Το ΔΝΤ ακόμη αναζητάει φόρμουλα να παραμείνει στην μεταμνημονιακή Ελλάδα και η Γερμανία παρ΄ ότι το χάσμα για το χρέος είναι μεγάλο θέλει το ΔΝΤ μετά τις 25 Αυγούστου 2018.
Ενώ ο Thomsen ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις προειδοποιούσε ότι ο χρόνος μηδενίζει για την παραμονή του Ταμείου στην Ελλάδα τελικώς το Eurogroup στις 24 Μαΐου αποφάσισε να μεταθέσει τις αποφάσεις για τις 21 Ιουνίου ή το αργότερο 12 Ιουλίου 2018.
Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι το ΔΝΤ ακόμη αναζητάει φόρμουλα να παραμείνει στην μεταμνημονιακή Ελλάδα και η Γερμανία παρ΄ ότι το χάσμα για το χρέος είναι μεγάλο θέλει το ΔΝΤ μετά τις 25 Αυγούστου 2018.
Το ΔΝΤ είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει στο τρίτο μνημόνιο το θέμα αυτό έχει οριστικά κλείσει.
Και ενώ δίνεται ακόμη μια ευκαιρία ώστε το ΔΝΤ να παραμείνει στην μεταμνημονιακή Ελλάδα ένα θέμα μείζονος σημασίας ανακύπτει και αφορά το ελληνικό χρέος.
Δύο θεσμοί θα συντάξουν εκθέσεις βιωσιμότητας για το χρέος της Ελλάδος ή DSA, ο ESM ο βασικός δανειστής της Ελλάδος και το ΔΝΤ.
Ο ESM όμως όπως ανέφερε και ο Regling ο επικεφαλής του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης θα συντάξει έκθεση βιωσιμότητας και με βάση την έκθεση θα καθοριστούν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η έκθεση βιωσιμότητας θα είναι κοινή ωστόσο στο παρελθόν το ΔΝΤ είχε αναφέρει ότι θα συντάξει ξεχωριστή έκθεση βιωσιμότητας από την Ευρώπη για το ελληνικό χρέος.
Ο ESM όμως ως βασικός πιστωτής της Ελλάδος μπορεί να εκδώσει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας όταν έχει δανείσει κοντά 235 δισεκ. ευρώ;
Εάν εκδώσει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας δεν θα τεθεί το ερώτημα πως ο ESM δάνειζε την Ελλάδα μια χώρα με μη βιώσιμο χρέος;
Από την άλλη εάν καταλήξει στο συμπέρασμα στην έκθεση βιωσιμότητας ότι το χρέος είναι βιώσιμο, πως θα πείσει τους ευρωπαίους ότι η Ελλάδα χρειάζεται μέτρα ελάφρυνσης…σε ένα χρέος που χαρακτηρίζεται βιώσιμο;
Μπορεί να αναδιαρθρωθεί ένα βιώσιμο χρέος και εάν μπορεί δεν θα ζητήσουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μέτρα ελάφρυνσης σαν την Ελλάδα;
Άρα ο ESM βρίσκεται σε τεράστιο δίλημμα, όμως το σπουδαιότερο είναι ότι όλα αυτά προϊδεάζουν ότι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι μια ανούσια λύση.
-Η επιμήκυνση θα είναι 5 χρόνια και όχι 8 ή 10 χρόνια
-Θα είναι οπισθοβαρή τα μέτρα το 20% εφάπαξ στην αρχή και το υπόλοιπο 80% των παρεμβάσεων για το ελληνικό χρέος τμηματικά και με όρο μεταρρυθμίσεις για μέτρα στο χρέος.
-Καταβολή επίσης τμηματικά των κερδών από τα ομόλογα ANFA
-Αποπληρωμή του ΔΝΤ για τα δάνεια ύψους 10 δισεκ. που έχει δανείσει στην Ελλάδα.
Τέλη Ιουλίου η έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος
Και ενώ ο ESM βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα για το ελληνικό χρέος και την βιωσιμότητα του, στα τέλη Ιουλίου 2018 θα εκδώσει το ΔΝΤ την έκθεση βιωσιμότητας – DSA – για το ελληνικό χρέος.
Για το διάστημα 2018 με 2030 το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και από το 2013 και μετά δεν είναι βιώσιμο.
Θα παρουσιάζει τα μέτρα που θα πρέπει να θεσπιστούν ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος της Ελλάδος.
Επίσης εγκαταλείπεται η αναφορά περί εξαιρετικά μη βιώσιμου χρέους.
Το βασικό ζήτημα όμως είναι ότι ενώ εγκαταλείφθηκε η λύση της πιστωτικής γραμμής καθώς θα χρειαστεί 20 δισεκ. νέα κεφάλαια θα απαιτηθεί η ύπαρξη ενός μηχανισμού ασφαλείας για την Ελλάδα.
Εάν τα ελληνικά ομόλογα εν μέσω μνημονίου, κεφαλαίων και αυστηρής επιτήρησης βρέθηκαν στο 4,5% στην 10ετία στην πρώτη κρίση τι θα συμβεί όταν η Ελλάδα θα είναι εκτός μνημονίων και θα στηρίζεται μόνο στο ελληνικό capital buffer στο ελληνικό κεφαλαιακό απόθεμα;
Χρειάζεται έστω η ύπαρξη του ΔΝΤ στην μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Όμως το ΔΝΤ θα είναι ο έσχατος πιστωτής και πως θα διατηρήσει τον ρόλο αυτό εάν το χρέος είναι μη βιώσιμο;
Ένας υβριδικός ρόλος για το ΔΝΤ θα ήταν μια λύση αλλά ποια θα είναι η υβριδική μορφή;
Αυτό το ζήτημα πρέπει να απαντηθεί τις επόμενες εβδομάδες.
www.bankingnews.gr
Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι το ΔΝΤ ακόμη αναζητάει φόρμουλα να παραμείνει στην μεταμνημονιακή Ελλάδα και η Γερμανία παρ΄ ότι το χάσμα για το χρέος είναι μεγάλο θέλει το ΔΝΤ μετά τις 25 Αυγούστου 2018.
Το ΔΝΤ είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει στο τρίτο μνημόνιο το θέμα αυτό έχει οριστικά κλείσει.
Και ενώ δίνεται ακόμη μια ευκαιρία ώστε το ΔΝΤ να παραμείνει στην μεταμνημονιακή Ελλάδα ένα θέμα μείζονος σημασίας ανακύπτει και αφορά το ελληνικό χρέος.
Δύο θεσμοί θα συντάξουν εκθέσεις βιωσιμότητας για το χρέος της Ελλάδος ή DSA, ο ESM ο βασικός δανειστής της Ελλάδος και το ΔΝΤ.
Ο ESM όμως όπως ανέφερε και ο Regling ο επικεφαλής του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης θα συντάξει έκθεση βιωσιμότητας και με βάση την έκθεση θα καθοριστούν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η έκθεση βιωσιμότητας θα είναι κοινή ωστόσο στο παρελθόν το ΔΝΤ είχε αναφέρει ότι θα συντάξει ξεχωριστή έκθεση βιωσιμότητας από την Ευρώπη για το ελληνικό χρέος.
Ο ESM όμως ως βασικός πιστωτής της Ελλάδος μπορεί να εκδώσει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας όταν έχει δανείσει κοντά 235 δισεκ. ευρώ;
Εάν εκδώσει αρνητική έκθεση βιωσιμότητας δεν θα τεθεί το ερώτημα πως ο ESM δάνειζε την Ελλάδα μια χώρα με μη βιώσιμο χρέος;
Από την άλλη εάν καταλήξει στο συμπέρασμα στην έκθεση βιωσιμότητας ότι το χρέος είναι βιώσιμο, πως θα πείσει τους ευρωπαίους ότι η Ελλάδα χρειάζεται μέτρα ελάφρυνσης…σε ένα χρέος που χαρακτηρίζεται βιώσιμο;
Μπορεί να αναδιαρθρωθεί ένα βιώσιμο χρέος και εάν μπορεί δεν θα ζητήσουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μέτρα ελάφρυνσης σαν την Ελλάδα;
Άρα ο ESM βρίσκεται σε τεράστιο δίλημμα, όμως το σπουδαιότερο είναι ότι όλα αυτά προϊδεάζουν ότι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι μια ανούσια λύση.
-Η επιμήκυνση θα είναι 5 χρόνια και όχι 8 ή 10 χρόνια
-Θα είναι οπισθοβαρή τα μέτρα το 20% εφάπαξ στην αρχή και το υπόλοιπο 80% των παρεμβάσεων για το ελληνικό χρέος τμηματικά και με όρο μεταρρυθμίσεις για μέτρα στο χρέος.
-Καταβολή επίσης τμηματικά των κερδών από τα ομόλογα ANFA
-Αποπληρωμή του ΔΝΤ για τα δάνεια ύψους 10 δισεκ. που έχει δανείσει στην Ελλάδα.
Τέλη Ιουλίου η έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος
Και ενώ ο ESM βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα για το ελληνικό χρέος και την βιωσιμότητα του, στα τέλη Ιουλίου 2018 θα εκδώσει το ΔΝΤ την έκθεση βιωσιμότητας – DSA – για το ελληνικό χρέος.
Για το διάστημα 2018 με 2030 το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και από το 2013 και μετά δεν είναι βιώσιμο.
Θα παρουσιάζει τα μέτρα που θα πρέπει να θεσπιστούν ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος της Ελλάδος.
Επίσης εγκαταλείπεται η αναφορά περί εξαιρετικά μη βιώσιμου χρέους.
Το βασικό ζήτημα όμως είναι ότι ενώ εγκαταλείφθηκε η λύση της πιστωτικής γραμμής καθώς θα χρειαστεί 20 δισεκ. νέα κεφάλαια θα απαιτηθεί η ύπαρξη ενός μηχανισμού ασφαλείας για την Ελλάδα.
Εάν τα ελληνικά ομόλογα εν μέσω μνημονίου, κεφαλαίων και αυστηρής επιτήρησης βρέθηκαν στο 4,5% στην 10ετία στην πρώτη κρίση τι θα συμβεί όταν η Ελλάδα θα είναι εκτός μνημονίων και θα στηρίζεται μόνο στο ελληνικό capital buffer στο ελληνικό κεφαλαιακό απόθεμα;
Χρειάζεται έστω η ύπαρξη του ΔΝΤ στην μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Όμως το ΔΝΤ θα είναι ο έσχατος πιστωτής και πως θα διατηρήσει τον ρόλο αυτό εάν το χρέος είναι μη βιώσιμο;
Ένας υβριδικός ρόλος για το ΔΝΤ θα ήταν μια λύση αλλά ποια θα είναι η υβριδική μορφή;
Αυτό το ζήτημα πρέπει να απαντηθεί τις επόμενες εβδομάδες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών