Η έξοδος της Ελλάδος από το μνημόνιο έχει πολιτικό πλεονέκτημα αλλά αποτελεί τεράστιο ρίσκο για τις τράπεζες
Η μάχη του 4ου μνημονίου μεταξύ Τσίπρα του έλληνα πρωθυπουργού που δεν το θέλει και του Draghi EKT που έμμεσα το υποστηρίζει έχει προκαλέσει έντονες ζυμώσεις στο εσωτερικό των δανειστών.
Παραδόξως δεν είναι ο Schaeuble ο πρώην υπουργός οικονομικών της Γερμανίας που ζητάει 4ο μνημόνιο ο οποίος έχει φύγει από την ευρωπαϊκή κεντρική πολιτική σκηνή αλλά ο Draghi της ΕΚΤ που αγγίζει λόγω θεσμικής αρμοδιότητας τις τράπεζες.
Ο Draghi τόνισε ότι επαφίεται στην Ελλάδα εάν θέλει να ζητήσει 4ο μνημόνιο – ουσιαστικά πρόκειται για μια νέα πιστωτική γραμμή ECCL ή PCCL με κεφαλαιακό απόθεμα 10-20 δισεκ. – ωστόσο προειδοποίησε ότι σε οποιαδήποτε κρίση εάν η Ελλάδα δεν είναι σε πρόγραμμα ή σε είναι συνεπείς στις μεταρρυθμίσεις…τότε θα υποστεί σοβαρά πλήγματα με τις τράπεζες λόγω ρευστότητας να βρίσκονται στο επίκεντρο.
Ωστόσο με βάση ορισμένες πηγές άπαξ και το ΔΝΤ θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, φαίνεται ότι διάκειται θετικά στην ύπαρξη ενός 4ου μνημονίου.
Η Ελλάδα είναι πιθανό να πιεστεί να αποδεχθεί ένα 4ο μνημόνιο, ωστόσο στηρίζεται στην θεαματική βελτίωση των ομολόγων, στο liquidity buffer στο απόθεμα ρευστότητας 16 με 18 δισεκ. που θα δημιουργήσει μέσα στο 2018 για την 2ετία 2018 με 2019 και στα πρωτογενή πλεονάσματα λόγω ανάπτυξης.
Η Ελλάδα στηρίζεται στο καλό σενάριο αλλά τι θα συμβεί εάν υπάρξει κάποια ξαφνική κρίση;
Η στάση της Ελλάδος να αρνείται σχέδιο 4ου μνημονίου είναι βέβαιο ότι θα παγώσει την αξιοποίηση των 25 δισεκ. που απομένουν από το τρίτο πρόγραμμα από το τρίτο μνημόνιο.
Μετά τις δόσεις από την 3η και 4η αξιολόγηση θα έχουν απομείνει από τα συνολικά έως 86 δισεκ. περίπου 25 δισεκ. ευρώ.
Εφόσον μέρος των 25 δισεκ. δεν χρησιμοποιηθεί για την Ελλάδα θα πληγούν οι τράπεζες για τους εξής λόγους
Α)Θα μπορούσαν μέρος των κεφαλαίων αυτών να χρησιμοποιηθεί ως capital buffer για πιθανές αυξήσεις κεφαλαίου το 2019 στις ελληνικές τράπεζες.
Εάν δεν δοθούν στην Ελλάδα και επιστραφούν στον ESM τα 25 δισεκ. οι τράπεζες δεν θα έχουν διαθέσιμα κεφάλαια για αυξήσεις κεφαλαίου.
Β)Θα μπορούσε μέρος των κεφαλαίων από τα 25 δισεκ. από το τρίτο πρόγραμμα να χρησιμοποιηθούν σε bad bank.
Εάν δεν δοθούν στην Ελλάδα και επιστραφούν στον ESM τα 25 δισεκ. οι τράπεζες δεν θα έχουν διαθέσιμα κεφάλαια για μια bad bank που θα αποδειχθεί αναγκαία…όταν το 2019 οι τράπεζες φθάσουν στον πυρήνα του προβλήματος των NPLs και NPEs.
Γ)Υπάρχει και ένα εξίσου σημαντικό πρόβλημα που δεν σχετίζεται με την αξιοποίηση των κεφαλαίων του τρίτου μνημονίου αλλά με την ύπαρξη του 3ου μνημονίου.
Το πρόβλημα ρευστότητας έχει δύο ερμηνείες
1)Εφόσον η Ελλάδα βγει από το μνημόνιο θα χάσει το waiver λόγω έλλειψης επενδυτικού βαθμού, δεν έχει την απαραίτητη πιστοληπτική ικανότητα.
2)Εφόσον η Ελλάδα βγει από το μνημόνιο θα είναι έρμαιο των αγορών και εάν υπάρξει οποιαδήποτε εμπλοκή….οι πρώτες που θα πληγούν θα είναι οι ελληνικές τράπεζες.
Οι ελληνικές τράπεζες ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ το waiver δηλαδή τα ελληνικά assets να είναι επιλέξιμα από την ΕΚΤ για πράξεις νομισματικής πολιτικής και εν προκειμένω παροχής ρευστότητας.
Η Ελλάδα λόγω πιστοληπτικής ικανότητας τα ομόλογα είναι υψηλού ρίσκου και η χώρα δεν διαθέτει investment grade δηλαδή βαθμολογία πάνω από ΒΒΒ-.
Εάν δεν υπήρχε το πρόγραμμα στήριξης καμία ελληνική τράπεζα δεν θα μπορούσε να δανειστεί απευθείας από το ευρωσύστημα.
Η ύπαρξη του μνημονίου ή τρίτου προγράμματος στήριξης επιλύει το πρόβλημα της πιστοληπτικής ανεπάρκειας της χώρας.
Με την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και επειδή μέχρι τότε είναι αδύνατο η Ελλάδα να έχει καταστεί investment grade – θα χρειαστεί περίπου 3 χρόνια – θα χάσουν οι ελληνικές τράπεζες το waiver δηλαδή την δυνατότητα να χρησιμοποιούν τα πάσης φύσεως ομόλογα που κατέχουν ως εγγύηση – collaterals – στην ΕΚΤ για να αντλούν ρευστότητα.
Τι θα συμβεί;
Ότι ρευστότητα αντλούν απευθείας από την ΕΚΤ με 0% επιτόκιο θα την αντικαταστήσουν με ELA.
Εάν η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια συνέβαινε σήμερα περίπου 13 δισεκ. ρευστότητα υποχρεωτικά θα μετατρεπόταν σε ELA σε έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας με επιτόκιο 2,55% από 0%.
ΟΙ ελληνικές τράπεζες με στοιχεία αρχών Δεκεμβρίου 2017 έχουν δανειστεί από το ευρωσύστημα 35 δισεκ. εκ των οποίων 13,1 δισεκ. από την ΕΚΤ και 21,9 δισεκ. με ELA.
Εθνική 4,7 δισεκ. ΕΚΤ 3,7 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Alpha 10,5 δισεκ. ΕΚΤ 3,2 δισεκ. και ELA 7,3 δισεκ.
Eurobank 9,7 δισεκ. ΕΚΤ 2,2 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Πειραιώς 4,7 δισεκ. ΕΚΤ 3,7 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Τι θα συνέβαινε πρακτικά εάν σήμερα η Ελλάδα βρισκόταν σε περιβάλλον καθαρής εξόδου;
Το ELA από 21,9 δισεκ. θα εκτοξευόταν στα 35 δισεκ. ευρώ.
Πως σχεδιάζει το ελληνικό δημόσιο να επιλύσει το πρόβλημα;
Με δύο τρόπους
1)Οι τράπεζες μέσω της αύξησης των καταθέσεων και μέσω της άντλησης ρευστότητας από τις αγορές να μειώσουν την εξάρτηση τους από το ευρωσύστημα.
2)Το ελληνικό δημόσιο θα δημιουργήσει έως το Καλοκαίρι του 2018 ένα capital buffer 16 με 18 δισεκ. τα οποία σε αυτή την φάση προσεγγίζουν τα 10 δισεκ.
Αυτά τα 16 με 18 δισεκ. capital buffer το δημόσιο θα μπορούσε να τα καταθέτει στις τράπεζες αντί στην ΤτΕ ώστε να τις βοηθήσει με το πρόβλημα του waiver, ωστόσο κάτι τέτοιο θα το απορρίψει η ΕΚΤ.
Ακόμη όμως και εάν αυτό ήταν εφικτό.
Τι θα συμβεί εάν το ελληνικό κράτος έχει ανάγκη για να χρησιμοποιήσει το capital buffer, το απόθεμα ρευστότητας θα το αποσύρει από τις τράπεζες και τότε το τραπεζικό σύστημα δεν θα έχει άλλη λύση από να στραφεί ξανά στον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας.
Άρα το τραπεζικό σύστημα θα βρίσκεται σε μια διαρκή φάση ομηρίας από το ελληνικό δημόσιο και την ρευστότητα του που θα είναι κατατεθειμένη στις τράπεζες υπό την μορφή κατάθεσης.
www.bankingnews.gr
Παραδόξως δεν είναι ο Schaeuble ο πρώην υπουργός οικονομικών της Γερμανίας που ζητάει 4ο μνημόνιο ο οποίος έχει φύγει από την ευρωπαϊκή κεντρική πολιτική σκηνή αλλά ο Draghi της ΕΚΤ που αγγίζει λόγω θεσμικής αρμοδιότητας τις τράπεζες.
Ο Draghi τόνισε ότι επαφίεται στην Ελλάδα εάν θέλει να ζητήσει 4ο μνημόνιο – ουσιαστικά πρόκειται για μια νέα πιστωτική γραμμή ECCL ή PCCL με κεφαλαιακό απόθεμα 10-20 δισεκ. – ωστόσο προειδοποίησε ότι σε οποιαδήποτε κρίση εάν η Ελλάδα δεν είναι σε πρόγραμμα ή σε είναι συνεπείς στις μεταρρυθμίσεις…τότε θα υποστεί σοβαρά πλήγματα με τις τράπεζες λόγω ρευστότητας να βρίσκονται στο επίκεντρο.
Ωστόσο με βάση ορισμένες πηγές άπαξ και το ΔΝΤ θα παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, φαίνεται ότι διάκειται θετικά στην ύπαρξη ενός 4ου μνημονίου.
Η Ελλάδα είναι πιθανό να πιεστεί να αποδεχθεί ένα 4ο μνημόνιο, ωστόσο στηρίζεται στην θεαματική βελτίωση των ομολόγων, στο liquidity buffer στο απόθεμα ρευστότητας 16 με 18 δισεκ. που θα δημιουργήσει μέσα στο 2018 για την 2ετία 2018 με 2019 και στα πρωτογενή πλεονάσματα λόγω ανάπτυξης.
Η Ελλάδα στηρίζεται στο καλό σενάριο αλλά τι θα συμβεί εάν υπάρξει κάποια ξαφνική κρίση;
Η στάση της Ελλάδος να αρνείται σχέδιο 4ου μνημονίου είναι βέβαιο ότι θα παγώσει την αξιοποίηση των 25 δισεκ. που απομένουν από το τρίτο πρόγραμμα από το τρίτο μνημόνιο.
Μετά τις δόσεις από την 3η και 4η αξιολόγηση θα έχουν απομείνει από τα συνολικά έως 86 δισεκ. περίπου 25 δισεκ. ευρώ.
Εφόσον μέρος των 25 δισεκ. δεν χρησιμοποιηθεί για την Ελλάδα θα πληγούν οι τράπεζες για τους εξής λόγους
Α)Θα μπορούσαν μέρος των κεφαλαίων αυτών να χρησιμοποιηθεί ως capital buffer για πιθανές αυξήσεις κεφαλαίου το 2019 στις ελληνικές τράπεζες.
Εάν δεν δοθούν στην Ελλάδα και επιστραφούν στον ESM τα 25 δισεκ. οι τράπεζες δεν θα έχουν διαθέσιμα κεφάλαια για αυξήσεις κεφαλαίου.
Β)Θα μπορούσε μέρος των κεφαλαίων από τα 25 δισεκ. από το τρίτο πρόγραμμα να χρησιμοποιηθούν σε bad bank.
Εάν δεν δοθούν στην Ελλάδα και επιστραφούν στον ESM τα 25 δισεκ. οι τράπεζες δεν θα έχουν διαθέσιμα κεφάλαια για μια bad bank που θα αποδειχθεί αναγκαία…όταν το 2019 οι τράπεζες φθάσουν στον πυρήνα του προβλήματος των NPLs και NPEs.
Γ)Υπάρχει και ένα εξίσου σημαντικό πρόβλημα που δεν σχετίζεται με την αξιοποίηση των κεφαλαίων του τρίτου μνημονίου αλλά με την ύπαρξη του 3ου μνημονίου.
Το πρόβλημα ρευστότητας έχει δύο ερμηνείες
1)Εφόσον η Ελλάδα βγει από το μνημόνιο θα χάσει το waiver λόγω έλλειψης επενδυτικού βαθμού, δεν έχει την απαραίτητη πιστοληπτική ικανότητα.
2)Εφόσον η Ελλάδα βγει από το μνημόνιο θα είναι έρμαιο των αγορών και εάν υπάρξει οποιαδήποτε εμπλοκή….οι πρώτες που θα πληγούν θα είναι οι ελληνικές τράπεζες.
Οι ελληνικές τράπεζες ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ το waiver δηλαδή τα ελληνικά assets να είναι επιλέξιμα από την ΕΚΤ για πράξεις νομισματικής πολιτικής και εν προκειμένω παροχής ρευστότητας.
Η Ελλάδα λόγω πιστοληπτικής ικανότητας τα ομόλογα είναι υψηλού ρίσκου και η χώρα δεν διαθέτει investment grade δηλαδή βαθμολογία πάνω από ΒΒΒ-.
Εάν δεν υπήρχε το πρόγραμμα στήριξης καμία ελληνική τράπεζα δεν θα μπορούσε να δανειστεί απευθείας από το ευρωσύστημα.
Η ύπαρξη του μνημονίου ή τρίτου προγράμματος στήριξης επιλύει το πρόβλημα της πιστοληπτικής ανεπάρκειας της χώρας.
Με την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και επειδή μέχρι τότε είναι αδύνατο η Ελλάδα να έχει καταστεί investment grade – θα χρειαστεί περίπου 3 χρόνια – θα χάσουν οι ελληνικές τράπεζες το waiver δηλαδή την δυνατότητα να χρησιμοποιούν τα πάσης φύσεως ομόλογα που κατέχουν ως εγγύηση – collaterals – στην ΕΚΤ για να αντλούν ρευστότητα.
Τι θα συμβεί;
Ότι ρευστότητα αντλούν απευθείας από την ΕΚΤ με 0% επιτόκιο θα την αντικαταστήσουν με ELA.
Εάν η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια συνέβαινε σήμερα περίπου 13 δισεκ. ρευστότητα υποχρεωτικά θα μετατρεπόταν σε ELA σε έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας με επιτόκιο 2,55% από 0%.
ΟΙ ελληνικές τράπεζες με στοιχεία αρχών Δεκεμβρίου 2017 έχουν δανειστεί από το ευρωσύστημα 35 δισεκ. εκ των οποίων 13,1 δισεκ. από την ΕΚΤ και 21,9 δισεκ. με ELA.
Εθνική 4,7 δισεκ. ΕΚΤ 3,7 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Alpha 10,5 δισεκ. ΕΚΤ 3,2 δισεκ. και ELA 7,3 δισεκ.
Eurobank 9,7 δισεκ. ΕΚΤ 2,2 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Πειραιώς 4,7 δισεκ. ΕΚΤ 3,7 δισεκ. και ELA 1 δισεκ.
Τι θα συνέβαινε πρακτικά εάν σήμερα η Ελλάδα βρισκόταν σε περιβάλλον καθαρής εξόδου;
Το ELA από 21,9 δισεκ. θα εκτοξευόταν στα 35 δισεκ. ευρώ.
Πως σχεδιάζει το ελληνικό δημόσιο να επιλύσει το πρόβλημα;
Με δύο τρόπους
1)Οι τράπεζες μέσω της αύξησης των καταθέσεων και μέσω της άντλησης ρευστότητας από τις αγορές να μειώσουν την εξάρτηση τους από το ευρωσύστημα.
2)Το ελληνικό δημόσιο θα δημιουργήσει έως το Καλοκαίρι του 2018 ένα capital buffer 16 με 18 δισεκ. τα οποία σε αυτή την φάση προσεγγίζουν τα 10 δισεκ.
Αυτά τα 16 με 18 δισεκ. capital buffer το δημόσιο θα μπορούσε να τα καταθέτει στις τράπεζες αντί στην ΤτΕ ώστε να τις βοηθήσει με το πρόβλημα του waiver, ωστόσο κάτι τέτοιο θα το απορρίψει η ΕΚΤ.
Ακόμη όμως και εάν αυτό ήταν εφικτό.
Τι θα συμβεί εάν το ελληνικό κράτος έχει ανάγκη για να χρησιμοποιήσει το capital buffer, το απόθεμα ρευστότητας θα το αποσύρει από τις τράπεζες και τότε το τραπεζικό σύστημα δεν θα έχει άλλη λύση από να στραφεί ξανά στον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας.
Άρα το τραπεζικό σύστημα θα βρίσκεται σε μια διαρκή φάση ομηρίας από το ελληνικό δημόσιο και την ρευστότητα του που θα είναι κατατεθειμένη στις τράπεζες υπό την μορφή κατάθεσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών