επιλογή αδιεξόδου.
Η Ιταλία επέλεξε μια ομολογουμένως πολύ επίφοβη λύση για τα προβληματικά δάνεια.
Η λύση που προτείνεται από την Ιταλία για τα προβληματικά δάνεια απλά είναι η εξής
Οι τράπεζες θα μεταφέρουν τα προβληματικά δάνεια τους σε οχήματα όπου θα τιτλοποιούν τα προβληματικά δάνεια και θα έχουν τα χαρακτηριστικά των δομημένων ομολόγων.
Το βασικό πρόβλημα της λύσης της Ιταλίας για τα NPLs είναι η συμμετοχή, η λύση αυτή δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί και ταυτόχρονα το μείζον ζήτημα που είναι και ελληνικό πρόβλημα είναι η αποτίμηση των προβληματικών δανείων και των εγγυήσεων που φέρουν.
Το Ιταλικό κράτος θα εγγυάται τους νέους τίτλους αλλά μόνο όσους έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση πάνω από ΒΒΒ-
Η αποτίμηση είναι βασικό πρόβλημα.
Αν αποφασίσουν να μεταφέρουν προβληματικά δάνεια με όρους αποτίμησης χαμηλότερους των προβλέψεων, τότε θα πρέπει να διενεργηθούν νέες προβλέψεις επιδρώντας στην κεφαλαιακή επάρκεια, όπως υποστηρίζει και η Fitch.
Από την άλλη πλευρά, εάν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτιμήθηκαν με βάση την λογιστική αξία, το ενδιαφέρον για τα δομημένα ομόλογα θα ατονήσει.
Επίσης η τιμολόγηση θα πρέπει να βασίζεται σε credit default spread (CDS).
Η περίπτωση της Ιταλίας μας δείχνει ότι οι ανακτήσεις ήταν 35% -40% χαμηλότερες από ότι είχαν αρχικά προβλεφθεί ενώ απαιτούνται 5 με 7 χρόνια.
Το μοντέλο αυτό τύπου Ιταλίας δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα για τους εξής λόγους
1)Οι τράπεζες συνεχίζουν να επιμένουν με εμμονή στις λύσεις αξιοποιήσεις κατά τράπεζα, λύση που θα αποδειχθεί στρατηγικά λάθος.
2)Οι τιτλοποιήσεις και τα δομημένα ομόλογα έχουν κακό παρελθόν και ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί τίτλους τόσο χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης όπως θα ήταν των ελληνικών τραπεζών – αν επέλεγαν την ιταλική λύση.
3)Στο μείζον ζήτημα των αποτιμήσεων, η γενική πεποίθηση είναι ότι προβληματικά δάνεια και εγγυήσεις έχουν χαμηλότερη αξία από αυτή που εμφανίζουν οι τράπεζες.
Για τους λόγους αυτούς η Ιταλική λύση δεν μπορεί να υιοθετηθεί στην Ελλάδα.
Πρώτη Ενημέρωση: 02:59, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών