Ο τρόπος διάσωσης των Ιταλικών τραπεζών θα αποδειχθεί καθοριστικής σημασίας και σηματωρός συνολικά για τον τρόπο διάσωσης των τραπεζών στην ΕΕ
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα με αφορμή και αιτία την κρίση στο Ιταλικό τραπεζικό σύστημα που είναι πανομοιότυπη με την ελληνική λόγω των προβληματικών δανείων έχει ξεκινήσει ένας πανευρωπαϊκός διάλογος αν είναι ορθό σε έκτακτες περιπτώσεις να υπάρχει κάποιας μορφής κρατική στήριξη στις τράπεζες ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα.
Την άποψη αυτή υιοθετούν τόσο ο Constancio εκ των βασικών στελεχών της ΕΚΤ αλλά και ο Smaghi παλαιότερα στέλεχος της ΕΚΤ και σήμερα πρόεδρος της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Γαλλίας της Societie Generale.
Οι ιταλικές τράπεζες με 360 δισεκ. προβληματικά δάνεια που αντιστοιχούν στο 19% του ΑΕΠ της Ιταλίας έχουν προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς συνολικά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης.
Οι μετοχές έχουν δεχθεί ισχυρό σοκ και χάσει έως και το 56% της αξίας τους σε μέσους όρους από τα υψηλά του 2015.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα των προβληματικών δανείων είναι πολύ χειρότερο, τα 117 δισεκ. μη εξυπηρετούμενα δάνεια αντιστοιχούν στο 66% του ελληνικού ΑΕΠ.
Βέβαια υπάρχει μια διαφορά μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες βυθίστηκαν αποκλειστικά λόγω της ύφεσης που μείωσε τον εθνικό πλούτο 28%.
Στην Ιταλία δεν εφαρμόστηκαν μνημόνια και η ύφεση ήταν μόνο προσωρινή.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο με τα προβληματικά δάνεια αλλά οι ελληνικές τράπεζες δικαιολογούνται η ελληνική οικονομία κατέρρευσε.
Στην Ιταλία το πρόβλημα σχετίζεται με την υποτίμηση των πιστωτικών κινδύνων.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες εμφανίζουν μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα στο 50% και αιτία για αυτό το σοκ είναι η βαθειά ύφεση της ελληνικής οικονομίας.
Στην Ιταλία η Monte Dei Paschi εμφανίζει NPEs μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα 49% χωρίς η Ιταλία να έχει περάσει την φάση της χρεοκοπίας της Ελλάδος.
Άρα με όρους αποτελεσματικότητας τραπεζών οι Ιταλικές τράπεζες είναι σε χειρότερη μοίρα από τις ελληνικές.
Η κρίση ξέσπασε στην Ιταλία και το τραπεζικό σύστημα που απαριθμεί 600 τράπεζες αλλά μόνο οι 15 είναι μεγάλες βρέθηκε σε κυκλώνα ταρακουνώντας συνολικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οι μετοχές βυθίζονται, οι ανησυχίες αυξάνονται, οι επενδυτές φοβούνται για bail in.
Το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει είναι τελικά ποιος είναι ο σωστός δρόμος για την διάσωση των τραπεζών;
Οι λύσεις ήταν δύο αλλά από αρχές Ιανουαρίου του 2016 έγινε μια.
Στο παρελθόν υπήρχε μόνο η λύση της κρατικής ενίσχυσης state aid.
Στην πορεία άρχισε να υιοθετείται το γνωστό bail in όπου ο ιδιώτης μέτοχος, ομολογιούχος και καταθέτης θα ανακεφαλαιοποιήσει την προβληματική τράπεζα και όχι ο φορολογούμενος.
Από τις αρχές του 2016 το bail out δηλαδή η κρατική βοήθεια απαγορεύτηκε.
Από τις αρχές του 2016 ισχύει μόνο η BRRD και το bail in.
Το bail in είναι πανευρωπαϊκός νόμος μέσω της οδηγίας BRRD για τους τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης.
Η οδηγία BRRD υποδεικνύει τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνει bail in, bad bank κ.α.
Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων.
Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι.
Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2 και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα σε μετοχές μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους.
Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί, τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.
Με βάση τον πανευρωπαϊκό νόμο για τις εγγυήσεις καταθέσεων από 100.000 ευρώ και κάτω οι καταθέσεις είναι εγγυημένες.
Σε αυτή την περίπτωση οι καταθέτες θα λάβουν μετοχές χωρίς haircut – οι καταθέσεις δεν επιδέχονται haircut – για να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν δεν επαρκούν οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ τι γίνεται.
Ο νομοθέτης δεν απαντάει ευθέως αλλά η διεθνής πρακτική αναφέρει ότι θα ενταχθούν στο bail in και οι καταθέσεις και κάτω από 100.000 ευρώ μέχρι την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών.
Αυτός ο νόμος του bail in είναι πανευρωπαϊκός και από τις αρχές του 2016 και στο μέλλον οι διασώσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών θα υλοποιούνται με αυτή την φόρμουλα.
Παλαιότερα είχαμε το bail out δηλαδή πλήρωναν την αποτυχία μιας τράπεζας ή μια ανακεφαλαιοποίηση οι πολίτες μέσω κρατικής στήριξης.
Η ΕΚΤ, ο SSM και η συμφωνία για την τραπεζική ενοποίηση κατέληξαν στο bail in και αυτή η διαδικασία είναι καθολική και πανευρωπαϊκή.
Σηματωρός η Ιταλία για τις τράπεζες πανευρωπαϊκά
Η περίπτωση της Ιταλίας θα αποδειχθεί σηματωρός για το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.
Η Ιταλία διαθέτει συστημικές τράπεζες που θα μπορούσαν να πλήξουν όλη την Ευρώπη αν βρεθούν κεφαλαιακά ανεπαρκείς στις 29 Ιουλίου του 2016 στα stress tests της ΕΚΤ.
Η Ιταλία πιέζει ώστε η Monte Dei Paschi η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας με 173 δισεκ. ενεργητικό και με 9 δισεκ. κεφάλαια να ανακεφαλαιοποιηθεί με κρατικά κεφάλαια.
Η Monte Dei Paschi χρειάζεται νέα αύξηση κεφαλαίου.
(Η Monte Dei Paschi είναι όσο η Εθνική και Πειραιώς μαζί από πλευράς ενεργητικού 173 δισ αλλά με 15 δισεκ. κεφάλαια δηλαδή 6 δισεκ. περισσότερα κεφάλαια διαθέτουν οι ελληνικές τράπεζες έναντι Monte Dei Paschi).
H Ιταλία αρχικά μέσω του Άτλαντα ενός fund που με 4,25 δισεκ. κεφάλαια θα στηρίξει την ρευστότητα των τραπεζών και εν συνεχεία μέσω πιέσεων….επιχειρείται η ανακεφαλαιοποίηση της Monte Dei Paschi να πραγματοποιηθεί με κρατική βοήθεια με state aid.
Η Γερμανία η οποία στηρίζει την τραπεζική ενοποίηση αντιδρά και ζητάει να εφαρμοστεί η οδηγία BRRD.
Έχει ξεσπάσει μια κόντρα μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας…με αποκορύφωμα τα υπονοούμενα της Ιταλίας ότι τράπεζες έχουν ακραία έκθεση στα παράγωγα….αναφέροντας την Deutsche bank.
Η Deutsche bank έχει έκθεση σε παράγωγα περί τα 750 δισεκ. αλλά με μόχλευση έφθαναν έως τα 55-57 τρισεκ.....
Ο πρόεδρος της Societe Generale ο Smaghi θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει κάποιας μορφής κρατική ενίσχυση ώστε να κοπάσει η τραπεζική κρίση.
Το μεγάλο δίλημμα όμως είναι το εξής.
Αν επιτραπεί στην Ιταλική κυβέρνηση να ανακεφαλαιοποιήσει την Monte Dei Paschi με κρατικά κεφάλαια τινάζεται στον αέρα η προσπάθεια τραπεζικής ενοποίησης.
Με κρατικά κεφάλαια θα κοπάσει η αναταραχή, οι αγορές θα αισθανθούν ασφάλεια αλλά η τραπεζική ένωση θα πληγεί καίρια.
Αν υπερισχύσει η BRRD και το bail in στην Ιταλία, η αναταραχή στις αγορές θα συνεχιστεί αλλά η Ευρώπη θα δείξει ότι σέβεται τους κανόνες και προωθεί την τραπεζική ενοποίηση.
Η πρόταση του Smaghi της Societe Generale για να επιτραπεί κάποια κρατική βοήθεια είναι θεωρητικά βήμα προς την σταθερότητα πρακτικά είναι βήμα οπισθοχώρησης και αποσταθεροποίησης της τραπεζικής ένωσης.
Αν κάθε φορά που μια τράπεζα στην Ευρώπη αποτυγχάνει….και αντί να εφαρμόζονται οι κανόνες, η Ευρώπη στρέφεται στους φορολογουμένους τότε η προσπάθεια τραπεζικής ενοποίησης θα καταστεί διάτρητη, σουρωτήρι.
Η περίπτωση της Ιταλίας είναι σηματωρός…για όλη την Ευρώπη.
Είναι πάντως εντυπωσιακό πως ενώ η ΕΚΤ έχει αγοράσει μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης πάνω από 1 τρισεκ. ευρώ και οι τράπεζες νοσούν.
Και ενώ τα επιτόκια στα ομόλογα είναι αρνητικά, ενώ το περιβάλλον παροχής ρευστότητας προς τις τράπεζες είναι ιστορικά άριστο….το τραπεζικό σύστημα νοσεί.
Η ΕΚΤ έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ευρωζώνης και εκπλήσσει ότι στελέχη ή πρώην στελέχη της ΕΚΤ αντί να τάσσονται υπέρ των κανόνων…ζητούν το state aid την κρατική ενίσχυση για να διασώσουν τις τράπεζες που αποτυγχάνουν.
www.bankingnews.gr
Την άποψη αυτή υιοθετούν τόσο ο Constancio εκ των βασικών στελεχών της ΕΚΤ αλλά και ο Smaghi παλαιότερα στέλεχος της ΕΚΤ και σήμερα πρόεδρος της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Γαλλίας της Societie Generale.
Οι ιταλικές τράπεζες με 360 δισεκ. προβληματικά δάνεια που αντιστοιχούν στο 19% του ΑΕΠ της Ιταλίας έχουν προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς συνολικά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης.
Οι μετοχές έχουν δεχθεί ισχυρό σοκ και χάσει έως και το 56% της αξίας τους σε μέσους όρους από τα υψηλά του 2015.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα των προβληματικών δανείων είναι πολύ χειρότερο, τα 117 δισεκ. μη εξυπηρετούμενα δάνεια αντιστοιχούν στο 66% του ελληνικού ΑΕΠ.
Βέβαια υπάρχει μια διαφορά μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες βυθίστηκαν αποκλειστικά λόγω της ύφεσης που μείωσε τον εθνικό πλούτο 28%.
Στην Ιταλία δεν εφαρμόστηκαν μνημόνια και η ύφεση ήταν μόνο προσωρινή.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο με τα προβληματικά δάνεια αλλά οι ελληνικές τράπεζες δικαιολογούνται η ελληνική οικονομία κατέρρευσε.
Στην Ιταλία το πρόβλημα σχετίζεται με την υποτίμηση των πιστωτικών κινδύνων.
Στην Ελλάδα οι τράπεζες εμφανίζουν μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα στο 50% και αιτία για αυτό το σοκ είναι η βαθειά ύφεση της ελληνικής οικονομίας.
Στην Ιταλία η Monte Dei Paschi εμφανίζει NPEs μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα 49% χωρίς η Ιταλία να έχει περάσει την φάση της χρεοκοπίας της Ελλάδος.
Άρα με όρους αποτελεσματικότητας τραπεζών οι Ιταλικές τράπεζες είναι σε χειρότερη μοίρα από τις ελληνικές.
Η κρίση ξέσπασε στην Ιταλία και το τραπεζικό σύστημα που απαριθμεί 600 τράπεζες αλλά μόνο οι 15 είναι μεγάλες βρέθηκε σε κυκλώνα ταρακουνώντας συνολικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οι μετοχές βυθίζονται, οι ανησυχίες αυξάνονται, οι επενδυτές φοβούνται για bail in.
Το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει είναι τελικά ποιος είναι ο σωστός δρόμος για την διάσωση των τραπεζών;
Οι λύσεις ήταν δύο αλλά από αρχές Ιανουαρίου του 2016 έγινε μια.
Στο παρελθόν υπήρχε μόνο η λύση της κρατικής ενίσχυσης state aid.
Στην πορεία άρχισε να υιοθετείται το γνωστό bail in όπου ο ιδιώτης μέτοχος, ομολογιούχος και καταθέτης θα ανακεφαλαιοποιήσει την προβληματική τράπεζα και όχι ο φορολογούμενος.
Από τις αρχές του 2016 το bail out δηλαδή η κρατική βοήθεια απαγορεύτηκε.
Από τις αρχές του 2016 ισχύει μόνο η BRRD και το bail in.
Το bail in είναι πανευρωπαϊκός νόμος μέσω της οδηγίας BRRD για τους τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης.
Η οδηγία BRRD υποδεικνύει τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνει bail in, bad bank κ.α.
Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων.
Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι.
Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2 και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα σε μετοχές μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους.
Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί, τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.
Με βάση τον πανευρωπαϊκό νόμο για τις εγγυήσεις καταθέσεων από 100.000 ευρώ και κάτω οι καταθέσεις είναι εγγυημένες.
Σε αυτή την περίπτωση οι καταθέτες θα λάβουν μετοχές χωρίς haircut – οι καταθέσεις δεν επιδέχονται haircut – για να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν δεν επαρκούν οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ τι γίνεται.
Ο νομοθέτης δεν απαντάει ευθέως αλλά η διεθνής πρακτική αναφέρει ότι θα ενταχθούν στο bail in και οι καταθέσεις και κάτω από 100.000 ευρώ μέχρι την κάλυψη των κεφαλαιακών αναγκών.
Αυτός ο νόμος του bail in είναι πανευρωπαϊκός και από τις αρχές του 2016 και στο μέλλον οι διασώσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών θα υλοποιούνται με αυτή την φόρμουλα.
Παλαιότερα είχαμε το bail out δηλαδή πλήρωναν την αποτυχία μιας τράπεζας ή μια ανακεφαλαιοποίηση οι πολίτες μέσω κρατικής στήριξης.
Η ΕΚΤ, ο SSM και η συμφωνία για την τραπεζική ενοποίηση κατέληξαν στο bail in και αυτή η διαδικασία είναι καθολική και πανευρωπαϊκή.
Σηματωρός η Ιταλία για τις τράπεζες πανευρωπαϊκά
Η περίπτωση της Ιταλίας θα αποδειχθεί σηματωρός για το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης.
Η Ιταλία διαθέτει συστημικές τράπεζες που θα μπορούσαν να πλήξουν όλη την Ευρώπη αν βρεθούν κεφαλαιακά ανεπαρκείς στις 29 Ιουλίου του 2016 στα stress tests της ΕΚΤ.
Η Ιταλία πιέζει ώστε η Monte Dei Paschi η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας με 173 δισεκ. ενεργητικό και με 9 δισεκ. κεφάλαια να ανακεφαλαιοποιηθεί με κρατικά κεφάλαια.
Η Monte Dei Paschi χρειάζεται νέα αύξηση κεφαλαίου.
(Η Monte Dei Paschi είναι όσο η Εθνική και Πειραιώς μαζί από πλευράς ενεργητικού 173 δισ αλλά με 15 δισεκ. κεφάλαια δηλαδή 6 δισεκ. περισσότερα κεφάλαια διαθέτουν οι ελληνικές τράπεζες έναντι Monte Dei Paschi).
H Ιταλία αρχικά μέσω του Άτλαντα ενός fund που με 4,25 δισεκ. κεφάλαια θα στηρίξει την ρευστότητα των τραπεζών και εν συνεχεία μέσω πιέσεων….επιχειρείται η ανακεφαλαιοποίηση της Monte Dei Paschi να πραγματοποιηθεί με κρατική βοήθεια με state aid.
Η Γερμανία η οποία στηρίζει την τραπεζική ενοποίηση αντιδρά και ζητάει να εφαρμοστεί η οδηγία BRRD.
Έχει ξεσπάσει μια κόντρα μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας…με αποκορύφωμα τα υπονοούμενα της Ιταλίας ότι τράπεζες έχουν ακραία έκθεση στα παράγωγα….αναφέροντας την Deutsche bank.
Η Deutsche bank έχει έκθεση σε παράγωγα περί τα 750 δισεκ. αλλά με μόχλευση έφθαναν έως τα 55-57 τρισεκ.....
Ο πρόεδρος της Societe Generale ο Smaghi θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει κάποιας μορφής κρατική ενίσχυση ώστε να κοπάσει η τραπεζική κρίση.
Το μεγάλο δίλημμα όμως είναι το εξής.
Αν επιτραπεί στην Ιταλική κυβέρνηση να ανακεφαλαιοποιήσει την Monte Dei Paschi με κρατικά κεφάλαια τινάζεται στον αέρα η προσπάθεια τραπεζικής ενοποίησης.
Με κρατικά κεφάλαια θα κοπάσει η αναταραχή, οι αγορές θα αισθανθούν ασφάλεια αλλά η τραπεζική ένωση θα πληγεί καίρια.
Αν υπερισχύσει η BRRD και το bail in στην Ιταλία, η αναταραχή στις αγορές θα συνεχιστεί αλλά η Ευρώπη θα δείξει ότι σέβεται τους κανόνες και προωθεί την τραπεζική ενοποίηση.
Η πρόταση του Smaghi της Societe Generale για να επιτραπεί κάποια κρατική βοήθεια είναι θεωρητικά βήμα προς την σταθερότητα πρακτικά είναι βήμα οπισθοχώρησης και αποσταθεροποίησης της τραπεζικής ένωσης.
Αν κάθε φορά που μια τράπεζα στην Ευρώπη αποτυγχάνει….και αντί να εφαρμόζονται οι κανόνες, η Ευρώπη στρέφεται στους φορολογουμένους τότε η προσπάθεια τραπεζικής ενοποίησης θα καταστεί διάτρητη, σουρωτήρι.
Η περίπτωση της Ιταλίας είναι σηματωρός…για όλη την Ευρώπη.
Είναι πάντως εντυπωσιακό πως ενώ η ΕΚΤ έχει αγοράσει μέσω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης πάνω από 1 τρισεκ. ευρώ και οι τράπεζες νοσούν.
Και ενώ τα επιτόκια στα ομόλογα είναι αρνητικά, ενώ το περιβάλλον παροχής ρευστότητας προς τις τράπεζες είναι ιστορικά άριστο….το τραπεζικό σύστημα νοσεί.
Η ΕΚΤ έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ευρωζώνης και εκπλήσσει ότι στελέχη ή πρώην στελέχη της ΕΚΤ αντί να τάσσονται υπέρ των κανόνων…ζητούν το state aid την κρατική ενίσχυση για να διασώσουν τις τράπεζες που αποτυγχάνουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών