Με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς η αξία της ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ σήμερα, ξεπερνά τα 750 εκατ με 1,2 δισεκ. ήτοι η "προίκα" της ΑΤΕ προς τη Πειραιώς από την εξασφάλιση των δανείων της ΑΤΤΙΚΑΤ είναι 75 εκατ.
Αν και πλείστες φορές οι αρμόδιες Εποπτικές Αρχές εξέτασαν λεπτομερώς και σε βάθος την περίπτωση της επιχείρησης ΑΤΤΙΚΑΤ, ουδέποτε προέκυψε η παραμικρή απόδειξη, υπόνοια, έστω κι ένδειξη για οποιαδήποτε επίμεμπτη διαχειριστική ενέργεια ή ποινικά αξιολογήσιμη πράξη ή παράλειψη της διοίκησης Δημήτρη Μηλιάκου, η οποία χειρίσθηκε με επωφελή τρόπο για την ΑΤΕ bank (Αγροτική Τράπεζα) την υπόθεση κατά το χρονικό διάστημα 2004-2009.
Η επαναφορά στο προσκήνιο της υπόθεσης της χρηματοδότησης και της εν γένει διαχείρισης της ΑΤΤΙΚΑΤ του ομίλου Πανούση δεν πρόκειται να προσθέσει οτιδήποτε καινούριο και άξιο δικαστικής ή άλλης περαιτέρω διερεύνησης.
Καμία έως τώρα έρευνα δεν κατόρθωσε να θεμελιώσει οιαδήποτε διαχειριστική ατασθαλία ή άλλου είδους πλημμέλεια των διοικητικών και λοιπών οργάνων της πρώην Αγροτικής.
Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση Μηλιάκου κληρονόμησε…από την διοίκηση Πέτρου Λάμπρου τον μεγάλο οφειλέτη ΑΤΤΙΚΑΤ και στην ουσία μια μεγάλη πληγή για την τράπεζα.
Οι σημαντικές χρηματοδοτήσεις (περίπου 230 εκατ) και εκταμιεύσεις είχαν λάβει χώρα πολύ πριν αναλάβει τη διοίκηση της πρώην ΑΤΕ ο Δ. Μηλιάκος και τα στελέχη του.
Κατά τη θητεία της διοίκησης Μηλιάκου, ουδεμία περιουσιακή ζημία υπέστη το νομικό πρόσωπο της πρώην ΑΤΕ, καθώς όλες οι αποφάσεις ελήφθησαν στο πλαίσιο χρηστής διαχείρισης της υπόθεσης ενώ επέτυχε την απόλυτη εξασφάλιση των απαιτήσεων της τράπεζας.
Οποιαδήποτε πιστωτική συνεργασία, έλαβε χώρα την περίοδο αυτή με βάση τους ισχύοντες κανόνες πιστοδοτήσεων, τις αρχές πιστοληπτικής αξιολόγησης του οφειλέτη και την ανάγκη διασφάλισης των περιουσιακών συμφερόντων της τράπεζας, αλλά και της βιωσιμότητας της εργολήπτριας επιχείρησης με γνώμονα τη διατήρηση ταμειακών ροών δυνάμενων να εξοφλήσουν την οφειλή της πρώην ΑΤΕ.
Με την ανάληψη της Διοίκησης Μηλιάκου, δόθηκε εντολή για έρευνα περιουσιακών στοιχείων σε όλη την Ελλάδα για την διασφάλιση και των μετοχοδανείων που δόθηκαν το 2000, πετυχαίνοντας την ενεργοποίηση του εσωτερικού μηχανισμού της ΑΤΕ bank και εγγράφοντας προσημειώσεις σε ακίνητα που συνολικά έφτασαν τα 19, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι το γεγονός ότι συνδέθηκε η αποπληρωμή των μετοχοδανείων με ταμειακές ροές της ΑΤΤΙΚΑΤ, οδήγησε σε αποπληρωμή των μετοχοδανείων από 29 εκατ ευρώ αποπληρώθηκαν πάνω από 27 εκατ ευρώ.
Μάλιστα, η διοίκηση Μηλιάκου επιμελήθηκε σε τέτοιο βαθμό των απαιτήσεων της Αγροτικής, ώστε πέτυχε τη διασφάλισή τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό, λαμβάνοντας επιπλέον ως εξασφάλιση το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο της ΑΤΤΙΚΑΤ, δηλ. την συμμετοχή της ΑΤΕ Bank στην επικερδέστατη ακόμη και σήμερα κοινοπραξία της Αττικής Οδού, αποτελώντας μια αιφνιδιαστική και άκρως αποτελεσματική ενέργεια.
Με τον τρόπο αυτόν, εφαρμόστηκε από την πρώην Αγροτική τράπεζα για πρώτη φορά στην τραπεζική αγορά ο νόμος για τη χρηματοοικονομική ασφάλεια και κατέστη η τράπεζα κυρία της σημαντικής αυτής συμμετοχής στην Αττική Οδό, απομειώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την απαίτηση και την εν γένει πιστωτική της έκθεση στην ΑΤΤΙΚΑΤ.
Η συμμετοχή αυτή μάλιστα πέρασε στην Τράπεζα Πειραιώς στο πλαίσιο εφαρμογής των μέτρων εξυγίανσης της Αγροτικής τον Ιούλιο 2012 και συνυπολογίσθηκε στο καταβληθέν τίμημα για την εξαγορά του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ, ενώ εξακολουθεί να παράγει σημαντικά μερίσματα, που υπερκαλύπτουν αθροιστικά (υπό εκκαθάριση ΑΤΕ και Πειραιώς) την εκκρεμή απαίτηση.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τα πληρωτέα μερίσματα για τη περίοδο 2013 - 2016 άγγιξαν τα 320 εκατ. με το ποσό που αντιστοιχεί στην συμμετοχή της ΑΤΤΙΚΑΤ και εισπράχθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς περίπου 32 εκατ ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί επιπλέον ότι με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς η αξία της ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ σήμερα, ξεπερνά τα 750 εκατ με 1,2 δισεκ. ήτοι η "προίκα" της ΑΤΕ προς τη Πειραιώς από την εξασφάλιση των δανείων της ΑΤΤΙΚΑΤ είναι 75 εκατ.
Ενώ σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία της χρήση 2016 τα πληρωτέα μερίσματα ξεπερνούν τα 69 εκατ.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν από την ΑΤΕ στο χειρισμό της υπόθεσης της ΑΤΤΙΚΑΤ όχι μόνο δεν οδήγησαν σε καμία ζημία αλλά αντιθέτως υπερκάλυψαν το συνολικό της οφειλής (εταιρικής και προσωπικής), διατηρώντας ζωντανή την εταιρία και τις θέσεις εργασίες.
Στη περίπτωση κατά την οποία, η Διοίκηση Μηλιάκου κατά την ανάληψη των καθηκόντων της επέλεγε το κλείσιμο των λογαριασμών της ΑΤΤΙΚΑΤ, τότε η ζημιά για την ΑΤΕ, θα ξεπερνούσε τα 230 εκατ ευρώ συμπεριλαμβανομένων και των μετοχοδανείων αφού δεν υπήρχαν ουσιώδεις προβλέψεις και εξασφαλίσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι κατά τους ελέγχους της ΤτΕ δεν είχε αναδειχθεί οποιοδήποτε αστοχία στο τρόπο χειρισμού της ένα λόγω χρηματοδότησης ενώ αξίζει να αναφερθεί κάτι που είχε προκαλέσει και τότε αλλά και σήμερα μεγάλη εντύπωση, ότι κατά το 1ο έλεγχο χαρτοφυλακίου δανείων από τη Blackrock το 2011 στα πλαίσια της αξιολόγησης της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού με εντολέα τη ΤτΕ, η Αγροτική τράπεζα είχε λάβει μια από τις υψηλότερες βαθμολογίες.
Παρ΄ όλα αυτά το Ελληνικό Δημόσιο, ως βασικότερος μέτοχος της τράπεζας, δεν προχώρησε στη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (για τους δικούς της λόγους) με αποτέλεσμα το διαμελισμό της Τράπεζας και την υπαγωγή του υγιούς κομματιού στη Τράπεζα Πειραιώς.
Γενικά, οι οποίες ρυθμίσεις και εξασφαλίσεις των οφειλών της ΑΤΤΙΚΑΤ έναντι της πρώην Αγροτικής την περίοδο 2004-2009 εξυπηρέτησαν πολλαπλώς τα συμφέροντα της τράπεζας, σε βαθμό ώστε η ανακτησιμότητα των απαιτήσεων της τελευταίας έναντι της ΑΤΤΙΚΑΤ να αναγνωρίζεται ως πλήρης ενώ είναι εξαιρετικά εντυπωσιακή σε σχέση με τις αντίστοιχες των άλλων μεγάλων οφειλετριών επιχειρήσεων σε όλη την τραπεζική αγορά.
Ειδικότερα, σε συνολική πιστωτική έκθεση περί τα 320 εκατ. ευρώ έχει απομείνει οφειλή ύψους μόλις 27 εκατ. ευρώ, η οποία όπως αναφέρθηκε έχει υπερκαλυφθεί από τα μερίσματα της Αττικής Οδού ενώ δεν αναφέρουμε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα από τους πλειστηριασμούς των προσημειωμένων ακινήτων.
Είναι απορίας άξιο συνεπώς γιατί αντί να δίδονται πραγματικά εύσημα στην απολύτως χρηστή και αποτελεσματική υπέρ της πρώην ΑΤΕ διαχείριση της υπόθεσης ΑΤΤΙΚΑΤ από τη διοίκηση Μηλιάκου, ανασύρονται για πολλοστή φορά και για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους φαντάσματα από την εν λόγω υπόθεση, τα οποία δεν μπορεί να στοιχειοθετήσουν κανενός είδους ευθύνη των τότε διοικούντων, ενώ οι διοικήσεις οι οποίες ενέκριναν και γιγάντωσαν τον δανεισμό προς την ΑΤΤΙΚΑΤ, δεν ελέγχονται λόγω παραγραφής ...
Η αλήθεια για την Sexform
Μια ακόμη κληρονομία των μετοχοδανείων από την περίοδο της τεχνητούς χρηματιστηριακής ανόδου είναι και η περίπτωση της Sexform.
Πιο συγκεκριμένα, ανασύρεται εκ νέου η υπόθεση αυτή, ενώ τα στοιχεία έχουν ως εξης:
- Τα δάνεια ύψους περίπου 67 εκατ (61,6 εκατ για μετοχοδάνεια προς τον Παπαδόπουλο και 4,6 εκατ προς την εταιρία Sexform) εγκρίθηκαν τη περίοδο 2002-2003
- Η διοίκηση Μηλιάκου έχοντας να διαχειριστεί υφιστάμενες οφειλές 67 εκατ,
α) δεν ενέκρινε καμία αύξηση των πιστοδοτήσεων,
β) διέταξε τη διενέργεια εσωτερικού ελέγχου από την αρμόδια εσωτερική υπηρεσία το πόρισμα της οποίας εστάλη στη δικαιοσύνη,
γ)διενέργησε ελέγχους (που δυστυχώς δεν είχαν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν) ενισχύοντας τις εξασφαλίσεις με εγγραφή υποθηκών σε ακίνητα, και
δ) απέρριψε αιτήματα απελευθέρωσης ενεχυριασμένων μετοχών
Η Διοίκηση Μηλιακου ενώ έστειλε στη δικαιοσύνη το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου της τράπεζας, φαίνεται ότι υπόθεση ετέθη στο αρχείο το 2006.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι σήμερα ανασύρεται η εν λόγω υπόθεση χωρίς να εμπλέκονται οι διοικήσεις π.χ. του Π . Λάμπρου που αποκλειστικά ενέκριναν και γιγάντωσαν τον δανεισμό προς την Sexform και τους μετόχους της.
www.bankingnews.gr
Η επαναφορά στο προσκήνιο της υπόθεσης της χρηματοδότησης και της εν γένει διαχείρισης της ΑΤΤΙΚΑΤ του ομίλου Πανούση δεν πρόκειται να προσθέσει οτιδήποτε καινούριο και άξιο δικαστικής ή άλλης περαιτέρω διερεύνησης.
Καμία έως τώρα έρευνα δεν κατόρθωσε να θεμελιώσει οιαδήποτε διαχειριστική ατασθαλία ή άλλου είδους πλημμέλεια των διοικητικών και λοιπών οργάνων της πρώην Αγροτικής.
Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση Μηλιάκου κληρονόμησε…από την διοίκηση Πέτρου Λάμπρου τον μεγάλο οφειλέτη ΑΤΤΙΚΑΤ και στην ουσία μια μεγάλη πληγή για την τράπεζα.
Οι σημαντικές χρηματοδοτήσεις (περίπου 230 εκατ) και εκταμιεύσεις είχαν λάβει χώρα πολύ πριν αναλάβει τη διοίκηση της πρώην ΑΤΕ ο Δ. Μηλιάκος και τα στελέχη του.
Κατά τη θητεία της διοίκησης Μηλιάκου, ουδεμία περιουσιακή ζημία υπέστη το νομικό πρόσωπο της πρώην ΑΤΕ, καθώς όλες οι αποφάσεις ελήφθησαν στο πλαίσιο χρηστής διαχείρισης της υπόθεσης ενώ επέτυχε την απόλυτη εξασφάλιση των απαιτήσεων της τράπεζας.
Οποιαδήποτε πιστωτική συνεργασία, έλαβε χώρα την περίοδο αυτή με βάση τους ισχύοντες κανόνες πιστοδοτήσεων, τις αρχές πιστοληπτικής αξιολόγησης του οφειλέτη και την ανάγκη διασφάλισης των περιουσιακών συμφερόντων της τράπεζας, αλλά και της βιωσιμότητας της εργολήπτριας επιχείρησης με γνώμονα τη διατήρηση ταμειακών ροών δυνάμενων να εξοφλήσουν την οφειλή της πρώην ΑΤΕ.
Με την ανάληψη της Διοίκησης Μηλιάκου, δόθηκε εντολή για έρευνα περιουσιακών στοιχείων σε όλη την Ελλάδα για την διασφάλιση και των μετοχοδανείων που δόθηκαν το 2000, πετυχαίνοντας την ενεργοποίηση του εσωτερικού μηχανισμού της ΑΤΕ bank και εγγράφοντας προσημειώσεις σε ακίνητα που συνολικά έφτασαν τα 19, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι το γεγονός ότι συνδέθηκε η αποπληρωμή των μετοχοδανείων με ταμειακές ροές της ΑΤΤΙΚΑΤ, οδήγησε σε αποπληρωμή των μετοχοδανείων από 29 εκατ ευρώ αποπληρώθηκαν πάνω από 27 εκατ ευρώ.
Μάλιστα, η διοίκηση Μηλιάκου επιμελήθηκε σε τέτοιο βαθμό των απαιτήσεων της Αγροτικής, ώστε πέτυχε τη διασφάλισή τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό, λαμβάνοντας επιπλέον ως εξασφάλιση το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο της ΑΤΤΙΚΑΤ, δηλ. την συμμετοχή της ΑΤΕ Bank στην επικερδέστατη ακόμη και σήμερα κοινοπραξία της Αττικής Οδού, αποτελώντας μια αιφνιδιαστική και άκρως αποτελεσματική ενέργεια.
Με τον τρόπο αυτόν, εφαρμόστηκε από την πρώην Αγροτική τράπεζα για πρώτη φορά στην τραπεζική αγορά ο νόμος για τη χρηματοοικονομική ασφάλεια και κατέστη η τράπεζα κυρία της σημαντικής αυτής συμμετοχής στην Αττική Οδό, απομειώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό την απαίτηση και την εν γένει πιστωτική της έκθεση στην ΑΤΤΙΚΑΤ.
Η συμμετοχή αυτή μάλιστα πέρασε στην Τράπεζα Πειραιώς στο πλαίσιο εφαρμογής των μέτρων εξυγίανσης της Αγροτικής τον Ιούλιο 2012 και συνυπολογίσθηκε στο καταβληθέν τίμημα για την εξαγορά του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ, ενώ εξακολουθεί να παράγει σημαντικά μερίσματα, που υπερκαλύπτουν αθροιστικά (υπό εκκαθάριση ΑΤΕ και Πειραιώς) την εκκρεμή απαίτηση.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τα πληρωτέα μερίσματα για τη περίοδο 2013 - 2016 άγγιξαν τα 320 εκατ. με το ποσό που αντιστοιχεί στην συμμετοχή της ΑΤΤΙΚΑΤ και εισπράχθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς περίπου 32 εκατ ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί επιπλέον ότι με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς η αξία της ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ σήμερα, ξεπερνά τα 750 εκατ με 1,2 δισεκ. ήτοι η "προίκα" της ΑΤΕ προς τη Πειραιώς από την εξασφάλιση των δανείων της ΑΤΤΙΚΑΤ είναι 75 εκατ.
Ενώ σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία της χρήση 2016 τα πληρωτέα μερίσματα ξεπερνούν τα 69 εκατ.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν από την ΑΤΕ στο χειρισμό της υπόθεσης της ΑΤΤΙΚΑΤ όχι μόνο δεν οδήγησαν σε καμία ζημία αλλά αντιθέτως υπερκάλυψαν το συνολικό της οφειλής (εταιρικής και προσωπικής), διατηρώντας ζωντανή την εταιρία και τις θέσεις εργασίες.
Στη περίπτωση κατά την οποία, η Διοίκηση Μηλιάκου κατά την ανάληψη των καθηκόντων της επέλεγε το κλείσιμο των λογαριασμών της ΑΤΤΙΚΑΤ, τότε η ζημιά για την ΑΤΕ, θα ξεπερνούσε τα 230 εκατ ευρώ συμπεριλαμβανομένων και των μετοχοδανείων αφού δεν υπήρχαν ουσιώδεις προβλέψεις και εξασφαλίσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι κατά τους ελέγχους της ΤτΕ δεν είχε αναδειχθεί οποιοδήποτε αστοχία στο τρόπο χειρισμού της ένα λόγω χρηματοδότησης ενώ αξίζει να αναφερθεί κάτι που είχε προκαλέσει και τότε αλλά και σήμερα μεγάλη εντύπωση, ότι κατά το 1ο έλεγχο χαρτοφυλακίου δανείων από τη Blackrock το 2011 στα πλαίσια της αξιολόγησης της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού με εντολέα τη ΤτΕ, η Αγροτική τράπεζα είχε λάβει μια από τις υψηλότερες βαθμολογίες.
Παρ΄ όλα αυτά το Ελληνικό Δημόσιο, ως βασικότερος μέτοχος της τράπεζας, δεν προχώρησε στη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (για τους δικούς της λόγους) με αποτέλεσμα το διαμελισμό της Τράπεζας και την υπαγωγή του υγιούς κομματιού στη Τράπεζα Πειραιώς.
Γενικά, οι οποίες ρυθμίσεις και εξασφαλίσεις των οφειλών της ΑΤΤΙΚΑΤ έναντι της πρώην Αγροτικής την περίοδο 2004-2009 εξυπηρέτησαν πολλαπλώς τα συμφέροντα της τράπεζας, σε βαθμό ώστε η ανακτησιμότητα των απαιτήσεων της τελευταίας έναντι της ΑΤΤΙΚΑΤ να αναγνωρίζεται ως πλήρης ενώ είναι εξαιρετικά εντυπωσιακή σε σχέση με τις αντίστοιχες των άλλων μεγάλων οφειλετριών επιχειρήσεων σε όλη την τραπεζική αγορά.
Ειδικότερα, σε συνολική πιστωτική έκθεση περί τα 320 εκατ. ευρώ έχει απομείνει οφειλή ύψους μόλις 27 εκατ. ευρώ, η οποία όπως αναφέρθηκε έχει υπερκαλυφθεί από τα μερίσματα της Αττικής Οδού ενώ δεν αναφέρουμε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα από τους πλειστηριασμούς των προσημειωμένων ακινήτων.
Είναι απορίας άξιο συνεπώς γιατί αντί να δίδονται πραγματικά εύσημα στην απολύτως χρηστή και αποτελεσματική υπέρ της πρώην ΑΤΕ διαχείριση της υπόθεσης ΑΤΤΙΚΑΤ από τη διοίκηση Μηλιάκου, ανασύρονται για πολλοστή φορά και για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους φαντάσματα από την εν λόγω υπόθεση, τα οποία δεν μπορεί να στοιχειοθετήσουν κανενός είδους ευθύνη των τότε διοικούντων, ενώ οι διοικήσεις οι οποίες ενέκριναν και γιγάντωσαν τον δανεισμό προς την ΑΤΤΙΚΑΤ, δεν ελέγχονται λόγω παραγραφής ...
Η αλήθεια για την Sexform
Μια ακόμη κληρονομία των μετοχοδανείων από την περίοδο της τεχνητούς χρηματιστηριακής ανόδου είναι και η περίπτωση της Sexform.
Πιο συγκεκριμένα, ανασύρεται εκ νέου η υπόθεση αυτή, ενώ τα στοιχεία έχουν ως εξης:
- Τα δάνεια ύψους περίπου 67 εκατ (61,6 εκατ για μετοχοδάνεια προς τον Παπαδόπουλο και 4,6 εκατ προς την εταιρία Sexform) εγκρίθηκαν τη περίοδο 2002-2003
- Η διοίκηση Μηλιάκου έχοντας να διαχειριστεί υφιστάμενες οφειλές 67 εκατ,
α) δεν ενέκρινε καμία αύξηση των πιστοδοτήσεων,
β) διέταξε τη διενέργεια εσωτερικού ελέγχου από την αρμόδια εσωτερική υπηρεσία το πόρισμα της οποίας εστάλη στη δικαιοσύνη,
γ)διενέργησε ελέγχους (που δυστυχώς δεν είχαν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν) ενισχύοντας τις εξασφαλίσεις με εγγραφή υποθηκών σε ακίνητα, και
δ) απέρριψε αιτήματα απελευθέρωσης ενεχυριασμένων μετοχών
Η Διοίκηση Μηλιακου ενώ έστειλε στη δικαιοσύνη το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου της τράπεζας, φαίνεται ότι υπόθεση ετέθη στο αρχείο το 2006.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι σήμερα ανασύρεται η εν λόγω υπόθεση χωρίς να εμπλέκονται οι διοικήσεις π.χ. του Π . Λάμπρου που αποκλειστικά ενέκριναν και γιγάντωσαν τον δανεισμό προς την Sexform και τους μετόχους της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών