Το μεγάλο παγκόσμιο πρόβλημα είναι η πολιτική των Κεντρικών Τραπεζών....
Παγκοσμίως και βεβαίως στην Ελλάδα – για διαφορετικούς λόγους – συντελείται πραγματική καταστροφή, οι μετοχές καταρρέουν, τα χρηματιστήρια διορθώνουν βίαια, οι επενδυτές στρέφονται στα γερμανικά ομόλογα όπου η απόδοση στο 10ετές έχει υποχωρήσει στο 0,17% και οι κεντρικές τράπεζες ανησυχούν.
Όλα αυτά δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη.
Θυμίζουμε ότι ενώ από τότε που ανακαλύφθηκε το πετρέλαιο ως ενεργειακό μέσο ξέραμε ότι όταν υποχωρούν οι τιμές….οι οικονομίες και η κατανάλωση αναπτύσσονται.
Το κραχ στο πετρέλαιο από τα 114 δολάρια το βαρέλι πριν λίγα χρόνια στα 27 δολάρια έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Βλέπουμε ότι όσο υποχωρεί το κόστος ενέργειας τόσο επιδεινώνονται τα προβλήματα.
Στην πορεία είδαμε όλοι ότι η Κίνα δεν είναι ο μεγάλος γίγαντας που ξέραμε, η οικονομία επιβραδύνεται και ταυτόχρονα τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώνονται συνεχώς.
Η Κίνα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από τα ενυπόθηκα δάνεια – subprime των ΗΠΑ του 2008.
Η Κίνα αποκαλύπτεται ότι αντιμετωπίζει δομικά προβλήματα σε μια περίοδο όπου ο δευτερογενής τομέας η βιομηχανία βρίσκεται σε φάση κόπωσης και η χώρα σταδιακά μετατοπίζεται στον τριτογενή τομέα τις υπηρεσίες...ενώ δεν είναι σαφές σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι τράπεζες τους.
Η Κίνα χτυπήθηκε στην μεταβατική της φάση και αποκαλύφθηκε ότι και οι κομουνιστές κάνουν απίστευτες αλχημείες για να μαγειρέψουν τα οικονομικά τους στοιχεία.
Το μεγάλο πρόβλημα του πλανήτη όμως δεν περιορίζεται στην Κίνα – που είναι μεγάλο πρόβλημα – ή στο επίσης σοβαρό πρόβλημα το πετρέλαιο.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η πολιτική των κεντρικών τραπεζών που έχουν υπερμοχλεύσει έως 27 με 28 φορές τα κεφάλαια τους όταν οι εμπορικές τράπεζες τα έχουν μοχλεύσει 8-10 φορές.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης συνολικά έριξαν στο παγκόσμιο σύστημα 12,5 τρισεκ. δολάρια
Η ποσοτική χαλάρωση ήταν μια εικονική αλχημεία.
Οι τράπεζες αγόραζαν περιουσιακά στοιχεία, κρατικά ομόλογα και άλλα assets τραπεζών με αυτό τον τρόπο κράτησαν χαμηλά τις αποδόσεις των ομολόγων – σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα – έδωσαν την δυνατότητα στα κράτη να δανείζονται με ευτελές κόστος ενώ οι τράπεζες αντί να στηρίξουν την ανάπτυξη διόγκωναν τους ισολογισμούς με παράγωγα ενώ οι εταιρίες που είχαν εκδώσει ομολογιακά λόγω όλης αυτής της ευφορίας που είχε καλλιεργηθεί από την αύξηση των εσόδων τους επαναγόραζαν μετοχές.
Η Deutsche bank που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα έχει έκθεση σε παράγωγα 20 φορές το ΑΕΠ της Γερμανίας.
Στις ΗΠΑ οι επαναγορές ιδίων μετοχών έφθασε στα 760 δισεκ. επίπεδα ρεκόρ όλων των εποχών.
Οι Κεντρικές τράπεζες με την ποσοτική χαλάρωση δημιούργησαν ένα πλασματικό κόσμο αξιών με 12,5 τρισεκ. δολάρια όλες οι κεντρικές τράπεζες δημιούργησαν πλασματικές αξίες, υπερτιμημένες ακραία.
Τα χρηματιστήρια εκτινάχθηκαν, τα ομόλογα έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και γενικώς είχε δημιουργηθεί ένα τσουνάμι ανατιμητικής κερδοσκοπίας παγκοσμίως λόγω των κεντρικών τραπεζών.
Το χρήμα έρρεε και όλοι είχαν επαναπαυθεί στο συνεχές χρήμα των κεντρικών τραπεζών.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης έβλαψαν την παγκόσμια οικονομία, σχεδιάστηκαν να βοηθήσουν την διεθνή οικονομία αλλά ΤΕΛΙΚΩΣ την έβλαψαν.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης
1)Προκάλεσαν ράλι στις τιμές των ομολόγων παγκοσμίως, ώσπου η επίδραση στις τιμές σταμάτησε.
2)Προκάλεσαν ράλι στα ομολογιακά των εταιριών, δίνοντας ευκαιρία στις εταιρίες και τράπεζες παγκοσμίως να χρηματοδοτούνται με χαμηλό κόστος, ενώ οι πωλήσεις assets στις κεντρικές τράπεζες αύξησε ακόμη περισσότερο την ρευστότητα που δεν πήγε στην πιστωτική επέκταση.
3)Όλοι εστιαζόμαστε στην χρεοκοπημένη Ελλάδα και γιατί οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια αλλά αν δει κανείς τα στοιχεία παγκοσμίως η πιστωτική επέκταση είναι περίπου στο μηδέν.
4)Προκάλεσαν ράλι στα χρηματιστήρια.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα χρηματιστήρια τα τελευταία χρόνια έως τα μέσα του 2015 σημείωναν συνεχή ρεκόρ ανόδου.
Και όλα αυτά λόγω των κεντρικών τραπεζών.
5)Όταν ο αντίκτυπος των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης άρχισε να μετριάζεται οι κεντρικές τράπεζες αποφάσισαν να μειώσουν τα επιτόκια αποδοχής καταθέσεων.
Τα επιτόκια αποδοχής καταθέσεων είναι αρνητικά και οι κεντρικές τράπεζες επέλεξαν αυτή την στρατηγική με ένα στόχο.
Να αποτρέψουν τις εμπορικές τράπεζες να επενδύουν την ρευστότητα τους στις κεντρικές τράπεζες αλλά να την χρησιμοποιούν.
Προσέξτε την πλεονάζουσα ρευστότητα των τραπεζών που δημιουργήθηκε από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης οι εμπορικές τράπεζες δεν την έστρεφαν στην οικονομία αλλά την πήγαιναν στην ασφάλεια – στην εγγύηση των κεντρικών τραπεζών της ΕΚΤ, της FED, BOJ ή BOE.
Μάλιστα εσχάτως υπάρχουν αναφορές για ακόμη πιο επιθετικά αρνητικά επιτόκια - ακραίο σενάριο της J P Morgan -4,5% αρνητικό επιτόκιο καταθέσεων από την ΕΚΤ - και αν αυτό συμβεί θα είναι η απόλυτη παγίδα, οι μειώσεις των επιτοκίων καταθέσεων είναι απόλυτη ένδειξη αδυναμίας των κεντρικών τραπεζών, είναι αμυντική και όχι επιθετική κίνηση.
Αρνητικά επιτόκια καταθέσεων -4,5% δεν θα δούμε αλλά τα αρνητικά επιτόκια σηματοδοτούν αδυναμία και πρόβλημα.
Εν τω μεταξύ οι αγορές ομολόγων 100 τρισεκ. δολαρίων παγκοσμίως, μετοχών 28 τρισεκ. δολαρίων και παραγώγων 550 τρισεκ. δολαρίων αρχίζουν να ξεφουσκώνουν.
Μόνο στην Ευρώπη οι τράπεζες έχουν χάσει χρηματιστηριακή αξία 350 δισεκ. ευρώ πραγματική καταστροφή.
Το ξεφούσκωμα που συντελείται έφερε στην επιφάνεια το βασικό πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας.
Η ανάπτυξη ήταν εύθραυστη, οι οικονομίες στηρίχτηκαν σε εξωτερικές ενέσεις ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες και γενικώς δημιουργήθηκε μια πλασματική εικόνα ανάπτυξης.
Αυτό που συμβαίνει παγκοσμίως αποτελεί μια πολύ λογική εξέλιξη, ξεφουσκώνουν οι υπερβολές των τελευταίων 5 - 6 ετών στις αγορές και ορθώς.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Το χρηματιστήριο καταρρέει, οι τράπεζες καταρρέουν χωρίς να έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ωστόσο η Ελλάδα βρίσκεται σε πρόγραμμα χρηματοδότησης 86 δισ του τρίτου μνημονίου και οι τράπεζες εσχάτως ανακεφαλαιοποιήθηκαν.
Η Ελλάδα ήταν απλά ο ασθενής της εντατικής, διασωληνωμένος.
Στα πάνω των διεθνών αγορών η Ελλάδα ήταν παγιδευμένη στην χρεοκοπία στην εντατική.
Στα κάτω των διεθνών αγορών και ενώ δεν κινδυνεύει με χρεοκοπία η Ελλάδα παρασύρεται στην δύνη...και παραμένει στην εντατική.
Ούτως ή άλλως η Ελλάδα δεν αποτελεί ασφαλή επενδυτικό προορισμό.
Η χώρα είναι αναξιόπιστη, προβληματική η αξία της είναι στο μηδέν και ότι συμβαίνει διεθνώς απλά έχει πολλαπλάσιες παρενέργειες.
Αντί η Ελλάδα να έχει κλείσει όλα τα ανοικτά μέτωπα ώστε να προλάβει τα χειρότερα βρέθηκε για μια ακόμη φορά απροετοίμαστη, ασθενική, προβληματική.
Στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας που βρίσκεται η Ελλάδα οι λοιμώξεις είναι συχνές και ενίοτε θανατηφόρες.
www.bankingnews.gr
Όλα αυτά δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη.
Θυμίζουμε ότι ενώ από τότε που ανακαλύφθηκε το πετρέλαιο ως ενεργειακό μέσο ξέραμε ότι όταν υποχωρούν οι τιμές….οι οικονομίες και η κατανάλωση αναπτύσσονται.
Το κραχ στο πετρέλαιο από τα 114 δολάρια το βαρέλι πριν λίγα χρόνια στα 27 δολάρια έφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Βλέπουμε ότι όσο υποχωρεί το κόστος ενέργειας τόσο επιδεινώνονται τα προβλήματα.
Στην πορεία είδαμε όλοι ότι η Κίνα δεν είναι ο μεγάλος γίγαντας που ξέραμε, η οικονομία επιβραδύνεται και ταυτόχρονα τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώνονται συνεχώς.
Η Κίνα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από τα ενυπόθηκα δάνεια – subprime των ΗΠΑ του 2008.
Η Κίνα αποκαλύπτεται ότι αντιμετωπίζει δομικά προβλήματα σε μια περίοδο όπου ο δευτερογενής τομέας η βιομηχανία βρίσκεται σε φάση κόπωσης και η χώρα σταδιακά μετατοπίζεται στον τριτογενή τομέα τις υπηρεσίες...ενώ δεν είναι σαφές σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι τράπεζες τους.
Η Κίνα χτυπήθηκε στην μεταβατική της φάση και αποκαλύφθηκε ότι και οι κομουνιστές κάνουν απίστευτες αλχημείες για να μαγειρέψουν τα οικονομικά τους στοιχεία.
Το μεγάλο πρόβλημα του πλανήτη όμως δεν περιορίζεται στην Κίνα – που είναι μεγάλο πρόβλημα – ή στο επίσης σοβαρό πρόβλημα το πετρέλαιο.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η πολιτική των κεντρικών τραπεζών που έχουν υπερμοχλεύσει έως 27 με 28 φορές τα κεφάλαια τους όταν οι εμπορικές τράπεζες τα έχουν μοχλεύσει 8-10 φορές.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης συνολικά έριξαν στο παγκόσμιο σύστημα 12,5 τρισεκ. δολάρια
Η ποσοτική χαλάρωση ήταν μια εικονική αλχημεία.
Οι τράπεζες αγόραζαν περιουσιακά στοιχεία, κρατικά ομόλογα και άλλα assets τραπεζών με αυτό τον τρόπο κράτησαν χαμηλά τις αποδόσεις των ομολόγων – σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα – έδωσαν την δυνατότητα στα κράτη να δανείζονται με ευτελές κόστος ενώ οι τράπεζες αντί να στηρίξουν την ανάπτυξη διόγκωναν τους ισολογισμούς με παράγωγα ενώ οι εταιρίες που είχαν εκδώσει ομολογιακά λόγω όλης αυτής της ευφορίας που είχε καλλιεργηθεί από την αύξηση των εσόδων τους επαναγόραζαν μετοχές.
Η Deutsche bank που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα έχει έκθεση σε παράγωγα 20 φορές το ΑΕΠ της Γερμανίας.
Στις ΗΠΑ οι επαναγορές ιδίων μετοχών έφθασε στα 760 δισεκ. επίπεδα ρεκόρ όλων των εποχών.
Οι Κεντρικές τράπεζες με την ποσοτική χαλάρωση δημιούργησαν ένα πλασματικό κόσμο αξιών με 12,5 τρισεκ. δολάρια όλες οι κεντρικές τράπεζες δημιούργησαν πλασματικές αξίες, υπερτιμημένες ακραία.
Τα χρηματιστήρια εκτινάχθηκαν, τα ομόλογα έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και γενικώς είχε δημιουργηθεί ένα τσουνάμι ανατιμητικής κερδοσκοπίας παγκοσμίως λόγω των κεντρικών τραπεζών.
Το χρήμα έρρεε και όλοι είχαν επαναπαυθεί στο συνεχές χρήμα των κεντρικών τραπεζών.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης έβλαψαν την παγκόσμια οικονομία, σχεδιάστηκαν να βοηθήσουν την διεθνή οικονομία αλλά ΤΕΛΙΚΩΣ την έβλαψαν.
Τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης
1)Προκάλεσαν ράλι στις τιμές των ομολόγων παγκοσμίως, ώσπου η επίδραση στις τιμές σταμάτησε.
2)Προκάλεσαν ράλι στα ομολογιακά των εταιριών, δίνοντας ευκαιρία στις εταιρίες και τράπεζες παγκοσμίως να χρηματοδοτούνται με χαμηλό κόστος, ενώ οι πωλήσεις assets στις κεντρικές τράπεζες αύξησε ακόμη περισσότερο την ρευστότητα που δεν πήγε στην πιστωτική επέκταση.
3)Όλοι εστιαζόμαστε στην χρεοκοπημένη Ελλάδα και γιατί οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια αλλά αν δει κανείς τα στοιχεία παγκοσμίως η πιστωτική επέκταση είναι περίπου στο μηδέν.
4)Προκάλεσαν ράλι στα χρηματιστήρια.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα χρηματιστήρια τα τελευταία χρόνια έως τα μέσα του 2015 σημείωναν συνεχή ρεκόρ ανόδου.
Και όλα αυτά λόγω των κεντρικών τραπεζών.
5)Όταν ο αντίκτυπος των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης άρχισε να μετριάζεται οι κεντρικές τράπεζες αποφάσισαν να μειώσουν τα επιτόκια αποδοχής καταθέσεων.
Τα επιτόκια αποδοχής καταθέσεων είναι αρνητικά και οι κεντρικές τράπεζες επέλεξαν αυτή την στρατηγική με ένα στόχο.
Να αποτρέψουν τις εμπορικές τράπεζες να επενδύουν την ρευστότητα τους στις κεντρικές τράπεζες αλλά να την χρησιμοποιούν.
Προσέξτε την πλεονάζουσα ρευστότητα των τραπεζών που δημιουργήθηκε από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης οι εμπορικές τράπεζες δεν την έστρεφαν στην οικονομία αλλά την πήγαιναν στην ασφάλεια – στην εγγύηση των κεντρικών τραπεζών της ΕΚΤ, της FED, BOJ ή BOE.
Μάλιστα εσχάτως υπάρχουν αναφορές για ακόμη πιο επιθετικά αρνητικά επιτόκια - ακραίο σενάριο της J P Morgan -4,5% αρνητικό επιτόκιο καταθέσεων από την ΕΚΤ - και αν αυτό συμβεί θα είναι η απόλυτη παγίδα, οι μειώσεις των επιτοκίων καταθέσεων είναι απόλυτη ένδειξη αδυναμίας των κεντρικών τραπεζών, είναι αμυντική και όχι επιθετική κίνηση.
Αρνητικά επιτόκια καταθέσεων -4,5% δεν θα δούμε αλλά τα αρνητικά επιτόκια σηματοδοτούν αδυναμία και πρόβλημα.
Εν τω μεταξύ οι αγορές ομολόγων 100 τρισεκ. δολαρίων παγκοσμίως, μετοχών 28 τρισεκ. δολαρίων και παραγώγων 550 τρισεκ. δολαρίων αρχίζουν να ξεφουσκώνουν.
Μόνο στην Ευρώπη οι τράπεζες έχουν χάσει χρηματιστηριακή αξία 350 δισεκ. ευρώ πραγματική καταστροφή.
Το ξεφούσκωμα που συντελείται έφερε στην επιφάνεια το βασικό πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας.
Η ανάπτυξη ήταν εύθραυστη, οι οικονομίες στηρίχτηκαν σε εξωτερικές ενέσεις ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες και γενικώς δημιουργήθηκε μια πλασματική εικόνα ανάπτυξης.
Αυτό που συμβαίνει παγκοσμίως αποτελεί μια πολύ λογική εξέλιξη, ξεφουσκώνουν οι υπερβολές των τελευταίων 5 - 6 ετών στις αγορές και ορθώς.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Το χρηματιστήριο καταρρέει, οι τράπεζες καταρρέουν χωρίς να έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ωστόσο η Ελλάδα βρίσκεται σε πρόγραμμα χρηματοδότησης 86 δισ του τρίτου μνημονίου και οι τράπεζες εσχάτως ανακεφαλαιοποιήθηκαν.
Η Ελλάδα ήταν απλά ο ασθενής της εντατικής, διασωληνωμένος.
Στα πάνω των διεθνών αγορών η Ελλάδα ήταν παγιδευμένη στην χρεοκοπία στην εντατική.
Στα κάτω των διεθνών αγορών και ενώ δεν κινδυνεύει με χρεοκοπία η Ελλάδα παρασύρεται στην δύνη...και παραμένει στην εντατική.
Ούτως ή άλλως η Ελλάδα δεν αποτελεί ασφαλή επενδυτικό προορισμό.
Η χώρα είναι αναξιόπιστη, προβληματική η αξία της είναι στο μηδέν και ότι συμβαίνει διεθνώς απλά έχει πολλαπλάσιες παρενέργειες.
Αντί η Ελλάδα να έχει κλείσει όλα τα ανοικτά μέτωπα ώστε να προλάβει τα χειρότερα βρέθηκε για μια ακόμη φορά απροετοίμαστη, ασθενική, προβληματική.
Στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας που βρίσκεται η Ελλάδα οι λοιμώξεις είναι συχνές και ενίοτε θανατηφόρες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών