Οι ευρωπαϊκές τραπεζικές μετοχές σήμερα διαπραγματεύονται περίπου 40% κάτω από τη λογιστική τους αξία δηλαδή P/BV 0,60.
H πτώση των τραπεζικών μετοχών και η μεγάλη αύξηση των NPLs των προβληματικών δανείων αποτελούν βασικά θέματα προβληματισμού της ΕΚΤ ανέφερε ο Ignazio Angeloni, Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ στο European American Economic Forum
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη χρηματιστηριακή αγορά σε παγκόσμιο επίπεδο και στη ζώνη του ευρώ ειδικότερα, δεν ήταν ευνοϊκές για τις τράπεζες.
Τους τελευταίους 12 μήνες, οι τραπεζικές μετοχές της ζώνης του ευρώ έχασαν περίπου το 30% της αξίας τους, εμφανίζουν χαμηλές επιδόσεις σε σχέση με τον παγκόσμιο δείκτη των τραπεζών των αναπτυγμένων χωρών.
Το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης επικεντρώθηκε στις αρχές του 2016.
Οι ευρωπαϊκές τραπεζικές μετοχές σήμερα διαπραγματεύονται περίπου 40% κάτω από τη λογιστική τους αξία δηλαδή P/BV 0,60.
Στα τρία χρόνια από τα μέσα του 2012 έως τα μέσα του 2015, ο δείκτης Euro Stoxx Banks αυξήθηκε κατά 66%, ξεπερνώντας άλλους δείκτες.
Είναι ενδιαφέρον ότι, αυτά τα τρία χρόνια 2012 με 2015 συνέπεσαν με την έναρξη της ευρωπαϊκής τραπεζικής Ένωσης.
Τον Ιούνιο του 2012, οι πολιτικοί ηγέτες ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής εποπτείας των τραπεζών.
Ο ενιαίος εποπτικός Μηχανισμός (SSM) στηρίζεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και θα είναι υπεύθυνος για την εποπτεία όλων των κύριων τραπεζών στις 19 χώρες-μέλη της ζώνης του ευρώ.
Οι βασικές προκλήσεις των τραπεζών είναι η εξέλιξη της πιστωτικής αγοράς, η κερδοφορία των τραπεζών και τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια.
Πρόσφατα στοιχεία σχετικά με τις εξελίξεις της πιστωτικής αγοράς δείχνουν ότι ο τραπεζικός δανεισμός στην ευρωζώνη ανακάμπτει, έστω και οριακά.
Τον Απρίλιο του 2016, τα δάνεια προς τα νοικοκυριά αυξήθηκαν κατά 1,5% καθώς και τα δάνεια προς μη χρηματοπιστωτικές εταιρείας αυξήθηκαν κατά 1,2%.
Αυτή η υποτονική πιστωτική επέκταση αντανακλά τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση.
Η κερδοφορία των τραπεζών έχει ανακτηθεί πρόσφατα:
Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων (ROE, ο λόγος των καθαρών μετά από φόρους κερδών) από τις τράπεζες που εποπτεύονται άμεσα από την ΕΚΤ αυξήθηκε από 2,8% το 2014 σε 4,5% το 2015.
Ακριβώς πριν από το 2007, η απόδοση ιδίων κεφαλαίων από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ζώνης του ευρώ ήταν της τάξης του 15%.
Η χαμηλή κερδοφορία των τραπεζών αντανακλά πολλούς παράγοντες, μερικοί από τους οποίους αποδεικνύονται μάλλον ανθεκτικοί.
Ο πρώτος παράγοντας είναι το χαμηλό επίπεδο των επιτοκίων, η οποία συμπιέζει τα spreads.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι οι ζημίες από τα δάνεια.
Μερικές από τις μεγαλύτερες τράπεζες έχουν επίσης επιβαρυνθεί με σημαντικά δικαστικά έξοδα.
Και τέλος, πολλές τράπεζες της ζώνης του ευρώ, τόσο οι μεγάλες όσο και οι μικρές, παραδοσιακά χαρακτηρίζονται από δυσκολίες στην διαχείριση του κόστους.
Ωστόσο συνολικά στην Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστούμε σε χαμηλές αποδόσεις των κεφαλαίων.
Ένα άλλο σχετικό θέμα για τις τράπεζες της ζώνης του ευρώ είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs).
Επιδρούν αρνητικά στην κερδοφορία παρεμποδίζοντας την παροχή νέων δανείων προς την οικονομία.
Το 2015, οι τράπεζες της ζώνης του ευρώ σημείωσαν πρόοδο όσον αφορά την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, βάσει εναρμονισμένων ορισμών, μειώθηκε κατά 0,7% το 2015 στο 7% του συνολικού ενεργητικού, ενώ το ποσοστό κάλυψης αυξήθηκε κατά 1,3%, στο 45,3%.
Αυτοί οι αριθμοί είναι μέσοι όροι.
Ειδικότερα, μία στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες της ζώνης του
ευρώ είχαν δείκτη δανείων σε καθυστέρηση άνω των 13% από το τέλος του 2015 ενώ μια στις δέκα είχε ένα δείκτη δανείων σε καθυστέρηση πάνω από 26%.
Από το Νοέμβριο του 2014, η ΕΚΤ έχει άμεση εποπτεία, των μεγαλύτερων συστημικών τραπζών στη ζώνη του ευρώ.
Οι υπόλοιπες μικρές και μεσαίες τράπεζες παραμένουν υπό την άμεση εποπτεία των εθνικών αρχών.
Πριν από την ανάληψη εποπτικών αρμοδιοτήτων, η ΕΚΤ διεξήγαγε μια σε βάθος εξέταση των ισολογισμών των τραπεζών.
Το core tier 1 για εκείνες τις τράπεζες που εποπτεύονται άμεσα από την ΕΚΤ αυξήθηκε από περίπου 9% στις αρχές του 2012 σε πάνω από 13% σήμερα.
Επί του παρόντος, ένα κεντρικό μέλημα της ΕΚΤ σε συνάρτηση με την εποπτεία που ασκεί είναι να διασφαλίσει ότι τα επιχειρηματικά μοντέλα των τραπεζών είναι βιώσιμα, λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες και τις προβλεπόμενες οικονομικές συνθήκες.
Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο κύριες προκλήσεις για τα επιχειρηματικά μοντέλα.
Η πρώτη πρόκληση είναι το χαμηλό επίπεδο των επιτοκίων.
Οι τράπεζες πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον για την συγκράτηση του κόστους και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών εισοδήματος.
Η αύξηση της κερδοφορίας το 2015 ήταν ενθαρρυντική, αλλά μένει να δούμε αν αυτό είναι μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Η δεύτερη πρόκληση είναι το μεγάλο απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση στηρίζεται σε τρεις πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η δημιουργία μιας ενιαίας εποπτικής αρχής εντός της ΕΚΤ.
Ο θεσμός αυτός είναι ο SSM.
Η ΕΚΤ εποπτεύει άμεσα τις 130 μεγαλύτερες και πιο συστηματικές τράπεζες που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 80% των τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων σχεδόν 1000 τραπεζών.
Τα μικρότερα ιδρύματα (πάνω από 3.000) να εξακολουθήσουν να εποπτεύονται από τις εθνικές εποπτικές αρχές, υπό την επίβλεψη της ΕΚΤ.
Ο δεύτερος πυλώνας της τραπεζικής ένωσης είναι ο Ενιαίος Μηχανισμός (SRM), που έχει ως στόχο να εξασφαλίσει την ομαλή εξυγίανση των τραπεζών.
Το 2016 οι τράπεζες, πρέπει να διαθέτουν τόσα ίδια κεφάλαια ανά πάσα στιγμή ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι τράπεζες έχουν επαρκή ικανότητα απορρόφησης ζημιών για τους δικούς τους ισολογισμούς.
Το νέο πλαίσιο συνεπάγεται μια σημαντική μετατόπιση των δυνατοτήτων επιβάρυνσης των τραπεζικών κρίσεων από τους φορολογούμενους στους άμεσα ενδιαφερόμενους κάθε τράπεζας – μετόχους και πιστωτές.
Ο τρίτος πυλώνας της τραπεζικής ένωσης σχετίζεται με την ασφάλιση των καταθέσεων.
Μετά τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, μηχανισμοί ασφάλισης καταθέσεων ιδρύθηκαν στις περισσότερες προηγμένες χώρες.
Το σκεπτικό για την ασφάλιση των τραπεζικών καταθέσεων είναι αρκετά προφανές:
ένα σύστημα εγγύησης καταθέσεων σε ολόκληρο το σύστημα εξασφαλίζει ότι κάθε ευρώ είναι ισοδύναμο, ανεξάρτητα σε ποια τράπεζα κατατέθηκε.
Πρώτη ενημέρωση 22:12 7 Ιουνίου του 2016
www.bankingnews.gr
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη χρηματιστηριακή αγορά σε παγκόσμιο επίπεδο και στη ζώνη του ευρώ ειδικότερα, δεν ήταν ευνοϊκές για τις τράπεζες.
Τους τελευταίους 12 μήνες, οι τραπεζικές μετοχές της ζώνης του ευρώ έχασαν περίπου το 30% της αξίας τους, εμφανίζουν χαμηλές επιδόσεις σε σχέση με τον παγκόσμιο δείκτη των τραπεζών των αναπτυγμένων χωρών.
Το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης επικεντρώθηκε στις αρχές του 2016.
Οι ευρωπαϊκές τραπεζικές μετοχές σήμερα διαπραγματεύονται περίπου 40% κάτω από τη λογιστική τους αξία δηλαδή P/BV 0,60.
Στα τρία χρόνια από τα μέσα του 2012 έως τα μέσα του 2015, ο δείκτης Euro Stoxx Banks αυξήθηκε κατά 66%, ξεπερνώντας άλλους δείκτες.
Είναι ενδιαφέρον ότι, αυτά τα τρία χρόνια 2012 με 2015 συνέπεσαν με την έναρξη της ευρωπαϊκής τραπεζικής Ένωσης.
Τον Ιούνιο του 2012, οι πολιτικοί ηγέτες ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής εποπτείας των τραπεζών.
Ο ενιαίος εποπτικός Μηχανισμός (SSM) στηρίζεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και θα είναι υπεύθυνος για την εποπτεία όλων των κύριων τραπεζών στις 19 χώρες-μέλη της ζώνης του ευρώ.
Οι βασικές προκλήσεις των τραπεζών είναι η εξέλιξη της πιστωτικής αγοράς, η κερδοφορία των τραπεζών και τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια.
Πρόσφατα στοιχεία σχετικά με τις εξελίξεις της πιστωτικής αγοράς δείχνουν ότι ο τραπεζικός δανεισμός στην ευρωζώνη ανακάμπτει, έστω και οριακά.
Τον Απρίλιο του 2016, τα δάνεια προς τα νοικοκυριά αυξήθηκαν κατά 1,5% καθώς και τα δάνεια προς μη χρηματοπιστωτικές εταιρείας αυξήθηκαν κατά 1,2%.
Αυτή η υποτονική πιστωτική επέκταση αντανακλά τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση.
Η κερδοφορία των τραπεζών έχει ανακτηθεί πρόσφατα:
Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων (ROE, ο λόγος των καθαρών μετά από φόρους κερδών) από τις τράπεζες που εποπτεύονται άμεσα από την ΕΚΤ αυξήθηκε από 2,8% το 2014 σε 4,5% το 2015.
Ακριβώς πριν από το 2007, η απόδοση ιδίων κεφαλαίων από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ζώνης του ευρώ ήταν της τάξης του 15%.
Η χαμηλή κερδοφορία των τραπεζών αντανακλά πολλούς παράγοντες, μερικοί από τους οποίους αποδεικνύονται μάλλον ανθεκτικοί.
Ο πρώτος παράγοντας είναι το χαμηλό επίπεδο των επιτοκίων, η οποία συμπιέζει τα spreads.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι οι ζημίες από τα δάνεια.
Μερικές από τις μεγαλύτερες τράπεζες έχουν επίσης επιβαρυνθεί με σημαντικά δικαστικά έξοδα.
Και τέλος, πολλές τράπεζες της ζώνης του ευρώ, τόσο οι μεγάλες όσο και οι μικρές, παραδοσιακά χαρακτηρίζονται από δυσκολίες στην διαχείριση του κόστους.
Ωστόσο συνολικά στην Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστούμε σε χαμηλές αποδόσεις των κεφαλαίων.
Ένα άλλο σχετικό θέμα για τις τράπεζες της ζώνης του ευρώ είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs).
Επιδρούν αρνητικά στην κερδοφορία παρεμποδίζοντας την παροχή νέων δανείων προς την οικονομία.
Το 2015, οι τράπεζες της ζώνης του ευρώ σημείωσαν πρόοδο όσον αφορά την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, βάσει εναρμονισμένων ορισμών, μειώθηκε κατά 0,7% το 2015 στο 7% του συνολικού ενεργητικού, ενώ το ποσοστό κάλυψης αυξήθηκε κατά 1,3%, στο 45,3%.
Αυτοί οι αριθμοί είναι μέσοι όροι.
Ειδικότερα, μία στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες της ζώνης του
ευρώ είχαν δείκτη δανείων σε καθυστέρηση άνω των 13% από το τέλος του 2015 ενώ μια στις δέκα είχε ένα δείκτη δανείων σε καθυστέρηση πάνω από 26%.
Από το Νοέμβριο του 2014, η ΕΚΤ έχει άμεση εποπτεία, των μεγαλύτερων συστημικών τραπζών στη ζώνη του ευρώ.
Οι υπόλοιπες μικρές και μεσαίες τράπεζες παραμένουν υπό την άμεση εποπτεία των εθνικών αρχών.
Πριν από την ανάληψη εποπτικών αρμοδιοτήτων, η ΕΚΤ διεξήγαγε μια σε βάθος εξέταση των ισολογισμών των τραπεζών.
Το core tier 1 για εκείνες τις τράπεζες που εποπτεύονται άμεσα από την ΕΚΤ αυξήθηκε από περίπου 9% στις αρχές του 2012 σε πάνω από 13% σήμερα.
Επί του παρόντος, ένα κεντρικό μέλημα της ΕΚΤ σε συνάρτηση με την εποπτεία που ασκεί είναι να διασφαλίσει ότι τα επιχειρηματικά μοντέλα των τραπεζών είναι βιώσιμα, λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες και τις προβλεπόμενες οικονομικές συνθήκες.
Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο κύριες προκλήσεις για τα επιχειρηματικά μοντέλα.
Η πρώτη πρόκληση είναι το χαμηλό επίπεδο των επιτοκίων.
Οι τράπεζες πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον για την συγκράτηση του κόστους και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών εισοδήματος.
Η αύξηση της κερδοφορίας το 2015 ήταν ενθαρρυντική, αλλά μένει να δούμε αν αυτό είναι μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Η δεύτερη πρόκληση είναι το μεγάλο απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση στηρίζεται σε τρεις πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η δημιουργία μιας ενιαίας εποπτικής αρχής εντός της ΕΚΤ.
Ο θεσμός αυτός είναι ο SSM.
Η ΕΚΤ εποπτεύει άμεσα τις 130 μεγαλύτερες και πιο συστηματικές τράπεζες που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 80% των τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων σχεδόν 1000 τραπεζών.
Τα μικρότερα ιδρύματα (πάνω από 3.000) να εξακολουθήσουν να εποπτεύονται από τις εθνικές εποπτικές αρχές, υπό την επίβλεψη της ΕΚΤ.
Ο δεύτερος πυλώνας της τραπεζικής ένωσης είναι ο Ενιαίος Μηχανισμός (SRM), που έχει ως στόχο να εξασφαλίσει την ομαλή εξυγίανση των τραπεζών.
Το 2016 οι τράπεζες, πρέπει να διαθέτουν τόσα ίδια κεφάλαια ανά πάσα στιγμή ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι τράπεζες έχουν επαρκή ικανότητα απορρόφησης ζημιών για τους δικούς τους ισολογισμούς.
Το νέο πλαίσιο συνεπάγεται μια σημαντική μετατόπιση των δυνατοτήτων επιβάρυνσης των τραπεζικών κρίσεων από τους φορολογούμενους στους άμεσα ενδιαφερόμενους κάθε τράπεζας – μετόχους και πιστωτές.
Ο τρίτος πυλώνας της τραπεζικής ένωσης σχετίζεται με την ασφάλιση των καταθέσεων.
Μετά τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, μηχανισμοί ασφάλισης καταθέσεων ιδρύθηκαν στις περισσότερες προηγμένες χώρες.
Το σκεπτικό για την ασφάλιση των τραπεζικών καταθέσεων είναι αρκετά προφανές:
ένα σύστημα εγγύησης καταθέσεων σε ολόκληρο το σύστημα εξασφαλίζει ότι κάθε ευρώ είναι ισοδύναμο, ανεξάρτητα σε ποια τράπεζα κατατέθηκε.
Πρώτη ενημέρωση 22:12 7 Ιουνίου του 2016
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών