Για να επιτευχθεί ο στόχος χρειάζεται υπεύθυνη κυβέρνηση, χρηματοδότηση, μείγμα πολιτικής και το κυριότερο όλων επιχειρηματίες και πολίτες να στρατευθούν με τον κοινό στόχο που είναι η ανάπτυξη.
Για να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας θα πρέπει .... να υπάρξει γενική συστράτευση, όλοι να πιστέψουν τον μεγάλο κοινό στόχο και να διαμορφώσουν την πολιτική μετάβασης από την πολύχρονη ύφεση στην ανάπτυξη.
Για να επιτευχθεί ο στόχος χρειάζεται υπεύθυνη κυβέρνηση, χρηματοδότηση, μείγμα πολιτικής και το κυριότερο όλων επιχειρηματίες και πολίτες να στρατευθούν με τον κοινό στόχο που είναι η ανάπτυξη.
Η περίπτωση της Ελλάδος όμως είναι ιδιαίτερη.
Έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι μετά την αξιολόγηση η Ελλάδα θα γυρίσει σελίδα όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, τα πάντα θα προεξοφλούν καλύτερες ημέρες.
Θα ξεπεράσουμε γρήγορα τα όσα ευτράπελα έχουν συμβεί με τους δανειστές, τις υποκλοπές και το φιάσκο των ανακοινώσεων Τσίπρα και Lagarde του ΔΝΤ.
Θα ξεπεράσουμε το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και των υπολοίπων δανειστών δεν εμπιστεύονται τις τηλεδιασκέψεις φοβούμενοι υποκλοπές και για το Euro Working Group υποχρεούνται να μεταβούν στις Βρυξέλλες.
Αυτές είναι ντροπιαστικές εικόνες.
Κανείς όμως στην κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ξεπερνώντας όλα αυτά ας δούμε ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους.
1)Όλοι εστιάζονται στο κερδοσκοπικό σκέλος της ανόδου στις αγορές, στις μετοχές και στα ομόλογα, όπου μετά την αξιολόγηση νομοτελειακά θα έρθει.
Η άνοδος αυτή θα είναι και πρόσκαιρη και συγκυριακή.
Όταν συνειδητοποιήσουν οι επενδυτές ότι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας δεν έχει βελτιωθεί τότε θα επανέλθει ο προβληματισμός.
Μπερδεύουμε την κερδοσκοπία στις μετοχές με την βελτίωση στην οικονομία.
2)Η Alpha bank αναφέρει ότι δύσκολα θα ανατραπεί η επίδραση της αντιαναπτυξιακής πολιτικής στην οικονομία.
3)Πρώτη φορά ίσως στην νεότερη οικονομική ιστορία όπου συμβαίνει κάτι το αξιοσημείωτο.
Η πλειοψηφία των επιχειρηματικών – και δεν αναφερόμαστε στους εκδότες – είναι εχθρικά διακείμενοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση.
Περιμένουν ή ποντάρουν πότε θα πέσουν για να επανασχεδιάσουν την πολιτική τους.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τουλάχιστον 10 κορυφαίους έλληνες επιχειρηματίες που είναι όχι απλά αρνητικοί αλλά εχθρικά διακείμενοι προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
4)Οι πολίτες όταν θα έρθουν οι νέες φορολογικές δηλώσεις θα συνειδητοποιήσουν ότι απλά έχουν εξαπατηθεί και αυτή η αίσθηση θα κυριαρχήσει στην κοινωνία.
5)Η ελληνική κυβέρνηση υιοθετώντας στρατηγική εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης ήρθε σε σύγκρουση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο είναι το μόνο που υποστηρίζει ένθερμα μια ουσιαστική λύση για το ελληνικό χρέος.
Η στάση της κυβέρνησης είναι όχι μόνο απαράδεκτη αλλά και στρατηγικά ανόητη.
Όταν δίδεται μια μάχη, το πρώτο πράγμα που αναζητάει κανείς είναι οι συμμαχίες.
Το ΔΝΤ έχει πολύ καθαρή άποψη για το ελληνικό χρέος.
6)Όλοι βλέπουν και αναγνωρίζουν ότι με λογιστικά τρικ επιχειρείται η βελτίωση της οικονομίας αλλά η πραγματικότητα είναι ότι χρειάστηκε πολιτική παρέμβαση και διαπραγματεύσεις 6 μηνών για να μπορέσει να περάσει την αξιολόγηση η Ελλάδα.
Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι μετά τις 23 Ιουνίου και εφόσον το δημοψήφισμα στην Βρετανία δεν είναι αρνητικό για την ΕΕ, τότε και η ΕΕ θα δείξει το πραγματικό της πρόσωπο προς την Ελλάδα.
7)Συμπερασματικά έχει καλλιεργηθεί μια υπερφίαλη προσδοκία για την πορεία της χώρας αλλά όταν διαπιστωθεί ότι δεν βγαίνουν οι αριθμοί η δύναμη της εσωστρέφειας θα κυριαρχήσει εκ νέου.
Μια βόμβα μεγατόνων επικρέμεται πάνω από την ασθενούσα ελληνική οικονομία που προσεγγίζει τα 665-670 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 380% του ΑΕΠ, τείνει να προσεγγίσει το 400% του ΑΕΠ.
Οι δανειστές, το ΔΝΤ, διεθνείς αναλυτές, έλληνες οικονομολόγοι και θεσμικοί αναγνωρίζουν ότι ο λογαριασμός στην ελληνική οικονομία δεν βγαίνει.
Γιατί όμως δεν βγαίνει;
Η δομή του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους βρίσκεται στην ζώνη υψηλότατου ραδιενεργού κινδύνου.
Τα χρέη του δημοσίου και κυρίως των ιδιωτών αυξάνονται.
Έχει δημιουργηθεί μια βόμβα 665-670 δισεκ που αν σκάσει η ισοπεδωτική φτωχοποίηση της οικονομίας θα είναι βιβλικών διαστάσεων.
Πως προκύπτουν τα 665-670 δισεκ. ευρώ ή περίπου 380% του ΑΕΠ;
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος προσεγγίζει τα 320 δισεκ. ευρώ
Το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδος δηλαδή δάνεια επιχειρήσεων, δημοσίου και νοικοκυριών φθάνει τα 226 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων τα 115,5 δισεκ. είναι NPE δηλαδή μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς τον δημόσιο τομέα φθάνουν τα 86 δισεκ. με προοπτική εντός του 2017 να φθάσουν τα 100 δισεκ.
Οι υποχρεώσεις των εταιριών και ιδιωτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία φθάνουν τα 15 δισεκ. ευρώ αυξάνοντας το έλλειμμα των Ταμείων.
Ο πυρήνας του ελλείμματος των ασφαλιστικών Ταμείων ανέρχεται σε 5 δισεκ.
Να σημειωθεί ότι αναλογιστικές μελέτες επιμένουν ότι είναι πολλαπλάσιο.
Τα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές προσεγγίζουν τα 8 δισεκ.
Το άθροισμα όλων αυτών είναι 665 με 670 δισεκ. ευρώ προσεγγίζει το 380% του ΑΕΠ και υπό μια πιο διασταλτική ερμηνεία το 400% του ΑΕΠ.
Το πρόβλημα στην ελληνική οικονομία ονομάζεται 400% του ΑΕΠ ή 670 δισεκ. ευρώ χρέος πάσης φύσεως.
Το έλλειμμα αυτό δικαιολογημένα παρουσιάζεται ότι δεν βγαίνει.
Σύντομα θα αποκαλυφθεί το αδιέξοδο.
Στις παραμέτρους αυτές δεν περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις των 3 μνημονίων στην πραγματική οικονομία και συνολικά στον οικονομικό και κοινωνικό ιστό.
www.bankingnews.gr
Για να επιτευχθεί ο στόχος χρειάζεται υπεύθυνη κυβέρνηση, χρηματοδότηση, μείγμα πολιτικής και το κυριότερο όλων επιχειρηματίες και πολίτες να στρατευθούν με τον κοινό στόχο που είναι η ανάπτυξη.
Η περίπτωση της Ελλάδος όμως είναι ιδιαίτερη.
Έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι μετά την αξιολόγηση η Ελλάδα θα γυρίσει σελίδα όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, τα πάντα θα προεξοφλούν καλύτερες ημέρες.
Θα ξεπεράσουμε γρήγορα τα όσα ευτράπελα έχουν συμβεί με τους δανειστές, τις υποκλοπές και το φιάσκο των ανακοινώσεων Τσίπρα και Lagarde του ΔΝΤ.
Θα ξεπεράσουμε το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και των υπολοίπων δανειστών δεν εμπιστεύονται τις τηλεδιασκέψεις φοβούμενοι υποκλοπές και για το Euro Working Group υποχρεούνται να μεταβούν στις Βρυξέλλες.
Αυτές είναι ντροπιαστικές εικόνες.
Κανείς όμως στην κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ξεπερνώντας όλα αυτά ας δούμε ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους.
1)Όλοι εστιάζονται στο κερδοσκοπικό σκέλος της ανόδου στις αγορές, στις μετοχές και στα ομόλογα, όπου μετά την αξιολόγηση νομοτελειακά θα έρθει.
Η άνοδος αυτή θα είναι και πρόσκαιρη και συγκυριακή.
Όταν συνειδητοποιήσουν οι επενδυτές ότι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας δεν έχει βελτιωθεί τότε θα επανέλθει ο προβληματισμός.
Μπερδεύουμε την κερδοσκοπία στις μετοχές με την βελτίωση στην οικονομία.
2)Η Alpha bank αναφέρει ότι δύσκολα θα ανατραπεί η επίδραση της αντιαναπτυξιακής πολιτικής στην οικονομία.
3)Πρώτη φορά ίσως στην νεότερη οικονομική ιστορία όπου συμβαίνει κάτι το αξιοσημείωτο.
Η πλειοψηφία των επιχειρηματικών – και δεν αναφερόμαστε στους εκδότες – είναι εχθρικά διακείμενοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση.
Περιμένουν ή ποντάρουν πότε θα πέσουν για να επανασχεδιάσουν την πολιτική τους.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τουλάχιστον 10 κορυφαίους έλληνες επιχειρηματίες που είναι όχι απλά αρνητικοί αλλά εχθρικά διακείμενοι προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
4)Οι πολίτες όταν θα έρθουν οι νέες φορολογικές δηλώσεις θα συνειδητοποιήσουν ότι απλά έχουν εξαπατηθεί και αυτή η αίσθηση θα κυριαρχήσει στην κοινωνία.
5)Η ελληνική κυβέρνηση υιοθετώντας στρατηγική εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης ήρθε σε σύγκρουση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο είναι το μόνο που υποστηρίζει ένθερμα μια ουσιαστική λύση για το ελληνικό χρέος.
Η στάση της κυβέρνησης είναι όχι μόνο απαράδεκτη αλλά και στρατηγικά ανόητη.
Όταν δίδεται μια μάχη, το πρώτο πράγμα που αναζητάει κανείς είναι οι συμμαχίες.
Το ΔΝΤ έχει πολύ καθαρή άποψη για το ελληνικό χρέος.
6)Όλοι βλέπουν και αναγνωρίζουν ότι με λογιστικά τρικ επιχειρείται η βελτίωση της οικονομίας αλλά η πραγματικότητα είναι ότι χρειάστηκε πολιτική παρέμβαση και διαπραγματεύσεις 6 μηνών για να μπορέσει να περάσει την αξιολόγηση η Ελλάδα.
Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι μετά τις 23 Ιουνίου και εφόσον το δημοψήφισμα στην Βρετανία δεν είναι αρνητικό για την ΕΕ, τότε και η ΕΕ θα δείξει το πραγματικό της πρόσωπο προς την Ελλάδα.
7)Συμπερασματικά έχει καλλιεργηθεί μια υπερφίαλη προσδοκία για την πορεία της χώρας αλλά όταν διαπιστωθεί ότι δεν βγαίνουν οι αριθμοί η δύναμη της εσωστρέφειας θα κυριαρχήσει εκ νέου.
Μια βόμβα μεγατόνων επικρέμεται πάνω από την ασθενούσα ελληνική οικονομία που προσεγγίζει τα 665-670 δισεκ. και αντιστοιχεί στο 380% του ΑΕΠ, τείνει να προσεγγίσει το 400% του ΑΕΠ.
Οι δανειστές, το ΔΝΤ, διεθνείς αναλυτές, έλληνες οικονομολόγοι και θεσμικοί αναγνωρίζουν ότι ο λογαριασμός στην ελληνική οικονομία δεν βγαίνει.
Γιατί όμως δεν βγαίνει;
Η δομή του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους βρίσκεται στην ζώνη υψηλότατου ραδιενεργού κινδύνου.
Τα χρέη του δημοσίου και κυρίως των ιδιωτών αυξάνονται.
Έχει δημιουργηθεί μια βόμβα 665-670 δισεκ που αν σκάσει η ισοπεδωτική φτωχοποίηση της οικονομίας θα είναι βιβλικών διαστάσεων.
Πως προκύπτουν τα 665-670 δισεκ. ευρώ ή περίπου 380% του ΑΕΠ;
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος προσεγγίζει τα 320 δισεκ. ευρώ
Το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδος δηλαδή δάνεια επιχειρήσεων, δημοσίου και νοικοκυριών φθάνει τα 226 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων τα 115,5 δισεκ. είναι NPE δηλαδή μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς τον δημόσιο τομέα φθάνουν τα 86 δισεκ. με προοπτική εντός του 2017 να φθάσουν τα 100 δισεκ.
Οι υποχρεώσεις των εταιριών και ιδιωτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία φθάνουν τα 15 δισεκ. ευρώ αυξάνοντας το έλλειμμα των Ταμείων.
Ο πυρήνας του ελλείμματος των ασφαλιστικών Ταμείων ανέρχεται σε 5 δισεκ.
Να σημειωθεί ότι αναλογιστικές μελέτες επιμένουν ότι είναι πολλαπλάσιο.
Τα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές προσεγγίζουν τα 8 δισεκ.
Το άθροισμα όλων αυτών είναι 665 με 670 δισεκ. ευρώ προσεγγίζει το 380% του ΑΕΠ και υπό μια πιο διασταλτική ερμηνεία το 400% του ΑΕΠ.
Το πρόβλημα στην ελληνική οικονομία ονομάζεται 400% του ΑΕΠ ή 670 δισεκ. ευρώ χρέος πάσης φύσεως.
Το έλλειμμα αυτό δικαιολογημένα παρουσιάζεται ότι δεν βγαίνει.
Σύντομα θα αποκαλυφθεί το αδιέξοδο.
Στις παραμέτρους αυτές δεν περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις των 3 μνημονίων στην πραγματική οικονομία και συνολικά στον οικονομικό και κοινωνικό ιστό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών